Перевод: с латинского на французский

с французского на латинский

in+tabernam+pt

  • 1 conspicio

    [st1]1 [-] conspĭcĭo, ōnis, f.: Varr. regard attentif de l'augure. [st1]2 [-] conspĭcĭo, ĕre, spexi, spectum [cum + specio]: - tr. - [abcl][b]a - apercevoir, regarder, contempler, observer. - [abcl]b - regarder, être en face, être orienté vers (un lieu). - [abcl]c - apercevoir par la pensée, considérer, comprendre. - [abcl]d - absol. - porter se regards sur.[/b]    - si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret, Cic. Cat. 3, 8, 20: si cette statue (de Jupiter) regardait à la fois l'orient, le forum et la curie...    - satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi, Plaut. Trin.: je vois bien par moi-même ce qui est dans le sens de mon intérêt.    - conspici (au passif): se faire regarder, être regardé, se faire remarquer, être remarquable, attirer les regards, attirer l'attention.    - infestis oculis omnium conspici, Cic. Cat. 1, 17: être regardé avec des yeux hostiles par tout le monde.    - ut non conspiciamur a cunctis, Petr. 101: sans nous montrer aux yeux de tous.    - in neutram partem conspici, Nep. Att. 13, 5: ne se faire remarquer ni dans un sens ni dans l'autre. --- cf. Ov. Tr. 2, 114.    - in caelum conspicere, Plaut. Cist. 622: porter ses regards vers le ciel.    - (regiones), quā oculi conspiciant, Varr. L. L. 7, 9: (régions) où l'on porte ses regards.    - gloriari solebat, quod nunquam in tabernam conspexerat, Petr. 140, 14: il se vantait de n'avoir jamais jeté les yeux sur une boutique.
    * * *
    [st1]1 [-] conspĭcĭo, ōnis, f.: Varr. regard attentif de l'augure. [st1]2 [-] conspĭcĭo, ĕre, spexi, spectum [cum + specio]: - tr. - [abcl][b]a - apercevoir, regarder, contempler, observer. - [abcl]b - regarder, être en face, être orienté vers (un lieu). - [abcl]c - apercevoir par la pensée, considérer, comprendre. - [abcl]d - absol. - porter se regards sur.[/b]    - si illud signum (Jovis) solis ortum et forum curiamque conspiceret, Cic. Cat. 3, 8, 20: si cette statue (de Jupiter) regardait à la fois l'orient, le forum et la curie...    - satis in rem quae sint meam ego conspicio mihi, Plaut. Trin.: je vois bien par moi-même ce qui est dans le sens de mon intérêt.    - conspici (au passif): se faire regarder, être regardé, se faire remarquer, être remarquable, attirer les regards, attirer l'attention.    - infestis oculis omnium conspici, Cic. Cat. 1, 17: être regardé avec des yeux hostiles par tout le monde.    - ut non conspiciamur a cunctis, Petr. 101: sans nous montrer aux yeux de tous.    - in neutram partem conspici, Nep. Att. 13, 5: ne se faire remarquer ni dans un sens ni dans l'autre. --- cf. Ov. Tr. 2, 114.    - in caelum conspicere, Plaut. Cist. 622: porter ses regards vers le ciel.    - (regiones), quā oculi conspiciant, Varr. L. L. 7, 9: (régions) où l'on porte ses regards.    - gloriari solebat, quod nunquam in tabernam conspexerat, Petr. 140, 14: il se vantait de n'avoir jamais jeté les yeux sur une boutique.
    * * *
        Conspicio, conspicis, pen. corr. conspexi, conspectum, conspicere. Quand plusieurs regardent un, ou un regarde plusieurs.
    \
        Conspicere aliquem mente. Cic. Imaginer veoir aucun.
    \
        Conspicere corde. Plaut. Penser, ou Prevoir.
    \
        Conspicere. Cic. Prendre garde, Considerer, Adviser soigneusement.
    \
        Conspicere sibi quae sint in rem suam. Plaut. Veoir ou congnoistre ce qui nous est utile et prouffitable.
    \
        Locum insidiis conspicere. Virgil. Adviser et prevoir un lieu propre et commode à mettre embusche.
    \
        Conspicere etiam res inanimatae dicuntur. Cic. Si illud signum quod videtis, Solis ortum et forum, curiamque conspiceret. Si ceste image regardoit ou estoit tournee vers, etc.

    Dictionarium latinogallicum > conspicio

  • 2 instituo

    instĭtŭo, ĕre, instĭtŭi, instĭtūtum [in + statuo] - tr. - [st1]1 [-] mettre dans, fixer dans.    - instituere arborem, Suet.: planter un arbre.    - vah, quemquamne hominem in animo instituere quod sit carius quam ipse est sibi? Ter.: ah! quelle folie! faut-il qu'un homme fasse une place dans son coeur à un être qui lui soit plus cher que lui-même?    - instituere multa argumenta in pectus, Plaut.: se mettre en tête mille raisonnements.    - instituere vineas, Cic.: planter des vignes. [st1]2 [-] établir, instituer, construire, fabriquer; fournir, pourvoir, préparer.    - instituere convivium, Suet.: préparer un festin.    - instituere portorium vini, Cic. Font. 5: établir un péage sur le vin.    - pontem instituere, Caes.: construire un pont.    - pila instituere: fabriquer des javelots.    - turrim instituere, Caes.: bâtir une tour.    - instituere sibi quaestum, Cic.: se créer des profits. [st1]3 [-] disposer, ménager, organiser, faire, fonder, instituer, décider, introduire (un usage).    - aliquem heredem instituere, Cic.: instituer qqn héritier, faire de qqn son héritier.    - aliquos sibi amicos instituere, Cic. Verr. 2: se faire quelques amis.    - instituere remiges ex provincia, Caes.: lever des rameurs dans la province.    - cum aliquo sibi certamen instituere, Cic. Ac. 1, 12: engager la lutte avec qqn.    - instituere delectum: décider une levée, faire une levée.    - instituere ut: établir (comme usage) que, décider que.    - neque frustra antiquitus institutum est ut signa undique concinerent, Caes. BC. 3: et ce n'est pas pour rien que de temps immémorial il a été établi que de toutes parts sonnât le signal de l'attaque.    - instituit ut (filiae) barbam sibi et capillum adurerent, Cic.: il décida que ses filles lui brûleraient la barbe et les cheveux. [st1]4 [-] commencer, entamer, entreprendre, se mettre à, se résoudre à.    - instituere + inf.: se mettre en devoir de, décider de, se mettre à, entreprendre de.    - scribere historias instituit: il entreprit d’écrire l’histoire.    - institui declamitare graece, Cic.: j'ai commencé à déclamer en grec.    - perge ut instituisti: continue comme tu as commencé.    - de mandatis Caesaris agere instituit, Caes. BC. 3: il commença à rendre compte de la mission que lui avait confiée César.    - fortasse cupressum scis simulare... Amphora coepit institui, Hor.: peut-être sais-tu dessiner un cyprès... Tu as entrepris de tourner une amphore.    - ab instituto opere discedit, Caes. BC. 1: il quitte le travail entrepris.    - silvas caedere instituit, Caes.: il décida d'abattre des forêts. [st1]5 [-] enseigner, instruire, former, dresser.    - instituere aliquem lyrā, Quint.: apprendre à qqn à jouer de la lyre.    - adulescentes instituere: former les jeunes gens.    - instituere aliquem ad dicendum, Cic.: former qqn à la parole.    - quo modo illi (gladiatores), qui bene instituti sunt, accipere plagam malunt quam turpiter vitare! Cic. Tusc. 2, 41: comment ces gens-là, qui ont été bien formés, aiment-ils mieux recevoir des coups que de les esquiver honteusement!    - prima Ceres ferro mortalis vertere terram instituit, Virg.: la première, Cérès apprit aux mortels à retourner la terre avec le fer.    - veterum philosophorum praeceptis instituta vita, Cic. Fin. 4: un esprit formé par les préceptes des vieux philosophes.
