-
21 parcours
Велосипеды: дистанция (Cancellara took another elite men's TT in Geelong, Australia, this afternoon over a testing 45. 8km parcours.) -
22 parcours
сущ.1) общ. прогон (между двумя станциями), (droit de) право пасти скот на пустошах другой коммуны, маршрут, путь (C[up ie] parcours [prise de décision d'arrêter de fumer] ne se fait pas toujours en une fois.), путь прохождения, путь следования, длина хода (поршня и т.п.), дистанция, пройденный путь, протяжённость пути, трасса, пробег, траектория, ход, пробежка вперёд (в танце), течение (реки)2) авиа. перелёт3) перен. эпопея4) спорт. площадка (для игры в гольф), дорожка (в игре в гольф)5) тех. перегон, длина хода (напр., поршня)7) горн. длина рейса (при откатке), расстояние откатки8) метал. канал, протяжение пути10) мех. на всём пути транспортировки -
23 parcours
I.hetParcours mII.hetRennstrecke fIII.hetStrecke f -
24 parcours
n. m. Venture, undertaking. (The word carries no positive connotation, perhaps because it is generally associated with the parcours du combattant: the obstacle course that recruits have to negotiate with full pack during their army training.) -
25 parcours
путь точки
Расстояние, пройденное точкой за рассматриваемый промежуток времени, измеряемое вдоль траектории в направлении движения точки.
[Сборник рекомендуемых терминов. Выпуск 102. Теоретическая механика. Академия наук СССР. Комитет научно-технической терминологии. 1984 г.]Тематики
Обобщающие термины
DE
FR
Франко-русский словарь нормативно-технической терминологии > parcours
-
26 Parcours
сущ.общ. маршрут (конный спорт), курс ознакомления, паркур -
27 parcours
-
28 Parcours
par'kuːrm1) ( beim Pferdesport) SPORT pista de recorrido f2) ( beim Motorsport) SPORT pista de recorrido f -
29 parcours
трансп. пробег -
30 Parcours
-
31 parcours
مجرىمسافةمسير -
32 Parcours
Par·cours <-, -> [parʼku:ɐ̭] mshow-jumping course -
33 parcours
nm., chemin, voyage: parkour (Saxel), parko (Albanais). -
34 parcours
1. droga2. jazda3. przejazd4. trasa -
35 Parcours
m конкурное поле -
36 parcours
Dictionnaire juridique, politique, économique et financier > parcours
-
37 Parcours
[-'ku: ɐ̯]m <- [-ɐ̯(s)], - [-ɐ̯s]>1) паркур, маршрут (в конном спорте)2) спорт швейц (беговая) дистанция -
38 Parcours
парку́р -
39 parcours
alan s -
40 parcours
piste
См. также в других словарях:
parcours — [ parkur ] n. m. • 1268; bas lat. percursus, francisé d apr. cours 1 ♦ Féod. Convention entre habitants de deux seigneuries leur permettant de résider dans l une ou l autre sans perdre leur franchise. ♢ (XVe) Vx Droit de parcours, ou parcours :… … Encyclopédie Universelle
Parcours — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom … Wikipédia en Français
Parcours — Sm festgelegte Hindernisstrecke per. Wortschatz fach. (20. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus frz. parcours, dieses aus spl. percursus das Durchlaufen , zu l. percurrere (percursum) durchlaufen, durcheilen , zu l. currere laufen, rennen und l. per .… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Parcours — Parcours: Die Bezeichnung für »abgesteckte Hindernisbahn im Springreiten« wurde im 20. Jh. aus frz. parcours »durchlaufene Strecke; Umlaufbahn« entlehnt. Dies geht auf spätlat. percursus »das Durchlaufen« (zu lat. per currere »durchlaufen«; vgl.… … Das Herkunftswörterbuch
parcours — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. parkur – akcent na ostatniej sylabie] || {{/stl 7}}parkur {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, sport. {{/stl 8}}{{stl 7}} teren jeździeckiego konkursu skoków przez przeszkody : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przejechać bezbłędnie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
parcours — m DEFINICIJA v. parkur … Hrvatski jezični portal
parcours — (par kour ; l s ne se lie pas : un parkour étendu) s. m. 1° Chemin que parcourt une voiture publique, un fleuve, etc. Le parcours des omnibus. Libre parcours, droit que chacun possède de faire circuler sur les chemins de fer des machines et… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Parcours — Reitsport Parcours Hundeparcours (Teilabschnitt) … Deutsch Wikipedia
Parcours — Rennbahn; Rennstrecke; Rennpiste; Piste (umgangssprachlich) * * * Par|cours 〈[parku:r] m.; [ ku:rs], [ ku:rs]; Reitsp.〉 Springbahn (bei Springprüfungen od. Hindernisrennen für Pferde) [frz., „durchlaufende Strecke; Umlaufbahn“] * * * … Universal-Lexikon
parcours — [wym. parkur] m IV, D. parcourscoursu [wym. parcourskuru a. parcourskursu] Ms. parcourscourze; lm M. parcourscoursy, sport. «teren jeździeckiego konkursu skoków przez przeszkody» Trudny, niebezpieczny parcours. Pokonać, przejechać parcours… … Słownik języka polskiego
parcours — /pannrdd koohrdd /, n., pl. parcours / koohrdd /. French. parcourse. * * * … Universalium