Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

maria+montesque+polliceri

  • 1 mons

    mons, tis (archaic abl. montei, Enn. ap. Non. 222, 33; cf. Ann. v. 420 Vahl.), m. [etym. dub., perh. from the root min, whence also, emineo, mentum, minari; cf. minae; lit. a projecting body; hence], a mountain, mount.
    I.
    Lit.:

    montium altitudines,

    Cic. N. D. 2, 39, 98:

    altissimi,

    Caes. B. G. 3, 1:

    avii,

    Hor. C. 1, 23, 2:

    inaccessi,

    Plin. 6, 28, 32, § 144:

    lapidosi,

    Ov. M. 1, 44.—Prov.:

    parturiunt montes, nascetur ridiculus mus, said where much is promised but little performed,

    Hor. A. P. 139.—
    II.
    Transf.
    A.
    A mountain, i. e. a (heaped-up, towering) mass, a heap, quantity:

    argenti montes,

    Plaut. Mil. 4, 2, 73:

    montes mali ardentes,

    id. Merc. 3, 4, 32; id. Ep. 1, 1, 78:

    ita mali maeroris montem maxumum conspicatus sum,

    id. Most. 2, 1, 6:

    mons in Tusculani monte,

    i. e. a lofty, splendid building near Tusculum, Cic. Pis. 21, 48:

    aquae,

    Verg. A. 1, 105:

    armorum,

    Sil. 10, 549.—Of a wagon-load of stones:

    eversum fudit super agmina montem,

    Juv. 3, 258; Stat. Th. 1, 145.—Prov.:

    montes auri polliceri,

    to promise mountains of gold, to make great promises, Ter. Phorm. 1, 2, 18; so,

    maria montesque polliceri,

    Sall. C. 23, 3:

    magnos montes promittere,

    Pers. 3, 65.—
    B.
    A mountain-rock, rock in gen. ( poet.):

    fertur in abruptum magno mons improbus actu,

    Verg. A. 12, 687:

    Graii,

    Greek marble, Stat. Th. 1, 145.—
    C.
    Mountain-beasts, wild beasts (late poet.):

    consumant totos spectacula montes,

    Claud. Cons. Mall. Theod. 310.

    Lewis & Short latin dictionary > mons

  • 2 polliceo

    pollĭcĕor, ĭtus ( act. form polliceres, Varr. Sat. Menip. 8, 5), 2, v. dep. a. and n. [from an old prep. por or port (= Gr. porti, proti, or pros; cf. pro) and liceor].
    I.
    To hold forth, offer, promise any thing (freq. and class.;

    syn.: promitto, spondeo): neque minus prolixe de tuā voluntate promisi, quam eram solitus de meā polliceri,

    Cic. Fam. 7, 5, 1; id. Planc. 42, 101; cf.:

    alicui studium,

    id. Fam. 5, 8, 4; cf.:

    mirandum in modum profitentur, offerunt se, pollicentur,

    id. Q. Fr. 1, 2, 5:

    id omne tibi polliceor ac defero,

    id. Imp. Pomp. 24, 67:

    pro certo polliceor hoc vobis atque confirmo me esse perfecturum, ut, etc.,

    id. Agr. 2, 37, 100:

    non modo ut ponatur, verum etiam ut inviolata maneat pollicetur,

    Just. 9, 2, 12.—With subj. alone, Hirt. B. G. 8, 52, 4: alicui divitias, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 359 Vahl.):

    hospitium et cenam,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 8:

    plus pollicere quam ego a te postulo,

    id. Truc. 2, 4, 23.—With inf. pres.:

    modo Qui sum pollicitus ducere,

    Ter. And. 3, 5, 7;

    jusjurandum pollicitus est dare,

    Plaut. Most. 5, 1, 36:

    pollicentur obsides dare,

    Caes. B. C. 4, 21, 5; 6, 9, 7:

    benigne,

    Cic. Fam. 4, 13, 3:

    liberalissime,

    id. Att. 5, 13, 2.—Prov.: montes auri, to promise mountains of gold, i. e. boundless wealth, Ter. Phorm. 1, 2, 18;

    for which also: maria montesque,

    Sall. C. 23, 3.—
    II.
    Esp.
    1.
    Of an orator, in opening his speech, to promise, announce:

    quaeso ut, quid pollicitus sim, diligenter memoriae mandetis,

    Cic. Quint. 10, 36:

    docui, quod primum pollicitus sum, causam omnino, cur postularet, non fuisse, etc.,

    id. ib. 19, 60.—
    2.
    Of purchasers, to bid, offer:

    at illic pollicitus est prior,

    Plaut. Merc. 2, 3, 102.—
    3.
    Of auspices, to forebode, promise:

