-
1 ξεπέφτω
(αόρ. (ε)ξέπεσα) αμετ.1) обесцениваться, падать (в цене); дешеветь; 2) обанкротиться; разоряться; 3) приходить в упадок; опускаться (о человеке); 4) перен. падать в чь'ем-л. мнении, терять репутацию, уважение; 5) доходить до..., скатываться к...; 6) терять в весе -
2 ξεπέφτω
[ксепефто] р. сбавлятьΛεξικό Ελληνικά-ρωσική νέα (Греческо-русский новый словарь) > ξεπέφτω
-
3 ξεπέφτω
[ксепефто] ρ сбавлять. -
4 ξοφλώ
(α) 1. μετ.1) уплачивать, гасить (долг);ξοφλήσαμε τούς λογαριασμούς μας μ' αυτόν — мы с ним расквитались;
2) перен. выполнять (долг и т. п.);2. αμετ. 1) рассчитываться, расплачиваться; 2) покончить (с чём-л.), бросить заниматься (чём-л.); ξώφλησα με την ποίηση я покончил с поэзией; 3) см. ξεπέφτω 3, 4;§ ξοφλώ κάτι με το κεφάλι μου — поплатиться за что-л, головой
См. также в других словарях:
ξεπέφτω — ξεπέφτω, ξέπεσα, ξεπεσμένος βλ. πίν. 193 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
ξεπέφτω — 1. πέφτω κάτω ἡ έξω από κάποια θέση 2. περιπίπτω σε οικονομική ή κοινωνική εξαθλίωση, παρακμάζω 3. χάνω την υπόληψή μου, υφίσταμαι ηθική μείωση, εξαχρειώνομαι («με αυτά που κάνει ξεπέφτει στα μάτια τού κόσμου») 4. (για πράγματα) χάνω μέρος τής… … Dictionary of Greek
ξεπέφτω — ξέπεσα, ξεπεσμένος 1. αμτβ., παρακμάζω, χάνω την οικονομική μου δυνατότητα: Ήταν πλούσιοι, αλλά ξέπεσαν μετά τον πόλεμο. 2. υποτιμούμαι, κρίνομαι κατώτερος, θεωρούμαι παρακατιανός, χάνω την υπόληψή μου: Ξέπεσε στη συνείδηση των πελατών του. 3.… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
εκπίπτω — (AM ἐκπίπτω, Α και ἐκπίτνω) χάνω την αξία ή το αξίωμά μου (α. «εξέπεσε από τον θρόνο» β. «ἐκ πολλῶν τε καὶ εὐδαιμόνων ἐκπεσὼν ἐς πτωχηΐην ἀπῑκται», Ηρόδ.) νεοελλ. 1. χάνω την αγοραστική μου αξία, μειώνομαι, υποτιμώμαι («η αξία τού νομίσματος… … Dictionary of Greek
αποκλίνω — (AM ἀποκλίνω) 1. κλίνω, γέρνω προς μια κατεύθυνση 2. παρουσιάζω κλίση προς τα πλάγια 3. ρέπω προς κάτι, έχω κλίση για κάτι νεοελλ. 1. ξεφεύγω από το κανονικό 2. ναυτ. εκτρέπω πλοίο από την πορεία του αρχ. μσν. φεύγω αρχ. 1. κάνω να κλίνει προς… … Dictionary of Greek
δύω — και δύνω (Α δύω και δύνω) 1. (για ήλιο, αστέρια) βυθίζομαι στον ορίζοντα, βασιλεύω («ἠέλιος μὲν ἔδυ», Ιλ. Ι) 2. αφανίζομαι, παρακμάζω, ξεπέφτω («έδυσε το μεγαλείο τής Ρώμης») αρχ. 1. φθάνω, πηγαίνω μέσα σε κάτι 2. (για χώρα, τόπο) εισέρχομαι,… … Dictionary of Greek
εξίτηλος — η, ο (AM ἐξίτηλος, ον) αυτός που έχασε ή μπορεί να χάσει τα χρώματά του, αυτός που ξεβάφει («εξίτηλα γράμματα», «γραφαὶ δὲ ἐπὶ τῶν τοίχων ἐξίτηλοί τε ἦσαν», Παυσ.) αρχ. μσν. 1. εξασθενημένος, αδύνατος 2. ματαιόδοξος, υπερήφανος 3. μάταιος,… … Dictionary of Greek
κατέρχομαι — (AM κατέρχομαι) 1. πορεύομαι προς τα κάτω, έρχομαι κάτω, κατεβαίνω, κατευθύνομαι από ψηλότερη θέση σε χαμηλότερη (α. «ο παγετώνας κατέρχεται αργά» β. «πάντες δ Ούλύμποιο κατήλθομεν», Ομ. Ιλ. γ. «οὔπω κατῆλθον αὖθις... εἰς Ἅιδου», Ευρ.) 2.… … Dictionary of Greek
καταπτωχεύω — (Α) 1. κάνω κάποιον εντελώς φτωχό 2. παθ. καταπτωχεύομαι γίνομαι φτωχός, ξεπέφτω πολύ, καταντώ επαίτης 3. (η μτχ. παθ. παρακμ. ως επίθ.) καταπτωχευμένος, η, ον πολύ πτωχικός … Dictionary of Greek
καταχαλώ — και καταχαλνώ (AM καταχαλῶ, άω, Μ και καταχαλνώ) (μτβ.) καταστρέφω, φθείρω ολοσχερώς νεοελλ. (αμτβ.) καταστρέφομαι εντελώς νεοελλ. μσν. 1. γκρεμίζω 2. εξαφανίζω, αφανίζω 3. εξολοθρεύω, φονεύω 4. βασανίζω, τυραννώ 5. (ο πληθ. τού ουδ. τής μτχ. παθ … Dictionary of Greek
κατηφορίζω — (Μ κατηφορίζω) [κατήφορος] 1. (για έδαφος) είμαι κατηφορικός, είμαι επικλινής, κατεβαίνω («ο λοφίσκος κατηφορίζει σε ρεματιά») 2. βαδίζω σε κατηφορικό δρόμο μσν. μτφ. χειροτερεύω, ξεπέφτω … Dictionary of Greek
