-
101 inspector
[ınʹspektə] n1. инспектор; ревизор; контролёр2. 1) наблюдатель2) надзиратель3. 1) приёмщик, браковщик2) контролёр отдела технического контроля4. инспектор ( полицейский чин) -
102 inspector
ɪnˈspektəревизор, контролер, инспектор -
103 inspector
-
104 inspector
-
105 inspector
-
106 inspector
[ɪn'spektə]1) Общая лексика: браковщик, контролёр, контролёр отдела технического контроля, наблюдатель, надзиратель, приёмщик, ревизор, смотритель, инспектор2) Военный термин: проверяющий, надсмотрщик3) Техника: осмотрщик, установка для контроля, установка контроля, установка проверки, устройство контроля, устройство проверки4) Строительство: лицо технадзора (за строительством, состоянием техники безопасности и т. п.), представитель технадзора (за строительством, состоянием техники безопасности и т. п.)6) Железнодорожный термин: мастер амер.\\ осмотрщик вагонов7) Бухгалтерия: контролёр (отдела технического контроля)8) Лесоводство: бракёр, лесной ревизор9) Металлургия: оператор-дефектоскопист10) Текстиль: приёмщик браковщик11) Вычислительная техника: инспектор (программа контроля состояния сложных структур данных в ЛИСП-машине)12) Нефть: дефектоскопист, наблюдатель (при испытаниях)13) Нефтегазовая техника обходчик15) Сетевые технологии: программа контроля, средство проверки16) Автоматика: контролёр ОТК, инспектор (напр. по охране труда), наблюдатель (при экспериментах, испытаниях)17) Макаров: лицо, производящее осмотр, браковщик (животных)18) Безопасность: оператор, производящий досмотр -
107 inspector
-
108 inspector
[ɪn`spektə]инспектор; ревизор; контролернаблюдатель; надзиратель, надсмотрщик, смотрительинтересующийся человек; любопытныйАнгло-русский большой универсальный переводческий словарь > inspector
-
109 inspector
[in'spec·tor || ɪn'spektə(r)]◙ n. מפקח; פקד (דרגה); משגיח* * *◙ חיגשמ ;(הגרד) דקפ ;חקפמ◄ -
110 inspector
инспектор, контролёр, браковщик, приёмщик -
111 inspector
-
112 inspector
inspektur* * *inspektur -
113 inspector
n. Tus neeg kuaj saib -
114 inspector
tagapangalagà, tagasiyasat -
115 inspector
n.baaz ras / mo^aa'enah kaar / naazir (m.) / taftiiSH kaar (m.) -
116 inspector
cigire -
117 inspector
umsjónarmaður -
118 inspector
Dictionary of Engineering, architecture and construction > inspector
-
119 inspector
n1) інспектор; ревізор; контролер2) спостерігач3) наглядач4) амер. приймальник, бракувальник, браківник* * *n1) інспектор; ревізор; контролер2) наглядач3) приймальник -
120 inspector
См. также в других словарях:
inspector — INSPÉCTOR, OÁRE, inspectori, oare, s.m. şi f. Persoană împuternicită să inspecteze, să controleze activitatea unei persoane, unei instituţii etc. – Din rus. inspector. cf. lat. i n s p e c t o r, fr. i n s p e c t e u r. Trimis de valeriu,… … Dicționar Român
inspector — inspector, ra sustantivo masculino,f. 1. Persona que tiene por oficio controlar lo que otros hacen para que se cumplan ciertas normas: inspector de aduanas, inspector de hacienda, inspector de enseñanza. Locuciones 1. inspector de policía Cargo o … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
inspector — inspector, ra (Del lat. inspector, ōris). 1. adj. Que reconoce y examina algo. U. t. c. s.) 2. m. y f. Empleado público o particular que tiene a su cargo la inspección y vigilancia del ramo a que pertenece y del cual toma título especial el… … Diccionario de la lengua española
Inspector — In*spect or, n. [L.: cf. F. inspecteur.] 1. One who inspects, views, or oversees; one to whom the supervision of any work is committed; one who makes an official view or examination, as a military or civil officer; a superintendent; a supervisor; … The Collaborative International Dictionary of English
inspector — in·spec·tor n 1: a person employed or authorized to inspect something 2: a police officer in charge of a number of precincts and ranking below a superintendent or deputy superintendent Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996 … Law dictionary
inspector — c.1600, overseer, superintendent, from L. inspector, agent noun from pp. stem of inspicere (see INSPECTION (Cf. inspection)). As a police ranking between sergeant and superintendent, it dates from 1840. Related: Inspectorial. Of the 18c. feminine … Etymology dictionary
inspector — ► NOUN 1) an official who ensures that regulations are obeyed. 2) a police officer ranking below a chief inspector. DERIVATIVES inspectorate noun inspectorial adjective inspectorship noun … English terms dictionary
inspector — Individual(s) appointed to authorize and direct Trustees in the administration of estates, pursuant to the Bankruptcy and insolvency Act (Ontario Bankruptcy Dictionary) A person appointed by creditors at the first or subsequent meeting of… … Glossary of Bankruptcy
INSPECTOR — Hebr. Gap desc: Hebrew a libro inspiciendo dictus est, qui euram habebat lectionis Legis, ut illa in Synagogis accurate perageretur; adeoqueve adstabat Lectori, librumque insprciendo, si forte male legisset, eum monebat Graece Ε᾿πίσκοπον diecas,… … Hofmann J. Lexicon universale
inspector — inspector, ra sustantivo revisor, visitador, controlador. Revisor se utiliza cuando se trata de transportes públicos. * * * Sinónimos: ■ vigilante, revisor, interventor, controlador, comproba … Diccionario de sinónimos y antónimos
inspector — |ètô| s. m. 1. Encarregado de inspecionar alguma coisa. • adj. 2. Que inspeciona. ♦ [Portugal] Grafia de inspetor antes do Acordo Ortográfico de 1990. ♦ Grafia no Brasil: inspetor … Dicionário da Língua Portuguesa