айналсоқ

См. также в других словарях:

• айналсоқ — 1 1. (Түрікм.: Ашх., Бекд., Красн., Таш., Тедж.) малды байлағанда оралып қалмау үшін, бас жіпке тағылатын айналмалы шығыршық темір. Бұзауды а йн а л с о қ с ы з байлап жүрме (Түрікм., Тедж.). 2. (Гур., Шевч.) ат байлайтын аласа қазық. Атымды а й… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• күйталу — (Шымк., Түлк.) шыр айналу, айналсоқтау; шырғалау. Ителгі өзінің көбірек болатын жеріндегі бір төмпешікке к ү й т а лд ы (Шымк., Түлк.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шырғалау — 1 (Көкш., Қ ту; Қар., Шет) көрпеге бұлық салу, көрпені бұлықтау. Кеше күні бойы көрпе ш ы р ғ а л а д ы м (Қар., Шет) 2 (Қост.: Об., Торғ., Жанг.) сағалау, төңіректеу, айналсоқтау. Қызмет басындағы адамды көрсе, ш ы р ғ а л ы п соның маңынан… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• аю — қақпан. Аю ұстауға арналған үлкен қақпан. А ю қ а қ п а н н ы ң серперіне айналсоқ салынып, шығырығына шынжыр, ұшына үлкен тоқпақ байланады (Қаз. этнография., 1, 296) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жындыкөбелекше — үст. Жындыкөбелек сияқты, жындыкөбелек тәрізді. Жігіттер шамды айналған ж ы н д ы к ө б е л е к ш е айналсоқтап маңайынан шықпайтынбыз (Д. Рамазан, Жылап аққан., 252) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі