Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

venja

  • 1 VENJA

    * * *
    I)
    (van; vanda; vandr and vaninn), v.
    1) to accustom (v. e-n e-u or við e-t) v. hann við íþróttir ok hæversku, to teach him, train him in; v. barn af brjósti, to wean a child (þá var hann af brjósti vaninn);
    2) to train animals (þar keypti Auðunn bjarndýri vel vanit); to educate children (var þat almælt, at engi born væri svá vel vanin);
    3) v. komur sínar til e-s, to visit habitually (hann venr komur sínar til Ormhildar); v. e-t af e-m, to unteach one a thing (kostgæfði hann af þeim at v. öll úkynni);
    4) refl., venjast e-u, við e-t, to get accustomed to, used to (nú mun ek verða at v. hestinum um hrið; v. við íþróttir); with infin. to be wont, used to (vandist E. optliga at ganga til tals við Egil).
    f. custom, habit (þat var v. hans, at); at venju, as usual.
    * * *
    pres. ven; pret. vanði, later vandi; subj. venði; part. vandr, vaninn: [Dan. vænne; see vani]:—to accustom; venja e-n e-u or við e-t; venja hann við íþróttir ok hæversku, Fms. i. 78; gestrisni vanði hann sik, he practised hospitality, 655 v. B. 2; vandi Dofri hann við íþróttir, ættvísi ok vígfimi, taught him, trained him in, Bárð. 164.
    2. in phrases, kostgæfði hann af þeim at venja öll úkynni, to unteach them all bad manners, Bs. i. 687; hann venr kvámur sínar til Ormhildar, Nj. 107; venja leiðir sínar til e-s staðar, to haunt a place, Fb. i. 303; síðan venr hann fé sitt í akra hennar, Fms. vii. 357: to train, tame, bjarndýri vel vanið, vi. 298, Fagrsk. ch. 21: to educate, engi börn vóru svá vel vanin, sem þeirra börn, Bs. i. 129; barn var ek ok ílla vanit, Karl. 197.
    II. reflex. to be wont, accustomed to do a thing; vanðisk fjósa-kona ein at þerra fætr sína á þúfu þeirri, er …, Landn. 51, v. l.; síðan vanðisk Einarr optliga at ganga til tals vid Egil, Eg. 686; á hverri ártíð hans venjask menn at göra þá minning hans, Blas. 51; vöndusk margir at fara til hans, Hkr. iii. 249.
    2. with dat.; vanðisk hann því þegar á unga aldri at ræna ok at drepa menn, Ó. H. 212; at þat venisk vápnfimi, to be trained in arms, Al. 4; nú mun ek verða at venjask hestinum um hríð, Fms. ix. 56: venjask af e-u, sem hugr várr vensk meirr af himneskum sætleik, Greg. 28; Daríus hafði af vanizk styrjöld ok úfriði, Al. 17.

    Íslensk-ensk orðabók > VENJA

  • 2 venja

    * * *
    I)
    (van; vanda; vandr and vaninn), v.
    1) to accustom (v. e-n e-u or við e-t) v. hann við íþróttir ok hæversku, to teach him, train him in; v. barn af brjósti, to wean a child (þá var hann af brjósti vaninn);
    2) to train animals (þar keypti Auðunn bjarndýri vel vanit); to educate children (var þat almælt, at engi born væri svá vel vanin);
    3) v. komur sínar til e-s, to visit habitually (hann venr komur sínar til Ormhildar); v. e-t af e-m, to unteach one a thing (kostgæfði hann af þeim at v. öll úkynni);
    4) refl., venjast e-u, við e-t, to get accustomed to, used to (nú mun ek verða at v. hestinum um hrið; v. við íþróttir); with infin. to be wont, used to (vandist E. optliga at ganga til tals við Egil).
    f. custom, habit (þat var v. hans, at); at venju, as usual.
    * * *
    u, f. = vani, a custom, habit, MS. 4. 7, 10; gjörn er hönd á venju, a saying (see hönd); at venju, as usual, Ver. 24; varga venja, Hom. 38.
    COMPDS: venjubragð, venjuliga, venjuligr.

