Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

monos

  • 101 mona

    f.
    bun, hair gathered into a knot or round coil, chignon.
    * * *
    1 familiar (borrachera) drunken state
    \
    aunque la mona se vista de seda, mona se queda you can't make a silk purse out of a sow's ear
    mandar a freír monas a alguien familiar to tell somebody to get stuffed
    mona (de Pascua) Easter cake
    * * *
    1. f., (m. - mono) 2. f., (m. - mono)
    * * *
    SF
    1) (Zool) (=hembra) female monkey; (=especie) Barbary ape
    - aunque la mona se vista de seda mona se queda
    2) * (=copión) copycat *
    3) * (=borrachera)

    coger o pillar una mona — to get sloshed o plastered *

    4)
    5) LAm * (=droga) Colombian golden marijuana
    6)
    * * *
    1) (fam) ( borrachera)
    2)
    a) ( en naipes) old maid
    b) (Col) ( para un álbum) picture card

    como la mona — (CS fam) terrible

    c) (Ven fam) ( mujer pretenciosa) stuck-up woman
    * * *
    1) (fam) ( borrachera)
    2)
    a) ( en naipes) old maid
    b) (Col) ( para un álbum) picture card

    como la mona — (CS fam) terrible

    c) (Ven fam) ( mujer pretenciosa) stuck-up woman
    * * *
    A ( fam)
    (borrachera): agarrar una mona to get plastered ( colloq)
    vete a dormir la mona go and sleep it off
    B
    1 (en naipes) old maid
    2 ( Col) (para un álbum) picture card
    como la mona (CS fam); terrible
    tiene una secretaria como la mona her secretary's terrible o absolutely hopeless o a total disaster
    Compuesto:
    ( Esp) Easter cake
    * * *

    Multiple Entries:
    mona    
    moña
    mona sustantivo femenino
    1 (fam) ( borrachera):

    dormir la moña to sleep it off
    2


    como la moña (CS fam) terrible

    moña sustantivo femenino (Taur) ribbon;
    ( lazo) (RPl) bow
    mono,-a
    I m,f Zool monkey
    II sustantivo masculino
    1 Indum (para trabajo) overalls pl; US coveralls pl
    2 argot (de abstinencia) cold turkey
    III adj fam (bonito) lovely, pretty, charming
    ♦ Locuciones: ¿tengo monos en la cara?, what are you staring at?
    mona f fam
    ♦ Locuciones: coger/pillar una mona, to get pissed, plastered, sloshed
    dormir la mona, to sleep it off
    ' moña' also found in these entries:
    Spanish:
    dormir
    - mona
    - mormón
    English:
    sleep off
    - Mormon
    * * *
    mona nf
    1.
    Fam [borrachera]
    agarrar una mona to get plastered;
    dormir la mona to sleep it off
    2. [pastel]
    mona (de Pascua) = cake traditionally eaten at Easter especially in Catalonia
    3. Chile [maniquí] mannequin
    4. Comp
    CSur Fam
    como la mona [terrible] terrible;
    me siento como la mona I feel terrible;
    este libro está escrito como la mona this book is atrociously written
    5. ver mono2
    * * *
    f ZO (female) monkey;
    dormir la mona fam sleep it off

    Spanish-English dictionary > mona

  • 102 moña

    f.
    bun, hair gathered into a knot or round coil, chignon.
    * * *
    1 familiar (borrachera) drunken state
    \
    aunque la mona se vista de seda, mona se queda you can't make a silk purse out of a sow's ear
    mandar a freír monas a alguien familiar to tell somebody to get stuffed
    mona (de Pascua) Easter cake
    * * *
    1. f., (m. - mono) 2. f., (m. - mono)
    * * *
    SF
    1) (Zool) (=hembra) female monkey; (=especie) Barbary ape
    - aunque la mona se vista de seda mona se queda
    2) * (=copión) copycat *
    3) * (=borrachera)

