-
1 Male parta male dilabuntur
• What has been wrongly gained is wrongly lost. (Ill-gotten gains seldom prosper.) ( Cicero)Latin Quotes (Latin to English) > Male parta male dilabuntur
-
2 dilabor
dī-lābor, lapsus, 3, v. dep. n., to fall asunder, go to pieces, melt away, dissolve (class.).I.Lit.A.In gen.:B.glacies liquefacta et dilapsa,
Cic. N. D. 2, 10, 26; cf.nix,
Liv. 21, 36, 6:nebula,
id. 41, 2, 4:calor,
Verg. A. 4, 705:Vulcanus (i. e. ignis),
Hor. S. 1, 5, 73:aestus,
Tac. A. 14, 32 et saep.—Of a river, to flow apart, flow away, hoc quasi rostro finditur Fibrenus, et divisus aequaliter... rapideque dilapsus cito in unum confluit, Cic. Leg. 2, 3, 6:amnis presso in solum alveo dilabitur,
Curt. 5, 4, 8; cf. Mütz. ad h. 1.— Poet.:ungula in quinos dilapsa ungues,
divided, Ov. M. 1, 742:(Proteus) in aquas tenues dilapsus abibit,
melting, Verg. G. 4, 410.—In partic.1.In the historians, of persons, esp. of soldiers, to move away in different directions, to flee, escape, scatter, disperse:2.exercitus amisso duce brevi dilabitur,
Sall. J. 18, 3;so,
absol., id. C. 57, 1; Nep. Eum. 3, 4; Liv. 9, 45; Front. Strat. 2, 1, 18 al.— With ab:ab signis,
Liv. 23, 18; cf. id. 37, 20.—With ex or e, Liv. 6, 17; 24, 46, 4.— With in:in oppida,
Liv. 8, 29; cf. id. 21, 32; 40, 33; Front. Strat. 3, 8, 3.—With ad, Suet. Calig. 48; Front. Strat. 3, 6, 3:domum,
id. ib. 2, 12 fin.:ab eo,
desert, Vulg. 1 Reg. 13, 8.—Pregn., to tumble down, i. e. to fall to pieces, go to decay:II.monumenta virum dilapsa,
Lucr. 5, 312;so of buildings,
Liv. 4, 20 Drak.; Tac. A. 4, 43; id. H. 1, 68; 86 fin. al.:navis putris vetustate,
Liv. 35, 26:supellex,
Col. 12, 3, 5:cadavera tabo,
Verg. G. 3, 557; cf.:corpora foeda,
Ov. M. 7, 550:fax in cineres,
Hor. C. 4, 13, 28 et saep.Trop. (acc. to I. B. 2.), to go to decay, go to ruin, perish, be lost: male parta male dilabuntur, like our light come, light go, Poëta ap. Cic. Phil. 2, 27 (for which, disperire, Plaut. Poen. 4, 2, 22):2.ne omnia dilabantur, si unum aliquod effugerit,
Cic. Tusc. 4, 5, 10:praeclarissime constituta, respublica,
id. Off. 2, 23, 80:res familiaris,
id. ib. 2, 18, 64:divitiae, vis corporis, etc.,
Sall. J. 2, 2:res maxumae (opp. crescere),
id. ib. 10, 6:omnis invidia,
id. ib. 27, 2:tempus,
i. e. to slip away, id. ib. 36, 4:vectigalia publica negligentiā,
i. e. to fall into confusion, Liv. 33, 46 fin.:curae inter nova gaudia,
to vanish, Ov. P. 4, 4, 21 et saep.:sunt alii plures fortasse, sed meā memoriā dilabuntur,
vanish, Cic. Phil. 13, 5, 11.—Of time, to glide away, pass:dilapso tempore,
Sall. J. 36, 4. -
3 dī-lābor
dī-lābor lapsus, ī, dep., to fall asunder, go to pieces, melt away, dissolve: glacies dilapsa: nix, L.: Volcanus (i. e. ignis), H.: Fibrenus, et divisus aequaliter rapideque dilapsus, flowing apart: ungula in quinos dilapsa unguīs, divided, O.: (Proteus) in aquas dilapsus abibit, melting, V.: dilabente aestu, retiring, Ta. — To move apart, flee, escape, scatter, disperse: exercitus dilabitur, S.: intellegebat (copias) dilapsuras, N.: ab signis, L.: vigiles e stationibus dilapsi, L.: in sua quemque dilabi tecta, L.—To fall to pieces, decay, tumble: (aedes) vetustate dilapsa, L.: cadavera tabo, V.: corpora foeda, O.: fax in cineres, H.—Fig., to go to decay, go to ruin, perish, be lost: male parta male dilabuntur, light come, light go, poët. ap. C.: ne omnia dilabantur, si unum aliquod effugerit: divitiae, S.: vectigalia publica negligentiā dilabebantur, L.: de meā memoriā, vanish: dilapso tempore, in the lapse of time, S.
