Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

ridere+a

  • 1 ridere

    ridere
    ridere ['ri:dere] <rido, risi, riso>
     verbo intransitivo
    lachen; ridere fino alle lacrime Tränen lachen; fare per ridere familiare etw zum Spaß tun; farsi ridere dietro familiare sich lächerlich machen; è una cosa da far ridere i polli familiare da lachen ja die Hühner; ma non farmi ridere! familiare dass ich nicht lache!; non c'è nulla da ridere das ist ernst, das ist nicht zum Lachen; tutti ridono di lui alle lachen über ihn; chi ride il venerdì, piange la domenica proverbiale, proverbio den Vogel, der am Morgen pfeift, frisst am Abend die Katze; ride ben chi ride l'ultimo proverbiale, proverbio wer zuletzt lacht, lacht am besten
     II verbo riflessivo
    ridere-rsi di qualcosa (burlarsi) sich über etwas accusativo lustig machen; (infischiarsene) auf etwas accusativo pfeifen

    Dizionario italiano-tedesco > ridere

  • 2 ridere a crepapelle

    ridere a crepapelle
    familiare sich kaputtlachen

    Dizionario italiano-tedesco > ridere a crepapelle

  • 3 ridere alle spalle di qualcuno

    ridere alle spalle di qualcuno
  • 4 ridere di cuore

    ridere di cuore
  • 5 ridere di gusto

    ridere di gusto
  • 6 ridere fino alle lacrime

    ridere fino alle lacrime
  • 7 ridere sotto i baffi

    ridere sotto i baffi
    sich dativo ins Fäustchen lachen

    Dizionario italiano-tedesco > ridere sotto i baffi

  • 8 fa ridere i polli

    fa ridere i polli
    da lachen ja die Hühner!

    Dizionario italiano-tedesco > fa ridere i polli

  • 9 fare per ridere

    fare per ridere
    familiare etw zum Spaß tun

    Dizionario italiano-tedesco > fare per ridere

  • 10 farsi ridere dietro

    farsi ridere dietro
    familiare sich lächerlich machen

    Dizionario italiano-tedesco > farsi ridere dietro

  • 11 ma non farmi ridere!

    ma non farmi ridere!
    familiare dass ich nicht lache!

    Dizionario italiano-tedesco > ma non farmi ridere!

  • 12 mi scappa da ridere

    mi scappa da ridere
    ich muss lachen, ich kann mir das Lachen nicht verkneifen

    Dizionario italiano-tedesco > mi scappa da ridere

  • 13 non c'è nulla da ridere

    non c'è nulla da ridere
    das ist ernst, das ist nicht zum Lachen

    Dizionario italiano-tedesco > non c'è nulla da ridere

  • 14 sbracarsi dal ridere

    sbracarsi dal ridere
  • 15 tenersi dal ridere

    tenersi dal ridere
    sich dativo das Lachen verbeißen

    Dizionario italiano-tedesco > tenersi dal ridere

  • 16 è una cosa da far ridere i polli

    è una cosa da far ridere i polli
  • 17 sbottare a ridere/piangere

    sbottare a riderepiangere
    familiare in LachenTränen ausbrechen

    Dizionario italiano-tedesco > sbottare a ridere/piangere

  • 18 scoppiare a piangere/ridere

    scoppiare a piangereridere
    in TränenGelächter ausbrechen

    Dizionario italiano-tedesco > scoppiare a piangere/ridere

  • 19 rideo

    rīdeo, rīsī, rīsum, ē e (zu altind. vrīḍate, er wird verlegen, schämt sich), I) intr. lachen, A) im allg.: ridere convivae, cachinnare ipse Apronius, Cic.: puto te in hoc aut risisse auf ingemuisse, Cic.: multitudo audiens gaudet dolet, ridet plorat, Cic.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor.: hic iudices ridere, Cic.: ridentem dicere verum, lachend, scherzend, Hor.: non puto esse, qui his temporibus ridere possit, lachen, scherzen, Cic.: inter se r., Petron.: in stomacho r., im Ingrimm l., Cic.: r. usque ad lacrimas (daß einem die Tr. in die Augen kommen), Petron.: quid risisti? Ter.: quid rides? Petron. – ridere γέλωτα σαρδάνιον, zu seinem Schaden lachen, Cic. ep. 7, 25, 1: malis ridere alienis, s. 1. aliēnusno. II, b (Bd. 1. S. 308): non ex animo ridere, Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 72. – Passiv unpers., ridetur, es wird gelacht, Lachen entsteht, Hor. sat. 1, 7, 22 u. 2, 8, 83. – B) insbes.: 1) freundlich lachen, lächeln, u. alci od. ad alqm, jmdm. zulächeln, Iuppiter hic risit, Enn.: vultu ridet Fortuna sereno, Ov.: cui non risere parentes, Verg.: m. Acc. neutr. st. des Adv., ridere blandum, Petron. 127, 1: perfidum (v. der Venus), Hor. carm. 3, 27, 67: parvulus dulce rideat ad patrem, Catull. 61, 219. – dah. übtr. v. Lebl., a) lachen = ein heiteres Ansehen haben, tempestates serenae riserunt omnes risu Iovis omnipotentis, Enn. ann. 457 sq.: omnia nunc rident, Verg.: tempestas ridebat, Lucr.: ager ridet, Ov.: domus ridet argento, Hor.: acanthus ridens, Verg. – b) anlachen = gefallen, ille terrarum mihi praeter omnes angulus ridet, Hor. carm. 2, 6, 14: tibi carmina rident, Calp. 4, 51. – 2) über etw. triumphierend lachen, triumphieren, muneribus aemuli, Hor. carm. 4, 1, 18. – II) tr. über jmd. od. etw. lachen, jmd. od. etw. belachen, auslachen (s. Brix Plaut. capt. 478. Jahn Cic. de opt. gen. 11. p. 133 sq. Krebs-Schmalz Antib.7 Bd. 2. S. 518), A) im allg.: rideo hunc, Ter.: neque me rident, Plaut.: risi ›nivem atram‹, Cic.: r. pavimenta divitum, Sen.: ioca tua de haeresi Vestoriana risisse me, Cic.: haec ego non rideo, dabei ist mir nicht zum Lachen, das sage ich nicht zum Scherze, Cic. – poet. m. folg. Infin., Stat. Theb. 10, 648. – im Passiv, satius est rideri quam derideri, es ist besser belacht als ausgelacht zu werden, Petron. 61, 4: non sal, sed natura ridetur, Cic.: ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem, Cic. – PAdi. ridendus s. bes. – B) insbes.: 1) jmd. freundlich anlächeln, neque me rident, Plaut. capt. 481. – 2) verlachen, auslachen, lächerlich machen, alqm, Cic.: haec risum veni, Cael. in Cic. ep.: versus Ennii, Hor.: quis non rideat Fornacem deam? Lact. – im Passiv, Pyrrhi ridetur largitas a consule, Cic.: Socrates ludens ab Alcibiade risus est, Val. Max.: pro! miseranda condicio! rideor ubique, narror, ostendor, Ps. Quint. decl. – / rideor als Depon., rideatur alios, Petron. 57, 3.

    lateinisch-deutsches > rideo

  • 20 rideo

    rīdeo, rīsī, rīsum, ē e (zu altind. vrīḍate, er wird verlegen, schämt sich), I) intr. lachen, A) im allg.: ridere convivae, cachinnare ipse Apronius, Cic.: puto te in hoc aut risisse auf ingemuisse, Cic.: multitudo audiens gaudet dolet, ridet plorat, Cic.: ut ridentibus arrident, ita flentibus adsunt humani vultus, Hor.: hic iudices ridere, Cic.: ridentem dicere verum, lachend, scherzend, Hor.: non puto esse, qui his temporibus ridere possit, lachen, scherzen, Cic.: inter se r., Petron.: in stomacho r., im Ingrimm l., Cic.: r. usque ad lacrimas (daß einem die Tr. in die Augen kommen), Petron.: quid risisti? Ter.: quid rides? Petron. – ridere γέλωτα σαρδάνιον, zu seinem Schaden lachen, Cic. ep. 7, 25, 1: malis ridere alienis, s. alienus no. II, b (Bd. 1. S. 308): non ex animo ridere, Porphyr. Hor. sat. 2, 3, 72. – Passiv unpers., ridetur, es wird gelacht, Lachen entsteht, Hor. sat. 1, 7, 22 u. 2, 8, 83. – B) insbes.: 1) freundlich lachen, lächeln, u. alci od. ad alqm, jmdm. zulächeln, Iuppiter hic risit, Enn.: vultu ridet Fortuna sereno, Ov.: cui non risere parentes, Verg.: m. Acc. neutr. st. des Adv., ridere blandum, Petron. 127, 1: perfidum (v. der Venus), Hor. carm. 3, 27, 67: parvulus dulce rideat ad patrem, Catull. 61, 219. – dah. übtr. v. Lebl., a) lachen = ein heiteres Ansehen haben, tempestates serenae riserunt omnes risu Iovis omnipotentis, Enn. ann. 457 sq.:
    ————
    omnia nunc rident, Verg.: tempestas ridebat, Lucr.: ager ridet, Ov.: domus ridet argento, Hor.: acanthus ridens, Verg. – b) anlachen = gefallen, ille terrarum mihi praeter omnes angulus ridet, Hor. carm. 2, 6, 14: tibi carmina rident, Calp. 4, 51. – 2) über etw. triumphierend lachen, triumphieren, muneribus aemuli, Hor. carm. 4, 1, 18. – II) tr. über jmd. od. etw. lachen, jmd. od. etw. belachen, auslachen (s. Brix Plaut. capt. 478. Jahn Cic. de opt. gen. 11. p. 133 sq. Krebs-Schmalz Antib.7 Bd. 2. S. 518), A) im allg.: rideo hunc, Ter.: neque me rident, Plaut.: risi ›nivem atram‹, Cic.: r. pavimenta divitum, Sen.: ioca tua de haeresi Vestoriana risisse me, Cic.: haec ego non rideo, dabei ist mir nicht zum Lachen, das sage ich nicht zum Scherze, Cic. – poet. m. folg. Infin., Stat. Theb. 10, 648. – im Passiv, satius est rideri quam derideri, es ist besser belacht als ausgelacht zu werden, Petron. 61, 4: non sal, sed natura ridetur, Cic.: ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem, Cic. – PAdi. ridendus s. bes. – B) insbes.: 1) jmd. freundlich anlächeln, neque me rident, Plaut. capt. 481. – 2) verlachen, auslachen, lächerlich machen, alqm, Cic.: haec risum veni, Cael. in Cic. ep.: versus Ennii, Hor.: quis non rideat Fornacem deam? Lact. – im Passiv, Pyrrhi ridetur largitas a consule, Cic.: Socrates ludens ab Alcibiade risus est, Val. Max.: pro! miseranda condicio!
    ————
    rideor ubique, narror, ostendor, Ps. Quint. decl. – rideor als Depon., rideatur alios, Petron. 57, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rideo

См. также в других словарях:

  • ridere — / ridere/ [lat. ridēre, con mutamento di coniug.] (pass. rem. risi, ridésti, ecc.; part. pass. riso ). ■ v. intr. (aus. avere ) 1. [manifestare un sentimento di allegrezza, spec. improvvisa, mediante modificazione del ritmo respiratorio e… …   Enciclopedia Italiana

  • ridere — rì·de·re v.intr. e tr., s.m. FO I. v.intr. (avere) I 1a. esprimere sentimenti quali gioia, allegria, ilarità, euforia e sim., spontanei e generalmente improvvisi, variando la mimica del viso ed emettendo un suono caratteristico: scoppiare,… …   Dizionario italiano

  • ridere — A v. intr. 1. sorridere, ridacchiare, sogghignare, ghignare, sghignazzare, sbellicarsi, scompisciarsi (pop.), spanciarsi (pop.), sganasciarsi, smascellarsi CONTR. piangere, rattristarsi, lamentarsi, lagnarsi, singhiozzare, frignare 2. gioire,… …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • ridere — {{hw}}{{ridere}}{{/hw}}A v. intr.  (pass. rem. io risi , tu ridesti ; part. pass. riso ; aus. avere ) 1 Mostrare allegria, spec. spontanea e improvvisa, con particolare contrazione e increspamento dei muscoli della faccia e con suoni… …   Enciclopedia di italiano

  • ridère — adj. Élégant, distingué : Un costard ridère …   Dictionnaire du Français argotique et populaire

  • rídere — m ( es/ as) rider, trooper, knight …   Old to modern English dictionary

  • The Ridere of Riddles — is a Scottish fairy tale collected by John Francis Campbell in Popular Tales of the West Highlands , listing as his informant John Mackenzie, a fisherman near Inverary. Joseph Jacobs included it, somewhat altered, in More Celtic Fairy Tales… …   Wikipedia

  • In stomacho ridere. — См. Внутренно смеяться …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • rìr — ridere, sorridere …   Dizionario Materano

  • rire — 1. rire [ rir ] v. <conjug. : 36; subj. imp. inus.> • XIe; lat. pop. ridere (e bref), class. ridere (e long) I ♦ V. intr. 1 ♦ Exprimer la gaieté par l expression du visage, par certains mouvements de la bouche et des muscles faciaux,… …   Encyclopédie Universelle

  • riso — 1rì·so s.m. 1. AU pianta erbacea molto diffusa in tutto il mondo, di origine orientale, che viene coltivata in terreni ricoperti da uno strato d acqua e produce uno dei cereali fondamentali per l alimentazione umana: coltivare, tagliare il riso,… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»