-
1 trūdō
trūdō sī, sus, ere [TRVD-], to thrust, push, shove, crowd forward, press on, drive, impel: pectore montem, V.: glaciem cum flumina trudunt, V.: Apros in plagas, H.—Of plants, to push forth, put forth, send forth: (pampinus) trudit gemmas, V.: Truditur e sicco radix oleagina ligno, V.— Fig., to push, thrust forward, drive: fallacia Alia aliam trudit, presses hard upon, T.: in quae (comitia) trudit Auli filium, puts forward: Truditur dies die, H.* * *trudere, trusi, trusus Vthrust, push, shove; drive, force; drive on -
2 mirabile
mīrābĭlis ( sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, adj. [miror], to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.):(α).nimium mirimodis mirabilis,
Plaut. Trin. 4, 2, 86:nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile,
Cic. Par. 5, 1, 35:pugnandi cupiditas,
Nep. Milt. 5, 1:hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi,
Hor. Ep. 1, 6, 23:laetis Phrygibus mirabile sumen,
Juv. 12, 73.— Comp.:quo ista majora ac mirabiliora fecisti,
Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.:mirabilissima soboles,
Col. 6, 36, 3.In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.—(β).With quam, quantum, quomodo:(γ).mirabile est, quam non multum differat,
Cic. de Or. 3, 51, 197:esset mirabile quomodo,
id. Div. 2, 19, 44:mirabile quantum gaudebat,
Sil. 6, 620.—With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.—II.Esp. (eccl. Lat.).A.Glorious:B.mirabilis Deus in sanctis suis,
Vulg. Psa. 67, 36:mirabilis in altis Dominus,
id. ib. 92, 6.—Miraculous:A.mirabilia opera Altissimi solius,
Vulg. Eccli. 11, 4:facta,
id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence,Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.):B.et faciet Dominus mirabile,
Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.:cras faciet Dominus inter vos mirabilia,
Vulg. Jos. 3, 5:videntes mirabilia quae fecit,
id. Matt. 21, 15 et saep. —Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.):mirabiliter vulgi mutata est voluntas,
Nep. Dion. 10, 2:cupere,
Cic. Fam. 13, 16, 4:laetari,
id. ib. 11, 14, 1:moratus est,
is strangely constituted, is a strange fellow, id. Att. 2, 25, 1:tonabit Deus,
Vulg. Job, 37, 5.— Comp.:mirabilius augere,
Cic. de Or. 1, 21, 94. -
3 mirabilis
mīrābĭlis ( sup. mirabilissimus, Col. 6, 36, 3 MSS.), e, adj. [miror], to be wondered at, wonderful, marvellous, extraordinary, admirable, strange, singular (class.):(α).nimium mirimodis mirabilis,
Plaut. Trin. 4, 2, 86:nec hoc tam re est, quam dictu inopinatum atque mirabile,
Cic. Par. 5, 1, 35:pugnandi cupiditas,
Nep. Milt. 5, 1:hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi,
Hor. Ep. 1, 6, 23:laetis Phrygibus mirabile sumen,
Juv. 12, 73.— Comp.:quo ista majora ac mirabiliora fecisti,
Cic. de Or. 2, 18, 74.— Sup.:mirabilissima soboles,
Col. 6, 36, 3.In neutr.: mirabile est, with a subjectclause, Ter. Heaut. 2, 4, 7.—(β).With quam, quantum, quomodo:(γ).mirabile est, quam non multum differat,
Cic. de Or. 3, 51, 197:esset mirabile quomodo,
id. Div. 2, 19, 44:mirabile quantum gaudebat,
Sil. 6, 620.—With latter sup.: (mirabile dictu) truditur e sicco radix oleagina ligno, wonderful to tell or to be told, Verg. G. 2, 30.—II.Esp. (eccl. Lat.).A.Glorious:B.mirabilis Deus in sanctis suis,
Vulg. Psa. 67, 36:mirabilis in altis Dominus,
id. ib. 92, 6.—Miraculous:A.mirabilia opera Altissimi solius,
Vulg. Eccli. 11, 4:facta,
id. Jer. 5, 30 et saep.—Hence,Subst.: mīrābĭle, is, n., a miracle, wondrous deed (eccl. Lat.):B.et faciet Dominus mirabile,
Vulg. Exod. 9, 4.—Mostly plur.:cras faciet Dominus inter vos mirabilia,
Vulg. Jos. 3, 5:videntes mirabilia quae fecit,
id. Matt. 21, 15 et saep. —Adv.: mīrābĭlĭter, wonderfully, astonishingly, marvellously, extraordinarily, surprisingly (class.):mirabiliter vulgi mutata est voluntas,
Nep. Dion. 10, 2:cupere,
Cic. Fam. 13, 16, 4:laetari,
id. ib. 11, 14, 1:moratus est,
is strangely constituted, is a strange fellow, id. Att. 2, 25, 1:tonabit Deus,
Vulg. Job, 37, 5.— Comp.:mirabilius augere,
Cic. de Or. 1, 21, 94. -
4 trudo
trūdo, si, sum, 3, v. a. [cf. Sanscr, tard-, to split], to thrust, push, shove; to crowd or shove forward; to press on, drive, impel (class.; syn.: pello, expello).I.Lit.A.In gen.:B.vis haec quidem hercle est et trahi et trudi simul,
Plaut. Capt. 3, 5, 92:quas mihi tenebras trudis?
id. Ep. 3, 4, 40:trudit et impellit,
Lucr. 6, 1032:adverso trudere monte saxum,
id. 3, 1000:montem pectore,
Verg. G. 3, 373:(hostes) trudunt adversos,
Tac. A. 2, 11:glaciem cum flumina trudunt,
Verg. G. 1, 310:ille hinc trudetur largus lacrimarum foras,
Plaut. As. 3, 1, 30:apros in plagas,
Hor. Epod. 2, 31:ad proelia inertem,
id. Ep. 1, 5, 17:semet in arma,
Tac. H. 5, 25.—In partic., of growth, to push forth, put forth, send forth ( poet.):II.(pampinus) trudit gemmas,
Verg. G. 2, 335:se de cortice (gemmae),
id. ib. 2, 74:truditur e sicco radix oleagina ligno,
id. ib. 2, 31: offenso truditur igne latex, Claud. de Apono, 13.—Trop.: secundae res laetitiă transvorsum trudere solent a recte consulendo atque intellegendo, Cato ap. Gell. 7, 3, 14:ad mortem trudi,
Cic. Tusc. 1, 29, 71: in quae (comitia) omnibus invitis trudit noster Magnus Auli filium, puts forward (to bring him into office), id. Att. 1, 16, 12:quo ne trudamur, di immortales nos admonent,
id. Har. Resp. 28, 61:in vitia alter alterum trudimus,
Sen. Ep. 41, 7:semel in arma trusos,
Tac. H. 5, 25: truditur dies die, Hor, C. 2, 18, 15, cf.: sic vita truditur, is hurried on, Petr 82:fallacia Alia aliam trudit,
presses hard upon, closely follows the other, Ter. And. 4, 4, 40.
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский