-
81 Мрачный
- caliginosus (nox); truculentus (oculi; vultus); taetricus (puella; disciplina);• мрачный лес - lucus caligans; maestus (vultus; orator maestus et incultus); acer (vultus); acerbus (vultus); tristis (senex; vultus; Tartara; unda Stygis); obscurus; tenebricosus; tenebrosus; nebulosus; nubilus; tetricus; torvus; ater; caliginosus; fuscus;
• мрачный день - dies caliginosus / tenebricosus / obscurus;
-
82 Незатейливый
- tenuis (victus; mensa; orator); simplex; rusticus; -
83 Плохой
- malus (pejor, pessimus); improbus; corruptus; pravus; perversus; miser (carmen); angustus (fides); aeger (valetudo); vitiosus (orator); -
84 Побеждать,
победить - vincere (bello Galliam; in certamine; omnia vincit Amor); pervincere; captivare; superare (maximas nationes); domare (invidiam; libidines; vim fluminis; frigus famemque); debellare (aliquem); triumphare (aliquem; mortem cum suis terroribus);• победить в бою - victorem discedere (abire) ex certamine; victorem exsistere in proelio;
• я полагал, что как победить, так и быть побеждённым окажется плачевным для Рима - et vincere et vinci luctuosum rei publicae fore putavi;
• побеждённые народы - triumphatae gentes;
• побеждённый и проведённый за колесницей триумфатора - victus et triumphatus;
• побеждённые на войне - bello superati;
• оратор был побеждён философом - philosopho succubuit orator;
-
85 Популярный
- popularis; populariter scriptus; vendibilis (orator, oratio, scripta); clarus; illustris; ad commune judicium popularumque intelligentiam accomodatus; -
86 Посол
- legatus; orator; -
87 Проситель
- petitor; orator; qui rogat; -
88 Простой
- simplex; facilis; rectus; nudus; prorsus; pedester; rusticus; plebejus; privates; publicus; gracilis (materia; orator); fortuitus (caespes); vulgaris; tenuis (homo); squalidus (haec verba);• голодный желудок редко пренебрегает простыми блюдами - jejunus stomachus raro vulgaria temnit;
-
89 Противник
- adversarius; inimicus; hostis; intercessor; obtrectator; par;• мои противники - iniqui mei;
• оратор, умеющий запутывать своего противника - orator in capiendo adversario versutus;
-
90 Пылкий
- fervens (animus; ingenium); fervidus; ardens; acer (vir; animus); igneus (homo; furor); vehemens (orator); vivax; vivus; praeruptus; -
91 Ритор
- rhetor; orator; rhetoricus; scholasticus; -
92 Слыть
неплохим оратором - non futilis orator habitus;• слывущий
• слыть богачом - nomen divitis tenere;
-
93 Успех
- progressus; processus,-us; profectus,-us; proventus,-us; fortuna; eventus (pugnare dubio eventu); successio (prospera) (proelii); successus (plenus successibus annus); secundum; prosperitas; emolumentum;• с успехом - prospere; bono successu;
• пользующийся успехом у девушек - puellis idoneus;
• иметь успех - placere (in tragoediis; fabula placet);
• имеющий успех (у публики) - vendibilis (orator, oratio, scripta);
• заговор имел успех - conjuratio valuit;
• не без успеха - non sine eventu;
• уверенный в успехе - certus eventus;
• война, ведущаяся с переменным успехом - varium bellum;
-
94 пыл
fervour, ardourохладить чей-л. пыл — to cool smb.'s ardour
в пылу сражения — in the thick of a battle / fight
-
95 оратор
мorator, speaker -
96 агитатор
agitator имя существительное: -
97 оратор
speaker имя существительное: -
98 оратор
-
99 впиваться глазами
(в кого, во что)fix (fasten) one's eyes on (upon) smb., smth.; devour smb. with one's eyesВсё затихло, когда раздались первые слова знаменитого оратора. Вся зала впилась в него глазами. (Ф. Достоевский, Братья Карамазовы) — All was hushed as the first words of the famous orator rang out. The eyes of the audience were fastened upon him.