    coger o pillar una mona — to get sloshed o plastered *

    4)
    5) LAm * (=droga) Colombian golden marijuana
    6)
    * * *
    femenino (Taur) ribbon; ( lazo) (RPl) bow
    * * *
    1) (fam) ( borrachera)
    2)
    a) ( en naipes) old maid
    b) (Col) ( para un álbum) picture card

    como la mona — (CS fam) terrible

    c) (Ven fam) ( mujer pretenciosa) stuck-up woman
    * * *
    A ( fam)
    (borrachera): agarrar una mona to get plastered ( colloq)
    vete a dormir la mona go and sleep it off
    B
    1 (en naipes) old maid
    2 ( Col) (para un álbum) picture card
    como la mona (CS fam); terrible
    tiene una secretaria como la mona her secretary's terrible o absolutely hopeless o a total disaster
    Compuesto:
    ( Esp) Easter cake
    * * *

    Multiple Entries:
    mona    
    moña
    mona sustantivo femenino
    1 (fam) ( borrachera):

    dormir la moña to sleep it off
    2


    como la moña (CS fam) terrible

    moña sustantivo femenino (Taur) ribbon;
    ( lazo) (RPl) bow
    mono,-a
    I m,f Zool monkey
    II sustantivo masculino
    1 Indum (para trabajo) overalls pl; US coveralls pl
    2 argot (de abstinencia) cold turkey
    III adj fam (bonito) lovely, pretty, charming
    ♦ Locuciones: ¿tengo monos en la cara?, what are you staring at?
    mona f fam
    ♦ Locuciones: coger/pillar una mona, to get pissed, plastered, sloshed
    dormir la mona, to sleep it off
    ' moña' also found in these entries:
    Spanish:
    dormir
    - mona
    - mormón
    English:
    sleep off
    - Mormon
    * * *
    mona nf
    1.
    Fam [borrachera]
    agarrar una mona to get plastered;
    dormir la mona to sleep it off
    2. [pastel]
    mona (de Pascua) = cake traditionally eaten at Easter especially in Catalonia
    3. Chile [maniquí] mannequin
    4. Comp
    CSur Fam
    como la mona [terrible] terrible;
    me siento como la mona I feel terrible;
    este libro está escrito como la mona this book is atrociously written
    5. ver mono2
    * * *
    f ZO (female) monkey;
    dormir la mona fam sleep it off

    Spanish-English dictionary > moña

  • 103 moña

    Multiple Entries: mona     moña
    mona sustantivo femenino 1 (fam) ( borrachera): dormir la moña to sleep it off 2
    como la moña (CS fam) terrible

    moña sustantivo femenino (Taur) ribbon; ( lazo) (RPl) bow
    mono,-a
    I m,f Zool monkey
    II sustantivo masculino
    1 Indum (para trabajo) overalls pl; US coveralls pl
    2 argot (de abstinencia) cold turkey
    III adj fam (bonito) lovely, pretty, charming Locuciones: ¿tengo monos en la cara?, what are you staring at?
    mona f fam Locuciones: coger/pillar una mona, to get pissed, plastered, sloshed
    dormir la mona, to sleep it off ' moña' also found in these entries: Spanish: dormir - mona - mormón English: sleep off - Mormon

    English-spanish dictionary > moña

  • 104 mona

    Multiple Entries: mona     moña
    mona sustantivo femenino 1 (fam) ( borrachera): dormir la mona to sleep it off 2
    como la mona (CS fam) terrible

    moña sustantivo femenino (Taur) ribbon; ( lazo) (RPl) bow
    mono,-a
    I m,f Zool monkey
    II sustantivo masculino
    1 Indum (para trabajo) overalls pl; US coveralls pl
    2 argot (de abstinencia) cold turkey
    III adj fam (bonito) lovely, pretty, charming Locuciones: ¿tengo monos en la cara?, what are you staring at?
    mona f fam Locuciones: coger/pillar una mona, to get pissed, plastered, sloshed
    dormir la mona, to sleep it off ' mona' also found in these entries: Spanish: dormir - moña - mormón English: sleep off - Mormon

