Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

stătŭo

  • 21 statue

    statuo

    Dictionnaire français-espéranto > statue

  • 22 Statue

    statuo.

    English-Esperanto dictionary > Statue

  • 23 statua

    stătŭa, ae, f. [statuo] [st2]1 [-] statue (d'un homme, rarement d'un dieu). [st2]2 [-] colonne. --- Vop. Aur. 37. 2; Sedul. Pasch. 1, 106.    - voir hors site statua.    - statuam ponere (statuere): dresser une statue.    - a statuis, Inscr.: celui qui est chargé de la garde des statues, conservateur des statues.    - statuā taciturnius, Hor. Ep. 2, 2, 83: plus silencieux qu'une statue.    - inauratā palladior statuā, qui tibi nunc cordi est, Catul. 80, 4: (ce moribond), à la face plus jaune qu'une statue dorée, qui a maintenant place dans ton coeur.    - nota bene statuam, statuas, statuis [] statuam, statuas, statuis → statuo.
    * * *
    stătŭa, ae, f. [statuo] [st2]1 [-] statue (d'un homme, rarement d'un dieu). [st2]2 [-] colonne. --- Vop. Aur. 37. 2; Sedul. Pasch. 1, 106.    - voir hors site statua.    - statuam ponere (statuere): dresser une statue.    - a statuis, Inscr.: celui qui est chargé de la garde des statues, conservateur des statues.    - statuā taciturnius, Hor. Ep. 2, 2, 83: plus silencieux qu'une statue.    - inauratā palladior statuā, qui tibi nunc cordi est, Catul. 80, 4: (ce moribond), à la face plus jaune qu'une statue dorée, qui a maintenant place dans ton coeur.    - nota bene statuam, statuas, statuis [] statuam, statuas, statuis → statuo.
    * * *
        Statua, statuae. Cic. Une statue et image de pierre ou de bois.
    \
        Infantes statuae. Horat. Qui ne parlent point.

    Dictionarium latinogallicum > statua

  • 24 astituo

    adstĭtŭo (astĭtŭo), ĕre, tŭi, tūtum [ad + statuo] - tr. - placer auprès, placer sur.    - adstituere ad lectum, Cic.: placer auprès du lit.    - adstitui molae, Apul.: être attaché à la meule.
    * * *
    adstĭtŭo (astĭtŭo), ĕre, tŭi, tūtum [ad + statuo] - tr. - placer auprès, placer sur.    - adstituere ad lectum, Cic.: placer auprès du lit.    - adstitui molae, Apul.: être attaché à la meule.
    * * *
        Astituo, astituis, astitui, pen. cor. astitutum, pe. pro. astituere. Plaut. Ranger, Adjancer, Mettre une chose en ordre et en son lieu.

