Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

precario

  • 1 precario

    precāriō, Adv., s. precārius.

    lateinisch-deutsches > precario

  • 2 precario

    precāriō, Adv., s. precarius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > precario

  • 3 precarius

    precārius, a, um (precor), zum Bitten gehörig, I) im allg., bittend, Bitt-, precariis verbis (Ggstz. directis verbis) uti, ICt.: precariis verbis = bittweise, ICt. – II) insbes., auf Bitten-, bittweise-, auf dem Gnadenwege (aus Gnade) gewährt, -erlangt, nur erbeten, nur erbettelt, erborgt (Ggstz. debitus, iustus), A) übh.: a) adi.: victus, Gnadenbrot, Curt.: libertas, Liv.: auxilium, Liv.: forma, Ov.: orare precariam opem, Liv.: panis frusto vivere precario, Amm. – b) adv. precāriō, bittweise, auf dem Wege der Bitte, -der Gnade, petere, Plaut.: tradere, Ter.: rogare, Cic.: quasi pr. regnare, Aur. Vict. – B) prägn., bittweise-, auf willkürlichen Widerruf gewährt, von anderer Gnade-, von anderer Willkür abhängig, dah. auch bedenklich, unsicher, 1) eig.: a) adi.: imperium, Tac.: vita, Tac.: precariam animam inter infensos trahere, Tac. – b) subst.: α) precārium, iī, n., ein bittweises, auf Widerruf gewährtes Besitzverhältnis, s. Ulp. dig. 43, 26, 1. pr. – β) precāria, iōrum, n., bittweise-, auf Widerruf gewährte Besitztümer, corpus suum seque ipsum inter precaria numerat, Sen. de tranqu. anim. 11. § 1. – c) adv. precāriō, bittweise, auf Widerruf, praeesse, Tac.: concedere aliquid, ICt.: studere, bei seinen Studien von der Willkür anderer abhängen, Plin. ep. – 2) übtr., widerruflich = vorübergehend, unbeständig, fulgor, Symm.

    lateinisch-deutsches > precarius

  • 4 precarius

    precārius, a, um (precor), zum Bitten gehörig, I) im allg., bittend, Bitt-, precariis verbis (Ggstz. directis verbis) uti, ICt.: precariis verbis = bittweise, ICt. – II) insbes., auf Bitten-, bittweise-, auf dem Gnadenwege (aus Gnade) gewährt, -erlangt, nur erbeten, nur erbettelt, erborgt (Ggstz. debitus, iustus), A) übh.: a) adi.: victus, Gnadenbrot, Curt.: libertas, Liv.: auxilium, Liv.: forma, Ov.: orare precariam opem, Liv.: panis frusto vivere precario, Amm. – b) adv. precāriō, bittweise, auf dem Wege der Bitte, -der Gnade, petere, Plaut.: tradere, Ter.: rogare, Cic.: quasi pr. regnare, Aur. Vict. – B) prägn., bittweise-, auf willkürlichen Widerruf gewährt, von anderer Gnade-, von anderer Willkür abhängig, dah. auch bedenklich, unsicher, 1) eig.: a) adi.: imperium, Tac.: vita, Tac.: precariam animam inter infensos trahere, Tac. – b) subst.: α) precārium, iī, n., ein bittweises, auf Widerruf gewährtes Besitzverhältnis, s. Ulp. dig. 43, 26, 1. pr. – β) precāria, iōrum, n., bittweise-, auf Widerruf gewährte Besitztümer, corpus suum seque ipsum inter precaria numerat, Sen. de tranqu. anim. 11. § 1. – c) adv. precāriō, bittweise, auf Widerruf, praeesse, Tac.: concedere aliquid, ICt.: studere, bei seinen Studien von der Willkür anderer abhängen, Plin. ep. – 2) übtr., widerruflich = vorübergehend, unbeständig, fulgor, Symm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > precarius

  • 5 lectulus

    lectulus, ī, m. (Demin. v. lectus), die Lagerstatt, I) als Bett zum Schlafen, 1) im allg.: caelebs, eheloses, Cic.: obscenus, der Buhldirne, Sen. rhet.: lecti flexiles, Feldbetten, Amm.: in lectulis suis mori, Cic.: in lectulo precario mori, Sen. rhet. – 2) insbes.: das Braut- od. Ehebett, Mart. 10, 38, 7: vollst. lectulus genialis, Arnob. 4, 20: matrimonialis, Ps. Quint. decl. 1, 13. – II) das Ruhebett, Ruhelager, a) Sofa zum Studieren u. Schreiben (da die Römer dieses meist in liegender Stellung taten; vgl. Casaub. Suet. Aug. 78), lectulus meus, Cic.: uno in lectulo erudituli ambo, Catull.: iacēre in lectulo, Plin. ep.: nec, consuete, meum, lectule corpus habes, Ov. – b) das Speisesofa, statuite hic lectulos, Plaut.: lectulos iube sterni nobis, laß den Tisch decken, Ter.: stravit pelliculis haedinis lectulos Punicanos, Cic. – c) das Leichenbett, Paradebett, Tac. ann. 16, 11.

