-
1 inhaereo
inhaerere, inhaesi, inhaesus Vstick/hold fast/to, cling, adhere, fasten on; haunt, dwell in; get teeth in -
2 inhaereo
ĭn-haerĕo, haesi, haesum, 2, v. n., to stick in, to stick, hang, or cleave to, to adhere to, inhere in.I.Lit.(α).With abl.:(β).sidera suis sedibus inhaerent,
Cic. Univ. 10:animi, qui corporibus non inhaerent,
id. Div. 1, 50, 114:visceribus,
id. Tusc. 2, 8, 20:constantior quam nova collibus arbor,
Hor. Epod. 12, 20:occupati regni finibus,
Vell. 2, 129, 3:prioribus vestigiis,
i. e. continues in his former path, Col. 9, 8, 10:cervice,
Ov. M. 11, 403.—With ad and acc.:(γ).ad saxa inhaerentes,
Cic. N. D. 2, 39, 100.—With in and abl.:(δ).in visceribus,
Cic. Tusc. 4, 11, 24:in rei natura,
id. de Or. 2, 39, 163.—With dat.:(ε).conjux umeris abeuntis inhaerens,
Ov. Tr. 1, 3, 79:pectoribus nostris,
id. ib. 1, 6, 3:tergo,
id. M. 9, 54. —Absol.:II.linguae,
Cic. Div. 2, 46, 96: inhaesuro similis (canis), as if about to hang on the hare, i. e. to fasten on her, Ov. M. 1, 535:dextram amplexus inhaesit,
Verg. A. 8, 124. —Trop., to cling to, adhere to, engage deeply or closely in; to be closely connected with, etc.; with in and abl.:inhaeret in mentibus quoddam augurium,
is inherent in our minds, Cic. Tusc. 1, 15, 33.— Absol.:opinatio inhaerens et penitus insita,
Cic. Tusc. 4, 11, 26.—With dat.:virtutes semper voluptatibus inhaerent,
are always connected with, id. Fin. 1, 20, 68:vultibus illa tuis, tanquam praesentis inhaeret,
she hangs upon your features, gazes at, Ov. Tr. 4, 3, 19:pectoribus tu nostris inhaeres,
id. ib. 1, 6, 3:oculis animisque,
Vell. 1, 14, 1:paene stulta est inhaerentium oculis ingeniorum enumeratio,
that are before the eyes, plainly to be seen, id. 2, 36, 3:illa meis oculis species abeuntis inhaeret,
Ov. H. 2, 91:excidere proxima, vetera inhaerere,
Quint. 11, 2, 6:memoriae inhaerent fidelius quae, etc.,
id. 10, 6, 2: scio memoriae tuae preces nostras inhaerere, Plin. et Traj. Ep. 12, 1: studiis, to apply one ' s self to, Ov. Tr. 3, 7, 11:studio operatus inhaesi,
id. M. 8, 865:semper alicui,
to be always about one, id. A. A. 3, 561:Lysippum statuae unius lineamentis inhaerentem, inopia exstinxit,
constantly intent upon, Petr. 88:conpendendis rebus pertinaciter inhaerere,
to be obstinately bent on, Amm. 21, 13, 11.—With acc.:pejores inhaesimus laqueos,
App. M. 8, p. 209. -
3 inhaerēscō
inhaerēscō —, —, ere inch. [inhaereo], to stick fast, cleave, adhere: in sordibus: eminere ubi ignis hostium inhaeresceret, Cs.—Fig.: poëtae inhaerescunt penitus in mentibus.* * *inhaerescere, -, - Vbegin to adhere, become attached/embedded/glued together; become stuck/fixed -
4 inhaeresco
I.Lit.:II.in sordibus aurium, tamquam in visco,
Cic. N. D. 2, 57, 144:ne quid emineret ubi ignis hostium inhaeresceret,
Caes. B. C. 2, 9:sucus villis,
Plin. 12, 17, 37, § 74. —Trop.:poëtae inhaerescunt penitus in mentibus,
Cic. Tusc. 3, 2, 3.
См. также в других словарях:
inerente — adj. 2 g. 1. Intimamente unido. 2. Que é atributo ou propriedade de algo ou alguém. 3. Que faz parte de (pessoa ou coisa). = INSEPARÁVEL ‣ Etimologia: latim inhaerens, entis, particípio presente de inhaereo, ere, estar ligado a … Dicionário da Língua Portuguesa