    Dictionarium latinogallicum > astituo

  • 25 constituo

    constituo, ĕre, stitŭi, stitutum [cum + statuo] - tr. - [st2]1 [-] placer. [st2]2 [-] faire faire halte, établir, poster, ranger (des troupes, une flotte...). [st2]3 [-] construire, dresser, élever, créer, faire, fonder, instituer, installer, établir, assurer. [st2]4 [-] disposer, régler, oganiser, mettre en ordre. [st2]5 [-] fixer, assigner, attribuer, définir, déterminer, démontrer. [st2]6 - intr. - s'engager, s'entendre, convenir; donner un rendez-vous. [st2]7 [-] résoudre, décider, se résoudre à.    - constituere turres: élever des tours.    - legiones in acie constituere, Caes. BG. 2, 8: ranger en bataille les légions.    - naves nisi in alto constitui non poterant, Caes. BG. 4, 24: les vaisseaux ne pouvaient jeter l'encre qu'en pleine mer.    - civitas constituta: cité ayant sa constitution, cité ayant ses lois bien établies.    - constituere reges: créer des rois.    - paulisper agmen constituit, Sall. J. 49, 5: il fit faire une courte halte à son armée.    - domicilium sibi Magnesiae constituere, Nep. Them. 10, 2: s'établir à Magnésie.    - rem publicam constituere: organiser l'Etat.    - colloquio diem constituere: fixer un jour pour une entrevue.    - die constituta causae dictionis: au jour fixé pour le procès.    - aliquid cum aliquo constituere: fixer (décider) qqch avec qqn.    - aliquid alicui constituere: fixer (décider) qqch avec qqn.    - constituere (avec inf., ou ut et subj.): décider de.    - constituerunt ea quae ad proficiscendum pertinerent comparare, Caes. BG. 1, 3: ils décidèrent de rassembler ce qui convenait pour le départ.    - constitueram, ut Aquini manerem, Cic. Att. 16, 10, 1: j'avais décidé de rester à Aquinum.    - constituimus inter nos ut: nous avons décidé entre nous de.    - constituere de aliquo (de aliqua re): prendre une résolution sur qqn (sur qqch).
    * * *
    constituo, ĕre, stitŭi, stitutum [cum + statuo] - tr. - [st2]1 [-] placer. [st2]2 [-] faire faire halte, établir, poster, ranger (des troupes, une flotte...). [st2]3 [-] construire, dresser, élever, créer, faire, fonder, instituer, installer, établir, assurer. [st2]4 [-] disposer, régler, oganiser, mettre en ordre. [st2]5 [-] fixer, assigner, attribuer, définir, déterminer, démontrer. [st2]6 - intr. - s'engager, s'entendre, convenir; donner un rendez-vous. [st2]7 [-] résoudre, décider, se résoudre à.    - constituere turres: élever des tours.    - legiones in acie constituere, Caes. BG. 2, 8: ranger en bataille les légions.    - naves nisi in alto constitui non poterant, Caes. BG. 4, 24: les vaisseaux ne pouvaient jeter l'encre qu'en pleine mer.    - civitas constituta: cité ayant sa constitution, cité ayant ses lois bien établies.    - constituere reges: créer des rois.    - paulisper agmen constituit, Sall. J. 49, 5: il fit faire une courte halte à son armée.    - domicilium sibi Magnesiae constituere, Nep. Them. 10, 2: s'établir à Magnésie.    - rem publicam constituere: organiser l'Etat.    - colloquio diem constituere: fixer un jour pour une entrevue.    - die constituta causae dictionis: au jour fixé pour le procès.    - aliquid cum aliquo constituere: fixer (décider) qqch avec qqn.    - aliquid alicui constituere: fixer (décider) qqch avec qqn.    - constituere (avec inf., ou ut et subj.): décider de.    - constituerunt ea quae ad proficiscendum pertinerent comparare, Caes. BG. 1, 3: ils décidèrent de rassembler ce qui convenait pour le départ.    - constitueram, ut Aquini manerem, Cic. Att. 16, 10, 1: j'avais décidé de rester à Aquinum.    - constituimus inter nos ut: nous avons décidé entre nous de.    - constituere de aliquo (de aliqua re): prendre une résolution sur qqn (sur qqch).
    * * *
        Constituo, constituis, constitui, constitutum, penul. prod. constituere, Collocare. Caesar, Intra syluam aciem ordinesque constituerant. Avoyent mis et posé, ou assis.
    \
        Constituitote vobis ante oculos huius etiam miseri senectutem. Cic. Mettez vous devant les yeulx et considerez.
    \
        Constituit horrea certis locis. Caesar. Il establist, et assist.
    \
        Constituere. Terent. Proposer, Deliberer, Arrester.
    \
        Constituere sibi aliquod genus aetatis degendae. Cic. Eslire une facon ou maniere de vivre.
    \
        Ante constituere quid accidere possit. Cic. Arrester.
    \
        Communiter constituere de reditu alicuius. Brutus Ciceroni. Adviser et ordonner, ou conclure ensembleement.
    \
        Constitutum ex omnium sententia. Cic. Ordonné par le commun advis.
    \
        Constitutum est mihi. Cicero. J'ay deliberé, arresté et conclu en mon esprit.
    \
        Constitutum, pro Certo, stabilito, non controuerso. Cic. Arresté, et vuidé.
    \
        Constituere alicui se venturum. Cic. Promettre de venir.
    \
        Constitueram vt irem rus. Plaut. J'avoye proposé d'aller aux champs.
    \
        Constituere tempus. Terent. Assigner, Prendre jour ou heure.
    \
        Ad constitutum venire. Sub. diem. Varro. Venir au jour assigné, au jour dict, et prins ensemble, Au jour promis ou establi.
    \
        Hominem ante pedes Q. Manilii, qui tum erat Triumvir, constituunt. Cic. L'ameinent prisonnier devant luy.
    \
        Ciuitates constituere. Cic. Estre autheur de l'assemblee d'un peuple, Estre premier fondateur de la cité.
    \
        Constituere aliquem magna gratia apud regem. Cic. Le mettre fort avant en la grace du Roy.
    \
        Dispositionem causae velut in re praesenti constituere. Quintil. Faire l'ordonnance, et asseoir les parties de son plaidoyer par ordre: ce qui ne se peult faire, et ne peult on bonnement enseigner en general, ains fault venir aux cas particuliers, et selon iceulx ordonner.
    \
        In re praesenti optime deliberabis et constitues. Traianus ad Plinium. Vous ne scauries mieulx adviser et arrester ou ordonner ce qu'il fault faire, que allant sur les lieux.
