-
41 βου-στρόφος
βου-στρόφος, 1) Rinder lenkend, μύωψ Antiphil. 4 (VI, 95); so ist auch Philip. 14 (VI, 104) βουστρόφα δεσμά zu schreiben. – 2) βούστροφος, von Rindern umgewendet, gepflügt, Lycophr. 1438.
-
42 βομβητής
-
43 νηο-κόρος
-
44 μέλᾱς
μέλᾱς, αινα, αν, gen. μέλανος, äol. μέλαις, Greg. Cor. p. 599, ep. μείλας, μείλανι, Il. 24, 79, s. auch μέλανος u. κελαινός, – schwarz, dunkel; νύξ, Il. 18, 486, ἕσπερος, Od. 1, 423, εὐφρόνα, Pind. N. 7, 3, wie Soph. El. 19; νύξ, Aesch. Pers. 349; καπνός, λιγνύς, Suppl. 760 Spt. 476; auch αἴγλα, Eur. Troad. 549; γαῖα, Il. 2, 699; ἤπει-ρος, Od. 14, 97; σποδιά, 5, 488; τέφρη, Il. 18, 25; ἄρουρα, Pind. N. 11, 39; auch ὕδωρ, Il. 2, 825, wie κῦμα, 23, 693; πόντος, Eur. I. T. 107, wie Ap. Rh. 1, 922; αἷμα, Aesch. Eum. 935, Soph. Trach. 714, vgl. Ai. 1391, Eur. Hec. 536, wobei an verschiedene Abstufungen der dunklen Farbe zu denken; οἶνος μ., Od. 5, 265, ist dunkelrother Wein; ναῦς μέλαινα bei Hom. das schwarze, dunkle Schiff, denn alle Schiffe, welche eine Zeitlang im Wasser gewesen sind, sehen schwarz aus, so daß man weder an die schwarz gepichte Außenseite, noch an den tiefen, dunklen Schiffsraum zu denken hat. – Uebertr. vom Tode, den alle Menschen mit der schwarzen Nacht u. Tiefe zusammenbringen, ohne daß man darum μέλας in dieser Vrbdg »verdunkelnd« zu übersetzen hätte, ϑάνατος, Il. 2, 834 Od. 12, 92; Pind. P. 11, 56; φόνος, I. 7, 50; häufig bei Hom. Κήρ u. Κῆρες, z. B. Il. 2, 859 Od. 2, 283; eben so μέλαν νέφος ϑανάτοιο; ἄχεος νεφέλη μέλαινα, Il. 16, 350. 18, 22, u. ähnl. μέλαιναι ὀδύναι, die schwarzen, finsteren Schmerzen, oder wobei es Einem schwarz vor den Augen wird, Il. 4, 117. 191. So bes. bei den Tragg., ὦ μέλαινα καὶ τελεία γένεος Οἰδίπου τ' Ἄρα, Aesch. Spt. 814, Ἐρινύς, 977, auch Ἄρης, die finstre, wilde, grausame, Ag. 1492, τύχα, Suppl. 83, ὄναρ, 865; Ἅιδης, Soph. O. R. 29; Ἅιδου μέλαινα νύκτερός τ' ἀνάγκα, Eur. Hipp. 1388, der auch das Schwert so nennt, Gr. 1472 u. öfter. Im bestimmten Ggstz von λευκός, ἄρν' ἕτερον λευκόν, ἑτέρην δὲ μελαίνην, Il. 3, 103; βότρυες, Hes. Sc. 294; Soph. ἐξ ὅτου λευκὴν ἐγὼ τήνδ' ἐκ μελαίνης ἀμφιβάλλομαι τρίχα, Ant. 1080; πέπλοι, Eur. I. A. 1439; ἐάν τε λευκὸς ἐάν τε μέλας, Plat. Rep. VII, 523 d, öfter. – Auch auf andere Sinne übertr., von der Stimme, dumpf, heiser, Ggstz λαμπρός, Arist. Topic. 1, 15 u. Sp., wie Philostr.; φώνημα, D. C. 61, 20; – φρένες, dunkler, tiefliegender Sinn (vgl. ἀμφιμέλας u. λευκός), und von Schriftwerken, dunkel, schwer zu verstehen, ἱστορίη, Philip. 44 (XI, 347), im Ggstz von λευκὸς στίχος; – μέλανες ἄνϑρωποι, schwarze, ruchlose Menschen, Plut. educ. lib. 14; u. so auch wohl φρένες μέλαιναι, im scol. des Sol. bei D. L. 1, 61. Von einem Pankratiasten sagt Dem. 21, 71 ἰσχυρός τις ἦν, μέλας. – Τὸ μέλαν, die Tinte (s. oben), das Schwarze im Auge, s. Arist. sens. 2. – Compar. μελάντερος, schwärzer, Il. 24, 94; νέφος μελάντερον ἠΰτε πίσσα, wie wir auch »pechschwarz« sagen, 4, 277; μελανώ τερος, s. oben. Den superl. μελάντατος haben Sp.
