Перевод: с немецкого на все языки

со всех языков на немецкий

wohlan+denn!

  • 1 denn

    denn, I) zur Angabe des Grundes und der Ursache: nam. namque. enim. etenim (mit dem Untersch., daß nam u. namque den nachso lgenden Satz nur als Erläuterung des vorhergehenden bezeichnen; dagegen enim [nach einem Worte, zuw. auch nach mehreren eng verbundenen Wörtern gesetzt] u. etenim gebraucht wird, wenn der nachfolgende Satz den vorhergehenden erst begreiflich macht u. beweist). – denn... nicht, neque enim od. non enim: denn niemals, neque... umquam: denn so, adeo:denn freilich, denn allerdings, nempe. nimirum. scilicet. videlicet (bes. ironisch): denn wahrhaftig, verum enim vero. – II) in Verbindung mit Folgerungspartikeln, so denn, nun denn, itaque. igitur. ergo (deren Untersch. s. »daher«). – III) bedingend, in der Redensart: es sei denn, es müßte denn, nisi (wenn nicht). – nisi forte (wenn nicht etwa). – IV) bei Aufmunterungen: auf denn! wohlan denn!age! agedum! (wo dum zur Verstärkung der Aufforderung steht); agite! agitedum!: so lebe denn wohl! bl. vale! od. fac valeas! – V) bei Fragen, wo es durch die einfachen Fragewörter ne, an, anne od. durch das an quis, quid, ubi, unde etc. angehängte nam ausgedrückt wird, z.B. was ist es denn? quidnam est?: ist er denn zu Hause? an domi est? – Doch steht in Fragen. durch die man nicht etwas Unbekanntes erfahren will, tandem, z.B. du aber, da du schon so viele Bücher hast, was suchst du denn hier für welche? tu autem, cum tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Besondere Redensarten: wenn du es denn wissen willst, si quaeris; si verum quaerimus: sowie denn auch, sicut, z.B. sowie sie es denn auch waren, sicut erant.

    deutsch-lateinisches > denn

  • 2 denn

    1) kausale Konj так как, потому́ что | denn wenn так как / (в том слу́чае), е́сли. er muß es getan haben, denn wer sonst war zu dieser Zeit hier э́то сде́лал он, так как в э́то вре́мя здесь бо́льше никого́ не́ было
    2) Vergleichspartikel nach dem Komp: als чем. denn je чем когда́-либо, чем когда́ бы то ни́ было. mehr denn je бо́льше <бо́лее> чем когда́-либо <чем когда́ бы то ни́ было>. er ist bedeutender als Gelehrter denn als Künstler он бо́льше учёный, чем худо́жник
    3) es sei denn ausgenommen ра́зве что … er kommt nicht, es sei denn, du entschuldigst dich он не придёт, ра́зве что ты извини́шься. geschweige denn не говоря́ уже́ о том …
    4) Partikel in Fragesätzen a) mit Fragewörtern же. wer denn? кто же ? wo denn? где же ? wieso denn? почему́ же ? was glauben denn Sie?, was glauben denn Sie? а вы что́ (же) ду́маете ? / а вы ка́к (же) счита́ете ? wie siehst du denn aus?! что же э́то за вид у тебя́ ?! / на кого́ же ты похо́ж ?! | bist du krank? - ach woher denn! ты бо́лен ? - да како́е там ! / ничу́ть не быва́ло ! bist du dort gewesen? - nein! - wo denn (sonst)? ты был там ? - нет ! - а где же тогда́ ? b) in Entscheidungsfragen ра́зве, неуже́ли. umg неу́жто. bei Fragen mit ли nur уж. diese Partikel stehen am Satzanfang. ist das denn wirklich so wichtig? ра́зве <неуже́ли> э́то действи́тельно так ва́жно ? ist er denn krank? ра́зве он бо́лен ? bist du denn blind? ты что́, осле́п ?
    5) verstärkende Partikel in Aussagesätzen вот, да́же о. unübersetzt. in Befehlssätzen u. Ausrufen же. so ging er denn nach Hause и вот он пошёл домо́й. damit wäre denn bewiesen э́тим бы́ло бы дока́зано. wie denn и да́же. denn doch одна́ко же. das ist denn doch ein starkes Stück!, das ist denn doch die Höhe! (ну) э́то, пра́во же <одна́ко же>, большо́е безобра́зие / э́то, пра́во же, сли́шком | so vernimm denn! так узна́й же ! / так услы́шь же ! auf denn!, wohlan denn!, ans Werk denn! за де́ло же ! sei es denn (wie es sei)! пусть бу́дет так !
    6) expressive Partikel in Wendungen, Ausrufen же. nun denn ну же ! / ну что́ же ! los denn ну, дава́й ! na denn prost! ну, бу́дем здоро́вы ! / твоё [ва́ше] здоро́вье. na denn (eben) nicht! ну и не на́до ! / ну что же, не на́до ! na denn man tau <zu, los>! ну дава́й же ! / ну начина́й же ! wenn schon, denn schon была́ не была́ !; уж де́лать, так де́лать

