Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

litus+qc/la

  • 1 lītus

        lītus ōris, n    [LI-], the sea-shore, sea-side, beach, strand: molle atque apertum, Cs.: esse in litore: praetervolare litora, H.: Circaeae litora terrae, V.: petere, O.: Litus arant, V.: iuncosa litora Boebes, O.—Prov.: litus arare, i. e. labor in vain, O.: litus sterili versamus aratro, Iu.: in litus harenas fundere, carry coals to Newcastle, O. — A river-bank: hostias constituit omnīs in litore: percussa fluctu litora, V.
    * * *
    shore, seashore, coast, strand; river bank; beach, landing place

    Latin-English dictionary > lītus

  • 2 litus

    litus litus, oris n берег (моря)

    Латинско-русский словарь > litus

  • 3 litus

        litus    P. of lino.
    * * *
    shore, seashore, coast, strand; river bank; beach, landing place

    Latin-English dictionary > litus

  • 4 litus

    litus (litt-), oris, n., shore, J. 21:4; A. 21:5.

    English-Latin new dictionary > litus

  • 5 litus

    litus сообщество морского прибрежного песка

    English-Russian dictionary of biology and biotechnology > litus

  • 6 litus

    1.
    lĭtus, a, um, Part., from lino.
    2.
    lĭtus, ūs, m. [lino], a smearing, besmearing, anointing:

    litu,

    Plin. 33, 6, 35, § 110 (Cels. 6, 6, 20, instead of litum we should read lenitum; v. Targa, ad loc.).
    3.
    lītus (not littus), ŏris, n. [cf. limnê, leimôn, limên; and lino], the sea-shore, seaside, beach, strand (opp. ripa, the bank of a river: ora, the coast of the sea; cf. Ov. M. 1, 37 sqq.; Verg. A. 3, 75):

    litus est, quousque maximus fluctus a mari pervenit,

    Dig. 50, 16, 96:

    solebat Aquilius quaerentibus, quid esset litus, ita definire: qua fluctus eluderet,

    Cic. Top. 7, 32:

    quid est tam commune quam... litus ejectis,

    id. Rosc. Am. 26, 72:

    litus tunditur undā,

    Cat. 11, 4:

    praetervolare litora,

    Hor. Epod. 16, 40:

    Circaeae raduntur litora terrae,

    Verg. A. 7, 10:

    petere,

    Ov. M. 2, 844:

    intrare,

    id. ib. 14, 104:

    sinuosum legere,

    Val. Fl. 2, 451:

    litoris ora,

    Verg. A. 3, 396; cf. id. G. 2, 44.—Prov.:

    litus arare,

    i. e. to labor in vain, take useless pains, Ov. Tr. 5, 4, 48; so,

    litus sterili versamus aratro,

    Juv. 7, 49: in litus harenas fundere, to pour sand on the sea-shore, i. e. to add to that of which there is already an abundance, Ov. Tr. 5, 6, 44.—
    II.
    Transf.
    A.
    A landing-place:

    quod uno parvoque litore adiretur,

    Suet. Tib. 40.—
    B.
    The shore of a lake:

    Trasimeni litora,

    Sil. 15, 818:

    Larium litus,

    Cat. 35, 4; Plin. Ep. 9, 7.—
    C.
    The bank of a river:

    hostias constituit omnes in litore,

    Cic. Inv. 2, 31, 97:

    viridique in litore conspicitur sus,

    Verg. A. 8, 83:

    percussa fluctu litora,

    id. E. 5, 83.—
    D.
    Land situated on the sea-side:

    cui litus arandum dedimus,

    Verg. A. 4, 212:

    electione litorum,

    Tac. H. 3, 63.

