-
1 napsocić
napso|cić\napsocićcę, \napsocićć сов. напроказничать, нашалить+* * *napsocę, napsoć сов.напрока́зничать, нашали́тьSyn: -
2 nabroić
глаг.• набедокурить• напроказничать* * *nabr|oić\nabroićoję, \nabroićój сов. наозорничать, напроказничать, набедокурить, натворить+* * *nabroję, nabrój сов.наозорнича́ть, напрока́зничать, набедоку́рить, натвори́тьSyn:
См. также в других словарях:
napsocić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, napsocićcę, napsocićci, napsocićpsoć, napsocićcony {{/stl 8}}{{stl 7}} wielokrotnie coś spsocić, spłatać wiele figli : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieci napsociły w swoim pokoju. Nie chowaj się, powiedz, co znów… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
napsocić — dk VIa, napsocićocę, napsocićocisz, napsocićoć, napsocićocił «napłatać psot, figli» Napsocił tyle, że aż strach … Słownik języka polskiego
nabroić — dk VIa, nabroićbroję, nabroićbroisz, nabroićbrój, nabroićił «spłatać wiele figlów, zrobić wiele złego; napsocić» Coś ty nabroił? Nabroił i boi się przyznać … Słownik języka polskiego