    English-spanish dictionary > mona

  • 105 bonics

    bonitos, cucos, lindos, majos, monos

    Vocabulari Català-Castellà > bonics

  • 106 bufons

    bufones, cucos, monos

    Vocabulari Català-Castellà > bufons

  • 107 быть в ссоре

    v
    gener. desavenir, estar de monos, estar reñido (con; ñ êåì-ë.), no hablarse

    Diccionario universal ruso-español > быть в ссоре

  • 108 мучиться от ломки

    v

    Diccionario universal ruso-español > мучиться от ломки

  • 109 продувать

    несов.
    2) (вин. п.), разг. (о ветре, воздухе) pasar vi (el viento, el aire)
    * * *
    v
    2) colloq. (о ветре, воздухе) pasar (el viento, el aire), (ñåðäèáüñà) estar de monos (un tiempo)
    3) eng. barrer, insuflar, soplar, purgar (котлы и т.п.)
    4) simpl. (ïðîèãðàáü) perder, (ïðîèãðàáüñà) perder el juego

    Diccionario universal ruso-español > продувать

  • 110 продуть

    сов., вин. п.
    1) limpiar a chorro de aire, soplar vt
    2) безл.

    его проду́ло — cogió un resfriado

    3) прост. ( проиграть) perder (непр.) vt
    * * *
    v
    1) gener. limpiar a chorro de aire, soplar
    3) simpl. (ïðîèãðàáü) perder, (ïðîèãðàáüñà) perder el juego

    Diccionario universal ruso-español > продуть

  • 111 beta

    1. bēta, ae, f. (keltischen Urspr.), Bete, Mangold, ein Gartengewächs (Beta vulgaris, L.), Plaut., Cic. u.a. – Nbf. bētis, is, f., Ser. Samm. 983.
    ————————
    2. bēta, indecl. (βητα), Name des zweiten Buchstabens des griech. Alphabets (rein lat. be, deutsch Be), hoc discant ante alpha et beta, noch vor dem Abece, noch ehe sie lesen lernen, Iuven. 14, 209. – Sprichw. = der Zweite, Mart. 5, 26. – Nbf. bēta, ae, f. b. Auson. edyll. de litt. monos. 13. p. 138 Schenkl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > beta

  • 112 delta

    delta, ae, f. od. indecl. n., der vierte Buchstabe des griechischen Alphabets, Δ, Mela 2, 7, 14 (2. § 115). Auson. Technop. (XXVII) 12. de litt. monos. 14. p. 138, 22 Schenkl. – meton., Delta (indecl. n.), das von den Nilmündungen in Unterägypten gebildete Delta, Auct. b. Alex. 27, 1. Plin. 3, 121; 5, 50 u. ö. Mela 1, 9, 2 (1. § 51).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > delta

  • 113 frux

    frūx, frūgis, f. (fruor), die Frucht, I) eig.: a) die Feldfrucht, Erdfrucht, die Getreide- u. Hülsenfrucht, das Getreide, sterilis sine fruge, sine arbore tellus, Ov.: segetes sine fruge surgentes, Sen.: non omnem frugem neque arborem in agro reperire, Cic.: Plur., quae terra fruges ferre possit, Cic.: terrae fruges bacaeve arborum, Cic.: fruges atque bacae, Cic.: fruges et poma, Gell.: ubertas frugum atque fructuum, Cic.: ager frugum fertilis, Sall. – dah. medicatae fruges, Zauberkräuter, Verg. Aen. 6, 420. – b) die Baumfrucht, Baumfrüchte, arbor curvetur frugibus, Col. poët.: quercus et ilex multā fruge pecus iuvet, Hor. – II) übtr.: A) die Frucht, Früchte, fruges industriae, Cic.: ingeniorum praecox genus non temere pervenit ad frugem, kommt nicht zur Reife, trägt keine Früchte, Quint.: bonam frugem libertatis ferre, Liv.: expertia frugis, was ohne moralischen Nutzen ist, Hor.: inseris aures fruge Cleantheā, mit kl. Frucht, d.i. Lehre, Pers.: frugem tuam periclitabor, Tauglichkeit Nutzbarkeit, Apul. – B) insbes., die moralische Tauglichkeit = Besserung, se ad bonam frugem recipere, sich bessern, vernünftiger werden, Cic. Cael. 28: alqm ad frugem compellere, zur Vernunft bringen, Plaut. Bacch. 1085: ebenso alqm ad frugem corrigere, Plaut. trin. 118: quibus artibus ceteros homines ad bonas fruges utilitatemque perduce-
    ————
    bat, Schol. Caes. Germ. Arat. 287. p. 406 E.: multa alia ad bonam frugem ducentia, Hinweise zur Rechtschaffenheit u. Tugend, Gell. 13, 28 (27), 2: cum deviaret a fruge bona, Amm. 25, 4, 16. – dah. Dat. frūgī, adjekt. = (dem spätern) frugalis, α) in seiner Art etwas taugend, vernünftig handelnd, rechtschaffen, brav (ein braver Kerl, eine brave Haut), bieder, ordnungsliebend (Ggstz. nequam), homo frugi, Cic.: servus frugi, Cic.: filius frugi, Sen. rhet.: frugi es, Ter.: si frugi est, wenn er seine Sache gut macht, Plaut.: Antonius frugi factus est, Cic.: sum bonus et frugi, Hor.: permodestus et bonae frugi, Cic.: vita frugi, Cic. fil. in Cic. ep.: m. Genet., multarum rerum frugi vir, Fronto ad Anton. Pi. 3. p. 165, 4 N.: dah. Frugi, ein Beiname des L. Kalpurnius Piso, s. Calpurnius. – β) mit Sparsamkeit eingerichtet, sparsam, mäßig, atrium, Plin. ep.: cena, Plin. ep.: victus, Quint. – Nom. frux, Enn. ann. 314 u. 431. Auson. edyll. 12 monos. de cibis 4. p. 135 Schenkl: archaist. Dat. fruge u. frugei = frugi, Corp. inscr. Lat. 1, 1072 u. 1256. – Der urspr. Genet. frugis in bonae frugis wird anerkannt von Gell. 6 (7), 11, 2. Charis. 105, 1. Mar. Victorin. 1, 4. 8. p. 9, 13 sqq. (K).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > frux

  • 114 gamma

    gamma, ae, f., aber auch wie im Griech. το γάμμα n. indecl., I) der griech. Buchstabe Γ, das Gamma, der G-Laut, Auson. Technop. (XXVII) 12. de litt. monos. 21. p. 138 Schenkl: Plur., Serg. 476, 16 K. u. (daher) Anecd. Helv. 93, 15. – II) übtr., bei den Schriftstellern vom Feldmessen, die Gammagestalt = die rechtwinkelige Gestalt der Äcker, Gromat. vet. 43, 16; 74, 13 u.a. – Dav. gammātus, a, um, gammaförmig, ager, ibid. 218, 2: lapis, ibid. 243, 5 u.a.: limes, ibid. 319, 7 u.a.: terminus, ibid. 406, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gamma

  • 115 opimo

    opīmo, āvī, ātum, āre (opimus), I) fett-, fruchtbar machen, A) eig.: terram ad educandos fetus suos, Apul. de mund. 23. – bildl., venustos uberi facundiā sales, Auson. epist. 15, 1 sq. p. 173 Schenkl. – B) übtr.: a) reichlich machen, erfüllen, autumnum, Auson. egl. de mens. monos. 9. p. 10, 9 Schenkl: mensam suam numquam nisi agrestibus, mit ländlichen Gerichten besetzen, Vopisc. Tac. 11, 5. – b) verherrlichen, numina victimis, Mart. Cap. poët. 9. § 914. – II) fett (feist) machen, turtures, Colum., ostrea, Sidon.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > opimo

  • 116 Palamedes

    Palamēdēs, is, m. (Παλαμήδης), Sohn des euböischen Königs Nauplius, der Erfinder der Leuchttürme, des Maßes, der Wage, des Brettspiels, der Würfel, der Wurfscheibe, der vier griechischen Buchstaben Θ, Ξ, Φ, Χ (s. Plin. 7, 192), nach anderen der Buchstaben Υ u. Δ durch Beobachtung des Fluges der Kraniche, begleitete Agamemnon nach Troja, wo er von Ulixes, den er zum Zuge nach Troja gezwungen hatte, beständig verfolgt und zuletzt auf dessen Veranlassung getötet wurde, Varro Atac. bei Interpr. vet. ad Verg. Aen. 2, 82. Cornif. rhet. 2, 28. Cic. Tusc. 1, 98 (wo Akk. Palamedem). Poët. trag. bei Cic. de off. 3, 98 (wo Genet. Palamedi). Quint. 3, 1, 10 (wo Akk. Palameden). Ov. met. 13, 56 sq. Hyg. fab. 95 u. 105. Serv. Verg. Aen. 2, 81: Palamedis avis, der Kranich, Mart. 13, 75, 2. – Dav.: A) Palamēdēus, a, um (Παλαμήδειος), palamedëisch, Manil. 4, 206. – B) Palamēdiacus, a, um (Παλαμηδιακός), palamedisch, Cassiod. var. 8, 31, 8. – C) Palamēdicus, a, um (Παλαμηδικός), palamedisch, Auson. Technop. de monos. 25. p. 138 Schenkl.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Palamedes

  • 117 Pythagoras

    Pȳthagorās, ae, Akk. am u. ān, m. (Πυθαγόρας), der berühmte griechische Philosoph und Politiker aus Samos (um 550 v. Chr.), der nach seinen Reisen in Ägypten u. Griechenland endlich seinen Sitz in Unteritalien (in Kroton und Metapontum) nahm, wo er die nach ihm benannte philos. Schule gründete, die zugleich auch politische Zwecke verfolgte, Liv. 1, 18, 2. Cic. de rep. 2, 28. Cic. Tusc. 1, 20 u. 4, 44 (Akk. -ān). Apul. flor. 15. p. 18, 4 Kr. Hor. sat. 2, 4, 3 (Akk. -ān). Mart. 9, 47, 3: Nbf. Nom. Pythagora, Fronto ep. ad Ver. 1, 1. – Er lehrte die Seelenwanderung u. behauptete daher, in der Gestalt des Euphorbus schon einmal zur Zeit des trojan. Krieges gelebt zu haben; dah. Pythagoras renatus, Hor. epod. 15, 21; vgl. Panthoides. – littera Pythagorae = Υ Ύ ψιλόν), mit dem Pythagoras zuerst die beiden verschiedenen Lebenswege, den der Tugend u. den des Lasters, verglichen haben soll, s. Lact. 6, 3, 6. Pers. 3, 56: bivium Pythagorae gen. b. Auson. edyll. 12 de litteris monos. 9. p. 138 Schenkl. – Dav.: A) Pȳthagorēus, a, um (Πυθαγόρειος), pythagorëisch, somnia, Hor.: pavo, der Pfau, in den nach der Lehre des Pythagoras von der Seelenwanderung Homers Seele gefahren war, ehe sie in den Leib des Ennius eingezogen, Pers. 6, 11. – subst., Pythagorēus (in Hdschrn. und Ausgg. auch -īus), ēi, m., des Pythago-
    ————
    ras Schüler u. Anhänger, der Pythagoreer, Sing. u. Plur. b. Varro r. r. 1, 1, 8. Cic. de or. 2, 154; de rep. 2, 28 u.a. (vgl. über die Form -ius bes. Osann Cic. de rep. p. 466 sqq.). – B) Pȳthagoricus, a, um (Πυθαγορικός), pythagorisch, libri, Liv.: illa schola, Sen.: philosophia, Plin.: disciplina, Boëth. – subst. Pȳthagoricus, ī, m., des Pythagoras Schüler u. Anhänger, der Pythagoriker, Sen. de ben. 7, 21, 1: Plur. b. Lact. 2, 8, 48. Hieron. epist. 53, 1. Ambros. in psalm. 118. serm. 2. § 5. Boëth. art. geom. 396, 7 Fr. ( aber Cic. de div. 1, 62 jetzt Pythagoriis). – C) Pȳthagorisso, āre (Πυθαγορίζω), den Pythagoras nachahmen, Apul. flor. 15. p. 19, 17 Kr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Pythagoras