    Lewis & Short latin dictionary > litus

  • 7 litus

    1. lītus (littus), oris, n., I) das Ufer des Meeres, als Küstenstreifen, der das Land nach der Meerseite zu abgrenzt, der Strand, das Gestade (während ora = die Fläche, die sich nächst dem Meere hinzieht, die Küste, ripa = das Ufer des Flusses, vgl. Verg. Aen. 3, 75. Vitr. 2, 9, 14. Ov. met. 1, 42), 1) im allg.: litus arenosum, Mela: directum, curvum, incurvum, Mela: importuosum, Mela: litoris spatium, Plin. ep.: litorum magnus recessus, Plin. ep.: litus insulae (Britanniae), Cic.: litoribus appositae insulae, Mela: alterius orae litora, quā Cilices maritimi colunt, Liv.: municipales, qui sunt circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici, Vitr.: ut classis quoque invehatur hostium litoribus, Liv.: inhospitale litus incolere, Plin. pan.: litora legere, an den U. hinsegeln, Mela u. Val. Flacc.: naves agero in litus, Liv.: terrae ad occidentem litus exporrigunt, Mela: mare abigit vaste cedentia litora, Mela: Pontus molli circumdatus litore, Mela: certe processerat litus multaque animalia maris siccis arenis detinebat, Plin. ep.: villa pulcherrima imminet litori, Plin. ep.: sensim circumactis curvatisque litoribus mare infunditur, Plin. ep. – Sprichw., litus arare, s. aro no. I, a: in litus fundere aquas, Wasser ins Meer tragen, Ov. trist. 5, 6, 44. – 2) prägn.: a) die Gegend am Gestade, die Küstengegend, Küste, cui litus arandum dedimus, Verg.: de electione litorum
    ————
    loqui, Tac. – b) das Gestade als Landungsplatz, Suet. Tib. 40, 1. – II) übtr., das Ufer, der Strand eines Sees, Catull. u. Ov.: eines Flusses, Cic. u. Verg.
    ————————
    2. litus, Abl. ū, m. (lino), das Schmieren, Beschmieren, Bestreichen, Plin. 33, 110 Jan (Detl. situm).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > litus

  • 8 litus [1]

    1. lītus (littus), oris, n., I) das Ufer des Meeres, als Küstenstreifen, der das Land nach der Meerseite zu abgrenzt, der Strand, das Gestade (während ora = die Fläche, die sich nächst dem Meere hinzieht, die Küste, ripa = das Ufer des Flusses, vgl. Verg. Aen. 3, 75. Vitr. 2, 9, 14. Ov. met. 1, 42), 1) im allg.: litus arenosum, Mela: directum, curvum, incurvum, Mela: importuosum, Mela: litoris spatium, Plin. ep.: litorum magnus recessus, Plin. ep.: litus insulae (Britanniae), Cic.: litoribus appositae insulae, Mela: alterius orae litora, quā Cilices maritimi colunt, Liv.: municipales, qui sunt circa ripam fluminis Padi et litora maris Adriatici, Vitr.: ut classis quoque invehatur hostium litoribus, Liv.: inhospitale litus incolere, Plin. pan.: litora legere, an den U. hinsegeln, Mela u. Val. Flacc.: naves agero in litus, Liv.: terrae ad occidentem litus exporrigunt, Mela: mare abigit vaste cedentia litora, Mela: Pontus molli circumdatus litore, Mela: certe processerat litus multaque animalia maris siccis arenis detinebat, Plin. ep.: villa pulcherrima imminet litori, Plin. ep.: sensim circumactis curvatisque litoribus mare infunditur, Plin. ep. – Sprichw., litus arare, s. arono. I, a: in litus fundere aquas, Wasser ins Meer tragen, Ov. trist. 5, 6, 44. – 2) prägn.: a) die Gegend am Gestade, die Küstengegend, Küste, cui litus arandum dedimus, Verg.: de electione litorum loqui, Tac. – b) das Gestade als Landungsplatz, Suet. Tib. 40, 1. – II) übtr., das Ufer, der Strand eines Sees, Catull. u. Ov.: eines Flusses, Cic. u. Verg.

    lateinisch-deutsches > litus [1]

  • 9 litus

    littus (litus), oris, n. [st2]1 [-] bord (de la mer), littoral, côte, rivage, rive. [st2]2 [-] baie, anse, entrée, port, lieu de débarquement. [st2]3 [-] rive, bord (d'un lac, d'une rivière).
    * * *
    littus (litus), oris, n. [st2]1 [-] bord (de la mer), littoral, côte, rivage, rive. [st2]2 [-] baie, anse, entrée, port, lieu de débarquement. [st2]3 [-] rive, bord (d'un lac, d'une rivière).
    * * *
    I.
        Litus, lita, litum. Virgil. Paribus lita corpora guttis. Tachetez, Mouschetez, Tavelez, Marquetez l'un comme l'autre.
    II.
        Litus, litoris, pen. corr. neut. g. Sueton. Le bord et rivage de la mer, ou de riviere. In carmine solet duplici tt scribi.

    Dictionarium latinogallicum > litus

  • 10 litus

    I lītus, ōris n.
    1) морской берег, взморье, морское побережье (ora — прибрежная полоса земли, т. е. суша ; ripa — речной берег)
    arare l. или fundere arenas in l. погов. O — заниматься бесплодным делом, трудиться понапрасну
    2) преим. поэт. берег реки или озера, побережье (alicui l. ad arandum dare V)
    II litus, (ūs) m. [ lino ]
    намазывание, смазывание, натирание PM
    III litus, a, um part. pf. к lino

    Латинско-русский словарь > litus

  • 11 litus [2]

    2. litus, Abl. ū, m. (lino), das Schmieren, Beschmieren, Bestreichen, Plin. 33, 110 Jan (Detl. situm).

    lateinisch-deutsches > litus [2]

  • 12 litus

    Англо-русский словарь по экологии > litus

  • 13 litus

    Универсальный англо-русский словарь > litus

  • 14 litus

    English-russian biological dictionary > litus

  • 15 litus

    морской берег (1. 96 pr. D. 50, 16. 1. 113 eod. 1. 3 D. 1, 8. cf. 1. 1 § 1 D. 41, 2);

    quod in litore quis aedificaverit, eius erit (1. 14 pr. cf. 1. 50 D. 41, 1. 1. 1 § 18 D. 39, 1. 1. 4 D. 43, 8).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > litus

  • 16 litus

    теңіз жағасы құмының қоғамдастығы

    Ecology English-Kazakh dictionary > litus

  • 17 litus

    , oris n
      берег (моря)

    Dictionary Latin-Russian new > litus

  • 18 circum-litus

        circum-litus    P., spread over, smeared around, besmeared: taedis sulfura, O.: mortui cerā: saxa musco, covered, H.: (Midas) auro, bathed in gold, O.

    Latin-English dictionary > circum-litus

  • 19 Pachnaeus litus

    2. RUS
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Pachnaeus litus

  • 20 Pachnaeus litus

    Энтомология: citrus root weevil

    Универсальный англо-русский словарь > Pachnaeus litus

См. также в других словарях:

  • Litus — (lat.), Küste, Ufer. L. saxonĭcum, so v.w. Limes saxonicus …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Litus — (lat.), Küste; l. arare, »den Meeresstrandpflügen«, d.h. sich vergebliche Mühe machen …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Litus Roma Hostel — (Лидо ди Остия,Италия) Категория отеля: Адрес: Lungomare Paolo Toscanelli 186, 00121 Лидо д …   Каталог отелей

  • LITUS Altum — s. Ripa alta, opp. Albionis in ora Scortiae orientali. Tarbarth Camd. aliis Roxburgh, Baudr. opp. fuit Cantarum, in Scotia Bor. nunc Tarbath, opp. iuxta prom. cogn. prope Vararis aestuarium, in parte Or. Rossiae. in ora maris Germ …   Hofmann J. Lexicon universale

  • LITUS Caesiae — oppid. Corsicae fuit in ora Occidua, Calui Moletio, Pineto Baude. fuit inter Attium prom. ad Occ. et Tilocium in Eur. forsan ubi nunc portus Marfalco, 25. mill. a Calvio in Sept …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Litus Saxonicum — Die Ruine des spätrömischen Kastells Anderitum beim heutigen Pevensey/Südengland. Als Sachsenküste (lateinisch: litus Saxonicum) bezeichneten die Römer eine Kette von stark befestigten Militärlagern entlang der Süd und Südostküste von Britannien… …   Deutsch Wikipedia

  • litus — (лат.) берег …   Словарь ботанических терминов

  • litus — /laytas/ In civil law, the bank of a stream or shore of the sea; the coast. In old European law, a kind of servant; one who surrendered himself into another s power …   Black's law dictionary

  • litus — /laytas/ In civil law, the bank of a stream or shore of the sea; the coast. In old European law, a kind of servant; one who surrendered himself into another s power …   Black's law dictionary

  • Litus arare. — См. Меледу меледить …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • litus est quousque maximus fluctus a mari pervenit — /laytas est kwowaskwiy mseksamas flaktas ey mzeray parviynat/ The shore is where the highest wave from the sea has reached …   Black's law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»