Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

truculentus

  • 1 truculentus [1]

    1. truculentus, a, um (trux), finster in den Mienen, unfreundlich, griesgrämig, grimmig, wild, I) eig. u. übtr.: 1) eig., Ter. u. Cic.: truculentis oculis, Plaut.: quo truculentior visu foret, Tac.: vultu etiam truculentior factus est, Spart. – 2) übtr., v. der Stimme = wild, voces, Tac. ann. 1, 25. – II) bildl.: 1) v. Charakter u. der Handlungsweise, unfreundlich, polterig, grob, hitzig, wild, furchtbar, truculentus atque saevus senex, Plaut.: iam non sum truculentus, ich bin nicht mehr so grob, Plaut.: quamvis aliquando fingeret benignum, cum esset naturā truculentus, Spart.: at est truculentior atque plus aequo liber, Hor.: fetā truculentior ursā, Ov.: gens truculentior, Ov.: mores tui multo truculentiores, Apul.: truculentissimo errore, Val. Max.: truculentissimae et saevissimae mentes, Augustin.: hoc truculentissimum ac nefarium facinus, Cornif. rhet. – 2) übtr., v. Meere, wild, stürmisch, aequor, Catull. 64, 179: pelage, Catull. 63, 16.

    lateinisch-deutsches > truculentus [1]

  • 2 truculentus

    1. truculentus, a, um (trux), finster in den Mienen, unfreundlich, griesgrämig, grimmig, wild, I) eig. u. übtr.: 1) eig., Ter. u. Cic.: truculentis oculis, Plaut.: quo truculentior visu foret, Tac.: vultu etiam truculentior factus est, Spart. – 2) übtr., v. der Stimme = wild, voces, Tac. ann. 1, 25. – II) bildl.: 1) v. Charakter u. der Handlungsweise, unfreundlich, polterig, grob, hitzig, wild, furchtbar, truculentus atque saevus senex, Plaut.: iam non sum truculentus, ich bin nicht mehr so grob, Plaut.: quamvis aliquando fingeret benignum, cum esset naturā truculentus, Spart.: at est truculentior atque plus aequo liber, Hor.: fetā truculentior ursā, Ov.: gens truculentior, Ov.: mores tui multo truculentiores, Apul.: truculentissimo errore, Val. Max.: truculentissimae et saevissimae mentes, Augustin.: hoc truculentissimum ac nefarium facinus, Cornif. rhet. – 2) übtr., v. Meere, wild, stürmisch, aequor, Catull. 64, 179: pelage, Catull. 63, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > truculentus

  • 3 Truculentus [2]

    2. Truculentus, ī, m. (der Hitzkopf), Titel einer Komödie des Plautus, Varro LL. 7, 70. Cic. de sen. 50.

    lateinisch-deutsches > Truculentus [2]

  • 4 Truculentus

    2. Truculentus, ī, m. (der Hitzkopf), Titel einer Komödie des Plautus, Varro LL. 7, 70. Cic. de sen. 50.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Truculentus

  • 5 atribux

    atribux (ater u. bucca) = truculentus, griesgrämig, Auson. ep. 22, 19 Schenkl. u. Peiper; vgl. Gloss. IV, 22, 37 attribux senex atrix (= atris buccis). – / Heräus (Wölfflins Archiv 11, 134) will auch Arnob. 3, 14 atribuces herstellen.

    lateinisch-deutsches > atribux

  • 6 truculens

    truculēns, entis (vulg. Nbf. v. truculentus), finster, grimmig, Cassiod. var. 1, 4, 14 u.ö.: tr. ruftici (rohe), Cassiod. var. 2, 13, 1.

    lateinisch-deutsches > truculens

  • 7 truculenter

    truculenter, Adv. (truculentus), finster, grimmig, furchtbar, unfreundlich, griesgrämig, nolite truculenter insequi inania verba populorum, Cassiod. var. 1, 30, 4: inque sacerdotem truculenter acerba redundans, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 541: quod truculentius se gerebat quam ceteri, eine drohendere Haltung annahm, Cic. de lege agr. 2, 13: quin etiam truculentius sibi instanti (ihm mit furchtbareren Drohungen zusetzenden) Sullae, ›licet‹, inquit, ›mihi agmina militum ostentes‹ etc., Val. Max. 3, 8, 5: quam potuit truculentissime eum aspexit, Quint. 6, 1, 43.

    lateinisch-deutsches > truculenter

  • 8 truculentia

    truculentia, ae, f. (truculentus), I) Finsterkeit eines Menschen gegen andere, die Unfreundlichkeit, Grobheit, Griesgrämigkeit, hominis, Apul. met. 9, 36. – II) übtr., die Unfreundlichkeit, Rauheit des Klimas, caeli, Tac. ann. 2, 24. – / Plaut. truc. 675 liest Schoell obsequentiam.

    lateinisch-deutsches > truculentia

  • 9 atribux

    atribux (ater u. bucca) = truculentus, griesgrämig, Auson. ep. 22, 19 Schenkl. u. Peiper; vgl. Gloss. IV, 22, 37 attribux senex atrix (= atris buccis). – Heräus (Wölfflins Archiv 11, 134) will auch Arnob. 3, 14 atribuces herstellen.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > atribux

  • 10 truculens

    truculēns, entis (vulg. Nbf. v. truculentus), finster, grimmig, Cassiod. var. 1, 4, 14 u.ö.: tr. ruftici (rohe), Cassiod. var. 2, 13, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > truculens

  • 11 truculenter

    truculenter, Adv. (truculentus), finster, grimmig, furchtbar, unfreundlich, griesgrämig, nolite truculenter insequi inania verba populorum, Cassiod. var. 1, 30, 4: inque sacerdotem truculenter acerba redundans, Ven. Fort. vit. S. Mart. 4, 541: quod truculentius se gerebat quam ceteri, eine drohendere Haltung annahm, Cic. de lege agr. 2, 13: quin etiam truculentius sibi instanti (ihm mit furchtbareren Drohungen zusetzenden) Sullae, ›licet‹, inquit, ›mihi agmina militum ostentes‹ etc., Val. Max. 3, 8, 5: quam potuit truculentissime eum aspexit, Quint. 6, 1, 43.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > truculenter

  • 12 truculentia

    truculentia, ae, f. (truculentus), I) Finsterkeit eines Menschen gegen andere, die Unfreundlichkeit, Grobheit, Griesgrämigkeit, hominis, Apul. met. 9, 36. – II) übtr., die Unfreundlichkeit, Rauheit des Klimas, caeli, Tac. ann. 2, 24. – Plaut. truc. 675 liest Schoell obsequentiam.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > truculentia

См. также в других словарях:

  • Truculentus — (lat.), der Grobian, Komödie des Plautus …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Truculentus — Infobox Play | name = Truculentus caption = Plautus writer = Plautus characters = Diniarchus Astaphium, maid to Phronesium Truculentes, slave of Strabax Phronesium, a prostitute Stratophanes, a soldier Cyamus, cook of Diniarchus Strabax Callicles …   Wikipedia

  • Galeodes truculentus —   Galeodes truculentus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • truculent — truculent, ente [ trykylɑ̃, ɑ̃t ] adj. • fin XVe , repris XVIIIe; lat. truculentus « farouche, cruel » 1 ♦ Vx Qui a ou qui veut se donner une apparence farouche, terrible. « Des gaillards à mine truculente [...] frappaient sur les tables des… …   Encyclopédie Universelle

  • Plaute — Nom de naissance Titus Maccius Plautus en latin Activités Écrivain Dramaturge Naissance c. 254 Sarsina Décès 184 …   Wikipédia en Français

  • truculento — (Del lat. truculentus.) ► adjetivo Que es muy cruel, morboso o dramático: ■ cometió un crimen truculento; es autor de dramas truculentos. SINÓNIMO atroz tremendo * * * truculento, a (del lat. «truculentus») adj. Se aplica a cosas que producen… …   Enciclopedia Universal

  • truculent — TRUCULÉNT, Ă, truculenţi, te, adj. Aspru, violent, brutal. – Din fr. truculent, lat. truculentus. Trimis de dante, 01.07.2004. Sursa: DEX 98  truculént adj. m., pl. truculénţi; f. sg …   Dicționar Român

  • rabroueur — de petis enfans, Truculentus, Truculentus obuij cuiusque patruus censor, atque magister, Truculentus obiurgator, B …   Thresor de la langue françoyse

  • List of Theraphosidae species — The family Theraphosidae is divided up into 12 subfamilies, as follows. In 2003, the genus Spelopelma was subsumed into the genus Hemirrhagus , thus subsuming the subfamily Spelopelminae into Theraphosinae.AcanthopelminaeAcanthopelminae, first… …   Wikipedia

  • Liste geflügelter Worte/S — Geflügelte Worte   A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W Y Z Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Plautus — Titus Maccius Plautus (* um 254 v. Chr. in Sarsina, Romagna, Italien; † um 184 v. Chr.) war einer der ersten und produktivsten Komödiendichter im alten Rom. Inhaltsverzeichnis 1 Leben …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»