-
1 lassus
lassus, a, um, adj. [etym. dub.; acc. to Bopp, Gloss. 112, 6, for glassus from glasnus; kindred to Sanscr. glasnu, fessus, defessus, lassus; but more prob. collat. form of laxus; cf. langueo], faint, languid, weary, tired, exhausted (syn.: fessus, fatigatus, defatigatus; mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).I.Lit.:(β).lassus de via,
Plaut. Ps. 2, 2, 66:opere faciundo,
id. As. 5, 2, 23:lassus jam sum durando miser,
id. Truc. 2, 3, 6; cf.:Romani itinere atque opere castrorum et proelio fessi lassique erant,
Sall. J. 53:recto itinere lassi,
Quint. 2, 3, 9: assiduo gaudio, Plin. 37, 1, 1, § 3:ab equo indomito,
Hor. S. 2, 2, 10:lasso mihi subvenire,
Plin. Ep. 9, 36, 5:alieno aratro,
Juv. 8, 246:marris ac vomere,
id. 15, 167.—Prov.:a lasso rixam quaeri (because tired persons are easily vexed),
Sen. Ira, 3, 9, 5.—With gen.:(γ).lassus maris et viarum Militiaeque,
Hor. C. 2, 6, 7; cf.:ita me amor lassum animi ludificat,
Plaut. Cist. 2, 1, 8.—With acc.:(δ).lassus pondus,
Sen. Herc. Oet. 1599. —With inf.:II.nec fueris nomen lassa vocare meum,
Prop. 2, 13, 28 (3, 5, 12); 2, 15 (3, 7), 46; 2, 33 (3, 31), 26.—Transf., of things:fructious assiduis lassa humus,
exhausted, Ov. P. 1, 4, 14; cf.:lassa et effeta natura,
Plin. Ep. 6, 21, 2:aurae spatio ipso,
id. ib. 5, 6, 14:stomachus,
Hor. S. 2, 8, 8:verba onerantia lassas aures,
id. ib. 1, 10, 10:collum,
drooping, Verg. A. 9, 436:lasso collo jumenta,
Juv. 14, 146:undae,
i. e. become calm again, Luc. 2, 618:mons,
gently sloping, Stat. Th. 1, 330:si res lassa labat, Itidem amici collabascunt,
Plaut. Stich. 4, 1, 16.— Comp., sup., and adv. seem not to occur. -
2 lassus
-
3 via
via ae (old viāī, Enn. ap. C.), f [VAG-], a way, highway, road, path, street: Roma, non optimis viis: ire in viā, T.: omnibus viis notis essedarios emittebat, Cs.: via, quā Assoro itur Hennam: viā ire, by the highway, L.: tres ergo viae, a supero mari Flaminia, ab infero Aurelia, media Cassia: Via Sacra, H.: castra angustiis viarum contrahit, etc., i. e. of the passages (between the tents), Cs. —Prov.: qui sibi semitam non sapiunt alteri monstrant viam, Enn. ap. C.: totā errare viā, T.— A way, passage, channel, pipe, entrance: omnes eius (sanguinis) viae, i. e. veins: a medio intestino usque ad portas iecoris ductae viae, ducts: Spirandi viae, the windpipe, O.: Finditur in solidum cuneis via, a cleft, V.: harundo Signavit viam flammis, its path, V.—A way, march, journey: in viam se dare: tridui, a three days' journey, Cs.: longitudo viae, L.: Flecte viam velis, V.: lassus maris et viarum, H.: inter vias, on the road, T. —Fig., a way, method, mode, manner, fashion, course: ut rectā viā rem narret, i. e. directly, T.: vitae via conversa, H.: rectam vitae viam sequi: haec una via omnibus ad salutem visa est, L.: gloriae: (di) non... nullas dant vias nobis ad significationum scientiam.— Abl, by the right way, in the proper manner, correctly, unerringly, properly: in omnibus quae ratione docentur et viā, primum, etc.: ipsus secum eam rem reputavit viā, T.: viā et arte dicere.* * *way, road, street; journey