    Íslensk-ensk orðabók > venja

  • 3 venja(st)

    get (someone) into, out of the habit of

    Íslensk-ensk orðabók > venja(st)

  • 4 venja

    • juniper

    Serbian-English dictionary > venja

  • 5 venja

    f bot - borovica, smrekinja, klekinja

    Hrvatski-Engleski rječnik > venja

  • 6 venja af brjósti

    Íslensk-ensk orðabók > venja af brjósti

  • 7 venja húsdÿr

    Íslensk-ensk orðabók > venja húsdÿr

  • 8 venja sig á

    get into/out of the way of (doing) something

    Íslensk-ensk orðabók > venja sig á

  • 9 venja sig á (e-î)

    Íslensk-ensk orðabók > venja sig á (e-î)

  • 10 venja sig á, òjálfa

    Íslensk-ensk orðabók > venja sig á, òjálfa

  • 11 venja(st) nÿjum aîstæîum (loftslagi/umhverfi)

    acclimatize, acclimatise

    Íslensk-ensk orðabók > venja(st) nÿjum aîstæîum (loftslagi/umhverfi)

  • 12 venja, vani

    Íslensk-ensk orðabók > venja, vani

  • 13 siðvenja

    tradition

    Faroese-English dictionary > siðvenja

  • 14 lands-venja

    u, f. = landssiðr.

    Íslensk-ensk orðabók > lands-venja

  • 15 sið-venja

    u, f. custom, practice, Eg. 34, Fs. 126, Hkr. i. 10, Fms. ix. 496, K. Á. 222. siðvenju-legr, adj. usual, Str. 15.

    Íslensk-ensk orðabók > sið-venja

  • 16 siðvenja

    f. custom, practice.

    Íslensk-ensk orðabók > siðvenja

  • 17 aî venja (sig) viî e-î

    Íslensk-ensk orðabók > aî venja (sig) viî e-î

  • 18 háttur, venja

    Íslensk-ensk orðabók > háttur, venja

  • 19 regla, venja

    Íslensk-ensk orðabók > regla, venja

  • 20 FALDR

    m.
    1) old;
    2) hem of a garment; kyrtill hlaðbúinn í fald niðr, a kirtle laced down to the hems;
    3) a sort of (woman’s) headgear, hood.
    * * *
    m. [A. S. feald; Engl. fold; Germ. falte; O. H. G. fald; Dan. fold; Ital. falda, and faldetta (in Malta); Fr. fauvetta and faudage]:—a fold, of a garment, Str. 9, 13, l. 19, 21, where it is even spelt foldr; in Icel. hardly ever used in this sense.
    β. the hem of a garment; hún gékk á bak til ok snart fald hans klæða, Luke viii. 44; og fald sinna klæða stækka þeir, Matth. xxiii. 5; og báðu hann, að þeir mætti snerta að eins fald hans fata, Mark vi. 56; kyrtill hlaðbúinn í fald niðr, a kirtle laced down to the hems, Fms. iv. 337; allt í fald niðr, Mag. (Fr.) 63; klæða-faldr, Pass. 36. 9.
    II. a white linen hood, the stately national head-gear worn by ladies in Icel., of which drawings are given by Eggert Itin. pp. 24, 27, Sir Joseph Banks in Hooker’s Travels, the account of the French expedition of the year 1836 sq., and in almost all books of travels in Iceland. In old Sagas or poems the fald is chiefly recorded in Ld. ch. 33 (the dreams of Guðrún Osvifs datter), cp. Sd. ch. 25; in the Orkn. S. ch. 58 the two sisters Frakök and Helga, daughters of the Gaelic Moddan, wore a fald (þá hnyktu þar af sér faldinum, ok reyttu sik), 182. In the Rm. (a poem probably composed in the Western Isles. Orkneys) all the three women, Edda, Amma, and Móðir, wore the fald; the words in Þkv. 16, 19—ok haglega um höfuð typpum, and let us cleverly put a topping on his head, of Thor in bridal disguise—seem to refer to the fald. Bishop Bjarni, a native of the Orkneys (died A. D. 1222), gives the name of ‘fald’ to the helmet; Kormak, in the 10th century, speaks of the ‘old falda.’ In Normandy and Brittany a kind of ‘fald’ is still in use; it may be that it came to Icel. through Great Britain, and is of Breton origin; a French fald (Franseiskr, i. e. Britain?) is mentioned, D. N. iv. 359. In Icel. the fald was, up to the end of the last century, worn by every lady,—áðr sérhver fald bar frú | falleg þótti venja sú, a ditty. The ladies tried to outdo each other in wearing a tall fald; keisti faldr, the fald rose high, Rm. 26; falda hátt, Eb. (the verse); hence the sarcastic name stiku-faldr, a ‘yard-long fald;’ stífan teygja stiku-fald, Þagnarmál 53, a poem of 1728; 1 Tim. ii. 9 is in the Icel. version rendered, eigi með földum (πλέγμασι) eðr gulli eðr perlum,—since with ancient women, and in Icel. up to a late time, braiding of the hair was almost unknown. In mod. poetry, Iceland with her glaciers is represented as a woman with her fald on; minn hefir faldr fengið fjúka-ryk og kám, Eggert: the sails are called faldar mastra, hoods of the masts, faldar mastra blöktu stilt, Úlf. 3. 14; hestar hlés hvíta skóku falda trés, id., 10; faldr skýja, the folds of the clouds, poët., Núm. 1. 11; faldr af degi, of the daybreak, 4. 86; vide krók-faldr, sveigr, a crooked fald. falda-feykir, m. a magical dance in which the falds flew off the ladies’ heads, Fas. iii; cp. Percy’s Fryar and Boy, also the Wonderful Flute in Popular Tales.