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > denn

  • 3 denn

    cj
    1) так как, потому что, ибо
    ich bedauere ihn, denn er ist unglücklich — я жалею его, так как ( потому что) он несчастлив
    nur eine Hälfte der Erde kann jeweils von der Sonne bestrahlt werden, denn die Erde ist eine Kugel — лишь одна половина Земли может быть одновременно освещена Солнцем, так как ( ибо) Земля является шаром
    mehr denn jeболее чем когда-либо
    nie war der Wille zum Sieg stärker denn damalsникогда воля к победе не была сильнее, чем в то время
    die Fledermaus erscheint uns zunächst mehr als ein Vogel denn als eine Maus — летучая мышь кажется нам сначала скорее птицей, чем мышью
    4) разве что, лишь, разве только; кроме как
    wir lassen dich nicht los, du sagst uns denn die Wahrheit — мы не отпустим тебя, разве что ( только) ты скажешь нам правду
    niemand denn ein Fachmann... — никто, кроме специалиста...
    es sei denn, daß — разве только, разве что
    es sei denn, daß ich darauf verzichte — разве что мне отказаться от этого, разве только я откажусь от этого
    ich glaube es nicht, es sei denn, daß er sich gründlich bessert — я не верю этому, разве что он основательно исправится
    wieso ( weshalb) denn? — почему же?
    was ist denn los? — в чём дело?; что же случилось?
    so ist es ihm denn gelungen!значит ему это всё же удалось!
    das ist denn doch wirklich die Höhe! — ну это, право же, слишком!
    sei es denn!пусть будет так!
    nun denn!итак, приступим! (к делу и т. п.)

    БНРС > denn

  • 4 denn

    conjunct jer, što, bo, no; warum - a zašto?; wohlan - dakle naprijed; na - mal los samo naprijed; es sei - daß osim ako; mehr als Freund - als Vorgesetzter više kao prijatelj nego kao pretpostavljeni; wir binden dich nicht los, du singest uns - ein Lied mi te nećemo razriješiti (pustiti), ako nam ne otpjevaš pjesmu; kein anderer - du nitko drugi, već ti; nun - dakle; auf - ustaj (-te), naprijed; so mag es - bleiben pa neka ostane; wieso - kako to? was - mehr što još; das ist - doch Beweis genug to je dostatan dokaz, taj dokaz valjda dostaje; sie hängen keinen, sie haben ihn - ne vješaju ga, dok ga nisu uhvatili; es muß kalt sein, - die Fenster sind zugefroren mora da je hladno, jer su prozori zamrznuti; er kann keine Fortschritte machen, - er ist faul on ne može napredovati, jer je lijen; was ist - ta (pa) što je?

