Перевод: с польского на русский

с русского на польский

odczuwać+brak+czegoś

  • 1 cierpieć

    глаг.
    • выдержать
    • выдерживать
    • выстрадать
    • вытерпеть
    • дозволять
    • испытывать
    • нести
    • перестрадать
    • поддерживать
    • подпирать
    • позволять
    • пострадать
    • претерпеть
    • сносить
    • страдать
    • терпеть
    * * *
    1) (сhorować) страдать, быть больным
    2) (odczuwać) испытывать
    3) (znosić ból) страдать
    4) (tolerować, znosić) терпеть (выносить)
    czekać (cierpliwie) терпеть (ждать)
    ponosić (np. klęskę) терпеть (напр. поражение)
    * * *
    cierp|ieć
    \cierpiećiany несов. 1. страдать;

    \cierpieć na bezsenność страдать бессонницей; on \cierpieći na wątrobę у него больная печень;

    \cierpieć na brak czegoś страдать от недостатка чего-л.;
    2. терпеть; выносить;

    nie \cierpiećię go я его терпеть не могу; rzecz nie \cierpieći zwłoki дело не терпит отлагательства; on nie \cierpieći hałasu он не выносит шума; ● \cierpieć głód голодать; \cierpieć męki испытывать муки, мучиться;

    \cierpieć coś do kogoś разг. а) быть в обиде на кого-л.;
    б) испытывать антипатию к кому-л.
    * * *
    cierpiany несов.
    1) страда́ть

    cierpieć na bezsenność — страда́ть бессо́нницей

    on cierpi na wątrobę — у него́ больна́я пе́чень

    cierpieć na brak czegoś — страда́ть от недоста́тка чего́-л.

    2) терпе́ть; выноси́ть

    nie cierpię go — я его́ терпе́ть не могу́

    rzecz nie cierpi zwłoki — де́ло не те́рпит отлага́тельства

    on nie cierpi hałasu — он не выно́сит шу́ма

    - cierpieć męki
    - cierpieć coś do kogoś

    Słownik polsko-rosyjski > cierpieć

См. также в других словарях:

  • brak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} wyrób, produkt, którego parametry nie odpowiadają założonym normom; bubel : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypuszczać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • odczuwać — ndk I, odczuwaćam, odczuwaćasz, odczuwaćają, odczuwaćaj, odczuwaćał, odczuwaćany odczuć dk Xa, odczuwaćczuję, odczuwaćczujesz, odczuwaćczuj, odczuwaćczuł, odczuwaćczuty 1. «reagować doznaniem zmysłowym» Odczuwać głód, zmęczenie. Odczuwać bóle… …   Słownik języka polskiego

  • odczuwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odczuwaćam, odczuwaća, odczuwaćają, odczuwaćany {{/stl 8}}– odczuć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, odczuwaćczuję, odczuwaćczuje, odczuwaćczuty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cierpieć — ndk VIIa, cierpiećpię, cierpiećpisz, cierp, cierpiećpiał, cierpiećpiany 1. «odczuwać, przeżywać, znosić ból fizyczny lub moralny; boleć nad czymś lub z powodu czegoś; doznawać czegoś przykrego» Cierpieć z powodu rany w nodze. Cierpieć ból, głód,… …   Słownik języka polskiego

  • domagać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, domagać sięam się, domagać sięa się, domagać sięają się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} żądać, dopominać się, wymagać czegoś; usilnie zabiegać o coś, wysuwać roszczenia, żądania …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • cierpieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, cierpiećpię, cierpiećpi, cierpiećpiał, cierpiećpieli {{/stl 8}}– ścierpieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 7}} znosić cierpliwie, pokornie coś lub kogoś przykrego, uciążliwego; wytrzymywać coś bez… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • pustka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. pustkatce; lm D. pustkatek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} to, co się widzi w danym miejscu, gdy brak w nim osób, zwierząt lub rzeczy, które mogłyby lub powinny w nim być albo… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zapał — m IV, D. u, Ms. zapałale; lm M. y «stan wielkiego uniesienia, podniecenia; entuzjazm, pasja» Młodzieńczy, nie słabnący, szlachetny, szczery zapał. Bojowy zapał. Zapał do nauki, do pracy. Budzić zapał. Ochłodzić, ostudzić, zgasić czyjś zapał. Czuć …   Słownik języka polskiego

  • zniechęcenie — n I 1. rzecz. od zniechęcić. 2. «stan psychiczny charakteryzujący się brakiem chęci, zapału, ochoty do czegoś; brak energii, apatia» Odczuwać zniechęcenie. Ogarnęło go zniechęcenie. zniechęcenie się rzecz. od zniechęcić się …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»