Перевод: с английского на болгарский

с болгарского на английский

witted

  • 1 half-witted

    {,ha:f'witid}
    a малоумен, слабоумен
    * * *
    {,ha:f'witid} а малоумен, слабоумен.
    * * *
    a малоумен;half-witted; а малоумен, слабоумен.
    * * *
    a малоумен, слабоумен
    * * *
    half-witted[¸ha:f´witid] adj малоумен, слабоумен, тъпоумен; луд, разг. откачен; FONT face=Times_Deutsch◊ adv half-wittedly.

    English-Bulgarian dictionary > half-witted

  • 2 thick-witted

    {'θikwitid}
    вж. thick-headed
    * * *
    {'dikwitid} thick-headed.
    * * *
    a глупав; тъп;thick-witted; thick-headed.
    * * *
    вж. thick-headed
    * * *
    thick-witted[´uik¸witid] = thick-skulled; FONT face=Times_Deutsch◊ adv thick-wittedly.

    English-Bulgarian dictionary > thick-witted

  • 3 blunt-witted

    blunt-witted[´blʌnt¸witid] adj тъп, глупав, извеян ( разг.), празноглав.

    English-Bulgarian dictionary > blunt-witted

  • 4 dim-witted

    dim-witted[¸dim´witid] adj разг. тъп, глупав, прост; FONT face=Times_Deutsch◊ adv dim-wittedly.

    English-Bulgarian dictionary > dim-witted

  • 5 dull-witted

    {'dʌl'witid}
    a тъп, бавно схващащ
    * * *
    {'d^l'witid} а тъп, бавно схващащ.
    * * *
    a тъп, бавно схващащ
    * * *
    dull-witted[´dʌl´witid] adj тъп, бавно схващащ.

    English-Bulgarian dictionary > dull-witted

  • 6 fat-witted

    {'fæt'witid}
    a тъп, тъпоумен
    * * *
    {'fat'witid} а тъп, тъпоумен.
    * * *
    тъпоумен; глупав;
    * * *
    a тъп, тъпоумен
    * * *
    fat-witted[´fæt¸witid] adj глупав, тъп, тъпоумен, малоумен, видиотен.

    English-Bulgarian dictionary > fat-witted

  • 7 quick-witted

    {'kwik,witid}
    a схватлив, с бърз ум, находчив
    * * *
    {'kwik,witid} а схватлив, с бърз ум; находчив.
    * * *
    съобразителен; находчив;
    * * *
    a схватлив, с бърз ум, находчив
    * * *
    quick-witted[¸kwik´witid] adj с бърз ум; находчив; FONT face=Times_Deutsch◊ adv quick-wittedly.

    English-Bulgarian dictionary > quick-witted

  • 8 slow-witted

    {'slou,witid}
    a глуповат, тъп, бавно загряващ
    * * *
    {'slou,witid} а глуповат, тъп, бавно загряващ.
    * * *
    тъп; тъповат; глупав;
    * * *
    a глуповат, тъп, бавно загряващ
    * * *
    slow-witted[´slou¸witid] adj тъп, тъповат, глуповат, глупав; разг. "бавно загряващ".

    English-Bulgarian dictionary > slow-witted

  • 9 soft-witted

    {'sɔft,witid}
    вж. soft-headed
    * * *
    {'sъft,witid} soft-headed.
    * * *
    вж. soft-headed
    * * *
    soft-witted[´sɔft¸witid] adj слабоумен.

    English-Bulgarian dictionary > soft-witted

  • 10 beef-witted

    a глупав
    * * *
    a глупа
    * * *
    a глупав

    English-Bulgarian dictionary > beef-witted

  • 11 ready-witted

    {'redi,witid}
    a находчив, остроумен
    * * *
    {'redi,witid} а находчив, остроумен.
    * * *
    a находчив, остроумен

    English-Bulgarian dictionary > ready-witted

  • 12 sharp-witted

    {'ʃa:pwitid}
    a с бърз/остър ум
    * * *
    {'sha:pwitid} а с бърз/остър ум.
    * * *
    остроумен;
    * * *
    a с бърз/остър ум

    English-Bulgarian dictionary > sharp-witted

  • 13 short-witted

    плиткоумен;

    English-Bulgarian dictionary > short-witted

См. также в других словарях:

  • Witted — Wit ted, a. Having (such) a wit or understanding; as, a quick witted boy. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • -witted — [wit′id] adj. having (a specified kind of) wit or intelligence: used in hyphenated compounds [slow witted] * * * …   Universalium

  • -witted — [wit′id] adj. having (a specified kind of) wit or intelligence: used in hyphenated compounds [slow witted] …   English World dictionary

  • -witted — witted, combining form. having a wit or wits: »Quick witted = having a quick wit …   Useful english dictionary

  • witted — late 14c. in compounds, from WIT (Cf. wit) (n.) …   Etymology dictionary

  • witted — wittedness, n. /wit id/, adj. having wit or wits (usually used in combination): quick witted; slow witted; dull witted. [1350 1400; ME; see WIT1, ED3] * * * …   Universalium

  • witted — adjective Date: 14th century having wit or understanding usually used in combination < dull witted > < quick witted > …   New Collegiate Dictionary

  • witted — wit•ted [[t]ˈwɪt ɪd[/t]] adj. having wit or wits (usu. used in combination): quick witted; dull witted[/ex] • Etymology: 1350–1400 wit′ted•ness, n …   From formal English to slang

  • witted — /ˈwɪtəd/ (say wituhd) adjective having wit or wits (only used in combination): quick witted; slow witted. {wit1 + t + ed3} …  

  • witted — wit·ted || wɪtɪd adj. intelligent, perceptive, clever; having a wit or understanding of a particular nature (e.g. slow witted) …   English contemporary dictionary

  • witted — wit ► NOUN 1) (also wits) the capacity for inventive thought and quick understanding; keen intelligence. 2) a natural aptitude for using words and ideas in a quick and inventive way to create humour. 3) a person with this aptitude. ● be at one s… …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»