-
1 high
adj. (-er, -est) 1. өндөр. a \high fence/ mountain өндөр хашаа/ уул. 2. тодорхой хэмжээний өндөртэй. knee-\high өвдөг хүрэх, өвдгөөр татах. The wall is six feet \high. Хашаа зургаан фут өндөр. 3. дээд, өндөр. a \high official ахлах түшмэд. \high society дээд зиндаа. 4. ерийнхөөс их. \high price/ speed өндөр үнэтэй/ их хурдтай. 5. чанга, хүчтэй. 6. \high (on sth) нөлөөнд орсон, автсан. be/ get \high on heroin героин гэдэг мансууруулах бодисонд ухаанаа алдсан. high spirits урамтай, баяртай. high tide далайн түрлэг. it is high time цаг болох. It's \high time we went. Оройтлоо, бид явъя даа. high and low газар сайгүй. run high далай давалгаалах. have/ give sb a high old time цэнгэх, зугаацах, хөгжилдөх. high and dry мөнгө төгрөггүй, хэцүү байдалд байх. high days and holidays баяр ёслолын үе. in high dudgeon уур уцаартай, бухимдуу байх. highborn adj. язгууртай, сурвалжит. high chair n. хүүхдийн сандал. high-class adj. 1. сайн чанарын, дээд зэргийн. 2. дээдсийн, дээд зиндааны. n. higher education n. дээд боловсрол. high explosive n. задран дэлбэрэх тэсрэх бодис. high-flying adj. дээгүүр жаалах, дээгүүр санаа гаргах. high-grade adj. сайн чанартай. high-handed adj. зоргоороо ааштай, дураараа аашладаг хүн. the high jump n. өндрийн харайлт. be for the high jump хатуу шийтгүүлэх. high-level adj. өндөр түвшний, дээд хэмжээний. high-minded adj. сайхан сэтгэлтэй. high-point n. \high (of sth) оргил үе, хамгийн сонирхолтой үе. adv. 1. дээр, дээгүүр. 2. чанга. -
2 set
v. (-tt-; set) 1. тавих, байрлуулах. 2. тавих, тохируулах, тааруулах. 3. ширээ засах. The table is \set for six guests. Зургаан хүний ширээ засчээ. 4. шигтгээ суулгах. 5. хугацаа товлох, шийдэж тогтох. 6. (амжилт, стандарт) тогтоох. She \set a new world record for the high jump. Тэр, өндрийн харайлтаар дэлхийн шинэ амжилт тогтоов. 7. (зорилго, асуудал) тавих. 8. хатах, хатуу болох, бэхжих. The glue had \set hard. Цавуу хатжээ. 9. үс янзлах. 10. яс барих. 11. (яс) борлох, бороолох. 12. ном хэвлэлд бэлдэх. 13. \set sth (to sth) шүлгэнд ая хийх. 14. Schubert \set many of Goethe's poems (to music). Шуберт Гётегийн олон шүлгэнд ая хийсэн дээ. 15. (нар, сар) жаргах. set about sb дайрах, довтлох. set about sth/ doing sth тавьсан зорилтоо хэрэгжүүлж эхлэх. set ab against sb хооронд нь дайсагнуулах, нэгийг нөгөөгийн эсрэг тавих. The civil war \set brother against brother. Иргэний дайн ах дүү хоёрыг хооронд нь дайсан болгов. set sth (off) against sth жиших, харьцуулж үзэх. set sth aside 1. хойш нь тавих. 2. хадгалах, цааш нь хийх. 3. law хүчингүй гэж үзэх. set sth/ sb back (sth) саад болох, хойшлуулах. set sb down (автобус, троллейбуснаас) буулгах. set sth down 1. бичиж тэмдэглэх, цаасан дээр буулгах. 2. (дүрэм журам г.м.) тогтоох. set forth хөдлөх, мордох. set sth forth танилцуулах, тунхаглах, зарлах, олны сонорт хүргэх. set in (бороо хур) үргэлжлэх, (халдвар) орох, хэвээрээ тогтох. set sth in/ into sth тогтоох, суулгах. set off хөдлөх, мордох. set sth off 1. бөмбөг дэлбэлэх. 2. хөдөлгөх, төрүүлэх, бий болгох. set on/ upon sb гэнэт дайрах. I opened the gate, and was immediately \set upon by a large dog. Намайг явган хаалга онгойлгомогц гэнэт нэг том нохой над руу дайрав. set on sb нохой тавих. set out хөдлөх. We \set out at dawn. Бид үүрээр хөдөлцгөөв. set to яаралтай хийж эхлэх. set sth up 1. босгох, барих. 