-
1 Pharius
-
2 Demetrius
Dēmētrĭus, ii, m., Dêmêtrios, the name of several Greeks, among whom the most celebrated are,I.Demetrius Poliorcetes, son of Antigonus, and king of Macedonia, Cic. Off. 2, 7 fin.; Just. 15, 1 sq.; 16, 1 sq.—II.Demetrius Phalereus, a famous orator, a pupil of Theophrastus, Cic. Brut. 9; id. de Or. 2, 23; id. Or. 27 et saep.—III.Demetrius Magnes, a contemporary of Cicero, and author of a work, peri homonoias, Cic. Att. 8, 11 fin. —IV.Demetrius Pharius, king of Illyria, Liv. 22, 33, 3.—V.Demetrius Soter, son of Antiochus the Great, Just. 34, 3, 8.—VI.The name of a singer, Hor. S. 1, 10, 79.—VII.A noted cynic, Tac. H. 1, 16; 4, 34; Sen. Ben. 7, 1.—VIII.A comic actor, Juv. 3, 99; Quint. 11, 3, 138.— Also,IX.The title of a comedy by Turpilius, Non. 322, 18; v. Rib. Com. Fr. p. 87 sq. -
3 Pharia
I.An island near Alexandria, in Egypt, where King Ptolemy Philadelphus built a famous light-house, hence called pharus, now Faro, Mel. 2, 7, 6; Auct. B. Alex. 19.—B.Transf., of the lighthouse in the island of Pharos:C.Pharus est in insulā turris, magnā altitudine, mirificis operibus exstructa, quae nomen ab insulā accepit,
Caes. B. C. 3, 112:superposuit turrem in exemplum Alexandrini Phari,
Suet. Claud. 20; Juv. 6, 83; of other light-houses:pharon subiit,
Val. Fl. 7, 84:turris phari terrae motu Capreis concidit,
Suet. Tib. 74:Tyrrhena,
Juv. 12, 76.—Transf., poet., Egypt:1.regina Phari,
Stat. S. 3, 2, 102:petimus Pharon arvaque Lagi,
Luc. 8, 433.— Hence,Phărĭăcus, a, um, adj., of or belonging to Pharus, Pharian, Egyptian (post-class.):2.sistra,
App. M. 2, p. 127, 11.—Phărĭus, a, um, adj., = Pharios, of or belonging to Pharus, Pharian; of the lighthouse:3.flammae,
Luc. 9, 1004.— Poet., transf., Egyptian: Pharia juvenca, i. e. Io, Ov. F. 5, 619; but Isis, Mart. 10, 48, 1;nence, turba,
the priests of Isis, Tib. 1, 3, 32:conjux,
i. e. Cleopatra, Mart. 4, 11, 4:dolores,
the lamentations of the Egyptian women at the festival of Isis for the lost Osiris, Stat. S. 5, 3, 244:piscis,
i. e. the crocodile, Ov. A. A. 3, 270:acetum,
Juv. 13, 85.—As subst.: Phărĭa, ae, f., Isis: SACRVM PHARIAE, Vet. Kalend. ap. Grut. 138.—Phărītae, ārum, m., the inhabitants of Pharos, Auct. B. Alex. 19.—II. -
4 Pharitae
-
5 Pharus
I.An island near Alexandria, in Egypt, where King Ptolemy Philadelphus built a famous light-house, hence called pharus, now Faro, Mel. 2, 7, 6; Auct. B. Alex. 19.—B.Transf., of the lighthouse in the island of Pharos:C.Pharus est in insulā turris, magnā altitudine, mirificis operibus exstructa, quae nomen ab insulā accepit,
Caes. B. C. 3, 112:superposuit turrem in exemplum Alexandrini Phari,
Suet. Claud. 20; Juv. 6, 83; of other light-houses:pharon subiit,
Val. Fl. 7, 84:turris phari terrae motu Capreis concidit,
Suet. Tib. 74:Tyrrhena,
Juv. 12, 76.—Transf., poet., Egypt:1.regina Phari,
Stat. S. 3, 2, 102:petimus Pharon arvaque Lagi,
Luc. 8, 433.— Hence,Phărĭăcus, a, um, adj., of or belonging to Pharus, Pharian, Egyptian (post-class.):2.sistra,
App. M. 2, p. 127, 11.—Phărĭus, a, um, adj., = Pharios, of or belonging to Pharus, Pharian; of the lighthouse:3.flammae,
Luc. 9, 1004.— Poet., transf., Egyptian: Pharia juvenca, i. e. Io, Ov. F. 5, 619; but Isis, Mart. 10, 48, 1;nence, turba,
the priests of Isis, Tib. 1, 3, 32:conjux,
i. e. Cleopatra, Mart. 4, 11, 4:dolores,
the lamentations of the Egyptian women at the festival of Isis for the lost Osiris, Stat. S. 5, 3, 244:piscis,
i. e. the crocodile, Ov. A. A. 3, 270:acetum,
Juv. 13, 85.—As subst.: Phărĭa, ae, f., Isis: SACRVM PHARIAE, Vet. Kalend. ap. Grut. 138.—Phărītae, ārum, m., the inhabitants of Pharos, Auct. B. Alex. 19.—II. -
6 vindico
vindĭco (on account of a supposed derivation from venum - dico, also written vendĭco), āvi, ātum, 1 (collat. form, acc. to the 3d conj., VINDICIT, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1 fin.), v. a. [vim - dico, prop. to assert authority, viz. in a case where legal possession of a thing claimed is refused; hence, transf.], to lay legal claim to a thing, whether as one's own property or for its restoration to a free condition.I.Lit.: IN. IVS. DVCITO. NI IVDICATVM FACIT AVT QVIS ENDO EOM IVRE VINDICIT, i. e. eum in jure vindicat, XII. Tab. ap. Gell. 20, 1, 45; cf., on the form of laying claim to disputed personal property, Gai Inst. 4, 16:II.vindicare sponsam in libertatem,
Liv. 3, 45, 11; cf. id. 3, 48, 5; 3, 46, 7:puellam,
id. 3, 46, 3:ita vindicatur Virginia spondentibus propinquis,
id. 3, 46, 8.—Transf., in gen. (freq. and class.; cf. assero).A.To lay claim to as one's own, to make a claim upon, to demand, claim, arrogate, assume, appropriate a thing:B.omnia non Quiritium sed sapientium jure pro suis vindicare,
Cic. Rep. 1, 17, 27:videor id meo jure quodam modo vindicare,
id. Off. 1, 1, 2:Homerum... Chii suum vindicant,
id. Arch. 8, 19:ortūs nostri partem patria vindicat,
id. Off. 1, 7, 22:maximam partem quasi suo jure Fortuna sibi vindicat,
id. Marcell. 2, 6:ceterarum rerum quae sunt in oratore, partem aliquam sibi quisque vindicat,
id. Or. 19, 69:quod neque summi imperatores... sibi umquam vindicare sunt ausi,
Quint. 1, prooem. §14: partem oneris tui mihi vindico,
Plin. Ep. 6, 32, 2:majestatem sibi,
id. Pan. 42, 1:partis sibi aequas potentiae,
Suet. Tib. 50; id. Tit. 5; Sen. Ira, 3, 30, 3; id. Cons. Helv. 3, 9; id. Q. N. 1, 1, 10; Val. Max. 4, 3, 1; 5, 3, ext. 2; cf. Plin. Pan. 8, 2; Val. Max. 4, 5, 3: iniquissima haec bellorum condicio est; prospera omnes sibi vindicant, adversa uni imputantur, Tac. Agr. 27:victoriae majore parte ad se vindicatā,
Liv. 44, 14, 8:decus belli ad se,
id. 9, 43, 14:tanta tamen universae Galliae consensio fuit libertatis vindicandae, ut, etc.,
should be maintained, vindicated, Caes. B. G. 7, 76:Trasimenum pro Tarsimeno multi auctores... vindicaverunt,
have adopted, Quint. 1, 5, 13; so id. 1, 5, 26:vindicet antiquam faciem, vultusque ferinos Detrahat,
reassume, Ov. M. 2, 523.— Poet., with inf.:vindicat hoc Pharius dextrā gestare satelles,
Luc. 8, 675.—To place a thing in a free condition.1.In libertatem vindicare, to set free, to free, emancipate:2.in libertatem rem populi,
Cic. Rep. 1, 32, 48:ex dominatu Ti. Gracchi in libertatem rem publicam,
id. Brut. 58, 212:rem publicam afflictam et oppressam in veterem dignitatem ac libertatem,
i. e. to restore, id. Fam. 2, 5, 2:Galliam in libertatem,
Caes. B. G. 7, 1:se et populum Romanum in libertatem,
id. B. C. 1, 22.—To deliver, liberate, protect, defend:C.te ab eo vindico et libero,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9:nos a verberibus, ab unco, a crucis terrore neque res gestae neque acta aetas neque vestri honores vindicabunt?