См. также в других словарях:
Male parta male dilabuntur — war ein geläufiges römisches Sprichwort.[1] Es lässt sich mit Übel Erworbenes geht übel zu Ende übersetzen und findet seine Entsprechung in dem deutschen Sprichwort Unrecht Gut gedeiht nicht. . Historisch ist es unter anderem belegt in der… … Deutsch Wikipedia
Male parta male dilabuntur — Male parta male dilabuntur, lat. Spruch. »Übel Erworbenes geht übel zu Ende«, entsprechend unserm »Unrecht Gut gedeiht nicht« … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Male parta male dilabuntur — латинская поговорка: плохо приобретенное плохо и пропадает , т. е. нажитое неправдой недолговечно; цитируется Цицероном ( Philippica , 2, 27) без названия автора; по словам Павла Диакона, взята у римского поэта Нэвия … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Male parta, male dilabuntur. — См. Зле приобретенное зле и пропадет … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ut est apud poetam nescio quem, male parta male dilabuntur. — См. Зле приобретенное зле и пропадет … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Gut (Subst.) — 1. Alles gut ist eines andern. – Petri, II, 7. 2. Altes Gut hinter rost gem Schloss macht neuen Adel mit blankem Tross. (Böhm.) 3. An eines Gutes Ansprach ist kein Verlust. – Klingen, 48 a, 1; Graf, 441, 332. Wer einen Rechtsanspruch an eine… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Gewinnen — 1. Allzeit gewinnen, macht verdächtig, allzeit verlieren, macht verächtlich. – Eiselein, 236; Simrock, 3597. 2. Bi gebonnen, a son zerronnen. (Ungar. Bergland.) – Schröer. 3. Dat erste Winn n hôlt de kieler Jungs nich för gôd.… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
зле приобретенное зле и пропадет — Как нажито, так прожито. Шаром да даром уйдет паром. Ср. Деньги были, да лихом нажитое прочно не бывает; что было нажито, мирской слезой облито, а мирская слеза у Бога велика. П.И. Мельников. Поярков. Ср. Unrecht Gut gedeiht nicht. Wie gewonnen,… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Зле приобретенное зле и пропадет — Злѣ пріобрѣтенное злѣ и пропадетъ. Какъ нажито, такъ прожито. Шаромъ да даромъ уйдетъ паромъ. Ср. Деньги были, да лихомъ нажитое прочно не бываетъ; что было нажито, мирской слезой облито, а мірская слеза у Бога велика. П. И. Мельниковъ. Поярковъ … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Liste lateinischer Phrasen/M — Lateinische Phrasen A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 … Deutsch Wikipedia
Böse (Adj.) — 1. Bös muss man mit Gutem überwinden. – Lehmann, II, 48, 52. Dän.: Ingen giver ondt for ondt, uden han er selv ondt. (Prov. dan., 437.) 2. Bös vor, arg hinten. – Eiselein, 89. Lat.: A fronte praecipitium, a tergo lupi. (Seybold, 15.) 3. Böse… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon