-
1 half-witted
{,ha:f'witid}
a малоумен, слабоумен* * *{,ha:f'witid} а малоумен, слабоумен.* * *a малоумен;half-witted; а малоумен, слабоумен.* * *a малоумен, слабоумен* * *half-witted[¸ha:f´witid] adj малоумен, слабоумен, тъпоумен; луд, разг. откачен; FONT face=Times_Deutsch◊ adv half-wittedly. -
2 thick-witted
{'θikwitid}
вж. thick-headed* * *{'dikwitid} thick-headed.* * *a глупав; тъп;thick-witted; thick-headed.* * *вж. thick-headed* * *thick-witted[´uik¸witid] = thick-skulled; FONT face=Times_Deutsch◊ adv thick-wittedly. -
3 blunt-witted
-
4 dim-witted
dim-witted[¸dim´witid] adj разг. тъп, глупав, прост; FONT face=Times_Deutsch◊ adv dim-wittedly. -
5 dull-witted
{'dʌl'witid}
a тъп, бавно схващащ* * *{'d^l'witid} а тъп, бавно схващащ.* * *a тъп, бавно схващащ* * *dull-witted[´dʌl´witid] adj тъп, бавно схващащ. -
6 fat-witted
{'fæt'witid}
a тъп, тъпоумен* * *{'fat'witid} а тъп, тъпоумен.* * *тъпоумен; глупав;* * *a тъп, тъпоумен* * *fat-witted[´fæt¸witid] adj глупав, тъп, тъпоумен, малоумен, видиотен. -
7 quick-witted
{'kwik,witid}
a схватлив, с бърз ум, находчив* * *{'kwik,witid} а схватлив, с бърз ум; находчив.* * *съобразителен; находчив;* * *a схватлив, с бърз ум, находчив* * *quick-witted[¸kwik´witid] adj с бърз ум; находчив; FONT face=Times_Deutsch◊ adv quick-wittedly. -
8 slow-witted
{'slou,witid}
a глуповат, тъп, бавно загряващ* * *{'slou,witid} а глуповат, тъп, бавно загряващ.* * *тъп; тъповат; глупав;* * *a глуповат, тъп, бавно загряващ* * *slow-witted[´slou¸witid] adj тъп, тъповат, глуповат, глупав; разг. "бавно загряващ". -
9 soft-witted
{'sɔft,witid}
вж. soft-headed* * *{'sъft,witid} soft-headed.* * *вж. soft-headed* * *soft-witted[´sɔft¸witid] adj слабоумен. -
10 beef-witted
a глупав* * *a глупа* * *a глупав -
11 ready-witted
{'redi,witid}
a находчив, остроумен* * *{'redi,witid} а находчив, остроумен.* * *a находчив, остроумен -
12 sharp-witted
{'ʃa:pwitid}
a с бърз/остър ум* * *{'sha:pwitid} а с бърз/остър ум.* * *остроумен;* * *a с бърз/остър ум -
13 short-witted
плиткоумен;
См. также в других словарях:
Witted — Wit ted, a. Having (such) a wit or understanding; as, a quick witted boy. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
-witted — [wit′id] adj. having (a specified kind of) wit or intelligence: used in hyphenated compounds [slow witted] * * * … Universalium
-witted — [wit′id] adj. having (a specified kind of) wit or intelligence: used in hyphenated compounds [slow witted] … English World dictionary
-witted — witted, combining form. having a wit or wits: »Quick witted = having a quick wit … Useful english dictionary
witted — late 14c. in compounds, from WIT (Cf. wit) (n.) … Etymology dictionary
witted — wittedness, n. /wit id/, adj. having wit or wits (usually used in combination): quick witted; slow witted; dull witted. [1350 1400; ME; see WIT1, ED3] * * * … Universalium
witted — adjective Date: 14th century having wit or understanding usually used in combination < dull witted > < quick witted > … New Collegiate Dictionary
witted — wit•ted [[t]ˈwɪt ɪd[/t]] adj. having wit or wits (usu. used in combination): quick witted; dull witted[/ex] • Etymology: 1350–1400 wit′ted•ness, n … From formal English to slang
witted — /ˈwɪtəd/ (say wituhd) adjective having wit or wits (only used in combination): quick witted; slow witted. {wit1 + t + ed3} …
witted — wit·ted || wɪtɪd adj. intelligent, perceptive, clever; having a wit or understanding of a particular nature (e.g. slow witted) … English contemporary dictionary
witted — wit ► NOUN 1) (also wits) the capacity for inventive thought and quick understanding; keen intelligence. 2) a natural aptitude for using words and ideas in a quick and inventive way to create humour. 3) a person with this aptitude. ● be at one s… … English terms dictionary