    \
        Actionem constituere. Cic. Le Preteur anciennement apres avoir ouy les parties sur le different de l'action appartenant au cas dont le demandeur vouloit faire poursuite, vuidoit ledict different, et assignoit l'action telle, et par tels mots qu'il voyoit estre à faire par raison, Vuider la fin de non proceder.
    \
        Inire et constituere consilium. Cic. Adviser et arrester quelque conseil ensemble.
    \
        Constituere aera militantibus. Liu. Leur ordonner, ou assigner et taxer le payement.
    \
        AEquitatem. Cic. Entretenir et maintenir equité.
    \
        Amicitiam cum aliquo. Q. Cicero. Faire amitié ou alliance avec aucun.
    \
        Constituit vtilitas amicitiam. Cic. Fait, Cause, Engendre, Brasse les amitiez.
    \
        Controuersiam constituere. Cic. Monstrer aux juges le poinct sur lequel noz parties adverses et nous sommes en different.
    \
        Crucem sibi constituere. Cic. Se dresser son gibet, Faire choses parquoy on gaigne d'estre pendu.
    \
        Diem alicui. Cic. Assigner, Prefire, Determiner.
    \
        Titan medium constituit diem. Seneca. Il est midi.
    \
        Disceptationem constituere. Cic. Quand les parties arrestent ensemble le poinct sur lequel elles sont en different.
    \
        Domos. Ouid. Bastir, Edifier.
    \
        Finem rei. Cicero, Vt finis aliquando iudiciariae controuersiae constitueretur. Qu'on arrestast et meist on fin au different qui avoit si longuement duré, à scavoir qui debveroit juger des matieres criminelles, ou gens prins du Senat, ou du nombre des hommes d'armes.
    \
        Fines in amicitia. Cic. Mettre bornes.
    \
        Iudices de quaque re constituere. Cic. Establir.
    \
        Iudicium constituere. Quintil. Recevoir les parties en procez ordinaire sur quelque poinct.
    \
        Rarum est vt in foro iudicia propter id solum constituantur. Quintil. Il advient peu souvent que les juges criminels congnoissent de telles matieres.
    \
        Iudicium capitis in aliquem constituere. Cic. Luy bailler juges pour luy faire son procez extraordinaire.
    \
        Iura constituere. Lucret. Faire des loix et establir.
    \
        Ius. Cicero. Quand un Jurisconsulte ou Magistrat arreste un poinct de droict, qui au paravant estoit obscure ou incertain, en facon que le peuple de là en apres soit asseuré comment il se doibt gouverner et les juges juger.
    \
        Ius in verbis. Cic. Prendre droict seulement par les mots.
    \
        Legem ciuitati. Cic. Donner, Bailler, Instituer, Constituer.
    \
        Maiestatem. Sallust. L'entretenir et maintenir, La confermer et mettre en asseurance, ou la remettre sus.
    \
        Malum alicui. Cicero. Dresser à quelqu'un quelque mauvais parti, luy bastir, etc.
    \
        Mercedulas praediorum. Cic. Arrester le pris. Budaeus exponit. Affermer ses terres, les bailler à ferme.
    \
        Mercedem funeris ac sepulturae. Cic. Ordonner.
    \
        Metam. Virgil. Mettre ung but.
    \
        Modum rebus infinitis. Cic. Mettre les choses infinies à quelque raison et mesure.
    \
        Constituere sibi aliquem vitae modum. Cic. Eslire quelque maniere de vivre.
    \
        Moenia. Virgil. Edifier.
    \
        Necessitudinem cum aliquo. Cicero. Faire amitié, ou alliance avec aucun.
    \
        Constituere oppidum. Caesar. Bastir et fonder une ville.
    \
        Pax tota prouincia constituta. Cic. Asseuree.
    \
        Pecuniam constituere. Vlpianus. Promettre et obliger de parolle pour raison de ce dont il y avoit autre obligation precedente.
    \
        Poenam aut supplicium in aliquem constituere. Caesar. Ordonner et arrester quelle peine il doibt porter.
    \
        Constituere praesidia defensionis suae in arce legis. Cic. Mettre le principal et la force de sa defence aux parolles et aux mots de la loy.
    \
        Pretium frumento. Cic. Mettre pris.
    \
        Prouinciam alicui. Cic. Assigner.
    \
        Quaestionem nouam. Cicero. Ordonner qu'une matiere qui n'a point accoustumé de venir en jugement, y vienne: et aussi bailler juges extraordinaires en certains cas, comme les commissaires de la tour quarree à Paris.
    \
        Reditum ex mari constituere, piscinas faciendo. Colum. Faire des estangs de maree, ou à poissons de mer, desquels on recoive tous les ans de la rente, ou du revenu.
    \
        Regem populis. Caesar. Establir un Roy, Instituer, Constituer.
    \
        Rem familiarem. Cic. Remettre sus.
    \
        Nummariam rem. Cicero. Arrester et ordonner sur le faict des monnoyes, touchant la valeur et le cours d'icelles.
    \
        Sacra. Cic. Instituer.
    \
        Patriam mihi sanctitatem in illo colendo constitui. Plancus ad Ciceronem. Je l'ay en aussi grande reverence que s'il estoit mon pere.
    \
        Spem in aliquo. Cicero. Mettre ou asseoir son esperance sur quelqu'un.
    \
        Summam totius litis in re aliqua. Quintilianus. Quand le defendeur, ou le demandeur s'arreste principalement sur un poinct, et employe toute la plus grande partie de ses raisons et allegations en cest endroict.
    \
        Templum. Ouidius. Edifier.
    \
        Tempus alicui rei constituere. Caesar. Assigner, Prendre jour, ou heure.
    \
        Testem aliquem in alium. Cicero. Le faire venir porter tesmoignage à l'encontre de quelqu'un.
    \
        Testes. Cic. Dresser ses tesmoings.
    \
        Posteaquam victoria Syllae constituta est. Cic. Apres qu'il a esté certain qu'il estoit le vainqueur, Apres que la victoire a esté arrestee et asseuree pour Sylla.
    \
        Vrbem. Ouid. Edifier, Fonder.
    \
        Constituere et regere inscitiam iuuenum. Cicero. La radresser.
    \
        Constituere in digitis singulas causae partes. Cic. Quand un advocat en plaidant ouvre la main, et assigne sur le bout de ses doigts les poincts de sa matiere et parties de son plaidoyer.

