-
1 invia
invĭus, a, um, adj. [2. in-via], without a road, impassable (syn.: inaccessus, devius; not in Cic. or Cæs.).I.Lit.:II.lustra,
Verg. A. 4, 151:longa via,
id. ib. 3, 383:saltus,
Liv. 9, 14:per invias atque ignotas rupes iter,
id. 38, 2 fin.:saxa,
Verg. A. 1, 537:maria Teucris,
Verg. A. 9, 130:rupibus regio,
Plin. 12, 14, 30, § 52:virtuti nulla est via,
Ov. M. 14, 113.— Neutr.:nil virtuti invium,
Tac. Agr. 27.— With inf.:Acheron invius renavigari,
Sen. Herc. Fur. 715. — Subst.: invĭa, ōrum, n. plur., impassable places:per invia pleraque et errores,
Liv. 21, 35:per vias inviaque,
id. 23, 17:per vias, per invia,
id. 38, 23:dumosa,
Sil. 4, 305.—Transf., inaccessible, impenetrable:regna,
impenetrable, Verg. A. 6, 514: templa, Ov. M. 11, 414:tot bellis invia tecta,
Sil. 14, 639:Sarmaticis lorica sagittis,
Mart. 7, 2. -
2 invius
invius, a, um (in u. via), unwegsam, ungangbar, saltus, Liv.: silvae, Curt.: saxa, Curt.: Alpes, Eutr.: Gallia paludibus invia, Sall. fr.: maria invia Teucris, Verg.: gens invia, unzugänglich, Ov.: invia virtuti nulla est via, Ov.: m. Infin., Acheron invius renavigari, Sen. Herc. fur. 719. – subst., invium, iī, n., das Ungangbare, prima tantum pars saxa rupesque habet et invii speciem (sieht ungangbar aus), Sen. de const. sap. 1, 2: Plur. invia, ōrum, n. (sc. loca), weglose, ungangbare Stellen od. Gegenden, per invia, Mela: per invia pleraque, Liv.: per vias inviaque, Liv.: per lubrica atque invia, Curt: iuxta invia ac devia, Liv.: inviō, auf unwegsamer Bahn, Fronto de eloqu. 1. p. 140, 11 N. – übtr., lorica invia sagittis, undurchdringlich, Mart.: ebenso tecta bellis invia, Sil.
-
3 invius
invius, a, um (in u. via), unwegsam, ungangbar, saltus, Liv.: silvae, Curt.: saxa, Curt.: Alpes, Eutr.: Gallia paludibus invia, Sall. fr.: maria invia Teucris, Verg.: gens invia, unzugänglich, Ov.: invia virtuti nulla est via, Ov.: m. Infin., Acheron invius renavigari, Sen. Herc. fur. 719. – subst., invium, iī, n., das Ungangbare, prima tantum pars saxa rupesque habet et invii speciem (sieht ungangbar aus), Sen. de const. sap. 1, 2: Plur. invia, ōrum, n. (sc. loca), weglose, ungangbare Stellen od. Gegenden, per invia, Mela: per invia pleraque, Liv.: per vias inviaque, Liv.: per lubrica atque invia, Curt: iuxta invia ac devia, Liv.: inviō, auf unwegsamer Bahn, Fronto de eloqu. 1. p. 140, 11 N. – übtr., lorica invia sagittis, undurchdringlich, Mart.: ebenso tecta bellis invia, Sil. -
4 invius
in-vius, a, um [ via ]1) непроходимый ( silvae QC); непроезжий ( via V); бездорожный ( saltus L); недоступный для плавания ( maria V)Acheron i. renavigari SenT — Ахеронт, который нельзя переплыть в обратном направлении2) невозможный, неосуществимый ( nihil virtuti invium T) -
5 invius
invĭus, a, um, adj. [2. in-via], without a road, impassable (syn.: inaccessus, devius; not in Cic. or Cæs.).I.Lit.:II.lustra,
Verg. A. 4, 151:longa via,
id. ib. 3, 383:saltus,
Liv. 9, 14:per invias atque ignotas rupes iter,
id. 38, 2 fin.:saxa,
Verg. A. 1, 537:maria Teucris,
Verg. A. 9, 130:rupibus regio,
Plin. 12, 14, 30, § 52:virtuti nulla est via,
Ov. M. 14, 113.— Neutr.:nil virtuti invium,
Tac. Agr. 27.— With inf.:Acheron invius renavigari,
Sen. Herc. Fur. 715. — Subst.: invĭa, ōrum, n. plur., impassable places:per invia pleraque et errores,
Liv. 21, 35:per vias inviaque,
id. 23, 17:per vias, per invia,
id. 38, 23:dumosa,
Sil. 4, 305.—Transf., inaccessible, impenetrable:regna,
impenetrable, Verg. A. 6, 514: templa, Ov. M. 11, 414:tot bellis invia tecta,
Sil. 14, 639:Sarmaticis lorica sagittis,
Mart. 7, 2.
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский