-
1 knock
I[nɔk] n թակոց (դուռ). զարկ, հարված. hear a knock թակոց լսել. Give me a knock at eight o’clock Ժամի ութին դուռս թակիր. a knock on the head հարված գլխին. get the knock խսկց. աշխատանքից/պաշտոնից զրկվելII[nɔk] v զարկել, հարվածել, թակել. knock on the door դռան թակոց. The engine is knocking տեխ. Շարժիչը անկանոն է աշխա տում (չխչխկում է). knock one’s head against գլուխը մի բանին խփել. (ջարդել) knock to pieces ջար դուփշուր անել. (խփել, մեխել) knock home ամուր մե խել. knock the price down գինն իջեցնել. The news knocked me flat Լուրը ինձ պարզապես շշմեց րեց. knock the bottom out of the argument ժխտել փաստարկները. knock about թափառել. knock the world աշխարհով մեկ թափառել. knock things about the room իրերը թափթփել սենյակում. knock down գետին գցել, գետնով տալ. knock down the house տունը քանդել. knock into smn’s head մեկի գլուխը մտցնել. knock off արագ գործը վերջացնել. They knocked off early Նրանք աշխատանքը շուտ ավարտեցին. knock out դուրս գցել/խփել. knock the nonsense out of smn հի մարո ւ թյունը գլխից դուրս նետել. մրզ. նոկաուտ անել knock out by the blow հարվածից ուշ քը կորցրեց. knock together հապճեպորեն սար քել, իրար բերել. knock up արթնացնել. We had to knock the doctor up Ստիպված էինք բժշկին արթնացնել. knock up points մրզ. միավոր հա վաքել. He was knocked up for three weeks Նա երեք շաբաթ հիվանդ պառկեց -
2 perch
I[pə:tʃ] n պերկես (ձուկ)II[pə:tʃ] n թառ (հավերի). փխբ. բարձր/հաս տատուն դիրք. Come off your perch Մի երևակայիր. knock smb off his perch մեկին իր տեղը ցույց տալ[pə:tʃ] v բարձր տեղում/բարձրության վրա գտնվել. a castle perched on top բարձունքում գտնվող ամրոց. (թառել, ճյուղի վրա նստել) The birds perched on wires Թռչունները թառել էին լարերի վրա
См. также в других словарях:
knock off — [v1] kill assassinate, do away with*, do in*, dust*, eliminate, execute, finish, liquidate, murder, rub out*, shoot, slay, stab, waste; concept 252 Ant. bear, create knock off [v2] steal filch, knock over, loot, pilfer, pinch, plunder, purloin,… … New thesaurus
Knock off — Knock Knock, n. 1. A blow; a stroke with something hard or heavy; a jar. [1913 Webster] 2. A stroke, as on a door for admittance; a rap. A knock at the door. Longfellow. [1913 Webster] A loud cry or some great knock. Holland. [1913 Webster]… … The Collaborative International Dictionary of English
knock off — desist, stop, 1640s; do hastily, 1817; kill, murder, 1919; from KNOCK (Cf. knock) (v.) + OFF (Cf. off) … Etymology dictionary
Knock-off — n. 1. Act or place of knocking off; that which knocks off; specif. (Mach.), a cam or the like for disconnecting something, as a device in a knitting machine to remove loops from the needles. [Webster 1913 Suppl.] 2. A {knockoff}. [PJC] … The Collaborative International Dictionary of English
Knock-off — a. That knocks off; of or pertaining to knocking off. [Webster 1913 Suppl.] … The Collaborative International Dictionary of English
knock off — knock off, v. i. & t. 1. to quit (working). [PJC] 2. to accomplish; frequently used when the task is accomplished rapidly. [PJC] 3. to kill; to defeat (opponents). [Colloq.] [PJC] 4. to discount, to deduct (a sum from a price). [PJC] 5. to rob.… … The Collaborative International Dictionary of English
knock off — (something) to stop work for a time. When do you knock off for the day? We knocked off work at six o clock … New idioms dictionary
knock off — knock off, n. a device in a knitting machine to remove loops from the needles. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
knock|off — «NOK F, OF», noun. 1. the act of knocking off. 2. a device for knocking something off. 3. the point at which something is knocked off. 4. Slang. a copy, usually an unauthorized one and often less expensive than the popular original … Useful english dictionary
knock off — ► knock off informal 1) stop work. 2) produce (a piece of work) quickly and easily. 3) Brit. informal steal. 4) kill. Main Entry: ↑knock … English terms dictionary
knock-off — ► NOUN informal ▪ a copy or imitation … English terms dictionary
