-
1 testigo
1. m, f свидетел; testigo falso лъжесвидетел; testigo de vista, testigo ocular очевидец; testigo de oídas свидетел, който е чул от други; testigo de cargo свидетел на обвинението; hacer testigos представям свидетели; examinar testigos разпитвам свидетели; 2. m 1) доказателство; 2) щафета (в леката атлетика); 3) бот. материал за експеримент; 4) pl камъни около граничен стълб. -
2 cargo
m 1) товар; 2) прен. бреме, тежест, задължение; грижа; 3) прен. длъжност, служба, пост; cesar en el cargo напускам служба; desempeñar un cargo изпълнявам длъжност; 4) прен. обвинение; testigo de cargo прокурорски свидетел; circunstancias de cargo утежняващи вината обстоятелства; 5) търг. пасив; hacerse cargo de заемам се с; eso corre (va) de mi cargo с това се заемам аз; tener a su cargo издържам; cargo de conciencia угризение на съвестта; alto cargo висока длъжност; висш служител; a cargo de, con cargo a на грижите на, на издръжка на; ser en cargo длъжник съм. -
3 como
o cómo 1. adv 1): їcómo? o Ўcómo! (въпр. и възкл.) как?; как?; їcómo està el enfermo? как е болният; їa cómo estàn las fresas? как вървят (каква е цената на) ягодите?; no sé cómo agradecerle не зная как да Ви благодаря; Ўcómo llueve! как вали!; 2) както (за начин); hazlo como te digo (ind) направи го, както ти казвам (известно, определено); hazlo como quieras (subj) направи го, както искаш (неизвестно, неопределено); 3) като (сравнение); se quedó como muerto застина като мъртъв; 4) като (в качеството си на); asiste a la boda como testigo присъства на сватбата като свидетел; 5) около, приблизително; eran como las siete беше около седем часа; 2. conj 1) че; veràs como llega tarde ще видиш, че ще закъснее; 2) щом, когато; como llegamos a casa... щом пристигнахме вкъщи...; 3) тъй като, понеже; como recibí tarde el aviso... тъй като получих късно съобщението...; 4) все едно, като че ли; (como si + subj como que + ind) como si estuviera loco... като че ли е полудял...; lo sé de fijo, como que ocurrió delante de mí знам го със сигурност, все едно (като че ли) се е случило пред очите ми; 5) ако (+ subj) como no me digas la verdad, te dejo ако не ми кажеш истината, те оставям; 3. като същ.: el cómo y el cuàndo въпросите как и кога; 4. interj Ўcómo! как!; їcómo así? как така?; їcómo no? как не, разбира се. -
4 ocular
1. adj очен; testigo ocular очевидец; 2. m 1) окуляр; 2) стъкло на очила. -
5 presencial
adj личен; testigo presencial очевидец.
См. также в других словарях:
testigo — sustantivo masculino,f. 1. Área: derecho, derecho Persona que da testimonio de una cosa, especialmente la que declara en un juicio: hacer de testigo, la declaración del testigo. La vista no se pudo celebrar por falta de testigos. testigo de cargo … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
testigo — (De testiguar). 1. com. Persona que da testimonio de algo, o lo atestigua. 2. Persona que presencia o adquiere directo y verdadero conocimiento de algo. 3. m. Cosa, aunque sea inanimada, por la cual se arguye o infiere la verdad de un hecho. 4.… … Diccionario de la lengua española
testigo — 1. Con el sentido de ‘persona que da o puede dar testimonio de algo’, es común en cuanto al género (el/la testigo; → género2, 1a y 3a): «Cada vez que se refería a sí misma, la testigo hablaba en tercera persona» (Martínez Evita [Arg. 1995]). No… … Diccionario panhispánico de dudas
testigo — Persona que está presente y puede testificar que ha observado personalmente un acontecimiento, como la firma de un testamento o de un formulario de consentimiento. Diccionario Mosby Medicina, Enfermería y Ciencias de la Salud, Ediciones Hancourt … Diccionario médico
testigo — s. m. 1. [Antigo] Testemunha. 2. [Portugal: Trás os Montes] Demônio, Diabo … Dicionário da Língua Portuguesa
Testigo — (Derivado del ant. testiguar < lat. testificare.) ► sustantivo masculino femenino 1 Persona que presencia una cosa o da testimonio de ella, en especial ante un juez: ■ la defensa llama al testigo; yo fui testigo del accidente. 2 DERECHO… … Enciclopedia Universal
Testigo — Para otros usos de este término, véase Testigo (desambiguación). En su acepción más amplia, testigo es aquella persona que es capaz de dar fe de un acontecimiento por tener conocimiento del mismo. Contenido 1 Testigo en el derecho procesal 1.1… … Wikipedia Español
testigo — {{＃}}{{LM SynT38647}}{{〓}} {{CLAVE T37708}}{{＼}}{{CLAVE}}{{／}}{{＼}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{／}} {{［}}testigo{{］}} {{《}}▍ s.com.{{》}} ＝ {{＜}}1{{＞}} {{♂}}(en un juicio){{♀}} declarante ＝ {{＜}}2{{＞}} {{♂}}(ante un suceso){{♀}} espectador {{《}}▍… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
testigo — s m y f 1 Persona que presencia un hecho o acontecimiento: Fue el único testigo de nuestra entrevista 2 Persona que da testimonio o declara sobre alguna cosa que conoce o presenció, generalmente ante un juez: Lo llamaron como testigo del crimen 3 … Español en México
testigo — 1) Derecho. Persona cuya concurrencia es necesaria para la celebración de determinados negocios jurídicos. 2) Derecho. Persona que declara sobre un hecho presenciado, y constituye un medio probatorio. 3) Derecho. El que no pudiendo ratificarse,… … Diccionario de Economía Alkona
testigo — 1) Derecho. Persona cuya concurrencia es necesaria para la celebración de determinados negocios jurídicos. 2) Derecho. Persona que declara sobre un hecho presenciado, y constituye un medio probatorio. 3) Derecho. El que no pudiendo ratificarse,… … Diccionario de Economía