    Íslensk-ensk orðabók > FALDR

См. также в других словарях:

  • Venja — Venja, Venia russische Koseform von → Vera und → Verena …   Deutsch namen

  • venja — ven|ja Mot Pla Nom femení …   Diccionari Català-Català

  • Venia — Venja, Venia russische Koseform von → Vera und → Verena …   Deutsch namen

  • venjar — venja venger. Si venjar : se venger …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • Die Reise nach Petuschki — (russisch Москва Петушки, wörtlich „Moskau–Petuschki“) ist das bekannteste literarische Werk des russischen Schriftstellers Wenedikt Jerofejew (auch: Venedikt Erofeev). Es wurde nach eigenen Angaben zwischen dem 18. Januar und 7. März 1970… …   Deutsch Wikipedia

  • Moskau-Petuschki — Die Reise nach Petuschki (russisch Москва Петушки, wörtlich „Moskau–Petuschki“) ist das bekannteste literarische Werk des russischen Schriftstellers Wenedikt Jerofejew (auch: Venedikt Erofeev). Es wurde nach eigenen Angaben zwischen dem 18.… …   Deutsch Wikipedia

  • Moskau – Petuschki — Die Reise nach Petuschki (russisch Москва Петушки, wörtlich „Moskau–Petuschki“) ist das bekannteste literarische Werk des russischen Schriftstellers Wenedikt Jerofejew (auch: Venedikt Erofeev). Es wurde nach eigenen Angaben zwischen dem 18.… …   Deutsch Wikipedia

  • Reise nach Petuschki — Die Reise nach Petuschki (russisch Москва Петушки, wörtlich „Moskau–Petuschki“) ist das bekannteste literarische Werk des russischen Schriftstellers Wenedikt Jerofejew (auch: Venedikt Erofeev). Es wurde nach eigenen Angaben zwischen dem 18.… …   Deutsch Wikipedia

  • Old Norse — dǫnsk tunga, dansk tunga ( Danish tongue ), norrœnt mál ( Norse language ) Spoken in Nordic countries, Scotland, Ireland, England and Wales, Isle of Man, Normandy, Vinland, the Volga and places in between …   Wikipedia

  • gewöhnen — Vsw std. (8. Jh.), mhd. gewenen, ahd. giwennen Stammwort. Aus g. * wan ija Vsw. gewöhnen , auch in anord. venja, ae. gewenian. Offenbar eine Ableitung zu (g.) * wana in anord. vanr gewohnt , neben dem mit Ablaut ahd. giwona, mhd. gewon steht.… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • u̯en-1, u̯enǝ- —     u̯en 1, u̯enǝ     English meaning: to strive; to wish for, to love     Deutsche Übersetzung: ursprũnglich ‘streben”, from which “wũnschen, lieben, befriedigt sein” and “erarbeiten, Mũhe haben”, perfective “erreichen, gewinnen, siegen”… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»