-
1 accommodatus
accommŏdātus, a, um - part. passé de accommodo. [st2]1 [-] ajusté à, attaché à. [st2]2 [-] propre à, approprié à, adapté à, fait pour, qui se prête à. - alicui rei ou ad aliquam rem accommodatus: approprié à qqch. - oratio ad persuadendum adcommodata, Cic. Ac. 1, 8: discours propre à persuader. - puppes ad magnitudinem fluctuum adcommodatae, Caes. BG. 3: vaisseaux adaptés à la violence des vagues. - minime sum ad te consolandum accommodatus, Cic. Fam. 5, 16, 1: je suis le moins propre du monde à t'adresser des consolations. - homines ad otium accommodati, Cic. Verr. 1, 63: gens faits pour une vie paisible. - avec dat. reliqua tempora demetendis fructibus et percipiendis accommodata sunt, Cic. CM 70: les autres saisons se prêtent à la moisson et à la récolte des fruits. - vir publicarum rerum administrationi accommodatus, Quint. 1, 9, 10: homme apte à l'administration des affaires publiques. --- cf. 6, 3, 110 ; 10, 1, 69, etc. - accommodatus naturae, Cic.: conforme à la nature. - nihil est naturae hominis accommodatius, Cic. Off. 1, 42: rien n'est mieux approprié à la nature humaine. - sibi accommodatissimas fabulas eligunt, Cic. Off. 1, 114: ils choisissent les pièces qui leur conviennent le mieux.* * *accommŏdātus, a, um - part. passé de accommodo. [st2]1 [-] ajusté à, attaché à. [st2]2 [-] propre à, approprié à, adapté à, fait pour, qui se prête à. - alicui rei ou ad aliquam rem accommodatus: approprié à qqch. - oratio ad persuadendum adcommodata, Cic. Ac. 1, 8: discours propre à persuader. - puppes ad magnitudinem fluctuum adcommodatae, Caes. BG. 3: vaisseaux adaptés à la violence des vagues. - minime sum ad te consolandum accommodatus, Cic. Fam. 5, 16, 1: je suis le moins propre du monde à t'adresser des consolations. - homines ad otium accommodati, Cic. Verr. 1, 63: gens faits pour une vie paisible. - avec dat. reliqua tempora demetendis fructibus et percipiendis accommodata sunt, Cic. CM 70: les autres saisons se prêtent à la moisson et à la récolte des fruits. - vir publicarum rerum administrationi accommodatus, Quint. 1, 9, 10: homme apte à l'administration des affaires publiques. --- cf. 6, 3, 110 ; 10, 1, 69, etc. - accommodatus naturae, Cic.: conforme à la nature. - nihil est naturae hominis accommodatius, Cic. Off. 1, 42: rien n'est mieux approprié à la nature humaine. - sibi accommodatissimas fabulas eligunt, Cic. Off. 1, 114: ils choisissent les pièces qui leur conviennent le mieux.* * *Accommodatus, Participium, siue nomen ex participio, vnde Accommodatior, accommodatissimus. Caesar. Approprié, Accommodé, Propre et convenable à quelque chose.\Ad summum otium accommodati. Cic. Addonnez à oisiveté.\Accommodatus ad flag itia. Cic. Duict à meschanceté.\Accommodata oratio ad consolandum. Cic. Propre, Convenable.\Accommodati tantum ad speciem. Quintil. Propres seulement à embellir, ou faire l'oraison plus belle.\Accommodatum ad naturam. Cic. Propre à nature et convenable.\Accommodatiores glandium generi castaneae. Plin. Plus approchantes, ou retirantes à la nature du gland, Les chastaignes resemblent plus au gland.\Accommodatus in hoc. Quint. Approprié et accommodé à cela.
См. также в других словарях:
ELEPHAS — I. ELEPHAS Scriptoribus Francicis, pro litui vel tubae specie, crebro usurpatur, Olifant. Sed et laudatur Olao Wormio l. de Cornu aureo p. 27. vetus cantilena Islandica Runica quam sic Latine vertit, Per viginti milliaria Gallica audiebatur sonus … Hofmann J. Lexicon universale
ANALEMMA — Graece Α᾿νάλεμμα, apud Vitruvium l. 9. c. 4. est ratio conquisita Solis cursu, et umbrae crescentis, a Brumae observatione inventa, e qua per rationes Architectonicas circinique descriptiones, est inventus effectus in Mundo. Nempe umbra crescit a … Hofmann J. Lexicon universale
INDULGENTIARUM origo haec — Cum in vet. Eccl. propter nimium rigorem satisfactionum Canonicarum, (quarum gradus erant πρόκλαυσις s. Fletus, Α᾿κρόασις s. Auditio, γ῾πόπτωσις s. Prostratio et Σύςασις s. Consistentia) quaeque per plures Annos, nonnumquam per totam vitam erant… … Hofmann J. Lexicon universale
LUXURIA — a luxu, quod proprie luxatio, ἐξάρτρωσις, inde intemperantia cupiditatum, cum sc. eae luxae s. solutae sunt, ἀσωτία, ἀκράτεια: circa victum et vestitum inprimis, proprie profusa impensa. Sic in victu, Luxuriosorum principes, ex Graecis quidem… … Hofmann J. Lexicon universale
MARIA — I. MARIA Angliae Regina. Filia Henrici VIII. ex Catharina Arragonia, Eduardo VI. non sine veneni suspicione exstincto, successit A. C. 1553. Iohannâ Suffolciâ, quam Rex heredem scripserat, cum marito et socero Dudlaeo, aliisque, capite plexâ. Mox … Hofmann J. Lexicon universale
SARDA — gemma rubricae concolor, unde etiam nomen, rubrica enim Hebraeis est sered, unde Phoenices sarda fecêre, Graeci σαρδώ et σάρδιον. Certe rubere sardium, in confesso est. Hinc Orpheus in Achate, σάρδια θ᾿ αἱματόεντα, Sardiaque sanguinea, dixit. Et… … Hofmann J. Lexicon universale
TEMPLARII — Haeretici in Solymorum civitate A. C. 1030. post interitum Philippi Augusti, quia frequenter in templis versabantur, sic dicti. Simulacrum habebant factum summô artificiô, cui hominis cutem superinduxerant, et binos praefulgentes carbunculos sub… … Hofmann J. Lexicon universale
THYNNUS — a θύειν, ruere cum impetu, quod tum maxime facit, cum oestrô agitatur, adeo ut etiam in naves insiliat. Gesner. Huius piscis fetus ςκοδρύλη, ac fit ex ovo, quod Thznnus in ponto peperit> Byzantii vocant αὐξίδα, quasi dicas auxumam, quia cito… … Hofmann J. Lexicon universale
TONITRU — I. TONITRU Peruvianis pro Deo. Ab Iosepho enim Acosta proditum est, Ingas, dominos Peruviae, post Viracocham supremum Numen, tum Solem colere, tum Tonitru: ac Tonitru quidem triplici nomine appellare, Chuquiilla. Catuilla et Intiillapa. Ait… … Hofmann J. Lexicon universale
faire — Faire, act. acut. Vient de l infinitif Latin Facere, ostant la lettre c. Facere, agere. L Italien syncope, et dit Fare. Faire de l argent à son creancier, Pecunias conquirere ad nomen eradendum ex tabulis creditoris. Faire argent, Conficere… … Thresor de la langue françoyse