-
45 αὐχμηρός
αὐχμηρός, trocken, dürr, τόπος, Plat. Legg. VI, 761 b; νῶτα Λιβύης Ep. ad. 398 (VII, 626); ἠϊόνες ad. 128 (VI, 23); so ϑέρος, δίψα, Ep. ad. 176; Mel. 10 (VI, 21. XII, 133); αὐχμηρὸν οὖδας Eur. Alc. 950; übh. schmutzig, verwildert, ϑρίξ Soph. frg. 422; πλόκαμος Eur. Or. 587; χαίτη Theocr. 25, 225; αὐχμηρὰ τὴν κόμην Luc. Somn. 6; βίος, Saltat. 1, wo dabei steht μόνον τὸ σκληρὸν ἀγαϑὸν ἡγούμενος; wie Plat. αὐχμηρὸς καὶ σκληρός Conv. 203 c; Ar. Nubb. 910 steht dem αὐχμεῖν αἰσχρῶς – εὖ πράττειν entgegen; aber Plut. 84 ist es, wie aus dem Folgdn erhellt, ungewaschen. Bei Philip. ep. 17 (VI, 62) ist αὐχμηρὸς λίϑος der Bimsstein; Sp. arm, dürftig, Man. 2, 454.
-
46 αὐλακ-εργάτης
αὐλακ-εργάτης, σίδηρος, Furchen machend, Philip. ep. 49 (IX, 742).
-
47 ἀπο-πλανίας
ἀπο-πλανίας, ὁ, der Irrgänger, Flüchtling, Philip. 70; Bian. 15 (IX, 240. 548).
-
48 ἀρτεμής
ἀρτεμής, ές (vgl. ἄρτιος), unversehrt, frisch u. gesund; ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα Iliad. 5, 515. 7, 308; σὺν ἀρτεμέεσσι φίλοισιν Od. 13, 43; σκέλος Philip. 9 (VI, 203); vgl. Plat. Crat. 406 b.
-
49 ἀρωγο-ναύτης
ἀρωγο-ναύτης, δαίμων, den Schiffern beistehend, Philip. 12 (IX, 290).
-
50 ἀ-τεύχητοι
ἀ-τεύχητοι, χεῖρες, dasselbe, Philip. 62 (IX, 543).
-
51 ἀφρη-λόγος
ἀφρη-λόγος, ζωμήρυσις, Schaumlöffel, Philip. 13, (VI, 101), poet. für ἀφρολόγος.
-
52 ἀ-χαλίνωτος
ἀ-χαλίνωτος, ungezäumt, ἵππος Xen. de re equ. 5, 3; zügellos, frech, στόμα Philip. 39 (XI, 177); ἀνάγκη, unbezwinglich, Orph. h. 54, 31.
-
53 ἀγριάς
-
54 ἀκρο-βατέω
ἀκρο-βατέω, 1) auf den Zehen gehen, vom Strauß, Diod. S. 2, 50; von den Gänsen, Luc. Icarom. 10. – 2) in die Höhe steigen, Polyaen. 4, 3, 23. – 3) einherstolziren, Philo. Dahin ist auch wohl Plat. iun. 1 (IX, 13) zu rechnen, wo der Blinde den Lahmen tragend ὀϑνείοις ὄμμασιν ἀτραπὸν ἀκροβάτει, obwohl Philip. 69 im ähnl. Ep. ὠρϑοβάτει hat.
-
55 ἁρμο-λογέω
ἁρμο-λογέω, zusammenfügen, τάφον Philip. 78 (VII, 554).
-
56 ἄχνα
ἄχνα, ion. u. ep. ἄχνη (vgl. χνόη, λάχνη, lanugo), das von der Oberfläche eines Körpers sich Ablösende, Abgenommene, z. B. Il. 5, 499 im plur., Spreu; vgl. Ar. Vesp. 92, wo Schol. τὸ λεπτομερὲς τοῠ στάχυος. Bes. ἁλός, der Schaumdes Meeres, Od. 5, 403; ohne ἁλός 12, 238 u. öfter; κύματος Ap. Rh. 2, 571; ὕδατος 4, 1238; übh. Wasser, Dion. Per. 693. 981; πυρὸς ἄχνη Aesch. frg. 370, Rauch; οὐρανία, himmlischer Thau, Soph. O. C. 687; δακρύων, die im Auge perlenden Thränen, Tr. 844; οἰνωπός, der schäumende Wein, Eur. Or. 115. – Bei Philip. 20 (VI, 102) ist es der zarte Flaum der Quitte. – Bei Plut. χαλκίτιδος, Erzstaub, Symp. 3, 10 g. E.