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > denn

  • 5 so

    so, I) Adv.:ita. sie (unterscheiden sich folgendermaßen: a) ita, »so«, bezeichnet als demonstrative Partikel, sowohl in bezug auf einen vorherge henden als nachfolgenden Satz, nicht nur [2143] die Art und Weise, sondern weist auch mit der Bed. »unter solchen Umständen, in dieser Lage« auf eine gewisse Tatsache als solche hin, z.B. Cic. Clu. 168: dico illum, cum ad illud prandium crudior venisset, et bi tum non pepercisset, aliquot dies aegrotasse et itaesse mortuum. Insbes. ist ita in der Prosa in Schwur- u. Beteuerungsformeln üblich, z.B. Cic. ad Att. 5, 15, 2: ita vivam [so wahr ich lebe], ut maximos sumptus facio.b) sic, »in solcher Weise, auf solche Art; dergestalt«, verweist nur auf die Art u. Weise eines Faktums, nicht auf das Vorhandensein desselben, z.B. Liv. 6, 16, 2: sicinevestrum militem ac praesidem sinitis vexari ab inimicis?; od. Nep. Att. 4, 1: sic enim Graece loquebatur, ut Athenis natus videretur. – Auch steht sic in lebhaften Schilderungen, um irgend ein Prädikat oder eine Handlung anschaulicher zu machen, z.B. Liv. 2, 10, 11: ita sie [so wie er war] armatusin Tiberim desiluit; od. Cic. Rosc. Am. 71: noluerunt feris corpus obicere, non sic [nicht so ganz] nudos in flumen deicere. – Gleich werden ita u. sie gebraucht in solchen Sätzen, in denen »so« = »unter der Bedingung, dann«, auf einen folgenden Bedingungssatz verweist, z.B. Nep. Milt. 3, 2: sic [od. ita] enim facillime putavit, se Graecā linguā loquentes, qui Asiam incolerent, sub sua retenturum potestate, si etc. Ferner in Vergleichungssätzen korrespondierend mit ut, quemadmodum, tamquam u. a., s. Cic. Phil. 1, 33. Liv. 32, 21, 35. Pollio in Cic. ep. 10, 33, 3. Endlich dienen beide Wörter, um einen [gew. im Akk. u. Infin.] folgenden Satz gleichsam einzuleiten, z.B. Cic. ep. 13, 24, 1: ita [folgendermaßen] enim scripsit ad me, sibi meam commendationem maximo adiumento fuisse; Liv. 5, 15, 11: respondit, siclibris fatalibus, sicdisciplinā Etruscā traditum esse, quando aqua Albana abundasset, tum, si eam Romanus rite emisisset, victoriam de Veientibus dari). – tam (»so, so sehr«, entweder in Verbindung mit einem Folgesatz, also mit folg. ut u. qui; od. in Vergleichungen, also vor quam, quasi u. a., z.B. Cic. Cat. 3, 21: quis potest esse tamaversus a vero, tammente captus, quineget etc.; od. Cic. ep 6. 1, 3: nec, cum id faciebamus, tameramus amentes,utexplorata nobis esset victoria; od. Cic. or. 108: nemo enim orator tammulta scripsit, quam multa sunt nostra). – adeo. usque adeo. usque eo (»so, in solchem Grade«, drückt den erhöhten Grad eines Verhältnisses od. einer Eigenschaft aus, z.B. Ter. Andr. 118 sqq.:unam aspicio adulescentulam vultu adeomodesto, adeo venusto, ut nil supra; od. Cic. ad Qu. fr. 1, 2, 5. § 15: rem publicam funditus amisimus; adeo,ut Cato, adulescens nullius consilii, sed tamen civis Romanus et Cato, vix vivus effugerit; od. Cic. Flacc. 