-
1 proruptus
proruptus, a, um part. passé de prorumpo. [st2]1 [-] poussé avec violence. [st2]2 [-] qui s'échappe avec impétuosité. - au fig. prorupta audacia, Cic.: audace effrénée.* * *proruptus, a, um part. passé de prorumpo. [st2]1 [-] poussé avec violence. [st2]2 [-] qui s'échappe avec impétuosité. - au fig. prorupta audacia, Cic.: audace effrénée.* * *Proruptus, Participium, siue Nomen ex participio: vt Proruptus murus. Derompu.\Prorupta audacia. Ci. Une hardiesse fort oultrecuidee et temeraire.\Proruptae munitiones. Caesar. Rompues.\Mare proruptum. Virgil. Coulant impetueusement.
См. также в других словарях:
hardiesse — Hardiesse, ou Hardement, Audacia. Voy sa hardiesse et outrecuidance, Vide os hominis. Hardiesse à quelque meschanceté faire, Confidentia. Hardiesse et fiance qu on a de soy mesme, Fiducia sui. Une hardiesse fort temeraire et outrecuidée, Prorupta … Thresor de la langue françoyse