-
1 spèsa
f 1) разход, разноски: noi abbiamo molte spese ние имаме много разходи; le spese di viaggio sono a carico tuo пътните разходи са за твоя сметка; diminuire le spese намалявам разходите; 2) покупка: fare la spèsa пазарувам; andare a fare la spèsa отивам да пазарувам. -
2 badàre
v 1) внимавам, обръщам внимание: non badàre alle spese не обръщам внимание на разходите; 2) грижа се: badàre al cane грижа се за кучето; Ќ badàre ! внимавай! опичай си ума!; senza badàre a без да се съобразява с, без оглед на. -
3 concòrrere
v 1) стичам се, прииждам, идвам; 2) благоприятствам, допринасям; 3) участвам: concòrrere alle spese sostenute участвам в направените разходи; 4) състезавам се. -
4 frònte2
m фронт: Ќ far frònte2 alle spese посрещам разходите. -
5 limitàre
1. v ограничавам, слагам граници: limitàre le spese ограничавам разходи; 2. v rifl limitàresi ограничавам се: mi sono limitato a dire ограничих се да кажа. -
6 preventìvo
1. agg 1) предварителен: carcere preventìvo предварителен арест; 2) предпазен, предохранителен, профилактичен: visita (cura) preventiva профилактичен преглед (лечение); 2. m предварителен бюджет, сметка; mi deve fare il preventìvo delle spese трябва да ми направите предварителна сметка за разходите. -
7 ridùrre
v 1) докарвам, довеждам: ridùrre alla miseria (al suicidio) докарвам до просешка тояга (до самоубийство); 2) намалявам, съкращавам: dobbiamo assolutamente ridùrre le spese! на всяка цена трябва да намалим разходите! -
8 rimborsàre
v изплащам, издължавам: rimborsàre le spese изплащам разходите. -
9 deduzione
-
10 parcella
parcella [parˈtʃɛlla]
См. также в других словарях:
spese — SPÉSE s.f. pl. v. speze. Trimis de LauraGellner, 19.02.2008. Sursa: DEX 98 SPÉSE s.f.pl. v. speze. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN … Dicționar Român
spese di istruttoria — Sono le spese sostenute dalla banca, la quale prima dell erogazione di un mutuo, di un prestito personale o comunque di un finanziamento, svolge un attenta analisi del profilo reddituale del mutuatario o destinatario del prestito personalizzato … Glossario di economia e finanza
spesa — spé·sa s.f. FO 1. erogazione di denaro a favore di un qualsiasi soggetto al fine di ottenere beni, servizi e sim.: sostenere una spesa, avere molte spese, spese postali, bancarie; di poca spesa, che costa poco; spese minute, per le piccole… … Dizionario italiano
spesa — {{hw}}{{spesa}}{{/hw}}s. f. 1 Versamento, esborso di una somma di denaro come pagamento, compenso e sim. | Quantità di denaro che si spende o si deve spendere per acquistare, compensare, pagare tributi e sim.: la spesa è cento euro; la spesa è… … Enciclopedia di italiano
speze — SPÉZE s.f. pl. Cheltuieli (pe care le suportă cineva pentru o deplasare, pentru anumite servicii, pentru punerea în practică a unei iniţiative etc.). ♢ expr. A trăi pe spezele cuiva = a trăi din munca, pe spinarea altuia. [var.: spése s.f. pl.] – … Dicționar Român
spesa — / spesa/ s.f. [lat. tardo expensa (pecunia ) (denaro) speso ]. 1. a. [lo spendere: affrontare, sostenere una s. ; limitare le s. ] ▶◀ esborso, (ant.) spendio, (non com.) spendita, uscita. ◀▶ entrata, guadagno, incasso, introito. b. (estens.) [la… … Enciclopedia Italiana
I.S.C. — ISC Indicatore Sintetico del Costo L i.s.c., ovvero l indicatore sintetico dei costi, è un indice, che sustituisce il taeg in materia di mutui, col quale viene determinata una percentuale che rappresenta il costo totale di un mutuo. Nel… … Glossario di economia e finanza
Betriebsergebnisse — (resceipts from traffic; resultats d exploitation; risultati dell esercizio). Inhalt: A. Betriebseinnahmen. Betriebseinnahmenausweise. B. Betriebsausgaben. C. Betriebsüberschuß. D. Betriebskostenabgang (Betriebsdefizit). E. Betriebskoeffizient. F … Enzyklopädie des Eisenbahnwesens
Spesen — Kosten; Kapitalaufwand; Aufwand; Aufwendung; Unkosten; Ausgabe; Kostenaufwand; Tagegeld; Reisespesen; Reisekosten * * * Spe|sen [ ʃpe:zn̩], die <Plural>: Ausgaben im Dienst o. Ä., die vom Arbeitgeber … Universal-Lexikon
restringere — /re strindʒere/ (ant. tosc. o lett. restrignere) [dal lat. restringĕre, der. di stringĕre stringere , col pref. re ] (coniug. come stringere, ma il part. pass. è ristrétto, da ristringere ). ■ v. tr. 1. a. [far diminuire di volume, di estensione … Enciclopedia Italiana
campione — cam·pió·ne s.m. 1a. TS stor. nel Medioevo, chi combatteva in duello o in ordalie in difesa di una causa altrui 1b. CO estens., chi difende, sostiene una causa, un ideale: campione della fede, campione della libertà Sinonimi: cavaliere, difensore … Dizionario italiano