54: usque adeoorba fuit ab optimatibus illa contio, ut etc.; od. Cic. Tusc. 3, 27: Dionysius quidem tyrannus... Corinthi pueros docebat; usque eoimperio carere non poterat). – quo factum est, ut etc. (dadurch geschah es, daß etc. = deshalb, z.B. Nep. Milt. 5, 2: quo factum est, ut plus quam collegae Miltiades valeret: [2144] so auch »so zwar... aber nicht«, quā re factum est, ut... quidem, sed... non etc., z.B. Iustin. 16, 5, 17: und in indirekter Rede, »so würde etc.«, id si factum esset mit Akk. u. Infin., z.B. Nep. Milt. 4, 5). – ita fit, ut etc. (so geschieht es, daß etc. = folglich, z.B. Cic. de off. 1, 101: ita fit, ut ratio praesit, appetitus obtemperet).so! (so ist es gut, nicht mehr), sie satis est.so? (zur Bezeichnung der Bewunderung), itane? itane vero? sicci ne? so oder so, d. i. um jeden Preis, s. Preis no. II (S. 1887). – Häufig steht im Deutschen »so« (zur Bezeichnung des Grades) mit einem Beiwort im Positiv, wo die Lateiner entweder den Superlativ setzen, z.B. L. Sulla u. L. Murena, zwei so tapfere Männer, L. Sulla et L. Murena, duo fortissimi viri: Syrakus, die so schöne Stadt, urbs pulcherrima Syracusae; oder adjektivisch talis od. is (ein solcher, so ein, d. i. ein so guter, so vortrefflicher. so ausgezeichneter, so tapferer, od. umgekehrt, so schlechter, gefährlicher, elender, von Pers. u. Dingen), und tantus (von solcher Quantität, d. i. so groß oder so gering, so wenig, so unbedeutend, von Dingen), adverbial aber bl. ita oder sic (für »so groß, so schwer, so sein, so vorzüglich, so wenig etc.«) gebrauchen, z.B. ein so ausgezeichneter (so tapferer Mann), talis vir: eine so schreckliche Tat, tale facinus: der Zustand in Latium war so traurig, daß etc., Latio is status erat rerum, ut etc.: der Senatsbeschluß hat so wenig Wert, daß etc., senatus consultum tantam vim habet, ut etc.: Hegesias hält sich für einen so vorzüglichen Attiker, daß etc., Hegesias se itaputat Atticum, ut etc.: ich habe ihn von Jugend auf so zärtlich (innig) geliebt, daß etc., eum a puero sie semper dilexi, ut etc. nicht so (bei Adjektiven und Adverbien = eben nicht sehr), haud ita; non ita; minus (weniger); z.B. nicht so lange nachher, haud ita multo post: nicht so gar viele, haud ita multi: es geht nicht so glücklich, res minus prospere procedit.so... als möglich, durch quam u. den Superlativ des Adjektivs u. Adverbs, od. durch quam fieri potest u. den Superlativ des Adverbs, z.B. so früh als möglich, quam maturrime; quam maturrime fieri potest. so aber (bei Anführung des Gegenteils), nunc vero; iam vero. so schon, sic quoque (schon an sich selbst); suā sponte (ohne Veranlassung). – auch so noch, sic quoque.so ganz, so gar, adeo: nicht so ganz, nicht so gar. non od. haud ita (z.B. magnus): so ganz, so gar... daß etc., adeo... ut etc.: nicht so ganz, nicht so gar... daß nicht etc. non adeo... ut non etc.; non adeo... quin etc sozusagen, ut ita dicam; ut hoc verbo utar; auch quidam (eine Art von, bes. zur Milderung eines tropischen Ausdrucks, z.B. qui virtutem duram et quasi ferream quandam volunt). – Alle übrigen Verbindungenmit »so«, wie sobald, soeben, sofort, sogenannt, so gern, so gut usw., s. unten als besondere Artikel.