Я так и впился в неё глазами. Как она была хороша! (И. Тургенев, Три встречи) — I literally devoured her with my eyes. How lovely she was!
Русско-английский фразеологический словарь > впиваться глазами
-
100 адвокат
patronus [i, m]; forensis [is, m]; causarum actor [oris, m]; causae patronus [i, m]; defensor [oris, m]; advocatus [i, m]; causidicus [i, m]; legulejus [i, m]; orator [oris, m]; formularum cantor [oris, m] (плохой); praevaricator [oris, m]; quadruplator [oris, m]; morator [oris, m]; rabula [ae, m] (forensis)• у адвоката много дел multae causae confluunt ad aliquem
• быть адвокатом: causas agere / actitare / defendere / defensitare / dicere / orare; versari in foro
• быть адвокатом у кого-либо (чьим-либо): causam alicujus agere; causam pro aliquo dicere
• взять кого-л. адвокатом: causam ad aliquem deferre; invocare aliquem ad causam defendendam; sibi aliquem patronum causae adoptare
• плата адвокату: causidici merces, honorarium
• уловки адвокатов: causidicorum fallacia, artes, strophae.
См. также в других словарях:
orator — ORATÓR, oratori, s.m. Persoană care rosteşte un discurs, care vorbeşte în public; persoană care are talentul de a vorbi frumos în faţa unui public; retor. – Din lat. orator, fr. orateur. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 ORATÓR s … Dicționar Român
Orator — Or a*tor, n. [L., fr. orare to speak, utter. See {Oration}.] 1. A public speaker; one who delivers an oration; especially, one distinguished for his skill and power as a public speaker; one who is eloquent. [1913 Webster] I am no orator, as… … The Collaborative International Dictionary of English
Orator — ist die lateinische Bezeichnung für den Redner. In der klassischen Rhetoriktheorie ist der Orator der Fachterminus für einen strategischen Kommunikator. Folglich ist die rhetorische Praxis die Beherrschung erfolgsorientierter strategischer… … Deutsch Wikipedia
ORATOR — pro Legato, apud Iurisconsultos in l. Iul. ff. de vi publ. Accursius Doctores Artium intelligit, qui a Graecis Rhetores vocantur, Ioh. Calvin. Lexic. Iurid. Apud Salvian. Ep. 8. Orator est, qui Deum orat seu precatur. Sic Ioh. de Garlandia in… … Hofmann J. Lexicon universale
orator — (n.) late 14c., one who pleads or argues for a cause, from Anglo Fr. oratour, O.Fr. oratour (14c., Mod.Fr. orateur), from L. oratorem (nom. orator) speaker, from orare speak before a court or assembly, plead, from PIE root *or to pronounce a… … Etymology dictionary
orator — òrātor m DEFINICIJA 1. ekspr. dobar govornik 2. pejor. onaj koji isprazno govori; verbalist ETIMOLOGIJA lat. orator: govornik, molitelj ≃ orare: govoriti … Hrvatski jezični portal
orator — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. oratororze; lm M. oratororzy {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś, kto umie przemawiać publicznie w sposób zajmujący, posługując się ładnym, starannym językiem; krasomówca : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dobry, kiepski orator.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
orator — [ôr′ət ər, är′ət ər] n. [ME oratour < OFr orateur < L orator] 1. a person who delivers an oration 2. an eloquent public speaker … English World dictionary
Orātor — (lat.), 1) ein Redner; 2) in der ältesten Zeit der Republik so v.w. Fetialis od. Legatus; 3) Schrift Ciceros, s.d … Pierer's Universal-Lexikon
òrātor — m 1. {{001f}}ekspr. dobar govornik 2. {{001f}}pejor. onaj koji isprazno govori; verbalist ✧ {{001f}}lat … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
orator — is spelt or, not orater … Modern English usage