id. Rab. Perd. 5, 16:sapientia sola nos a libidinum impetu et formidinum terrore vindicat,
id. Fin. 1, 14, 46:quin ab hoc ignotissimo Phryge nobilissimum civem vindicetis?
id. Fl. 17, 40:aliquem a miseriis morte,
id. Brut. 96, 329:a molestiā,
id. Q. Fr. 1, 4, 2:a labore,
id. Sull. 9, 26:domum suam a solitudine,
id. de Or. 1, 45, 199:laudem summorum oratorum ab oblivione hominum atque a silentio,
rescue, id. ib. 2, 2, 7:sed ab hac necessitate egregie vos fortuna vindicat,
Liv. 37, 54, 10:corpora a putrescendo (sal),
Plin. 31, 9, 45, § 98:ebur a carie (vetus oleum),
id. 15, 7, 7, § 32:capillum a canitie,
id. 28, 11, 46, § 164:se non modo ex suspitione tanti sceleris, verum etiam ex omni hominum sermone,
Cic. Sull. 20, 59:perpetienda illa fuerunt, ut se aliquando ad suos vindicaret,
might restore, id. Rab. Post. 9, 25:quam dura ad saxa revinctam Vindicat Alcides,
sets free, Ov. M. 11, 213:tandem absolutus vindicatusque est (reus),
Plin. Ep. 4, 9, 1.—With respect to some wrong perpetrated (cf. ulciscor), to avenge, revenge, punish; to take vengeance on any one; make compensation for:2.omnia quae vindicaris in altero, sibi ipsi vehementer fugienda sunt,
Cic. Verr. 2, 3, 2, § 4:maleficium in aliis vindicare,
id. Sull. 6, 19:facinus in nullo etiam,
id. Verr. 2, 3, 84, § 194:dolum malum et legibus,
id. Off. 3, 15, 61. acerrime maleficia, id. Rosc. Am. 5, 12:consensionem improborum supplicio omni,
id. Lael. 12, 43:eam rem quam vehementer,
id. Quint. 7, 28:Ti. Gracchi conatus perditos,
id. Off. 1, 30, 109:necem Crassi,
Ov. F. 6, 468:offensas ense,
id. Tr. 3, 8, 40:fortuita non civium tantummodo sed urbium damna principis munificentia vindicat,
Vell. 2, 126, 4.— Impers. pass.:fateor non modo in socios, sed etiam in cives militesque nostros persaepe esse severe ac vehementer vindicatum,
Cic. Verr. 2, 5, 50, § 133:vindicandum in eos,
Sall. J. 31, 18:vindicatum in eos, qui, etc.,
id. C. 9, 4; cf.:in quos (Venetos) eo gravius Caesar vindicandum statuit, quo diligentius, etc.,
Caes. B. G. 3, 16.—Transf. (after the analogy of ulcisci): vindicare se ab (de) aliquo, to revenge one's self upon one:se ab illo,
Sen. Ben. 6, 5, 3:se de fortunā praefationibus,
Plin. Ep. 4, 11, 14.— Pass.:quantā saevitiā opus erat, ut Sulla de Mario vindicaretur,
Flor. 3, 21, 19.
См. также в других словарях:
pharian — I. ˈfa(a)rēən adjective Usage: usually capitalized Etymology: Latin pharius (from Greek pharios, from Pharos Egyptian island) + English an 1. : of or relating to the … Useful english dictionary