-
1 nutrire
-
2 nutrìre
1. v 1) храня, изхранвам: nutrìre un bimbo (un uccellino) храня дете (птиче); 2) прен. питая, храня, изпитвам: nutrìre sentimenti di stima храня чувство на уважение; nutrìre troppe speranze! храня големи надежди!; 2. v rifl nutrìresi храня се: sei dimagrito, devi nutrirti! отслабнал си, трябва да се храниш! -
3 sènso
m 1) сетивo, чувство, усещане: sènso del dovere чувство за дълг; quali sono i cinque sensi? кои са петте сетива?; nutrire un sènso di gratitudine храня чувство на благодарност; lui mi dа un sènso di sicurezza той ми дава чувство за сигурност; 2) pl съзнание: perdere i sensi губя съзнание; 3) смисъл, значение: non capisco il sènso di tutto questo не разбирам смисъла на всичко това; doppio sènso двусмислие; sènso figurato преносен смисъл; 4) посока, направление: in sènso orario по посока на часовниковата стрелка; strada a sènso unico еднопосочна улица; strada a doppio sènso двупосочна улица. -
4 sentimènto
m чувство: sentimènto nobile благородно чувство; sentimènto paterno бащино чувство; per lui provo un sentimènto d'amore към него изпитвам чувство на любов; nutrire un sentimènto di amicizia храня приятелско чувство; nascondere i propri sentimenti крия чувствата си; ferire i sentimenti di qualcuno ранявам чувствата на някого. -
5 sfidùcia
f недоверие: nutrire sfidùcia храня недоверие; voto di sfidùcia вот на недоверие. -
6 sperànza
f надежда: lui ha molte speranze той има много надежди; perdere la sperànza губя надежда; nutrire sperànza храня надежда. -
7 tròppo
1. agg прекалено, твърде много: fai troppe cose вършиш прекалено много неща; nutrire troppa speranza храня прекалена надежда; 2. avv твърде, прекалено: questo и giа tròppo! това е вече прекалено!; и tròppo tardi! твърде късно е!; Ќ essere di tròppo излишен съм. -
8 nutrizione
См. также в других словарях:
nutrire — NUTRÍRE, nutriri, s.f. (Rar) Acţiunea de a (se) nutri şi rezultatul ei. – v. nutri. Trimis de bogdanrsb, 13.08.2004. Sursa: DEX 98 NUTRÍRE s. v. alimentaţie. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime nutríre s. f. (sil. tri ), g. d. art.… … Dicționar Român
nutrire — (ant. o lett. nudrire) [lat. nutrire ] (io nutro, ecc.; non com. io nutrisco, tu nutrisci, ecc.). ■ v. tr. 1. a. [fornire a un organismo vivente le sostanze necessarie per consentirgli la vita] ▶◀ alimentare, cibare, fare mangiare. ‖ sfamare. b.… … Enciclopedia Italiana
nutrire — nu·trì·re v.tr. 1a. FO fornire le sostanze necessarie e funzionali alla sopravvivenza e alla crescita: nutrire un bambino con cibi sani | con riferimento al potere nutritivo di un cibo, di una sostanza; spec. ass.: l anguria nutre poco Sinonimi:… … Dizionario italiano
nutrire — {{hw}}{{nutrire}}{{/hw}}A v. tr. (io nutro o nutrisco , tu nutri o nutrisci ) 1 Somministrare gli alimenti necessari per tenere in vita e fare crescere: nutrire un bambino | Alimentare: l olio nutre la fiamma. 2 (fig.) Arricchire, alimentare… … Enciclopedia di italiano
Nutrire — (ит., nourrir le sou франц.) питать, т. е. выдерживать звук с точностью и силой, в продолжение всего времени, обозначенного нотой известной длительности … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
nutríre — s. f. (sil. tri ), g. d. art. nutrírii; pl. nutríri … Romanian orthography
nutrire — A v. tr. 1. alimentare, cibare, pascere (lett.), satollare, rifocillare, ristorare, saziare □ sfamare □ allattare, imboccare □ sostenere, sostentare, mantenere, dare di che vivere, allevare, tirare su □ dare sostanza CONTR. lasciar morire … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
nourrir — [ nurir ] v. tr. <conjug. : 2> • XIIe; norir « élever » Xe; lat. nutrire « allaiter, alimenter » I ♦ 1 ♦ Élever, former, éduquer (surtout pass. et p. p.).Vx « J ai été nourri aux lettres » (Descartes). Mod. Nourri dans. « Félicité, bien que … Encyclopédie Universelle
nutritif — nutritif, ive [ nytritif, iv ] adj. • 1314; bas lat. nutritivus, de nutrire → nourrir 1 ♦ Qui contribue à la nutrition; qui a la propriété de nourrir. Éléments, principes nutritifs d un aliment. Sucs nutritifs. ⇒ nourricier. Réserves nutritives.… … Encyclopédie Universelle
nourrir — (nou rir) v. a. 1° Allaiter un enfant (ce qui est le premier sens de nutrire en latin). • Et qui [une fille] sous de feints noms, pour ne rien découvrir, Par son époux aux champs fut donnée à nourrir, MOL. Éc. des f. V, 9. • Au sein qui m a … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
nutrizione — nu·tri·zió·ne s.f. 1a. CO il nutrire, il nutrirsi; il modo di nutrire e di nutrirsi: scienza della nutrizione Sinonimi: alimentazione. 1b. TS biol. ciclo di trasformazioni materiali ed energetiche da cui dipendono lo sviluppo, il mantenimento e… … Dizionario italiano
