-
1 qovun
Iсущ. дыняIIприл. дынный. Qovun toxumu дынные семечки, qovun mürəbbəsi дынное варенье -
2 qovun
1) дыня; 2) дынный. -
3 qovun
melon -
4 qovun
kavun -
5 qovun
kavun -
6 qovun-qarpız
сущ. собир. бахчевы е культуры -
7 şalaq
неуклюжий, нерасторопный. şalaq qovun (yemiş) крупная дыня скороспелка. -
8 çeşni
сущ.1. форма, вид. Qovun çeşnisində в форме дыни2. рисунок, узор (сочетание красок). Xalçanın çeşnisi узоры ковра3. орнамент, трафарет. Çeşnisinə görə düzəltmək сделать по трафарету4. образец (способ устройства, вид, форма). Qədim çeşnidə на древний образец, по древнему образцу, yeni çeşnidə нового образца5. образ, манера. Elə çeşnilə dedi ki, … сказал таким образом, что … -
9 mövsüm
Iсущ. сезон:1. одно из четырёх времён года. Qış mövsümü зимний сезон, yay mövsümü летний сезон2. время, наиболее подходящее для каких-л. работ, занятий, отдыха и т.п. İdman mövsümü спортивный сезон, teatr mövsümü театральный сезон, ov mövsümü охотничий сезон, yeni mövsüm новый сезон, hazırki mövsümdə в нынешнем сезоне, mövsümün əvvəlində в начале сезона, mövsüm ərzində в течение сезона, mövsümə hazırlıq подготовка к сезону3. время, период, для которого характерны какие-л. природные явления; созревание, уборка плодов и др. Gül mövsümü сезон цветов, qovun-qarpız mövsümü сезон дынь и арбузов, pambıq yığımı mövsümü сезон сбора хлопкаIIприл. сезонный. Mövsüm işləri сезонные работы, mövsüm növləri сезонные сорта; mövsüm işçisi сезонный работник, сезонник, сезонница -
10 qabaqkimilər
сущ. бот. тыквенные (сем. двудольных растений). Qarpız, qovun və xiyar qabaqkimilər fəsiləsinə aiddir арбуз, дыня и огурец относятся к семейству тыквенных -
11 yetkin
прил.1. перен. зрелый:1) достигший полного развития2) достигший опытности, мастерства. Yetkin mütəhəssis зрелый специалист3) совершенный. Formaca yetkin və orijinal bir musiqi əsəri оригинальное и зрелое по форме музыкальное произведение2. спелый. Yetkin tut спелый тут, yetkin qovun-qarpız спелые дыни и арбузы
См. также в других словарях:
qovun — is. Qabaq fəsiləsindən uzunsov, yaxud girdə şəkilli, şirin və ətirli bostan meyvəsi; yemiş. Bostançı qovun dərdi; Kal dərdi, qovun dərdi; Yığılın, qohum qardaş; Üstümdən qovun dərdi. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qovun — qovuna getməməx’: (Zəngibasar) çətinliyə salmamaq, çətinliyə düçar etməmək. – Əşi, çox da qovuna getmə, axırı pis olar … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
xıra — I (Kürdəmir) qovun növü. – Xıra bozdəlidən xırda olur II (Borçalı, Daşkəsən, Gədəbəy, Goranboy, Xanlar, Qazax, Mingəçevir, Salyan) qısaboy <adam>. – Bayram yaman xıra boydu (Qazax); – Yekələnmiyif filankəs, çox xıra qalıf (Gədəbəy); – Bu… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tutma — I (Göyçay, Kürdəmir, Mingəçevir, Ucar, Yevlax) şoraba, duza və ya sirkəyə qoyulmuş xiyar, kələm, badımcan və s. – Çox ləzətdi tutmadı, yeməynən doymax olmur (Yevlax); – Aşnan tutma çox ləzzətdi olur (Ucar) ◊ Tutma qoymax (Yevlax) – şoraba qoymax … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
şalaq — is. məh. 1. İri, sarı yemiş. Məlumdur ki, bir az hava qızdı, tərəkəmə əhli aranda dayana bilməz. Gərəkdir yaylağa qaçsın və orada soyuq düşənə kimi gərək bağ bostan solmamış özünü arana yetirib, şalaqdan və kal meyvədən yeyib qızdırmaya düşsün. F … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tağ — 1. is. Qovun, qarpız, xiyar, pomidor və s. bostan bitkilərinin yerlə sürünən kolu. Pomidor tağı. – Onu Taşauzda gördüm, kefi saz; Ətirli tağlardan qovun dərərkən. S. Rüst.. 2. is. <farscadan> Bəzi binaların yarımdairə şəklində olan damı;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cönük — (Əli Bayramlı) qovun növü … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
çona — (Kürdəmir, Salyan) qovun, qarpız, xiyar toxumu əkmək üçün qazılmış yer, kiçik çala. – Çona qazıruğ, iki hissə torpaq, bi hissə peyin qarışdırruğ bir bi:nə (Salyan) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
dəvədavanı — (Füzuli, Kürdəmir) qovun növü. – Dəvədavanı yumru, hərrəmə yemişdi (Füzuli) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
döələx’ — I (Qazax) dələduz. – Hasan kişinin oğlu Alı döələx’ adamdı II (Ağdam, Borçalı, Qazax) yetişməmiş xırda qovun, qarpız. – Qarpızdar hələ döələx’di, yetişmeyif (Qazax) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti