-
1 perseguir
(-i-) tr 1) преследвам; 2) прен. досаждам; отегчавам; 3) прен. стремя се настойчиво, преследвам (някого, нещо). -
2 idea
f 1) идея; 2) мисъл; 3) образ, понятие, представа; 4) план, намерение; 5) мнение; 6) идея, замисъл; 7) разг. мания; 8) pl убеждения; idea(s) de bombero разг. налудничава идея; idea fija фикс идея, натрапчива мисъл; ideas universales универсални представи; mala idea лоша умисъл; remota idea далечна, неясна представа; con idea de разг. а) с намерение да; б) със задно намерение; dar (una) idea de cierta cosa а) давам представа за нещо; б) нахвърлям представата за нещо; formarse (hacerse) una idea de algo съставям си мнение, разбирам го; представям си го; hacerse a la idea de una cosa приемам идеята, представата за нещо, примирявам се с него; llevar idea de hacer una cosa имам намерение да извърша нещо; no tener ni la màs remota idea de algo нямам ни най-бегла представа за нещо, не го познавам; perseguir a alguien una idea преследва ме, не ми дава мира една мисъл; Ўvaya una idea! що за хрумване!
См. также в других словарях:
perseguir — Se conjuga como: seguir Infinitivo: Gerundio: Participio: perseguir persiguiendo perseguido Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. persigo persigues persigue… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
perseguir — (Del lat. persĕqui). 1. tr. Seguir a quien va huyendo, con ánimo de alcanzarle. 2. Seguir o buscar a alguien en todas partes con frecuencia e importunidad. 3. Molestar, conseguir que alguien sufra o padezca procurando hacerle el mayor daño… … Diccionario de la lengua española
perseguir — ‘Seguir [a alguien]’ y ‘tratar de conseguir [algo]’. Verbo irregular: se conjuga como pedir (→ apéndice 1, n.º 45) … Diccionario panhispánico de dudas
perseguir — |guí| v. tr. 1. Ir no encalço de. 2. Acossar. 3. Seguir ou procurar alguém por toda a parte com frequência e importunidade. 4. Procurar fazer a alguém todo o mal possível. 5. Molestar, fatigar. 6. Importunar … Dicionário da Língua Portuguesa
perseguir — verbo transitivo 1. Seguir (una persona, un animal o máquina) [a otra] para alcanzarla: La policía persigue a los fugitivos. El gato persigue al ratón. Ese coche nos persigue. 2. Molestar (una persona … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
perseguir — (Del lat. persequi.) ► verbo transitivo 1 Seguir a una persona que huye para cogerla: ■ persiguió al atracador por todo el parque. SE CONJUGA COMO seguir SINÓNIMO buscar 2 Intentar conseguir una cosa por todos los medios posibles: ■ persigue una… … Enciclopedia Universal
perseguir — v tr (Se conjuga como medir, 3a) 1 Seguir a alguien o a algún animal para alcanzarlo: perseguir a un ladrón, perseguir a una fiera 2 Buscar insistentemente a alguien causándole molestias: Lo persiguen sus acreedores , Las adolescentes persiguen… … Español en México
perseguir — transitivo 1) acosar, acorralar, seguir la pista, pisar los talones, no dejar ni a sol ni a sombra, estrechar, callejear (América). Acorralar es encerrar al perseguido entre obstáculos que no le dejan salida. «Perseguir es seguir al que huye, con … Diccionario de sinónimos y antónimos
perseguir — {{＃}}{{LM P30040}}{{〓}} {{ConjP30040}}{{＼}}CONJUGACIÓN{{／}}{{SynP30762}} {{［}}perseguir{{］}} ‹per·se·guir› {{《}}▍ v.{{》}} {{＜}}1{{＞}} {{♂}}Referido a una persona, especialmente si huye,{{♀}} seguirla para alcanzarla: • El ladrón logró despistar a … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
perseguir — Derecho. Proceder judicialmente contra uno. Por extensión se aplica a las faltas y delitos … Diccionario de Economía Alkona
perseguir — per|se|guir Mot Agut Verb transitiu … Diccionari Català-Català
