Перевод: со всех языков на латинский

с латинского на все языки

oratore

  • 1 Gesprächsform, in

    Gesprächsform, in, in disputatione ac dialogo (z.B. scripsi tres libros de oratore). – in G. darstellen, inducere sermonem hominum.

    deutsch-lateinisches > Gesprächsform, in

  • 2 Ideal

    Ideal, *perfecti forma od. species (das Bild der Vollkommenheit). – undique expleta et perfecta forma alcis rei. alcis rei species eximia quaedam. perfecta alcis rei species (das Bild der höchsten vollendeten Form einer [1371] Sache). – exemplar. exemplar et forma (das Musterbild von einer Sache, nach dem man diese in der Wirklichkeit nachbilden, das man zu erreichen suchen soll). – specimen (dem vorigen ähnlich, gilt aber bes. von einer Person, die als vorhandenes Ideal nachzuahmen ist, z.B. prudentiae specimen pontifex maximus Qu. Scaevola). – norma. norma et regula (der Maßstab, das Ideal, nach dem man jmd. beurteilt od. jmd. sich richtet). – Ost kann man »Ideal« auch durch eine Wendung mit optimus, summus, perfectissimus, pulcherrimus geben, z.B. das I. eines Staates, civitas optima od. perfectissima: das I. eines Redners, orator summus. – od. man kann es umschreiben, z.B. mein Ideal (nach dem ich strebe), id quod volumus; mein I. von Beredsamkeit, ea quam sentio eloquentia. – das I. des Weisen (in der Philosophie), perfectus homo planeque sapiens (der vollkommene u. ganz weise Mensch); norma od. norma et regula sapientis (das Ideal eines Weisen als Maßstab, nach dem andere Weise beurteilt werden od. sich richten): das I. eines Redners, imago perfecti oratoris; orator summus; norma et regula oratoris (als Maßstab für den Redner): das I. eines braven Mannes, species od. notio et forma boni viri (die Idee, die man sich von einem solchen macht); exemplar boni viri (das Musterbild). – das I. eines Staates, res publica od. civitas, quam nobis fingimus (der Staat, den wir uns in der Idee entwerfen); civitas perfectissima (ein Staat von höchstmöglicher Vollkommenheit); exemplar rei publicae et forma (das Musterbild, Vorbild eines Staates, nach dem die in der Wirklichkeit vorhandenen eingerichtet werden sollten): das I. eines Staates bei Plato, illa commenticia Platonis civitas; civitas, quam finxit Plato, cum optimum rei publicae statum exquireret. – das I. des Schönen, der Schönheit, ein I. weiblicher Schönheit, s. »ideale Schönheit« unter »ideal«: das I. der Beredsamkeit, perfecta eloquentiae species: das I. einer gerechten Regierung, effigies iusti imperii: die Bilder des Phidias, wahre Ideale, Phidiae simulacra, quibus nihil in illo genere perfectius videmus. – ein I. in sich tragen, comprehensam animo quandam formam habere; von etwas, alcis in mente insidet species alcis rei: sich ein I. schaffen, entwerfen, singularem quandam summae perfectionis imaginem animo et cogitatione concipere: sich ein I. von etwas schaffen od. entwerfen, imaginem alcis rei animo od. mente concipere: das I. eines Redners entwerfen, aufstellen, in summo oratore fingendo talem informare, qualis fortasse nemo fuit: das I. eines Fürsten entwerfen, praecipere qualis esse debeat princeps: den Cyrus als das I. eines gerechten (guten) Fürsten schildern, Cyrum ad effigiem iusti imperii scribere. – etw. auf das I. zurückführen, alqd ad ultimam sui generis formam speciemque redigere.

    deutsch-lateinisches > Ideal

См. также в других словарях:

  • oratore —    oratóre    (s.m.) Oratore è colui che si avvale dell oratoria. Secondo Catone l oratore deve essere uomo probo e retto, oltre che abile nel parlare (vir bonus dicendi peritus). Egli può drivare l abilità necessaria all oratoria soltanto dal… …   Dizionario di retorica par stefano arduini & matteo damiani

  • oratore — /ora tore/ s.m. [dal lat. orator oris, der. di orare parlare ] (f. trice, non com.). 1. a. [chi professa l arte oratoria, spec. con riferimento all antichità] ▶◀ ‖ retore. ⇓ predicatore. b. [chi possiede le doti di eloquenza per parlare in… …   Enciclopedia Italiana

  • oratore — o·ra·tó·re s.m. 1. AU chi professa l arte oratoria o è particolarmente abile nel pronunciare discorsi in pubblico: i grandi oratori greci e romani | chi tiene, anche occasionalmente, un discorso davanti a un assemblea: l attenzione era rivolta… …   Dizionario italiano

  • oratorė — orãtorius, orãtorė dkt. Orãtorius tãrė įžangi̇̀nį žõdį …   Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas

  • oratore — {{hw}}{{oratore}}{{/hw}}s. m.  (f. trice ) Persona particolarmente eloquente, parlatore abile ed efficace | Chi tiene un discorso in pubblico …   Enciclopedia di italiano

  • oratore — pl.m. oratori sing.f. oratrice pl.f. oratrici …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • oratore — s. m. (f. trice) parlatore eloquente □ conferenziere, allocutore, relatore, declamatore, retore, dicitore, comiziante, tribuno □ avvocato □ predicatore …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • De Oratore — First page of a miniature of Cicero s De oratore, 15th century, Northern Italy, now at the British Museum De Oratore ( On the Orator ) is a dialogue written by Cicero in 55 BCE. It is set in 91 BCE, when Lucius Licinius Crassus dies, just before… …   Wikipedia

  • De Oratore Book III — is the third part of De Oratore by Cicero. It describes the death of Lucius Licinius Crassus. They belong to the generation, which precedes the one of Cicero: the main characters of the dialogue are Marcus Antonius (not the triumvir) and Lucius… …   Wikipedia

  • De oratore — (lateinisch „Über den Redner“) ist ein grundlegendes Werk der rhetorischen Schriften Marcus Tullius Ciceros, in dem die Voraussetzungen des Rednerberufs, das Wesen der Rhetorik, den Aufbau der Rede, Fragen des Stils und der moralischen und… …   Deutsch Wikipedia

  • De Oratore — Le De Oratore (« De l’orateur ») est une œuvre philosophique du latin Cicéron publiée en 55 et traitant de la rhétorique. Dans ce traité, Cicéron cherche à définir l’éloquence politique et à réfléchir sur l’orateur idéal. Il prend la… …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»