  • 118 ramus

    rāmus, ī, m. (verwandt mit radix), I) der Ast, Zweig (Ggstz. stirps, truncus), 1) eig.: a) übh.: ramus nodosus, retorridus, Sen.: frondens, Verg.: viridis, Ov.: arbor multorum ramorum, Fronto: rami palmarum, Palmzweige, Eccl.: in quibus non truncus, non rami, non folia, Cic.: ab eius (cornus) summo sicut palmae ramique late diffunduntur, Caes. b.G. 6, 26, 2. – bildl., non solum ramos amputare miseriarum, sed omnes radicum fibras evellere, Cic. Tusc. 3, 13: fortitudo, cuius patientia et perpessio et tolerantia rami sunt, Sen. ep. 67, 10. – b) insbes., ein Ast als Keule, des Herkules, Prop. 1, 1, 13; 4, 9, 15. – 2) (poet.) meton., rami, a) Baum, bacas dant rami, Verg. Aen. 3, 650. – b) Baumfrüchte, rami atque venatus alebat, Verg. Aen. 8, 318. – c) Weihrauch, Claud. III cons. Hon. 211. – II) übtr.: 1) ein einzelner dünner Rohrstengel, Plin. 16, 163. Avien. fab. 16, 7. – 2) = mentula, Nov. com. 21. Prud. adv. Symm. 1, 115. – 3) Plur. rami, die Arme des griech. Buchstaben Y, die vom Samier Pythagoras als Sinnbild der beiden moral. Lebenspfade gebraucht wurden, Auson. edyll. 12. de litt. monos. 9. p. 138 Schenkl: dah. Samii rami gen., Pers. 3, 56. – 4) der Ast, Zweig eines Gebirges mons Cambalidus, qui est Caucasi ramus, Plin. 6, 134. – 5) der Arm eines Flusses, multos nihilominus ignobiles ramos in aliud atque litus
    ————
    porrigit (Nilus), Sen. nat. qu. 4, 2, 12. – 6) die Abzweigung einer Wasserleitung, r. Augustae (aquae), Frontin. aqu. 5: sublatis eiusmodi ramis, Röhrenverzweigungen, ibid. 115. – 7) der Zweig, die Linie der Verwandtschaft, Pers. 3, 28.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > ramus

  • 119 Ser

    1. Sēr, Sēris, m. (Σήρ), der Serer, Plur. Sēres, um, m. (Σηρες), die Serer, eine Völkerschaft im östlichen Asien, und zwar im östlichen Teile der kleinen Bucharei, in der Kotschotei und einem Teile des westl. China, berühmt durch die Bereitung seidenartiger Stoffe, Mela 1, 2, 3 (1. § 11) u. 3, 7, 1 (3. § 60). Plin. 6, 54. Amm. 23, 6, 67 sq. Verg. georg. 2, 121: Akk. Seras, Hor. carm. 1, 12, 56. Mela 1, 2, 3 (1. § 11). – Sing. (meist kollektiv) bei Auson. edyll. monos. de hist. 24. p. 137 Schenkl. Sen. Herc. Oet. 667 Leo. – Dav. Sēricus, a, um (Σηρικός), serisch, ferrum, Plin.: sagitta, Hor. – pulvillus, serisches (seidenes Kissen, Hor.: vestis, serisches (seidenes) Kleid, - Decke, Plin.: so auch toga, Quint.: carpenta, mit serischen (seidenen) Vorhängen, Prop. – subst., a) sēricum, ī, n., serischer-, seidener Stoff, Solin. u.a.: u. seidenes Kleid, Tertull.: Plur., sērica, ōrum, n., seidene Stoffe, -Kleider, Prop., Sen. u.a. – b) sīricae, ārum, f., seidene Kleider, Corp. inscr. Lat. 4, 1940. – c) sēricī (sīricī), ōrum, m., Seidenhändler, Salv. de gub. dei 4, 14, 69 (wo Halm mit cod B Syricorum hat).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ser

