Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

malae+decentes

  • 1 mala

    māla, ae, f. (aus *mand-slā, Kauwerkzeug, zu 2. mando), I) Kinnbacke, Kinnlade, gew. im Plur., superius os malarum, Cels.: alqm malis mandare, Acc. tr. u. Lucr.: ambesas malis absumere mensas, Verg. – der Tiere, leonis horribilis mala (Rachen), Hor. carm. 2, 19, 24: malas (boum) diducere, Colum.: increpuit malis, v. Hunde, Verg. – II) übtr., Backe, Wange, alterius malae obversio, Hieron. in Isai. 18, 66. v. 5: feri malam, ut ille, rursum, gib ihm wieder eine Backpfeife, Plaut. Cas. 407: quin pugnus in mala haereat, Ter. adelph. 171 L. – gew. im Plur., malae decentes (blühende), Hor.: impubes, Verg.: tenerae, Ov.: malae rubent, Cels.: mihi crepabunt manus, malae tibi, Plaut.: primā tectus lanugine malas, Ov.

    lateinisch-deutsches > mala

  • 2 mala

    māla, ae, f. (aus *mand-slā, Kauwerkzeug, zu 2. mando), I) Kinnbacke, Kinnlade, gew. im Plur., superius os malarum, Cels.: alqm malis mandare, Acc. tr. u. Lucr.: ambesas malis absumere mensas, Verg. – der Tiere, leonis horribilis mala (Rachen), Hor. carm. 2, 19, 24: malas (boum) diducere, Colum.: increpuit malis, v. Hunde, Verg. – II) übtr., Backe, Wange, alterius malae obversio, Hieron. in Isai. 18, 66. v. 5: feri malam, ut ille, rursum, gib ihm wieder eine Backpfeife, Plaut. Cas. 407: quin pugnus in mala haereat, Ter. adelph. 171 L. – gew. im Plur., malae decentes (blühende), Hor.: impubes, Verg.: tenerae, Ov.: malae rubent, Cels.: mihi crepabunt manus, malae tibi, Plaut.: primā tectus lanugine malas, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mala

  • 3 mala

    māla, ae f. преим. в pl. [из maxilla ]
    1) челюсть (malis mandĕre и mandare Poëta ap. C, Lcr или absumere V)
    malis ridēre aliēnis H — смеяться (как бы) чужими челюстями, т. е. скаля зубы или деланным смехом
    malae decentes H — цветущие (румяные, полные) щёки

    Латинско-русский словарь > mala

  • 4 decens

    decēns, entis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (deceo), zierend, I) im allg., zierend = schicklich, anständig, geziemend, sowohl dem äußeren Anstand entsprechend, amictus, Ov.: motus corporis, Quint.: ornatus, Quint.: ut amictus sit decentior, Quint.: sinus decentissimus, si aliquanto supra imam togam fuerit, Quint. – als der Moral entsprechend, quid verum atque decens curo et rogo, Hor.: decentissimum genus, Sen. rhet.: decens est m. folg. Infin. (griech. ευπρεπές εστι), decentius erit servare pudorem, Quint. – II) insbes., durch Ebenmaß zierlich, grazienhaft (graziös), anmutig, wohlgestaltet, facies, forma, Ov.: malae, Hor.: quod solidior sit cutis beluis, decentior dammis, Sen.: habitus (Agricolae) decentior quam sublimior (hochgestaltet) fuit, Tac.: et ordo et gradus decentissimus, Lact.: aiebat interim decentiorem faciem esse, in qua aliquis naevus inesset, Albinov. bei Sen. rhet. – prägn. v. leb. Wesen, decentes Gratiae, decens Venus, Hor.: Paulus et nobilis et decens, Hor.: decentior equus, cuius astricta ilia, Quint.: pulcher et decens toto corpore exceptis pedibus (v. Domitian), Suet.

    lateinisch-deutsches > decens

  • 5 decens

    decēns, entis, PAdi. m. Compar. u. Superl. (deceo), zierend, I) im allg., zierend = schicklich, anständig, geziemend, sowohl dem äußeren Anstand entsprechend, amictus, Ov.: motus corporis, Quint.: ornatus, Quint.: ut amictus sit decentior, Quint.: sinus decentissimus, si aliquanto supra imam togam fuerit, Quint. – als der Moral entsprechend, quid verum atque decens curo et rogo, Hor.: decentissimum genus, Sen. rhet.: decens est m. folg. Infin. (griech. ευπρεπές εστι), decentius erit servare pudorem, Quint. – II) insbes., durch Ebenmaß zierlich, grazienhaft (graziös), anmutig, wohlgestaltet, facies, forma, Ov.: malae, Hor.: quod solidior sit cutis beluis, decentior dammis, Sen.: habitus (Agricolae) decentior quam sublimior (hochgestaltet) fuit, Tac.: et ordo et gradus decentissimus, Lact.: aiebat interim decentiorem faciem esse, in qua aliquis naevus inesset, Albinov. bei Sen. rhet. – prägn. v. leb. Wesen, decentes Gratiae, decens Venus, Hor.: Paulus et nobilis et decens, Hor.: decentior equus, cuius astricta ilia, Quint.: pulcher et decens toto corpore exceptis pedibus (v. Domitian), Suet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decens

  • 6 māla

        māla ae, f    [2 MAC-], the cheek-bone, jaw: meos malis mandere natos, C. poët.: malis absumere mensas, V.: (Canis) Increpuit malis, V.: leonis horribilis, H.— A cheek: quin pugnus in malā haereat, T.—Usu. plur: decentes, H.: impubis, V.: sine volnere, Iu.
    * * *
    cheeks, jaws

    Latin-English dictionary > māla

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»