-
57 ἄγκιστρον
ἄγκιστρον, τό, Angelhaken, γναμπτά, Od. 4, 369. 12, 332; – γυρόν Philip. 22 (VI, 39); καϑιέναι Plut. Symp. 8, 8, 3; übh. Haken, z. B. an der Spindel, Plat. Rep. X, 616 c. Uebertr. ἄγκ. σαρκοφαγίας ἐκβάλλειν Plut. de esu carn. 2, 1; ὁ πόνος ἄγκιστρα καὶ ῥίζας διασπείρων καὶ συμπλεκόμενος σαρκί Non posse 3 M.
-
58 ἐπι-πωτάομαι
ἐπι-πωτάομαι, darüber hinfliegen, ἐπεπωτώμην ὑπὲρ ἅλμης Philip. 32 (IX, 88). S. ἐπιποτάομαι.
-
59 ἐπἰ-σφυροι
ἐπἰ-σφυροι ποδίστραι, am, Knöchel, Philip. 8 (VI, 107).
-
60 ὑδασι-στεγής
ὑδασι-στεγής, ές, das Wasser abhaltend, wasserdicht, πῖλος, Philip. 5, 5 (VI, 90), wo υ lang gebraucht ist; vgl. Lob. Phryn. 688.
См. также в других словарях:
Philip II — • King of Spain (1527 1598) Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Philip II Philip II (Augustus) … Catholic encyclopedia
PHILIP° — PHILIP°, name of six kings of France. PHILIP II or PHILIP AUGUSTUS, king of France from 1180 to 1223. All Philip s biographers agree that he detested the Jews, an attitude formed by stories he had heard in his childhood about Jews murdering… … Encyclopedia of Judaism
Philip I — may refer to:* Philip I of Macedon (ruled 640–602 BC) * Philip the Arab (c. 204–249), Roman Emperor * Philip I of France (1052–1108) * Philip I of Navarre and IV of France (1268–1314) * Philip I of Taranto (1278–1332) * Philip I, Duke of Burgundy … Wikipedia
Philip II — may refer to:* Philip II of Macedon (382 ndash;336 BC) * Philip II of France (1165 ndash;1223) * Philip II of Navarre and V of France (1293 ndash;1322) * Philip II of Taranto (1329 ndash;1374) * Philip II, Duke of Burgundy (1342 ndash;1404) *… … Wikipedia
Philip — Philip1 [fil′ip] n. [L Philippus < Gr Philippos, lit., fond of horses < philos, loving + hippos, horse] 1. a masculine name: dim. Phil; var. Phillip; equiv. L. Philippus, Fr. Philippe, Ger. Philipp, It. Filippo, Sp. Felipe; fem. Philippa 2 … English World dictionary
Philip — Saltar a navegación, búsqueda Philip hace referencia a: Philip Glass, compositor estadounidense; Philip Kaufman, Director de cine estadounidense; Philip Showalter Hench, médico, Premio Nobel de Medicina o Fisiología en 1950; Philip Sidney, poeta… … Wikipedia Español
Philip V — may refer to:* Philip V of Macedon (221–179 BC) * Philip V of France (1293–1322) * Philip II of Spain, also Philip V, Duke of Burgundy (1526–1598) * Philip V of Spain (1683–1746) … Wikipedia
Philip IV — may refer to:* Philip IV of Macedon (died 297 BC) * Philip IV of France (1268–1314) * Philip IV, Duke of Burgundy and I of Castile, the Handsome (1478–1506) * Philip IV of Spain and III of Portugal (1605–1665) … Wikipedia
Philip VI — may refer to:* Philip VI of France (1293–1350) * Philip VI, Duke of Burgundy and III of Spain (1578–1621) * A possible regnal name of Felipe, Prince of Asturias of Spain … Wikipedia
Philip Ma — Ching Yeung (* 1. Mai 1963, Hongkong) ist ein hongkong chinesischer Autorennfahrer. Inhaltsverzeichnis 1 Karriere 2 Karrierestationen 3 Einzelnachweise … Deutsch Wikipedia
Philip — Philip, SD U.S. city in South Dakota Population (2000): 885 Housing Units (2000): 424 Land area (2000): 0.579285 sq. miles (1.500340 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.579285 sq. miles (1.500340… … StarDict's U.S. Gazetteer Places