  • 120 spiritus

    spīritus, ūs, m. (spiro), der Hauch, I) der Hauch = Lufthauch, Luftzug, die wehende bewegte Luft, 1) übh.: spiritus Boreae, Verg.: spiritus purior, Frontin. aqu.: semper aër spiritu aliquo movetur, Plin. ep.: quo spiritus non pervenit, Varro: circumfusus nobis spiritus, Quint.: alvus redditur cum multo spiritu, Winden, Blähungen, Cels.: u. so digerere spiritum, die Blähungen abtreiben, Cels. – 2) das Einatmen der Luft, das Atemholen, der Atem, caeli, Cic.: aër spiritu ductus, Cic. – und die Luft, insofern sie eingeatmet wird, quid tam est commune quam spiritus vivis? Cic.: noxius caeli spiritus, ungesunde Luft, Pallad. – 3) der Atem, Hauch, angustior, kurzer Atem, Cic.: uno spiritu, in einem Atem, Cic.: spiritum reddere, den Atem von sich geben, Cic.: spiritum movere, atmen, Cels.: spiritum trahere, Atem holen, Cels., Curt. u.a. (s. Mützell Curt. 3, 6 [15], 10): spiritum intercludere, Liv. u. Curt.: spiritum includere, Liv. u. Plin.: spiritum intercipere, Sen. rhet.: quos idem deus de suis spiritibus figuravit, Lact. epit. 42, 3. – insbes., der Lebenshauch, das Leben, spiritum auferre, Cic.: extremum spiritum effundere in victoria, Cic.: ultimum spiritum reddere, seinen Geist aufgeben, Vell.: u. so spiritum patriae reddere, Cic., u. spiritum ponere, deponere, dimittere, Eccl. (s. Bünem. Lact. 4, 26, 31): ultimum spiritum trahere, Sen.: sub acerbi-
    ————
    ssimi carnificis arbitrio spiritum ducere, hinschmachten, Liv.: reliquum spiritum exhaurire (v. einem Schlag), Cic.: filiorum suorum postremum spiritum ore excipere, Cic.: quorum usque ad extremum spiritum est provecta prudentia, Cic.: non effundere mihi spiritum videtur, sed tradere, Sen. – dah. a) das Seufzen, Hor. epod. 11, 10. Prop. 1, 16, 32. – b) das Zischen der Schlange, Ps. Verg. cul. 182 R. – c) als gramm. t.t., der Spiritus (asper od. lenis), Auson. edyll. 12. de litt. monos. 19. p. 138 Schenkl: sp. asper vel lenis, Prisc. 2, 12. – d) der Ton, Klang, die Stimme, Quint. – e) ein durch den Atem bestimmtes Zeitteilchen, Taktteilchen, Cic. de or. 3, 184. – 4) der Duft, Dunft, die Ausdünstung, Lucr. u. Cels.: sp. pestilens, Capit.: sp. florum, Gell.: aëris spiritus graves, böse Wetter, Schwaden in der Erde, Vitr. – II) prägn., der Geist, A) die Seele, 1) appell.: a) eig.: morte carens spiritus, Ov.: dum spiritus hos regit artus, Verg. – b) meton., der Geist, die Seele = Person, carissimi sibi spiritus, Vell. 2, 123, 2: religiosissimus spiritus tam crudeliter vexatus, Val. Max. 1, 1, 14. – 2) personif., der Geist, Sen. ep. 41, 2: Spiritus sanctus, Auson. ephem. 4. parecb. 18. p. 4 Schenkl. Cod. Iust. 1, 1, 1: u. so iurare per Deum et Christum et sanctum Spiritum (von den Soldaten, bei der Vereidigung), Veget. mil. 2, 5: nocens ille Spiritus, böse Geist, Lact. 4, 27, 12: Spiritus nigri, die bösen Gei-
    ————
    ster, Sedul. carm. 3, 41. – B) übtr.: 1) der hohe Geist, die hohen Gedanken, im Guten u. Bösen, hochstrebender, kühner, unternehmender Sinn, dah. auch Übermut, Trotz, Stolz usw., qui spiritus illi (Dat.), qui vultus etc., Geist, Majestät, Ansehen, Verg.: spiritus regius, Cic.: spiritus tribunicii, Cic.: spiritus patricii, Kastengeist, Adelstolz, Liv.: ingentis spiritus vir, Liv.: spir. Dolabellae, anmaßendes Benehmen, Cic.: res gestae mihi nescio quos spiritus attulerunt, Cic.: tantos sibi spiritus, tantam arrogantiam sumpserat, ut ferendus non videretur, Caes.: etiam minus barbaro atque impotenti animo spiritus facere, übermütig machen, Liv.: altiores spiritus sumere, höher hinauswollen, Tac.: remittere spiritus, comprimere animos suos, sedare arrogantiam, Cic.: multis saepe bellis fractos spiritus esse, Liv.: cetera maioris operis ac spiritus, von größerer Wichtigkeit und höherer Art, Quint. 1, 9, 6. – 2) die Gesinnung, hostiles, Liv. 2, 35, 6. – 3) der Unwille, die Erbitterung, der Zorn, spiritus alcis mitigare, Tac. ann. 13, 21. – 4) der Hauch der Begeisterung, der Geistesaufschwung, die Begeisterung, der Enthusiasmus, das Feuer, divinus, Liv.: poëticus, Quint.: mihi spiritum Graiae tenuem Camenae Parca dedit, Hor.: carent libri spiritu illo propter quem maiora eadem illa, cum aguntur, quam cum leguntur, videri solent, Cic. – spĭrĭtus gemessen bei Prud. cath. 10, 8. Sedul. hymn.
    ————
    1, 100. – Genet. Plur. spirituum, Prisc. de vent. (Rose Anecd. 2. p. 53, 10): Dat. od. Abl. Plur. spiritibus, Vulg. Luc. 6, 18; 7, 21; 8, 2 u.a. Augustin. serm. 216, 11 extr. – Nbf. spiritum, ī, n., Ital. act. apost. 16, 7, wov. Abl. spirito, Corp. inscr. Lat. 13, 1898.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > spiritus

