-
81 long-tailed monkey
s.mico de cola larga, mico, cefo. -
82 maimón
1. adj 2. m1) см. mico 1)2) Анд. pl маймон ( суп на оливковом масле) -
83 antisismico
-
84 asismico
-
85 cosmico
còś mico (pl - ci) agg 1) космический raggi cosmici — космические лучи 2) вселенский armonia cosmica — всемирная гармония mondo cosmico — вселенная dolore cosmico — мировая скорбь -
86 microcosmico
-
87 orgasmico
-
88 sismico
-
89 dimico
dī-mico, āvī (редко O uī), ātum, āre1) махать (наносить удары) мечом, бороться, сражаться (cum hoste Nep, rhH.; adversus aliquem Nep; pro patriā C, L; de imperio C; inter se PM)d. in mortem VP — вести смертельный бой2) всеми силами домогаться, упорно бороться (d. de gloriā и gloriae causā C; dimicantes competitores L)3) рисковать, подвергаться опасности лишиться (чего-л.)d. de repulsā L — подвергаться опасности получить отказ (не быть избранным)d. capite suo L (de vita C) — рисковать жизнью -
90 emico
ē-mico, cuī (cāvī), cātum, āre1) сверкать, блистать, искриться ( scintillae emicantes Q)pavor alicui emĭcat T — внезапный страх объемлет кого-л.2) устремляться, бросаться (juvenum manus emicat in litus V; e. carcere O)3) перен. воссиять, выделиться, отличиться ( magnitudine animi QC)4) мелькнуть, слететь ( emicuit nervo telum O)5) быстро подниматься, вырастать (castanea celeriter emicat Col)6) пульсировать, биться ( cor emicat VP)7) подскочить ( solo V); вскочить ( saltu in currum V); воспарить, взлететь, подняться (in cogitationes divīnas, ad summa Sen)8) вздыматься, выступать ( scopulus emicat in alto gurgite O) -
91 intermico
inter-mico, micuī, —, āreсиять, светиться (сквозь что-л.), просвечивать ( tenebras intermicat ignis VF) -
92 micans
1. micāns, antispart. praes. к mico2. adj.блестящий, сверкающий (stella O; gladii L; gladius sole micantior Eccl) -
93 micui
micuī pf. к mico -
94 praemico
prae-mico, —, —, āreярко светить, сверкать ( claro lumine Ap) -
95 supermico
super-mico, —, —, āreзатмить, превзойти ( beneficia alicujus Sen) -
96 emico
ē-mico, ē-micuī, ē-micātum, āre, zuckend, -sich schnellend hervorschießen, I) von verschiedenen Stellen aus, 1) eig.: a) v. Lebl., u. zwar α) v. der Flamme usw., hervorschießen, hervorblitzen, -sprühen, scintillis inter fumum emicantibus, Quint.: cum flamma ex eo monte emicuisset, Plin.: flamma emicat ex oculis, Ov.: dormienti circa caput flamma emicuit, Val. Max.: ex turri ignes emicant, Suet.: ab omni parte caeli emicare fulgura, Curt.: incendia de nubibus emicarunt, Apul. u. Augustin. – β) v. Quellen, Blut usw., hervorschießen, -quellen, scaturigines tenues emicant, Liv.: magna vis sanguinis emicat, Curt.: sanguis per utrumque foramen emicuit, Ov. – b) (poet.) v. leb. Wesen, hervorrennen, carcere (aus den Schr.), Ov. met. 10, 652. – 2) übtr.: a) hervorbrechen, alci pavor emicat, Tac.: quae (mala) diversis orbis oris emicabant, Flor. – b) hervorglänzen, -leuchten, egregia virtus alcis emicuit, Flor.: inter ceteros alci gloria emicuit, Iustin.: inter quae verba forte si emicuit decorum, Hor.: v. Pers., claritate rerum, Curt. 7, 6 (27), 20. – II) nach vorn: a) v. Geschossen, fortschwirren, abschnellen, telum excussum velut glans emicabat, Liv.: emicuit nervo telum, Ov.: saxa tormento emicant, Liv. – b) v. Blute, hervorschießen, illam in partem, unde etc., Lucr. 4, 1042. – c) (poet.) v. Pers., hinausspringen, -eilen, in litus, Verg.: u. vorspringen, longe ante omnia corpora, Verg. – III) aus der Tiefe nach oben, emporspringen, 1) eig.: a) v. Lebl.: cor emicat, schlägt, Vell.: in superos aër tenuissimus emicat ignes, Ov.: v. Blute, emporspritzen, alte od. in altum, Ov. – b) (poet.) v. leb. Wesen, empor-, aufschnellen, empor-, aufspringen, absol., altera lanx emicat, schnellt empor, in die Höhe, Verg.: solo (vom Boden), Verg.: in currum, Verg.: in auras Ov. – 2) (poet.) übtr., a) v. konkr. Subjj., emporragen, alto gurgite (v. einem Felsen), Ov. met. 9, 226: cacumen fluctu emicuit, Lucan. 5, 76. – b) v. Geiste, sich empor-, aufschwingen, animus ad summa emicaturus, Sen.: animus in (zu) cogitationes divinas emicat, Sen. – / Ungew. Perf. emicavi, Quint. 1, 6, 17: emicarunt, Apul. de mund. 34: emicasse, Augustin. de civ. dei 4, 2. p. 148, 3 D.2 Paul. Nol. nat. 13, 182.
