Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

via+se+findit+v

  • 1 findo

    findo, fĭdi, fissum, 3, v. a. [root Sanscr. bhid-, to cleave; Germ. beissen; Engl. bite], to cleave, split, part, separate, divide (class.; cf.: scindo, seco, caedo).
    I.
    Lit.: hoc enim quasi rostro finditur Fibrenus et divisus aequaliter in duas partes latera haec alluit, Cic. Leg. 2, 3, 6; cf.:

    inimicam findite rostris Hanc terram,

    Verg. A. 10, 295:

    patrios findere sarculo agros,

    Hor. C. 1, 1, 11:

    terras vomere,

    Ov. A. A. 2, 671:

    mare carinā,

    Prop. 3, 9 (4, 8), 35:

    Assaraci tellus, quam... Findunt Scamandri flumina,

    Hor. Epod. 13, 14:

    hiulca siti findit Canis aestifer arva,

    Verg. G. 2, 353; cf.:

    arentes cum findit Sirius agros,

    Tib. 1, 7, 21:

    rubra Canicula findet Statuas,

    Hor. S. 2, 5, 39:

    os,

    Cels. 8, 4 med.; cf. id. 8, 3 fin.:

    specularis lapis finditur in quamlibet tenues crustas,

    Plin. 36, 22, 45, § 160; cf. Quint. 11, 3, 21:

    hic locus est, partes ubi se via findit in ambas,

    Verg. A. 6, 540; id. G. 2, 78; Ov. M. 4, 65.—
    b.
    In part. perf.:

    fissa ferarum ungula,

    Lucr. 4, 680:

    ungulae equi,

    Suet. Caes. 61:

    lingua in partes duas,

    Ov. M. 4, 585:

    lignum,

    Verg. A. 9, 413:

    ferulae,

    Cels. 8, 10; cf. id. 8, 3 fin.
    B.
    Mid., to split, burst ( poet. and very rare):

    turgescit bilis: findor,

    I am ready to burst with rage, Pers. 3, 8:

    cor meum et cerebrum finditur,

    Plaut. Bacch. 2, 4, 17: Marsis finduntur cantibus angues, Ov. Med. fac. 39.—
    II.
    Trop., to divide ( poet. and very seldom):

    Idus sunt agendae, Qui dies mensem Veneris marinae Findit Aprilem,

    Hor. C. 4, 11, 16:

    fissa voluntas,

    Prud. Psych. 760.—Hence, fissum, i, n., a cleft, slit, fissure.
    A.
    In gen. (very rare):

    postquam implevisti fusti fissorum caput,

    Plaut. Aul. 3, 4, 7:

    ad ani fissa,

    Cels. 5, 20, 5.—
    B.
    Esp., in the lang. of augurs, of the divided liver:

    jecorum,

    Cic. Div. 1, 52, 118; cf.:

    fissum in exitis,

    id. ib. 1, 10, 16;

    jecoris,

    id. N. D. 3, 6, 14:

    familiare et vitale,

    id. Div. 2, 13, 32.

    Lewis & Short latin dictionary > findo

  • 2 findō

        findō —, fissus, ere    [2 FID-], to cleave, split, part, separate, divide: hoc quasi rostro finditur Fibrenus: rostris terram, V.: tellus, quam Findunt flumina, H.: siti arva: partīs se via findit in ambas, V.: lingua In partīs duas, O.: lignum, V. —Fig., to divide: Qui dies mensem Findit, H.
    * * *
    findere, fidi, fissus V
    split, cleave, divide

    Latin-English dictionary > findō

  • 3 ambō

        ambō ambae, ambō, acc m. ambō or ambōs, num.    [cf. ambi-], both (of a pair or couple): duae res... quae ambae: (duo) senatores, qui ambo: ut eos ambos fallam, T.: ambo florentes aetatibus, Arcades ambo, V.: Se satis ambobus Teucrisque venire Latinisque, V.—For duo: partīs ubi se via findit in ambas, the two, V.