    id assuetae sanguine et praedā aves pollicebantur,

    Flor. 1, 1, 7.
    Act. collat. form pollĭcĕo, ēre, to promise (ante-class.): ne dares, ne polliceres, Varr. ap. Non. 471, 13.—
    2.
    polliceor, in a pass. signif.: ut aliis ob metum statuae polliceantur, Metell. Numid. ap. Prisc. p. 972 P.; Dig. 14, 1, 1:

    pollicita fides,

    Ov. F. 3, 366; Lact. Pasch. 60:

    pollicitus torus,

    Ov. H. 21, 140.—Hence, subst.: pollĭcĭ-tum, i, n., something promised, a promise, Ov. A. A. 1, 632:

    memores polliciti nostri,

    Col. 11, 3, 1.—In plur.:

    hanc tu pollicitis corrumpe,

    Ov. A. A. 1, 355:

    pollicitis captus,

    id. Am. 3, 7, 70; 2, 16, 48.

    Lewis & Short latin dictionary > polliceo

  • 3 polliceor

    pollĭcĕor, ĭtus ( act. form polliceres, Varr. Sat. Menip. 8, 5), 2, v. dep. a. and n. [from an old prep. por or port (= Gr. porti, proti, or pros; cf. pro) and liceor].
    I.
    To hold forth, offer, promise any thing (freq. and class.;

    syn.: promitto, spondeo): neque minus prolixe de tuā voluntate promisi, quam eram solitus de meā polliceri,

    Cic. Fam. 7, 5, 1; id. Planc. 42, 101; cf.:

    alicui studium,

    id. Fam. 5, 8, 4; cf.:

    mirandum in modum profitentur, offerunt se, pollicentur,

    id. Q. Fr. 1, 2, 5:

    id omne tibi polliceor ac defero,

    id. Imp. Pomp. 24, 67:

    pro certo polliceor hoc vobis atque confirmo me esse perfecturum, ut, etc.,

    id. Agr. 2, 37, 100:

    non modo ut ponatur, verum etiam ut inviolata maneat pollicetur,

    Just. 9, 2, 12.—With subj. alone, Hirt. B. G. 8, 52, 4: alicui divitias, Enn. ap. Cic. Div. 1, 58, 132 (Trag. v. 359 Vahl.):

    hospitium et cenam,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 8:

    plus pollicere quam ego a te postulo,

    id. Truc. 2, 4, 23.—With inf. pres.:

    modo Qui sum pollicitus ducere,

    Ter. And. 3, 5, 7;

    jusjurandum pollicitus est dare,

    Plaut. Most. 5, 1, 36:

    pollicentur obsides dare,

    Caes. B. C. 4, 21, 5; 6, 9, 7:

    benigne,

    Cic. Fam. 4, 13, 3:

    liberalissime,

    id. Att. 5, 13, 2.—Prov.: montes auri, to promise mountains of gold, i. e. boundless wealth, Ter. Phorm. 1, 2, 18;

    for which also: maria montesque,

    Sall. C. 23, 3.—
    II.
    Esp.
    1.
    Of an orator, in opening his speech, to promise, announce:

    quaeso ut, quid pollicitus sim, diligenter memoriae mandetis,

    Cic. Quint. 10, 36:

    docui, quod primum pollicitus sum, causam omnino, cur postularet, non fuisse, etc.,

    id. ib. 19, 60.—
    2.
    Of purchasers, to bid, offer:

    at illic pollicitus est prior,

    Plaut. Merc. 2, 3, 102.—
    3.
    Of auspices, to forebode, promise:

    id assuetae sanguine et praedā aves pollicebantur,

    Flor. 1, 1, 7.
    Act. collat. form pollĭcĕo, ēre, to promise (ante-class.): ne dares, ne polliceres, Varr. ap. Non. 471, 13.—
    2.
    polliceor, in a pass. signif.: ut aliis ob metum statuae polliceantur, Metell. Numid. ap. Prisc. p. 972 P.; Dig. 14, 1, 1:

    pollicita fides,

    Ov. F. 3, 366; Lact. Pasch. 60:

    pollicitus torus,

    Ov. H. 21, 140.—Hence, subst.: pollĭcĭ-tum, i, n., something promised, a promise, Ov. A. A. 1, 632:

    memores polliciti nostri,

    Col. 11, 3, 1.—In plur.:

    hanc tu pollicitis corrumpe,

    Ov. A. A. 1, 355:

    pollicitis captus,

    id. Am. 3, 7, 70; 2, 16, 48.

    Lewis & Short latin dictionary > polliceor

См. также в других словарях:

  • Liste lateinischer Phrasen/M — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • Modus Procedendi — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

  • Mutatis mutandis — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»