-
97 intermico
inter-mico, micuī, āre, zwischen etwas hindurchscheinen, -schimmern, m. Dat., rutilum squamis intermicat aurum, Claud. – m. Acc., tenebras nimbosque intermicat ignis, Val. Flacc. – absol., cernis, ut ingentes murorum porrigat umbras campus, et e speculis moriens intermicet ignis? Stat.: caelum subtextum caligine cernebatur obscurā et... ad usque meridiem intermicabant iugiter stellae, Amm.: intermicantia astrorum lumina, Lact.: intermicantes gemmae, Salv. – übtr., virtus in operibus humanae animae intermicat, Iulian. bei Augustin. op. imperf. c. Iul. 1. 37.
-
98 micans
micāns, antis, Compar. micantior, s. mico.
-
99 micatio
-
100 micatus
См. также в других словарях:
Mico — Mico … Wikipédia en Français
Mico — Callithrix argentata … Википедия
MICO-80 — Mikrocomputer im Metallgehäuse Der MICO 80 ist ein Lerncomputer mit Zilog Z80 Mikroprozessor, der zur PROFI 5 Mikrocomputerfamilie funktionskompatibel ist. Er wurde 1982 entwickelt und wird seitdem in der industriellen Aus und Weiterbildung und… … Deutsch Wikipedia
mico — s. m. 1. [Brasil] [Jogos] Jogo de cartas que tem por objetivo fazer pares de cartas de animais machos e fêmeas. = MICO PRETO 2. [Brasil] [Jogos] Carta desse jogo que contém a representação de um macaco (mico) preto e que, por não ter par, faz o … Dicionário da Língua Portuguesa
mico — (Voz cumanagota). 1. m. Mono de cola larga. 2. coloq. Persona pequeña y muy fea. 3. fest. coloq. U. para referirse cariñosamente a los niños. 4. coloq. Hombre lujurioso. 5. coloq. C. Rica), El Salv.), Guat. y Nic. Vagina de la mujer … Diccionario de la lengua española
Mico — may refer to: Motor Industries Company, former name for Bosch India Mico University College, Jamaica Mitso Asen, Bulgarian tsar Muskogee meaning chief Mico, genus of monkey Mico (band), Canadian rock band Mico, Texas, city in Texas nickname for… … Wikipedia
mico — mico, ca sustantivo masculino,f. 1. Uso/registro: coloquial. Pragmática: afectivo. Niño pequeño: Su hija pequeña es un mico, pero ya come sola. 2. (macho y hembra). Mono de cola larga: Los micos son pequeños. sustan … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Mico — Mi co, n. [Sp. or Pg. mico.] (Zo[ o]l.) A small South American monkey ({Mico melanurus}), allied to the marmoset. The name was originally applied to an albino variety. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
mico — Element prim de compunere savantă, cu sensul de ciupercă , referitor la ciuperci . [< fr. myco , it. mico , cf. gr. mykes]. Trimis de LauraGellner, 08.06.2005. Sursa: DN MIC(O) / MICET(O) , MICÉTE, MICÍNĂ, MICÓZĂ elem. ciupercă . (< fr.… … Dicționar Român
Mićo — Míćo DEFINICIJA ONOMASTIKA m. os. ime, hip. od Bratimir, Dimitrije, Dragomir, Mihovil, Mitar, Milivoj, Miroslav, Tihomir, Velimir i sl.; isto: Míco pr.: Mȉcak (Ivanić Grad, Donja Stubica), Mȉcan (Vukovar, Velika Gorica), Mìcek (110, Zagreb,… … Hrvatski jezični portal
MICO — Is CORBA CORBA 2.0 Implementierung … Acronyms