-
1 divino
dīvīno, āvī, ātum, āre [ divinus ]1) обладать даром прорицания, пророчествовать, предсказывать (d. futura C; de aliquā re C, Nep) -
2 divino
dīvīno, āvi, ātum, 1, v. a. [divinus, II. A.], to foresee, divine; also, to foretell, predict, prophesy (class. cf. vaticino, praedico):non equidem hoc divinavi,
Cic. Att. 16, 8 fin.:ut nihil boni divinet animus,
Liv. 3, 67; cf.:quod mens sua sponte divinat,
id. 26, 41; and:animo non divinante futura,
Ov. Tr. 4, 8, 29:immortalitatem alicui,
Plin. 7, 55, 56, § 188:permulta collecta sunt ab Antipatro, quae mirabiliter a Socrate divinata sunt,
Cic. Div. 1, 54, 123; cf.:divinatae opes,
Ov. Nux, 80.—With acc. and inf.:neque ego ea, quae facta sunt, divinabam futura,
Cic. Fam. 6, 1, 5; so id. de Sen. 4 fin.; id. Rep. 2, 5; id. Quint. 19; Liv. 4, 2 et saep.—With rel. clause:divinare, quid in castris obvenisset,
Liv. 8, 23; so id. 40, 36; 41, 24.— Absol.:Venus faciat eam, ut divinaret,
Plaut. Mil. 4, 6, 42; so Ter. Hec. 4, 4, 74; Cic. Div. 1, 3; 5; 6 et saep.; Hor. S. 2, 5, 60; Ov. M. 11, 694; id. Tr. 1, 9, 52 al.:si de exitu divinaret,
Nep. Ages. 6, 1:quaestum praestare divinando,
Vulg. Act. 16, 16.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Русский