См. также в других словарях:

  • Monos — is an island in the Republic of Trinidad and Tobago. It is one of the Bocas Islands , which lie in the Bocas del Dragón (Dragons Mouth) between Trinidad and Venezuela. It is so named as the island was once home to noisy Red Howler Monkeys (Monos… …   Wikipedia

  • Monos (revista) — Monos [[Archivo: |220px]] Portada del tercer número de Monos …   Wikipedia Español

  • Monos con navaja — Título Monos con navaja Ficha técnica Dirección Stanley Gonczanski Producción Estanislao Gonczanski Música …   Wikipedia Español

  • Monos en el espacio — Sam, el macaco que voló a una altura de 88 km en 1958. (NASA). Antes de que el humano fuera en un vuelo espacial tripulado lanzado al espacio, diversos animales fueron usados para investigar los efectos biológicos de una exploración espacial como …   Wikipedia Español

  • Monos Fahrzeugfabrik — Die Monos Fahrzeugfabrik GmbH war ein deutscher Automobilhersteller, der von 1928 bis 1929 in Berlin Lichtenberg ansässig war. Der Monos war ein Dreiradfahrzeug mit einem einzelnen Vorderrad und zwei hintereinander angeordneten Sitzplätzen… …   Deutsch Wikipedia

  • Monos Island — Sp Mònoso salà Ap Monos Island L M. Antiluose, Trinidadas ir Tobagas …   Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė

  • monos — (греч.) один …   Словарь ботанических терминов

  • monos — pop. Policías uniformados// guardaespaldas …   Diccionario Lunfardo

  • MONOS — Metal Oxide Nitride Oxide Semiconductor Contributor: CASI …   NASA Acronyms

  • monos — mon·o || mÉ‘nəʊ /mÉ’ pref. one, single; containing one (Chemistry) adj. monophonic, single channel n. black howler of Central America …   English contemporary dictionary

  • monos — plural of mono …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»