2. (машин, төхөөрөмж) суулгах, ашиглахад бэлэн болгох. 3. зохион байгуулах. 4. байгуулах, бий болгох. n. 1. иж бүрдэл юм, цуглуулга, хэрэглэл. \set of tools багажны цуглуулга. \set of stamps маркны цуглуулга. \set of china иж бүрдэл шаазан. 2. төхөөрөмж. television \set зурагт радио. 3. дээдсийн хүрээлэн. 4. тайзны засал чимэглэл. 5. sport цуврал тоглолт. 6. math. олонлог. 7. (also sett) доргоны нүх. 8. ургамлын суулгац, үрслэг. adj. 1. тогтсон, товлосон (цаг). 2. хэвшсэн, заншсан, сурсан. 3. хиймэл, албадмал. 4. бэлэн. set-back n. бүтэлгүйтэл. set book (also set text) n. тестийн ном.
См. также в других словарях:
high´-jump´er — high jump, 1. an athletic contest or event to determine how high each contestant can jump over a raised crossbar. 2. the jump itself. high jump «HY JUHMP», intransitive verb. to do a high jump or jumps. –v.t. to get across (a certain height or… … Useful english dictionary
High Voltage Software — Industria Entretenimiento interactivo Marcas Marcas registradas y/o comercializadas Sitio web Página oficial … Wikipedia Español
high jump — noun 1. a competition that involves jumping as high as possible over a horizontal bar • Hypernyms: ↑field event 2. the act of jumping as high as possible over a horizontal bar • Hypernyms: ↑jumping • Hyponyms: ↑Fosbury flop * * * … Useful english dictionary
high-jump — /huy jump /, v.i. 1. to participate in the high jump; compete as a high jumper. v.t. 2. to clear or attempt to clear (a specified height) in a high jump: a goal of high jumping his own height. * * * high jump, 1. an athletic contest or event to… … Useful english dictionary
jump — jumpable, adj. jumpingly, adv. /jump/, v.i. 1. to spring clear of the ground or other support by a sudden muscular effort; leap: to jump into the air; to jump out a window. 2. to rise suddenly or quickly: He jumped from his seat when she entered … Universalium
jump — I (New American Roget s College Thesaurus) n. & v. hop, leap, bound, spring, vault; start, twitch, jerk. See excitability. II (Roget s IV) n. 1. [A leap up or across] Syn. skip, hop, leap, hopping, rise, upsurge, rising, pounce, lunge, leaping,… … English dictionary for students
jump — 1 /dZVmp/ verb 1 UPWARDS a) (I) to push yourself suddenly up in the air using your legs (+ over/across/onto etc): He jumped over the wall and ran off. | jump up and down: The kids love jumping up and down on their beds. | jump clear (=jump out of … Longman dictionary of contemporary English
high — adj., n., & adv. adj. 1 a of great vertical extent (a high building). b (predic.; often in comb.) of a specified height (one inch high; water was waist high). 2 a far above ground or sea level etc. (a high altitude). b inland, esp. when raised… … Useful english dictionary
jump — 1. verb /dʒʌmp/ a) To propel oneself rapidly upward such that momentum causes the body to become airborne. The boy jumped over a fence. b) To cause oneself to leave a … Wiktionary
high — /huy/, adj., higher, highest, adv., higher, highest, n. adj. 1. having a great or considerable extent or reach upward or vertically; lofty; tall: a high wall. 2. having a specified extent upward: The apple tree is now 20 feet high. 3. situated… … Universalium
high jumper — someone or something that is able to jump high (especially a horse) … English contemporary dictionary