    Latin-English dictionary > ambō

  • 4 ambo

    ambō̆, bae, bo, num. ( nom. plur. ambo for ambae, Plaut. Merc. 2, 1, 7; acc. plur. orig. ambo, analog. to the Gr. amphô, but from the adj. use of the word ambos arose; acc. ambo is found in Plaut. Am. 1, 2, 8; 5, 1, 67; id. As. 3, 3, 121; id. Curc. 5, 3, 14; id. Cist. 2, 1, 49; id. Ep. 2, 2, 19; id. Bacch. 4, 8, 19; 5, 2, 69; id. Most. 3, 2, 140; id. Rud. 3, 5, 7; Afran. ap. Charis. p. 96 P.; Cic. (who never uses ambos) Fam. 5, 8; 9, 13; Caes. (who never uses ambos) B. C. 1, 48; Verg. (who never uses ambos) E. 6, 18; id. G. 4, 88; id. A. 12, 342; Hor. (who never uses ambos) S. 2, 3, 180; 2, 7, 62; Liv. 3, 62; 7, 19; 26, 7; 26, 26; 27, 27; 30, 14; 35, 22; 38, 53; 40, 46; 41, 18; 45, 19; Mart. 7, 40; Sil. 4, 175; 17, 427 al.; ambos is found in Afran. Com. Rel. p. 194 Rib. bis; Plaut. Bacch. 5, 1, 29; id. Ps. 1, 3, 21; Ter. (who never uses ambo) Eun. 5, 8, 39; id. Heaut. 4, 3, 33; 5, 2, 42; id. Ad. 1, 2, 51; 5, 9, 5; Prop. 3, 13, 18; Liv. 2, 10, 6; 22, 34, 10; Sall. (who never uses ambo) J. 21, 4; id. Fragm. 4, 19, 5 Kritz; Ov. (who never uses ambo) H. 10, 51; Tac. (who never uses ambo) A. 13, 54; Vulg. Tob. 3, 25; ib. Eph. 2, 16; cf. Charis. p. 95; Prisc. p. 744 P.; Rudd. I. p. 57; Kühn. ad Cic. Tusc. 1, 46, 110; Neue, Formenl. II. p. 145 sqq.) [amphô, amphoteroi, Paul. ex Fest. p. 4 Müll.; kindr. with Sanscr. ubhāu, dual nom. = ambo; Zend. uba; Slav. oba; Lith. abù; Goth. bai, bajōths; Germ. beide; Engl. both], both (of two objects whose duality is assumed as already known; when not already known, they are designated by duo. The difference between ambo and uterque is thus given by Charis. p. 49 P.: Ambo non est dicendum, nisi de his, qui uno tempore quid faciunt, utpote reges Eteocles et Polynices ambo perierunt quasi unā; Romulus autem et Africanus non ambo triumphārunt, sed uterque; quia diverso tempore).
    I.
    Of objects naturally in pairs, as the parts of the body, both:

    manusque ambas,

    Verg. A. 6, 496; 10, 868:

    ambas palmas,

    id. ib. 5, 425;

    10, 844: tinnient ambae aures ejus,

    Vulg. 1 Reg. 3, 11; ib. 4 Reg. 21, 12:

    circum unum ambove genua,

    Plin. 28, 6, 17, § 59 (but even here we find duo:

    sumes duos renes (vituli) et adipem,

    Vulg. Exod. 29, 13; 29, 22:

    duas manus,

    ib. Matt. 18, 8 bis; 18, 9:

    duae palmae manuum ejus,

    ib. 1 Reg. 5, 4:

    duorum luminum,

    of both eyes, ib. Jud. 16, 28; so Shaksp., her two eyes, Love's Lab. Lost, iv. 3;

    Haml. i. 4).—So of other things: Tristior illā Terra sub ambobus non jacet ulla polis,

    Ov. P. 2, 7, 64:

    Atridas Priamumque, et saevum ambobus Achillen,

    angry with both parties, id. ib. 1, 458.—
    II.
    In gen., of two objects and no more, the two, both: QVOM. PERORANT. AMBO. PRAESENTES. (i.e. actor et reus), Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 17, 2, 10:

    consules, alter ambove, si eis videretur,

    Cic. Phil. 5, 19, 53:

    ambo accusandi estis,

    Ter. Heaut. 1, 1, 67:

    jam hisce ambo, et servos et era, frustra sunt duo,

    Plaut. Am. 3, 3, 19:

    erroris ambo complebo,

    id. ib. 1, 2, 8:

    emit hosce ambos,

    id. Capt. prol. 34:

    ut eos ambos fallam,

    Ter. Heaut. 4, 3, 33; so Vulg. Tob. 3, 25:

    hic, qui utrumque probat, ambobus debuit uti,

    Cic. Fin. 2, 7, 20:

    una salus ambobus erit,

    Verg. A. 2, 710:

    plebiscitis cautum, ne quis duos magistratus uno anno gereret, utique liceret consules ambos plebeios creari,

    Liv. 7, 42:

    Caesar atque Pompeius diversa sibi ambo consilia capiunt... eodemque die uterque eorum ex castris exercitum educunt,

    Caes. B. C. 3, 30:

    amborum verba,

    Tac. A. 3, 35:

    civitate Romanā ambos donavit,

    id. ib. 13, 54:

    ambo occisi,

    Suet. Aug. 11:

    errant autem ambo senes,

    Vulg. Gen. 18, 11; ib. Matt. 15, 14:

    applicuit ambos ad eum,

    ib. Gen. 48, 13; ib. Eph. 2, 16.—
    III.
    Poet. = duo:

    partīs ubi se via findit in ambas,

    into two, Verg. A. 6, 540.

    Lewis & Short latin dictionary > ambo

См. также в других словарях:

  • Habemus Papam — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • Habemus papam — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • Horribile dictu — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • Liste lateinischer Phrasen/H — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Refugee — According to the 1951 Convention Relating to the Status of Refugees, a refugee is a person who owing to a well founded fear of being persecuted for reasons of race, religion, nationality, membership of a particular social group, or political… …   Wikipedia

  • La dama número trece — Autor José Carlos Somoza Género Novela de terror Novela fantástica Tema(s) misterio, brujería, poesía …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»