    II) Conjunct.: a) zur Bezeichnung des Nachsatzes, wo es im Lateinischen gewöhnlich nicht besonders ausgedrückt wird; nur wenn die Folgerung stark ausgesprochen werden soll, steht tum od. tum vero. – b) bei Ermunterungen: [2145] age. agite (wohlan, agite an mehrere). – en (hier = siehe), z.B. so will ich es denn tun, age faciam: so reiche denn die Rechte her, en porrige dextram. – c) einräumend: licet. quamquam. quamvis (s. »obgleich« deren genauern Untersch. u. Konstrukt.); z.B. so alt er ist, so kindisch ist er doch, licet iam grandior sitnatu, tamen puerilis est. nochso, quamvis mit Positiv, licet mit Superlativ u. dem Konjunktiv von esse, z.B. noch so reiche Menschen, homines quamvis divites; homines licet ditissimi sint. – noch so groß, quantuscumque: noch so klein, quantuslibet. – d) folgernd: ergo. – so wirst du, teurer Vater. meinetwegen u. mit mir sterben, ergo, carissime pater, et propter me morieris et mecum: wohlan, so mögen sie immerhin tun, was sie ergötzt, quin ergo quod iuvat, id semper faciant.

    deutsch-lateinisches > so

См. также в других словарях:

  • denn — wie; als; nämlich; schließlich; ja; bekanntlich; bekanntermaßen; da; weil * * * 1denn [dɛn] <Konj.>: 1. dient dazu, einen begründenden Hauptsatz anzuschließen: wir gingen wieder ins Haus, denn auf der Terra …   Universal-Lexikon

  • Denn — Denn, eine Conjunction, welche allezeit den Indicativ zu sich nimmt, und die natürliche Wortfügung eines Satzes in den allermeisten Fällen nicht verändert. Sie bezeichnet, 1. Die Ursache eines vorher gegangenen Ausspruches, in welcher Bedeutung… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • wohlan — auf geht s; los; auf gehts * * * wohl|ạn 〈Adv.; poet.〉 1. nun denn!, gut! 2. los! * * * wohl|ạn <Adv.> (geh. veraltet): drückt eine Aufforderung aus, allein stehend am Anfang od. Ende einer Aussage; nun gut, nun denn; frischauf: w., lasst …   Universal-Lexikon

  • Phaidon — Der Phaidon (griechisch Φαίδων, latinisiert Phaedo) ist ein zwischen 385 und 378 v. Chr. entstandenes und in Dialogform verfasstes Werk des griechischen Philosophen Platon und gehört zusammen mit den Dialogen Euthyphron, Apologia Sokratous und… …   Deutsch Wikipedia

  • St. Albertus Magnus (Waldsiedlung) — Die Kirche St. Albertus Magnus ist ein katholisches Gotteshaus im Leverkusener Stadtteil Schlebusch/Waldsiedlung. Sie ist Sitz der gleichnamigen Pfarrgemeinde im Seelsorgebereich Leverkusen Südost. Die Grundidee des Architekten Josef Lehmbrock… …   Deutsch Wikipedia

  • Kastalien — Das Glasperlenspiel. Versuch einer Lebensbeschreibung des Magister Ludi Josef Knecht samt Knechts hinterlassenen Schriften ist ein Roman von Hermann Hesse, der 1931 begonnen und 1943 im Verlag Fretz Wasmuth, Zürich, veröffentlicht wurde und das… …   Deutsch Wikipedia

  • Sinon — wird als Gefangener vor Priamos geführt, in Vergil s Aeneis, Inschrift: Vergilius Romanus (Mailand, Ambrosiana, Anfang 5. Jh.) Sinon (griech. Σíνων, mögliche Kurzform für Sinopos, Gefährte von Odysseus) war in der …   Deutsch Wikipedia

  • Buddha Shakyamuni — Siddhartha Gautama mit seinen ersten fünf Schülern Siddhartha Gautama (Sanskrit, m., सिद्धार्थ गौतम, Siddhārtha Gautama; Pali: Siddhattha Gotama) (* um 563 v. Chr. in Lumbini, 80 B.B.E; † 483 v. Chr., Jahr 0 nach der bu …   Deutsch Wikipedia

  • Das Glasperlenspiel — Das Glasperlenspiel. Versuch einer Lebensbeschreibung des Magister Ludi Josef Knecht samt Knechts hinterlassenen Schriften ist ein Roman von Hermann Hesse, der 1931 begonnen und 1943 im Verlag Fretz Wasmuth, Zürich, veröffentlicht wurde und das… …   Deutsch Wikipedia

  • Emil Sinclair — Hermann Hesse in Rüschlikon im April 1926[1] Hesse in Rüschlikon (1927) …   Deutsch Wikipedia

  • Gautama Buddha — Siddhartha Gautama mit seinen ersten fünf Schülern Siddhartha Gautama (Sanskrit, m., सिद्धार्थ गौतम, Siddhārtha Gautama; Pali: Siddhattha Gotama) (* um 563 v. Chr. in Lumbini, 80 B.B.E; † 483 v. Chr., Jahr 0 nach der bu …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»