-
1 bind
v lligar, unir, enribetar | embenar | enquadernar | endurir | obligar | endurir-ses llaç | fig llauna, murga | MÚS lligaduraTo bind oneself comprometre's -
2 bind over
v obligar legalment -
3 coerce
v constrènyer, coercir, obligar -
4 compel
v compel·lir, obligar, imposar | motivar | causar -
5 constrain
v constrènyer, obligar -
6 extort
v extorsionarDef. del Termcat: Obligar una persona, amb violència o intimidació, a realitzar o cometre un acte o negoci jurídic en perjudici del seu patrimoni. -
7 force
s força, vigor, energia | virtut, eficàciav forçar, obligar, imposar | obtenir, treure, ficarBy force per forçaIn force en vigor, vigentTo force one's way obrir-se pas a empentes -
8 force down
v empassar a la força | obligar a aterrar (avió) -
9 ground
s terra | terreny, camp | àrea, terme | raó, motiu, fonament, causas pl terrenys | pòsit, sediment | ART fons, primera capav NÀUT encallar, fer encallar |AVIA obligar a quedar-se a terra | ELECT connectar amb terra | basar, fonamentar| ensenyar les bases | NÀUT encallar-se | AVIA quedar-se a terra | ELECT connectar-se amb terra | basar-se, fonamentar-se -
10 impel
v obligar, forçar, impel·lir, impulsar -
11 obligate
v obligar -
12 oblige
v obligar | complaure, servirmuch obliged molt agraït -
13 pressgang
s reclutadorv obligar (algú a fer una cosa)
См. также в других словарях:
obligar — Se conjuga como: llegar Infinitivo: Gerundio: Participio: obligar obligando obligado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. obligo obligas obliga obligamos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
obligar — obligar(se) 1. Cuando significa ‘forzar [a alguien] a que haga algo’, como otros verbos de influencia (→ leísmo, 4b), se construye con un complemento directo de persona y otro complemento introducido por a, que expresa la obligación: «¿Cómo… … Diccionario panhispánico de dudas
obligar — verbo transitivo 1. Hacer (una persona o una cosa) que [una persona o un animal] realice [una cosa] o actúe de [determinada manera]: Las circunstancias me obligaron … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
obligar — (Del lat. obligāre). 1. tr. Mover e impulsar a hacer o cumplir algo, compeler, ligar. 2. Ganar la voluntad de alguien con beneficio u obsequios. 3. Hacer fuerza en una cosa para conseguir un efecto. Esta mecha no entra en la muesca sino… … Diccionario de la lengua española
obligar — (Del lat. obligare.) ► verbo transitivo 1 Hacer que una persona realice una cosa usando para ello la fuerza o la voluntad: ■ le obligó a dormir la siesta. SE CONJUGA COMO pagar SINÓNIMO compeler 2 Ser una ley, una orden o una disposición… … Enciclopedia Universal
obligar — {{#}}{{LM O27707}}{{〓}} {{ConjO27707}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynO28396}} {{[}}obligar{{]}} ‹o·bli·gar› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} Hacer que se realice o se cumpla lo que se pide: • No vayas si no quieres, porque nadie te obliga.{{○}} {{<}}2{{>}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
obligar — Derecho. Sujetar los bienes al pago de deudas o al cumplimiento de otras prestaciones exigibles … Diccionario de Economía Alkona
obligar — o|bli|gar Mot Agut Verb transitiu i pronominal … Diccionari Català-Català
obligar — (v) (Básico) hacer que alguien cumpla con nuestra voluntad, nuestros mandatos u órdenes, sin dejarle posibilidad de elección Ejemplos: Las circunstancias le obligaron a vender el coche. Si quieres venir, vienes. Yo no te obligo. Sinónimos:… … Español Extremo Basic and Intermediate
obligar — v tr (Se conjuga como amar) 1 Hacer que alguien haga algo o se comporte de cierta manera, recurriendo para ello a la autoridad o a la fuerza: Nos obligan a trabajar como negros , Los obligaremos a rendirse 2 Ganar alguien la voluntad o el… … Español en México
obligar — transitivo 1) ligar*, forzar, constreñir, precisar, compeler, impulsar, violentar*, presionar. pronominal 2) comprometerse, coger la palabra. Ejemplo: se obligó a venir pronto cada día después de vacaciones. * * * … Diccionario de sinónimos y antónimos