    Dictionarium latinogallicum > constituo

  • 26 instituo

    instĭtŭo, ĕre, instĭtŭi, instĭtūtum [in + statuo] - tr. - [st1]1 [-] mettre dans, fixer dans.    - instituere arborem, Suet.: planter un arbre.    - vah, quemquamne hominem in animo instituere quod sit carius quam ipse est sibi? Ter.: ah! quelle folie! faut-il qu'un homme fasse une place dans son coeur à un être qui lui soit plus cher que lui-même?    - instituere multa argumenta in pectus, Plaut.: se mettre en tête mille raisonnements.    - instituere vineas, Cic.: planter des vignes. [st1]2 [-] établir, instituer, construire, fabriquer; fournir, pourvoir, préparer.    - instituere convivium, Suet.: préparer un festin.    - instituere portorium vini, Cic. Font. 5: établir un péage sur le vin.    - pontem instituere, Caes.: construire un pont.    - pila instituere: fabriquer des javelots.    - turrim instituere, Caes.: bâtir une tour.    - instituere sibi quaestum, Cic.: se créer des profits. [st1]3 [-] disposer, ménager, organiser, faire, fonder, instituer, décider, introduire (un usage).    - aliquem heredem instituere, Cic.: instituer qqn héritier, faire de qqn son héritier.    - aliquos sibi amicos instituere, Cic. Verr. 2: se faire quelques amis.    - instituere remiges ex provincia, Caes.: lever des rameurs dans la province.    - cum aliquo sibi certamen instituere, Cic. Ac. 1, 12: engager la lutte avec qqn.    - instituere delectum: décider une levée, faire une levée.    - instituere ut: établir (comme usage) que, décider que.    - neque frustra antiquitus institutum est ut signa undique concinerent, Caes. BC. 3: et ce n'est pas pour rien que de temps immémorial il a été établi que de toutes parts sonnât le signal de l'attaque.    - instituit ut (filiae) barbam sibi et capillum adurerent, Cic.: il décida que ses filles lui brûleraient la barbe et les cheveux. [st1]4 [-] commencer, entamer, entreprendre, se mettre à, se résoudre à.    - instituere + inf.: se mettre en devoir de, décider de, se mettre à, entreprendre de.    - scribere historias instituit: il entreprit d’écrire l’histoire.    - institui declamitare graece, Cic.: j'ai commencé à déclamer en grec.    - perge ut instituisti: continue comme tu as commencé.    - de mandatis Caesaris agere instituit, Caes. BC. 3: il commença à rendre compte de la mission que lui avait confiée César.    - fortasse cupressum scis simulare... Amphora coepit institui, Hor.: peut-être sais-tu dessiner un cyprès... Tu as entrepris de tourner une amphore.    - ab instituto opere discedit, Caes. BC. 1: il quitte le travail entrepris.    - silvas caedere instituit, Caes.: il décida d'abattre des forêts. [st1]5 [-] enseigner, instruire, former, dresser.    - instituere aliquem lyrā, Quint.: apprendre à qqn à jouer de la lyre.    - adulescentes instituere: former les jeunes gens.    - instituere aliquem ad dicendum, Cic.: former qqn à la parole.    - quo modo illi (gladiatores), qui bene instituti sunt, accipere plagam malunt quam turpiter vitare! Cic. Tusc. 2, 41: comment ces gens-là, qui ont été bien formés, aiment-ils mieux recevoir des coups que de les esquiver honteusement!    - prima Ceres ferro mortalis vertere terram instituit, Virg.: la première, Cérès apprit aux mortels à retourner la terre avec le fer.    - veterum philosophorum praeceptis instituta vita, Cic. Fin. 4: un esprit formé par les préceptes des vieux philosophes.
    * * *
    instĭtŭo, ĕre, instĭtŭi, instĭtūtum [in + statuo] - tr. - [st1]1 [-] mettre dans, fixer dans.    - instituere arborem, Suet.: planter un arbre.    - vah, quemquamne hominem in animo instituere quod sit carius quam ipse est sibi? Ter.: ah! quelle folie! faut-il qu'un homme fasse une place dans son coeur à un être qui lui soit plus cher que lui-même?    - instituere multa argumenta in pectus, Plaut.: se mettre en tête mille raisonnements.    - instituere vineas, Cic.: planter des vignes. [st1]2 [-] établir, instituer, construire, fabriquer; fournir, pourvoir, préparer.    - instituere convivium, Suet.: préparer un festin.    - instituere portorium vini, Cic. Font. 5: établir un péage sur le vin.    - pontem instituere, Caes.: construire un pont.    - pila instituere: fabriquer des javelots.    - turrim instituere, Caes.: bâtir une tour.    - instituere sibi quaestum, Cic.: se créer des profits. [st1]3 [-] disposer, ménager, organiser, faire, fonder, instituer, décider, introduire (un usage).    - aliquem heredem instituere, Cic.: instituer qqn héritier, faire de qqn son héritier.    - aliquos sibi amicos instituere, Cic. Verr. 2: se faire quelques amis.    - instituere remiges ex provincia, Caes.: lever des rameurs dans la province.    - cum aliquo sibi certamen instituere, Cic. Ac. 1, 12: engager la lutte avec qqn.    - instituere delectum: décider une levée, faire une levée.    - instituere ut: établir (comme usage) que, décider que.    - neque frustra antiquitus institutum est ut signa undique concinerent, Caes. BC. 3: et ce n'est pas pour rien que de temps immémorial il a été établi que de toutes parts sonnât le signal de l'attaque.    - instituit ut (filiae) barbam sibi et capillum adurerent, Cic.: il décida que ses filles lui brûleraient la barbe et les cheveux. [st1]4 [-] commencer, entamer, entreprendre, se mettre à, se résoudre à.    - instituere + inf.: se mettre en devoir de, décider de, se mettre à, entreprendre de.    - scribere historias instituit: il entreprit d’écrire l’histoire.    - institui declamitare graece, Cic.: j'ai commencé à déclamer en grec.    - perge ut instituisti: continue comme tu as commencé.    - de mandatis Caesaris agere instituit, Caes. BC. 3: il commença à rendre compte de la mission que lui avait confiée César.    - fortasse cupressum scis simulare... Amphora coepit institui, Hor.: peut-être sais-tu dessiner un cyprès... Tu as entrepris de tourner une amphore.    - ab instituto opere discedit, Caes. BC. 1: il quitte le travail entrepris.    - silvas caedere instituit, Caes.: il décida d'abattre des forêts. [st1]5 [-] enseigner, instruire, former, dresser.    - instituere aliquem lyrā, Quint.: apprendre à qqn à jouer de la lyre.    - adulescentes instituere: former les jeunes gens.    - instituere aliquem ad dicendum, Cic.: former qqn à la parole.    - quo modo illi (gladiatores), qui bene instituti sunt, accipere plagam malunt quam turpiter vitare! Cic. Tusc. 2, 41: comment ces gens-là, qui ont été bien formés, aiment-ils mieux recevoir des coups que de les esquiver honteusement!    - prima Ceres ferro mortalis vertere terram instituit, Virg.: la première, Cérès apprit aux mortels à retourner la terre avec le fer.    - veterum philosophorum praeceptis instituta vita, Cic. Fin. 4: un esprit formé par les préceptes des vieux philosophes.
    * * *
        Instituo, instituis, institui, institutum, pen. prod. instituere, Ex IN et STATVO compositum. Terent. Proposer et deliberer.
    \
        Instituere accusationem. Vlpian. Dresser et encommencer ou apprester son accusation, baillant son libelle accusatoire, et gardant les autres solennitez accoustumees.
    \
        Aueo scire quarum rerum actionem instituat. Cic. Que c'est qu'il pense de faire.
    \
        Instituere. Terent. Commencer.
    \
        Instituere animum ad cogitandum. Terent. Dresser et appliquer son esprit et se mettre à penser.
    \
        Argumenta in corde instituere. Plaut. Amasser force raisons en son coeur.
    \
        Astutiam. Plaut. Controuver et inventer une tromperie.
    \
        Sibi certamen cum aliquo instituere. Cic. Prendre debat avec aucun.
    \
        Collegium. Plin. iunior. Fonder un college, Instituer.
    \
        Consuetudinem. Cic. Prendre familiarité avec aucun.
    \
        Cursum. Terent. Commencer sa course.
    \
        Delectum militum. Caesar. Commencer à lever gents de guerre.
    \
        Exemplum. Plin. iunior. Faire le patron et exemple aux autres.
    \
        Haeredem. Cic. Faire, Instituer, Ordonner son heritier.
    \
        Instituere in animo. Terent. Proposer en soymesme, Deliberer.
    \
        Iter instituere. Cato. Ciceroni. Commencer.
    \
        Mercatum instituere. Cic. Lever un marché, ou le mettre sus.
    \
        Naues instituere. Caesar. Accoustrer, ou edifier.
    \
        Quinqueremem instituit Nesichthon Salaminius. Plin. Il fut le premier qui feit, ou inventa les galees à cinq rames pour banc.
    \
        Negotium. Plaut. Commencer.
    \
        Officinam alicubi instituere. Cic. Lever un ouvroir. Sic, Tabernam instituere. Lever boutique.
    \
        Sibi quaestum. Cic. Commencer, ou prendre une maniere et train de gaigner.
    \
        Instituere regnum. Plaut. Commencer.
    \
        Instituere sermonem. Caesar. Commencer et tenir propos avec aucun.
    \
        Textrinam alicubi instituere. Ci. Lever un ouvroir de tisserand.
    \
        Vestigia retro instituit. Lucret. Il recule.
    \
        Sapienter vitam instituere. Terent. Ordonner sagement sa maniere de vivre.
    \
        Vitem instituere. Sueton. Planter une vigne.
    \
        Instituere. Cic. Enseigner et apprendre, Instruire, Endoctriner.

    Dictionarium latinogallicum > instituo

  • 27 prostituo

    prostĭtŭo, ĕre, stĭtŭi, stĭtūtum [pro + statuo] - tr. - [st1]1 [-] placer devant, exposer aux yeux.    - Plaut. Ps. 178 ; Arn. 5, 177. [st1]2 [-] prostituer, mettre en vente.    - prostituere pudicitiam suam, Suet. Ner. 29: se prostituer.    - prostituere faciem suam lucro, Ov. Am. 1, 10, 42: faire commerce de sa beauté.    - sese toto corpore prostituere, Catul. 110: prostituer toute sa personne.    - cf. Lact. 3, 21, 6; Petr. 126; Lact. 5, 9, 16; 1, 20, 15; Just. 21, 3, 2. [st1]3 [-] fig. prostituer, déshonorer, salir.    - prosituere ejus famam, Cato, d. Gell. 17, 13: salir sa réputation.    - prostituere vocem, Ov. Am. 1, 15, 5: prostituer son éloquence.
    * * *
    prostĭtŭo, ĕre, stĭtŭi, stĭtūtum [pro + statuo] - tr. - [st1]1 [-] placer devant, exposer aux yeux.    - Plaut. Ps. 178 ; Arn. 5, 177. [st1]2 [-] prostituer, mettre en vente.    - prostituere pudicitiam suam, Suet. Ner. 29: se prostituer.    - prostituere faciem suam lucro, Ov. Am. 1, 10, 42: faire commerce de sa beauté.    - sese toto corpore prostituere, Catul. 110: prostituer toute sa personne.    - cf. Lact. 3, 21, 6; Petr. 126; Lact. 5, 9, 16; 1, 20, 15; Just. 21, 3, 2. [st1]3 [-] fig. prostituer, déshonorer, salir.    - prosituere ejus famam, Cato, d. Gell. 17, 13: salir sa réputation.    - prostituere vocem, Ov. Am. 1, 15, 5: prostituer son éloquence.
    * * *
        Prostituo, prostituis, prostitui, pen. cor. prostitutum, pen. prod. prostituere. S'abbandonner à paillardise, Prostituer.
    \
        Faciem suam lucro prostituere. Ouid. Gaigner argent pour sa beaulté.
    \
        Voces prostituere ignato foro. Ouid. Plaider et advocasser pour gaigner argent.

    Dictionarium latinogallicum > prostituo

  • 28 statumen

    stătūmĕn, ĭnis, n. [statuo] [st1]1 [-] échalas. --- Col. 4, 2, 1; 4, 16, 3. [st1]2 [-] varangue [t. de marine]. --- Caes. BC. 1, 54. [st1]3 [-] fondement (fondation) en pierres. --- Vitr. 7, 1, 1. [st1]4 [-] première couche, base [d'une fabrication]. --- Plin. 13, 79.
    * * *
    stătūmĕn, ĭnis, n. [statuo] [st1]1 [-] échalas. --- Col. 4, 2, 1; 4, 16, 3. [st1]2 [-] varangue [t. de marine]. --- Caes. BC. 1, 54. [st1]3 [-] fondement (fondation) en pierres. --- Vitr. 7, 1, 1. [st1]4 [-] première couche, base [d'une fabrication]. --- Plin. 13, 79.
    * * *
        Statumen, pen. prod. statuminis, n. g. Columel. Pal, Pau, Pieu, Eschallas, ou Escharas, Charnier, Palis.
    \
        Statumen. Columel. Un travail où les mareschaulx mettent leurs chevauls.

    Dictionarium latinogallicum > statumen

  • 29 statutus

    stătūtus, a, um part. passé de statuo
    * * *
    stătūtus, a, um part. passé de statuo
    * * *
        Statutus, pen. prod. Participium: vt Statuta die. Liu. Au jour ordonné et determiné, Au jour deputé et establi.
    \
        Solenne sacrificium et statutum. Cic. Ordinaire.
    \
        Statuti pali. Varro. Paliz debout fichez en terre.

    Dictionarium latinogallicum > statutus

  • 30 el

    prep из (в этом значении может переводиться рядом других предлогов); iri \el urbo идти из города; pendi \el fenestro свешиваться из окна; reveni \el Hispanujo вернуться из Испании; ventas \el la dezerto ветер дует из пустыни; trinki \el glaso пить из стакана; voĉlegi \el malnova libro читать вслух из старой книги; eliri \el embaraso выйти из затруднения; levi sin \el mizera situacio подняться из жалкого положения; ĉio fariĝis \el polvo всё произошло из праха \el amo al la homoj из любви к людям \el timo из страха; kio fariĝis \el li? что из него получилось?, во что он превратился?; monumento \el la antikva tempo памятник (из) древних времён \el principo из принципа \el gloramo из тщеславия; unu \el ili один из них; restis iom \el la viando осталось что-то из мяса (т.е. какое-то количество мяса из прежнего количества); la plej bona \el ĉiuj лучший (или самый хороший) из всех; kanti plej bone \el ĉiuj петь лучше всех; konsisti \el kelkaj partoj состоять из нескольких частей; elekti pli malgrandan \el du malbonoj выбрать меньшее из двух зол; statuo \el marmoro статуя из мрамора (= marmora statuo); pudingo \el pomoj пудинг из яблок (= poma pudingo); vesto \el flanelo одежда из фланели (= flanela vesto, flanelvesto); vortaro \el mil vortoj словарь из тысячи слов; haremo \el dek virinoj гарем из десяти женщин; pasinteco \el gloro славное прошлое (= glora pasinteco); veni \el nordo прибыть с севера; fali \el la ĉielo упасть с неба; eksigi \el la servo уволить со службы; traduki \el la rusa lingvo перевести с русского языка; veki \el dormo пробудить ото сна; krii \el la tuta gorĝo кричать во всё горло; ami \el la tuta koro любить от всего сердца; vivi \el ŝparo жить благодаря бережливости; desegni \el la memoro рисовать по памяти \el eksterlando из-за границы \el kia kaŭzo? по какой причине? (= pro kia kaŭzo?); osto \el miaj ostoj, karno \el mia karno кость от моих костей, плоть от моей плоти \el tie оттуда \el ĉi tie отсюда \el malproksime издалека \el meze (или \el la mezo) de io из середины чего-л.; прим. употреблённый перед другим предлогом (иногда через дефис), образует с ним сложный предлог: belaj rakontoj \el trans la montoj красивые рассказы из-за гор (о неправдоподобном или приукрашенном известии, рассказе и т.п.); bieno heredita \el de la patro имение, унаследованное от отца (т.е. из владений отца); poemo citita \el de Lermontov стихотворение, процитированное из Лермонтова (т.е. из произведений Лермонтова) \el inter la branĉoj elflugis svarmo da birdoj из ветвей вылетела стая птиц (т.е. до этого птицы находились не внутри ветвей, а между ними); elekti \el inter plej kuraĝaj выбирать из (или среди) самых храбрых; eliris fajro \el antaŭ la Sinjoro из пространства перед Господом вышел огонь \el malantaŭ (или \el post) la pordo sonis voĉoj из-за двери звучали голоса \el sub la kanapo elkuris muso из-под дивана выбежала мышь; ◊ употребляется и как приставка, обычно переводимая приставками из- и вы- (при этом иногда используется для передачи совершенного вида глагола): el/veturi выехать; el/bati выбить, избить; el/paroli выговорить, выговаривать; el/peti выпросить, el/pensi выдумать, измыслить; el/doni издать, издавать; el/ĉerpi исчерпать, вычерпать; el/lerni изучить, выучить; el/kreski вырасти; el/labori выработать; el/pagi выплатить; el/baki испечь, выпечь; el/aŭskulti выслушать; el/terigi извлечь из земли; el/koni познать; el/tiri вытянуть \ele снаружи, вовне (= ekstere) \ele{·}n наружу, вовне (= eksteren) \elig{·}i выделить; извлечь; испустить; издать (звук, запах); источить (тепло, запах и т.п.); заставить выйти наружу; исключить, вывести (из состава, списков и т.п.); инф. вывести, выдать \elig{·}o \elig{·}ad{·}o выделение, извлечение, испускание; инф. вывод, выдача \elig{·}aĵ{·}o инф. выходные данные \elig{·}il{·}o тех., инф. устройство для вывода; выводное устройство (= eliga aparato) \eliĝ{·}i выделиться; извлечься; испуститься; выйти наружу \eliĝ{·}o выделение, выход (действие выделяющегося, выходящего) \eling{·}ig{·}i см. malingi \eluj{·}ig{·}i вынуть, извлечь, достать (из футляра и т.п.).
    * * *
    из

