-
1 run
I[rʌn] n վազք, վազքամրցում, վազքարշավ. at a run վազքով. break into a run փա խուստի դիմել. give the dog a run շանը զբոսանքի դուրս բերել. be on the run from թաքնվել. be on the run all day ամբողջ օրը վազվրտուքի մեջ լի նել. go for a run վազքով զբոսանք կատարել/զբոսնել. have a run in the car մեքենայով զբոսնել. (տարածություն) a day’s run մեկ օրում անցնելու վազքատարածություն. a two hour run from here երկու ժամվա վազքի տարածություն այստեղից. a run of luck/bad luck/bad weather հաջողության/անհա ջո ղությունների/վատ եղանակի ժամանա կաշրջան. in the long run վերջին հաշվով. out of the run արտասովոր. the common run սովո րական մարդիկ. the run of a library գրադարանից օգտվելու թույլտվություն. The play had a long run Ներկայացումը երկար ժամանակ բեմադրվում էր. follow the run of events/of the game հետևել իրադարձությունների/խաղի ընթացքին. My stocking has run Գուլպայիս հատը փախել է. ski run դահուկուղի, դա հուկահետքII[rʌn] v վազել, վազվզել. փախչել. run upstairs/ downstairs աստիճաններով վերուվար վազել. run a good race տարածությունը հաջող անցնել. run for one’s life վազել կյանքը փրկելու նպատակով. run an errand հանձնարա րություն կատարել. run a high temperature բարձր ջերմաստիճան ունենալ. run the blockade շրջա փակումը ճեղքել. run a horse ձի քշել. run a candidate թեկնածու առաջադրել. be run off one’s feet, run one`s legs off ոտքից-հալից ընկնել. into trouble/expenses փորձանքի մեջ/ ծախ սի տակ ընկնել. (փոխադրամիջոցով տա նել) run smb to the station մեկին կայարան տա նել. run smb home տուն տանել/ուղեկցել. run whisky/guns across the frontier սահմանով անցկացնել վիսկի/զենք. (ղեկավարել, կազ մակերպել) run a house/a small business/a hotel տնային տնտեսությունը վարել. փոքր ձեռ նարկություն ղեկավարել. հյուրանոց կա ռա վարել. run an experiment փորձ անց կացնել. run a series of articles հոդվածների շարք տպա գրել. run extra trains լրացուցիչ գնացքներ բաց թողնել. (վարել) run a car մեքենա վա րել. run a boat against the reef նավը խութերին խփել. (հոսել. ծորալ) run the water ջուր բաց թողնել. run a risk վտանգի ենթարկվել. run cold/dry/mad սառչել/չորանալ, սպառվել/ գժվել. My nose is running Քիթս վազում է. The river runs into into lake Գետը թափվում է լիճը. His blood ran cold Նրա արյունը սառեց երակներում. The road runs to the sea Ճա նապար հը դեպի ծովն է տանում. (ասել, հայտնել) The letter runs Նամակում ասվում է. The story runs Պատմությունը հետևյալն է ասում. (աշ խատել, գործել) The lift isn’t running Վերելակը չի աշխատում. Feelings were running high Կրքերը բորբոքվում էին. The dye runs Ներկը գույն տվող է, Կտորը գունաթափվում է run across պատահաբար հանդիպել. run away փախչել. run back հետ վազել. run behind հետ ընկ նել. run into բախվել. run off փախչել. run oսt սպառ վել, վերջանալ. run over աչքի անց կացնել. run up մոտ վազել, բախվել. run to extremes ծայրահեղությունների մեջ ընկնել -
2 spring
I[spriŋ]1. n գարուն. spring is in the air Գարնան հոտ է գալիս.2. a գարնանայինII[spriŋ] n թռիչք, ցատկ, ոստյուն. զսպանակ, առաձգականություն. զսպակ. a spring mattress զսպանակավոր ներքնակ. coil spring զսպանակավոր զսպակ[spriŋ] n աղբյուր, ակնաղբյուր. hot/mineral spring տաք/հանքային աղբյուր. spring water աղբյուրի ջուրIV[spriŋ] v ցատկել, ոստնել. spring aside մի կողմ ցատկել. spring to one’s feet տեղից վեր թռչել. spring up into the air օդ թռչել, վեր ցատկել. The dog sprang at him Շունը հարձակվեց նրա վրա. (պայթեցնել) spring a mine ականը պայ թեց նել. (ծլել) Grass is springing up Խոտը ծլում է/բուսնում է. Tears sprang up to her eyes Աչ քերը արցունքով լցվեցին. (ծագել, սերվել) His actions spring from … Նրա գործո ղություն ները ծագում/գալիս են… Doubts spring to mind Կասկածներ են առաջանում. Buildings are springing up like mushrooms Շենքերը սնկերի նման բուսնում ենV[spriŋ] v բխել, ցայտել, խփել (աղբյուր)
См. также в других словарях:
Water dog — Water dogs, once called Water Spaniels, are a type of gun dog and count among their number some of the oldest dog breeds. With the advent of kennel clubs many water spaniels were accepted under the names including the designation retriever rather … Wikipedia
water dog — n. 1. any of various dogs characteristically fond of the water; esp., a hunting dog, as the American water spaniel, trained to retrieve waterfowl 2. any of several hunting dogs trained to retrieve waterfowl ☆ 3. MUD PUPPY 4. Informal a person who … English World dictionary
Water dog — Wa ter dog 1. (Zo[ o]l.) A dog accustomed to the water, or trained to retrieve waterfowl. Retrievers, waters spaniels, and Newfoundland dogs are so trained. [1913 Webster] 2. (Zo[ o]l.) The menobranchus. [1913 Webster] 3. A small floating cloud,… … The Collaborative International Dictionary of English
water dog — dog used to the water, dog that is trained to catch waterfowl (Zoology); small floating cloud that indicates rain; old salt, experienced sailor, veteran mariner; one who enjoys being in water, water rat … English contemporary dictionary
water dog — noun 1. a person who enjoys being in or on the water • Syn: ↑water rat • Hypernyms: ↑sailor, ↑crewman 2. a dog accustomed to water and usually trained to retrieve waterfowl • Hypernyms: ↑sporting dog, ↑ … Useful english dictionary
water dog — Hellbender Hell bend er, n. (Zo[ o]l.) A large North American aquatic salamander ({Protonopsis horrida} or {Menopoma Alleghaniensis}). It is very voracious and very tenacious of life. Also called {alligator}, and {water dog}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
water dog — /ˈwɔtə dɒg/ (say wawtuh dog) noun a dog accustomed to or delighting in the water, or trained to go into the water to retrieve game …
water dog — wa′ter dog n. 1) dch a hunting dog trained to retrieve waterfowl 2) inf Informal. a person who feels at home in or on the water 3) ram waterdog … From formal English to slang
water dog — noun A retriever type of gun dog bred to flush and retrieve game from water. Syn: water spaniel … Wiktionary
water dog — 1. a dog that swims well or is trained to retrieve waterfowl in hunting. 2. Informal. a person who feels at home in or on the water. 3. waterdog. [1300 50; ME] * * * … Universalium
water dog — noun Date: 1674 1. a person (as a skilled sailor) who is quite at ease in or on water 2. any of several large American salamanders; especially any of a genus (Necturus of the family Proteidae) with external gills … New Collegiate Dictionary
