-
1 praefanda
prae-for, fātus, 1 (old imper. praefato, Cato, R. R. 134. 1:I.praefamino,
id. ib. 141, 2; cf. Müll. ad Fest. p. 87, 10), v. dep. n. and a.In gen., to say or utter beforehand, to premise, preface:II.in parte operis mei licet mihi praefari, quod, etc.,
Liv. 21, 1, 1; Col. 10, praef. 5; 12, 50, 7; Cels. 3, 1: praefatus, de summā se republicā acturum, having first announced by edict that, etc., Suet. Caes. 28:quae de deorum naturā praefati sumus, etc.,
Cic. Univ. 10 fin.:cum praefatus fuero, quae, etc.,
Col. 1 prooem. fin.; Gell. 9, 15, 4:sibi Asiam sufficere praefatus,
Just. 11, 5, 5:arcana se et silenda afferre praefatus,
Curt. 6, 7, 3:is cum praefatus esset, scire, etc.,
id. 7, 4, 9; Liv. 43, 7, 7.—Esp.A.In a relig. sense, to utter a preliminary prayer, to address in prayer beforehand:B.majores nostri omnibus rebus agendis Quod bonum, faustum, felix fortunatumque esset, praefabantur,
Cic. Div. 1, 45, 102:pontifice maximo praefante carmen,
Liv. 5, 41, 3: decemviri carminibus (abl.) praefarentur, should say beforehand ( = praeirent), id. 22, 1, 16 (v. Weissenb. ad h. l.): priusquam hasce fruges condantur... ture, vino Jano, Jovi, Junoni praefato, offering wine and incense, say a prayer to Janus, etc., Cato, R. R. 134, 1.—With the obj.-acc. of the deity:Janum Jovemque vino praefamino,
id. ib. 141, 2:divos,
Verg. A. 11, 301.—Si dicimus, Ille patrem strangulavit, honorem non praefamur:C.sin de Aureliā aliquid aut Lolliā, honos praefandus est,
we do not preface it by saying, with permission, with respect be it spoken, Cic. Fam. 9, 22, 4:veniam,
to ask leave before speaking, App. M. 1 init.; id. Flor. init. —To name or cite beforehand: Aristoteles, quem in iis magnā secuturus ex parte praefandum reor, to mention or name as an authority in advance, Plin. 8, 16, 17, § 43.—III. A.praefātus, a, um, in pass. signif., mentioned or stated before (post-class.):B.condemnatus ex praefatis causis,
Dig. 20, 4, 12:jura,
ib. 10, 3, 19: sic etiam nostro praefatus habebere libro, named at the beginning, Aus. praef. 2 fin.:sine honoribus praefatis appellare aliquid,
without saying, By your leave, Arn. 5, 176:vir praefatā reverentiā nominandus,
Vop. Aur. 1.—Hence, subst.: praefātum, i, n., for praefatio, a preface:praefato opus est,
Symm. Ep. 6, 3.—praefandus, a, um, P. a., for which must be asked permission or indulgence; that requires apology:praefandi umoris e corpore effluvium,
Plin. 7, 51, 52, § 171.—Hence, subst.: praefanda, ōrum, n., foul expressions:in praefanda videmur incidere,
Quint. 8, 3, 45. -
2 praefor
prae-for, fātus, 1 (old imper. praefato, Cato, R. R. 134. 1:I.praefamino,
id. ib. 141, 2; cf. Müll. ad Fest. p. 87, 10), v. dep. n. and a.In gen., to say or utter beforehand, to premise, preface:II.in parte operis mei licet mihi praefari, quod, etc.,
Liv. 21, 1, 1; Col. 10, praef. 5; 12, 50, 7; Cels. 3, 1: praefatus, de summā se republicā acturum, having first announced by edict that, etc., Suet. Caes. 28:quae de deorum naturā praefati sumus, etc.,
Cic. Univ. 10 fin.:cum praefatus fuero, quae, etc.,
Col. 1 prooem. fin.; Gell. 9, 15, 4:sibi Asiam sufficere praefatus,
Just. 11, 5, 5:arcana se et silenda afferre praefatus,
Curt. 6, 7, 3:is cum praefatus esset, scire, etc.,
id. 7, 4, 9; Liv. 43, 7, 7.—Esp.A.In a relig. sense, to utter a preliminary prayer, to address in prayer beforehand:B.majores nostri omnibus rebus agendis Quod bonum, faustum, felix fortunatumque esset, praefabantur,
Cic. Div. 1, 45, 102:pontifice maximo praefante carmen,
Liv. 5, 41, 3: decemviri carminibus (abl.) praefarentur, should say beforehand ( = praeirent), id. 22, 1, 16 (v. Weissenb. ad h. l.): priusquam hasce fruges condantur... ture, vino Jano, Jovi, Junoni praefato, offering wine and incense, say a prayer to Janus, etc., Cato, R. R. 134, 1.—With the obj.-acc. of the deity:Janum Jovemque vino praefamino,
id. ib. 141, 2:divos,
Verg. A. 11, 301.—Si dicimus, Ille patrem strangulavit, honorem non praefamur:C.sin de Aureliā aliquid aut Lolliā, honos praefandus est,
we do not preface it by saying, with permission, with respect be it spoken, Cic. Fam. 9, 22, 4:veniam,
to ask leave before speaking, App. M. 1 init.; id. Flor. init. —To name or cite beforehand: Aristoteles, quem in iis magnā secuturus ex parte praefandum reor, to mention or name as an authority in advance, Plin. 8, 16, 17, § 43.—III. A.praefātus, a, um, in pass. signif., mentioned or stated before (post-class.):B.condemnatus ex praefatis causis,
Dig. 20, 4, 12:jura,
ib. 10, 3, 19: sic etiam nostro praefatus habebere libro, named at the beginning, Aus. praef. 2 fin.:sine honoribus praefatis appellare aliquid,
without saying, By your leave, Arn. 5, 176:vir praefatā reverentiā nominandus,
Vop. Aur. 1.—Hence, subst.: praefātum, i, n., for praefatio, a preface:praefato opus est,
Symm. Ep. 6, 3.—praefandus, a, um, P. a., for which must be asked permission or indulgence; that requires apology:praefandi umoris e corpore effluvium,
Plin. 7, 51, 52, § 171.—Hence, subst.: praefanda, ōrum, n., foul expressions:in praefanda videmur incidere,
Quint. 8, 3, 45.
См. также в других словарях:
AQUILA — I. AQUILA apud Sugerium de Administrat. sua c. 32. Aquilam vero in medio chori ammirantium tactu frequenti deaur atam, reaurari fecimus, aliosque recentioris aevi Sctiptores, lectrum est seu analogium in modum aquilae alas expansas habentis… … Hofmann J. Lexicon universale
BASILIDIANI Haeretici — a Basilide praefato nomen adepti, Sacro Sanctô Dei nomine tetragrammatô inter alia gravissime abusi, multa in illo mysteria iactabant se reperire, quae tamen clam habebant et involucrô septem vocalium Graecarum ΑΕΗΙΟΥΩ, varie inter se… … Hofmann J. Lexicon universale
DANIA — vulgo Dennemark, Septentrionalis Oceani peninsula, nomen habet a Dano quodam, filio Humblei Selandiae, Falstriae, Lalandiae, et Monae dynasta, potente athleta ac pugilum maximo: qui Rex creatus est a Gothis, propter confusam plebis democratiam… … Hofmann J. Lexicon universale
FLAMINES — Sacerdotesapud Romanos quorum singuli ab eo Deo, cui sacra faciebant, cognominabantur. Horum tres Numa instituit, Iovi unum, quem insigni veste, et curuli regiâ sellâ adornavit: dein Marti alterum, tertium Quirino. Unde Flamen dialis, Martialis… … Hofmann J. Lexicon universale
HIEROLOGIA Nuptialis — seu Benedictio, quae Sacrorum genus ab Hebraeis et Christianis, uti varia Sacra a Paganis, Nuptiis adhiberi solita est, magna cum religione. Et quidem, praeter sollennem Sponsalium benedictionem, deductioni in Thalamum seu ipsis Nuptiis, alia… … Hofmann J. Lexicon universale
MEIERUS — I. MEIERUS Iacobus, Theologus Basiliensis: clarissimus. Natus patre Rodolphô praefatô, Academiae Triumvirô A. C. 1526. sub institutione Simonis Grynaei, viri ob praeclarissimas dotes totô orbe celeberrimi; adolevit: Argentinae postmodum Wolf,… … Hofmann J. Lexicon universale
Crimen sollicitationis (document) — Crimen sollicitationis (Latin for the crime of soliciting ) was a letter sent in 1962 by Cardinal Alfredo Ottaviani, Secretary of the Sacred Congregation of the Holy Office, to all Patriarchs, Archbishops, Bishops and other Local Ordinaries,… … Wikipedia
Schönborn (Dresden) — Schönborn … Deutsch Wikipedia
Crimen sollicitationis (document) — Pour les articles homonymes, voir Crimen sollicitationis (homonymie). Crimen sollicitationis (Crime de sollicitation en latin) est une lettre, envoyée en 1962 par le Saint Office (qui deviendra la Congrégation pour la Doctrine de la Foi à la… … Wikipédia en Français
Crimen sollicitationis — For the song of the same title, please see Crimen sollicitationis (song) The Latin expression crimen sollicitationis refers to a sexual advance made before, during or immediately after administration (even simulated) of the Sacrament of… … Wikipedia
ABACINATUS seu ABBACINATUS — apud Sanutum l. 3. part. II. c. 1. Qui (Henricus Dandulus Dux Venetorum) a Graecis forte abacinatus quasi visum amisit. Italis similiter Abbacinatus, est oculis privatus et excaecatus, praesertim per ferrum candens, aut pelvim ferream, velaeream… … Hofmann J. Lexicon universale