    Эсперанто-русский словарь > el

  • 31 astituo

    Латинско-русский словарь > astituo

  • 32 constituo

    cōn-stituo, uī, ūtum, ere [ statuo ]
    1) ставить, помещать (bovem ante aram VM; aliquem ante pedes alicujus C); складывать, класть ( arma in templo C)
    c. aliquid ante oculos C — представить (вообразить) что-л.
    2) выстраивать, располагать (legiones pro castris Cs; pedites in colle QC; classem apud Salamīna Nep); расквартировывать ( praesidia circum Narbonem Cs)
    3) формировать (legionem ex. veterānis C)
    4) поселять, водворять ( plebem in agris publicis C)
    5) устанавливать, утверждать, вводить (concordiam C; pacem C, Nep)
    6) составлять, приобретать ( auctoritatem sibi Nep)
    c. amicitiam cum aliquo C — заключить дружбу с кем-л.
    7) назначать, избирать (aliquem in quaestōris loco C; aliquem regem Cs)
    8) устраивать, приводить в порядок (rem familiarem C; Chersonēsum Nep; civitatem Su)
    senectus, quae fundamentis adulescentiae constituta est C — старость, крепкая благодаря основам, заложенным в молодости
    bene de rebus domesticis constitutus C — обзаведшийся хорошим домашним хозяйством, домовитый хозяин
    non tam sinistre constitutum est, ut... PJ — дело обстоит не настолько уж плохо, чтобы...
    9) учреждать (ludos quinquennales Su; vectigal C); основывать, строить (castella Cs; urbem Nep etc.); возводить, устанавливать, воздвигать (alicui statuam Nep; turres Cs); организовывать, создавать (regnum populumque Just; potestatem decemviralem Nep)
    10) постановлять, назначать, определять (diem nuptiis Pl; poenam alicui C, Q; pretium frumento C)
    11) юр.
    c. crimen in aliquo C — подать жалобу на кого-л.
    c. quaestionem C, Qначать следствие
    12) сговариваться, уславливаться, назначать (c. locum Ter; tempus C etc.; mercēdem alicujus rei C)
    c. alicui J — назначить кому-л. свидание
    ut erat constitutum C — как было условлено, по уговору
    13) решаться (constituo abire или ut abeam Pl etc.)

    Латинско-русский словарь > constituo

  • 33 destituo

    dē-stituo, uī, ūtum, ere [ statuo ]
    1) водружать, устанавливать (palum in foro Gracchus ap. AG); ставить, помещать (aliquem ante tribunal L; cohortes extra vallum L)
    2) оставить, покинуть, бросить ( freta destituunt in litore pisces V)
    d. aliquem C etc. — бросить кого-л. на произвол судьбы
    spes me destituit Tib, L или destitutus sum spe Lя лишился надежды
    conata alicujus d. VP — провалить чьи-л. попытки
    d. fugam O — перестать бежать, остановиться
    d. aliquem mercede pactā H — обманом лишить кого-л. обусловленной мзды
    d. spem alicujus Just, L, QC — обмануть чью-л. надежду

    Латинско-русский словарь > destituo

  • 34 instituo

    īn-stituo, uī, ūtum, ere [ statuo ]
    1)
    vestigia i. Vступать
    б) водружать( arborem Su); сажать ( laureas Su); расставлять, размешать (partem copiarum, exercitum L)
    2) выстраивать, строить (i. aciem Cs); сооружать, воздвигать (строить) (turrim, pontem, naves Cs); проводить ( fossas Cs); создавать, делать ( opus H); формировать, комплектовать (exercitum, duas legiones Sl)
    3)
    а) устраивать (res C; convivium Su; ludos O)
    aliquem in animum i. Ter — горячо привязаться к кому-л.
    argumenta in pectus multa i. Plмного дум передумать
    б) приготовлять, доставлять, добывать ( magnum pilorum numerum Cs); приобретать (i. sibi amicos C)
    4) вводить ( legem C); заводить ( codicem C); постановлять, устанавливать, учреждать (festos dies L; libertatem et consulatum T; aliquid in re militari Su)
    5) назначать (i. aliquem herēdem, tutorem C)
    7) выставлять, выдвигать ( condicionem C)
    8) организовывать, устраивать, приводить в порядок ( civitalem C)
    9) решать (i. aliquid facere C); предпринимать, приступать, начинать (i. historiam C; i. iter C; i. historias scribere Nep)
    perge, ut instituisti C — продолжай, как начал
    10)
    а) наставлять, учить ( adulescentes C); обучать (i. aliquem ad dicendum C; i. aliquem artibus Q; aliquem Latine loqui Col)
    i. aliquem lyrā Q — учить кого-л. игре на лире

    Латинско-русский словарь > instituo

  • 35 praestituo

    prae-stituo, stituī, stitūtum, ere [ statuo ]
    назначать ( tempus alicui C); предназначать ( diem operi C)

    Латинско-русский словарь > praestituo

  • 36 prostituo

    prōstituo, stituī, stitūtum, ere [ pro + statuo ]
    2) выставлять для разврата, выводить на позор, проституировать (aliquam Sen; se Ctl; faciem suam lucro O)
    3) позорить, бесчестить, осквернять, порочить (famam Cato; pudicitiam suam Su)

    Латинско-русский словарь > prostituo

  • 37 restituo

    uī, ūtum, ere [re + statuo ]
    1) снова ставить, ставить на прежнее место (statuam C, Su); вновь приводить в порядок (turbatas comas O; inclinatam aciem Su); вправлять ( luxatum femur CC)
    r. aliquem in patriam L — обратно доставить кого-л. или позволить кому-л. вернуться на родину
    r. aliquem in regnum C, L, Nep — снова возвести кого-л. на престол
    r. aliquem Su (in intĕgrum C, Cs) — возвратить кому-л. собственность или все права и преимущества
    r. aliquem a limine mortis Ctl — спасти кого-л., уже погибавшего
    aliquem in libertatem r. L — вернуть кому-л. свободу
    r. aliquem alicui C, L — снова склонить кого-л. на чью-л. сторону или вновь соединить с кем-л., подчинить кому-л.
    3) возобновлять (proelium C, Cs, L); восстанавливать, отстраивать (oppida vicosque Cs; muros Nep); спасать (rem, sc. publicam Enn ap. C); поправлять ( rem impedītam et perdĭtam Ter)
    4) возмещать, покрывать ( damnum L)
    5) отменять, кассировать, объявлять недействительным (judicia, sc. Verris C; consilia L)

    Латинско-русский словарь > restituo

  • 38 statua

    Латинско-русский словарь > statua

  • 39 statumen

    statūmen, inis n. [ statuo ]
    подпора, устой Col, PM, Vtr
    statumina navis Cs — рёбра (каркас, остов) корабля

    Латинско-русский словарь > statumen

  • 40 statutio

    statūtio, ōnis f. [ statuo ]
    устанавливание, установка ( tigni Vtr)

    Латинско-русский словарь > statutio

См. также в других словарях:

  • List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… …   Wikipedia

  • статут — а; м. [лат. statutum] 1. Офиц. Положение, устав, определяющие организационные принципы и порядок деятельности какой л. организации, учреждения. С. ООН. Университетский с. 2. Свод правил, описывающий орден и определяющий порядок его награждения и… …   Энциклопедический словарь

  • статут — (англ. statut, от позднелат. statutum, от лат. statuo постановляю, решаю) 1) название некоторых законодательных актов парламента Великобритании, конгресса США и ряда других стран англосаксонской системы права. Нормы, содержащиеся в С., образуют… …   Большой юридический словарь

  • СТАТУТ — (англ. statut, от позднелат. statutum, от лат. statuo постановляю, решаю) 1) название некоторых законодательных актов парламента Великобритании, конгресса США и ряда других стран англосаксонской системы права. Нормы, содержащиеся в С., образуют… …   Юридический словарь

  • СТАТУТ — (от латинского statuo постановляю), 1) устав, собрание правил, определяющих полномочия и порядок деятельности какой либо организации. 2) Статут ордена описание ордена, порядок награждения орденом и его ношения. 3) В некоторых странах (США,… …   Современная энциклопедия

  • СТАТУТ — (от лат. statuo постановляю) 1) устав, собрание правил, определяющих полномочия и порядок деятельности какой либо организации.2) Статут ордена описание ордена, порядок награждения орденом и его ношения.3) В некоторых странах (США, Великобритания… …   Большой Энциклопедический словарь

  • СТАТУТ — (от лат. statuo поставляю) устав, положение, определяющее структуру, права и обязанности государственных органов, общественных организаций. Райзберг Б.А., Лозовский Л.Ш., Стародубцева Е.Б.. Современный экономический словарь. 2 е изд., испр. М.:… …   Экономический словарь

  • Литовские статуты — (от лат. statuo постановляю)         кодексы феодального права Великого княжества Литовского (См. Великое княжество Литовское), утвержденные в 1529, 1566 и 1588. Наиболее разработанный Л. с. 1588 действовал в отдельных своих частях в Восточной… …   Большая советская энциклопедия

  • Статут — (позднелат. statutum, от лат. statuo постановляю, решаю)         1) положение, устав, определяющий порядок организации и деятельности отдельных внутригосударственных и международных организаций, например Статут Международного суда ООН (См.… …   Большая советская энциклопедия

  • ЛИТОВСКИЕ СТАТУТЫ — (от лат. statuo постановляю) кодексы феодального права Великого княжества Литовского, утвержденные в 1529,1566 и 1588 гг. Наиболее разработанный Л.с. 1588 г. действовал в отдельных своих частях в Восточной Белоруссии до 1831г., а в других районах …   Энциклопедический словарь экономики и права

  • СТАТУТ — (англ, statut от лат. statuo постановляю, решаю) 1) название некоторых законодательных актов парламента Великобритании, Конгресса США и ряда других стран англосаксонской системы права. Нормы, содержащиеся в С., образуют статутное право,… …   Энциклопедический словарь экономики и права

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»