-
1 klasowy
прил.• классовый* * *klasow|y1. классовый;społeczeństwo \klasowye классовое общество;
2. классный;dziennik \klasowy классный журнал
* * *1) кла́ссовыйspołeczeństwo klasowe — кла́ссовое о́бщество
2) кла́ссныйdziennik klasowy — кла́ссный журна́л
-
2 klasowy drobnomieszczanin
классовый мещанинOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > klasowy drobnomieszczanin
-
3 dziennik
сущ.• ведомость• газета• дневник• журнал• список* * *1) (biuletyn) ведомости, вестник2) (gazeta) газета (ежедневная)3) (księga) журнал (книга)4) (pamiętnik) дневник5) (wiadomości) новости, известияboks (dla zwierząt) денник* * *♂ 1. газета ž;\dzienniki poranne утренние газеты; na łamach \dzienników на страницах газет; \dziennik radiowy, telewizyjny последние известия (новости) по радио, по телевидению;
2. дневник;prowadzić \dziennik вести дневник;
3. журнал;\dziennik klasowy классный журнал; \dziennik okrętowy судовой журнал; \dziennik podawczy, odbiorczy журнал исходящей, входящей корреспонденции;
● \dziennik ustaw законодательный вестник, \dziennikвестник законов+1. gazeta 2. pamiętnik
* * *м1) газе́та żdzienniki poranne — у́тренние газе́ты
na łamach dzienników — на страни́цах газе́т
dziennik radiowy, telewizyjny — после́дние изве́стия (но́вости) по ра́дио, по телеви́дению
2) дневни́кprowadzić dziennik — вести́ дневни́к
3) журна́лdziennik klasowy — кла́ссный журна́л
dziennik okrętowy — судово́й журна́л
dziennik podawczy, odbiorczy — журна́л исходя́щей, входя́щей корреспонде́нции
•Syn: -
4 wróg
сущ.• враг• недруг• неприятель• противник* * *♂, Р. wroga, мн. И. wrogowie враг;\wróg klasowy классовый враг; \wróg kobiet женоненавистник
* * *м, P wroga, мн И wrogowiewróg klasowy — кла́ссовый враг
wróg kobiet — женоненави́стник
-
5 Klassenbuch
Klassenbuch n dziennik klasowy
См. также в других словарях:
klasowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, klasowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} związany z klasą społeczną, wynikający z przynależności do danej klasy społecznej, zachodzący pomiędzy klasami społecznymi itp. : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
klasowy — przym. od klasa (zwykle w zn. 1 3) a) w zn. 1: ∆ Loteria klasowa «loteria podzielona na serie, w których ciągnienie odbywa się co pewien czas w każdej z nich; ilość i wielkość wygranych jest z góry ustalona» b) w zn. 2: Społeczeństwo klasowe.… … Słownik języka polskiego
Do dzwonka — Format Children, sitcom Starring Agnieszka Doczyńska Iga Krefft Magdalena Osińska Wojciech Rotowski Marcin Turski Piotr Janusz Jakub Nowak Jowita Ryczkowska Country of origin Poland Language(s) … Wikipedia
antagonizm — m IV, D. u, Ms. antagonizmzmie; lm M. y 1. «przeciwieństwo, przeciwdziałanie, wzajemna niechęć, wrogość, wzajemne zwalczanie się» Antagonizmy dzielnicowe. Antagonizm powstaje, zachodzi między kimś, czymś. ∆ Antagonizm klasowy «wg Marksa:… … Słownik języka polskiego
dziennik — m III, D. a, N. dziennikkiem; lm M. i 1. «gazeta wychodząca codziennie (lub parę razy w tygodniu)» Dziennik prowincjonalny. Łamy dzienników. Redakcja dziennika. Wieczorne wydanie dziennika. Zaprenumerować dziennik. 2. «bieżące wiadomości… … Słownik języka polskiego
klasowo — przysłów. od klasowy w zn. b Społeczeństwo rozwarstwione klasowo … Słownik języka polskiego
samorząd — m IV, D. u, Ms. samorządądzie; lm M. y «samodzielne i niezależne wykonywanie pewnych funkcji o charakterze administracyjnym przez określony organizm społeczny (związek osób, instytucję); osoby sprawujące takie funkcje» Samorząd gospodarczy,… … Słownik języka polskiego
solidaryzm — m IV, D. u, Ms. solidaryzmzmie, blm polit. ekon. «kierunek społeczno polityczny istniejący od połowy XIX w., głoszący naturalną wspólnotę interesów różnych grup w państwie, niezależną od klasowego charakteru tych interesów» Solidaryzm społeczny,… … Słownik języka polskiego
wróg — m III, DB. wroga, N. wrogiem; lm M. wrogowie, DB. wrogów 1. «nieprzyjaciel, napastnik; państwo będące w stanie wojny z innym państwem» Odwieczny wróg. Walczyć z wrogiem. Ruszyć na wroga. Dostać się w ręce wroga. Ulec przemocy wroga. Stawiać opór… … Słownik języka polskiego
wyzysk — m III, D. u, N. wyzyskkiem, blm «przywłaszczanie sobie przez właścicieli środków produkcji owoców pracy bezpośrednich wytwórców, pracujących na ich rzecz pod naciskiem przymusu ekonomicznego lub pozaekonomicznego; wszelkie krzywdzące kogoś… … Słownik języka polskiego
zorganizować — dk IV, zorganizowaćzuję, zorganizowaćzujesz, zorganizowaćzuj, zorganizowaćował, zorganizowaćowany 1. «ułożyć coś w pewne formy, podporządkować regułom, normom, wprowadzić do czegoś ład, organizację; urządzić coś» Zorganizować pracę. Zorganizować… … Słownik języka polskiego