    lateinisch-deutsches > lectulus

  • 6 victito

    victito, āvī, āre (Intens. v. vivo), von etwas leben, sich nähren, ficis, von Feigen, Plaut.: u. so palmis, Solin.: polentā et herbis agrestibus, Hieron.: porculis minusculis et haedis tenerioribus, Gell.: cibo precario, Amm.: stipe collaticiā od. precariā, Amm.: parce, Plaut.: pulchre, Plaut.: miseris modis, Plaut.: bene libenter, gern gut essen, Ter.

    lateinisch-deutsches > victito

  • 7 lectulus

    lectulus, ī, m. (Demin. v. lectus), die Lagerstatt, I) als Bett zum Schlafen, 1) im allg.: caelebs, eheloses, Cic.: obscenus, der Buhldirne, Sen. rhet.: lecti flexiles, Feldbetten, Amm.: in lectulis suis mori, Cic.: in lectulo precario mori, Sen. rhet. – 2) insbes.: das Braut- od. Ehebett, Mart. 10, 38, 7: vollst. lectulus genialis, Arnob. 4, 20: matrimonialis, Ps. Quint. decl. 1, 13. – II) das Ruhebett, Ruhelager, a) Sofa zum Studieren u. Schreiben (da die Römer dieses meist in liegender Stellung taten; vgl. Casaub. Suet. Aug. 78), lectulus meus, Cic.: uno in lectulo erudituli ambo, Catull.: iacēre in lectulo, Plin. ep.: nec, consuete, meum, lectule corpus habes, Ov. – b) das Speisesofa, statuite hic lectulos, Plaut.: lectulos iube sterni nobis, laß den Tisch decken, Ter.: stravit pelliculis haedinis lectulos Punicanos, Cic. – c) das Leichenbett, Paradebett, Tac. ann. 16, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lectulus

  • 8 victito

    victito, āvī, āre (Intens. v. vivo), von etwas leben, sich nähren, ficis, von Feigen, Plaut.: u. so palmis, Solin.: polentā et herbis agrestibus, Hieron.: porculis minusculis et haedis tenerioribus, Gell.: cibo precario, Amm.: stipe collaticiā od. precariā, Amm.: parce, Plaut.: pulchre, Plaut.: miseris modis, Plaut.: bene libenter, gern gut essen, Ter.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > victito

См. также в других словарях:

  • precário — adj. 1. Inseguro, não estável. 2. Pobre; difícil; minguado; estreito. 3. Frágil; débil; delicado. 4.  [Jurídico, Jurisprudência] Que não é nosso, que se possui por mercê ou empréstimo. • s. m. 5. Indivíduo sem vínculo de trabalho permanente.   •… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • preçário — s. m. Relação de preços autorizados.   • Confrontar: precário …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Precarĭo — (lat.), so v.w. Petitio principii …   Pierer's Universal-Lexikon

  • precario — request. Collins dictionary of law. W. J. Stewart. 2001 …   Law dictionary

  • precario — precario, ria adjetivo inestable, inseguro, frágil. * * * Sinónimos: ■ inseguro, escaso, inestable, efímero, apurado, limitado …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • precario — precario, ria (Del lat. precarĭus). 1. adj. De poca estabilidad o duración. 2. Que no posee los medios o recursos suficientes. 3. Der. Que se tiene sin título, por tolerancia o por inadvertencia del dueño. 4. m. y f. Ur. Docente que ocupa un… …   Diccionario de la lengua española

  • precario — (Del lat. precarius , que se obtiene por ruegos.) ► adjetivo 1 Que es inseguro o escaso: ■ los médicos afirman que su salud es precaria. SINÓNIMO inestable 2 Que no posee los medios o recursos suficientes: ■ viven en unas condiciones muy… …   Enciclopedia Universal

  • precario — 1pre·cà·rio s.m. 1. TS dir.rom. concessione di un bene, gratuitamente o con un canone simbolico, con patto di restituzione in qualsiasi momento e senza necessità di preavviso 2. TS dir. comodato del quale non è stato stabilito il termine di… …   Dizionario italiano

  • precario — (adj) (Intermedio) que no es perdurable y constante Ejemplos: Todos sentían que el equilibrio en las relaciones entre María y Felipe era precario. Desgraciadamente, el trabajo de Jorge parece precario. Sinónimos: pobre, breve, limitado, escaso,… …   Español Extremo Basic and Intermediate

  • precario — {{hw}}{{precario}}{{/hw}}A agg. 1 Temporaneo, incerto, provvisorio: domicilio precario | Malsicuro, instabile: situazione economica precaria | Salute precaria, cagionevole. 2 Detto di lavoratore assunto con contratto a termine, spec. nel settore… …   Enciclopedia di italiano

  • precario — {{#}}{{LM P31316}}{{〓}} {{SynP32070}} {{[}}precario{{]}}, {{[}}precaria{{]}} ‹pre·ca·rio, ria› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Que no posee los medios o recursos suficientes. {{<}}2{{>}} Que no es seguro o que tiene poca duración.… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»