    * * *
    instĭtŭo, ĕre, instĭtŭi, instĭtūtum [in + statuo] - tr. - [st1]1 [-] mettre dans, fixer dans.    - instituere arborem, Suet.: planter un arbre.    - vah, quemquamne hominem in animo instituere quod sit carius quam ipse est sibi? Ter.: ah! quelle folie! faut-il qu'un homme fasse une place dans son coeur à un être qui lui soit plus cher que lui-même?    - instituere multa argumenta in pectus, Plaut.: se mettre en tête mille raisonnements.    - instituere vineas, Cic.: planter des vignes. [st1]2 [-] établir, instituer, construire, fabriquer; fournir, pourvoir, préparer.    - instituere convivium, Suet.: préparer un festin.    - instituere portorium vini, Cic. Font. 5: établir un péage sur le vin.    - pontem instituere, Caes.: construire un pont.    - pila instituere: fabriquer des javelots.    - turrim instituere, Caes.: bâtir une tour.    - instituere sibi quaestum, Cic.: se créer des profits. [st1]3 [-] disposer, ménager, organiser, faire, fonder, instituer, décider, introduire (un usage).    - aliquem heredem instituere, Cic.: instituer qqn héritier, faire de qqn son héritier.    - aliquos sibi amicos instituere, Cic. Verr. 2: se faire quelques amis.    - instituere remiges ex provincia, Caes.: lever des rameurs dans la province.    - cum aliquo sibi certamen instituere, Cic. Ac. 1, 12: engager la lutte avec qqn.    - instituere delectum: décider une levée, faire une levée.    - instituere ut: établir (comme usage) que, décider que.    - neque frustra antiquitus institutum est ut signa undique concinerent, Caes. BC. 3: et ce n'est pas pour rien que de temps immémorial il a été établi que de toutes parts sonnât le signal de l'attaque.    - instituit ut (filiae) barbam sibi et capillum adurerent, Cic.: il décida que ses filles lui brûleraient la barbe et les cheveux. [st1]4 [-] commencer, entamer, entreprendre, se mettre à, se résoudre à.    - instituere + inf.: se mettre en devoir de, décider de, se mettre à, entreprendre de.    - scribere historias instituit: il entreprit d’écrire l’histoire.    - institui declamitare graece, Cic.: j'ai commencé à déclamer en grec.    - perge ut instituisti: continue comme tu as commencé.    - de mandatis Caesaris agere instituit, Caes. BC. 3: il commença à rendre compte de la mission que lui avait confiée César.    - fortasse cupressum scis simulare... Amphora coepit institui, Hor.: peut-être sais-tu dessiner un cyprès... Tu as entrepris de tourner une amphore.    - ab instituto opere discedit, Caes. BC. 1: il quitte le travail entrepris.    - silvas caedere instituit, Caes.: il décida d'abattre des forêts. [st1]5 [-] enseigner, instruire, former, dresser.    - instituere aliquem lyrā, Quint.: apprendre à qqn à jouer de la lyre.    - adulescentes instituere: former les jeunes gens.    - instituere aliquem ad dicendum, Cic.: former qqn à la parole.    - quo modo illi (gladiatores), qui bene instituti sunt, accipere plagam malunt quam turpiter vitare! Cic. Tusc. 2, 41: comment ces gens-là, qui ont été bien formés, aiment-ils mieux recevoir des coups que de les esquiver honteusement!    - prima Ceres ferro mortalis vertere terram instituit, Virg.: la première, Cérès apprit aux mortels à retourner la terre avec le fer.    - veterum philosophorum praeceptis instituta vita, Cic. Fin. 4: un esprit formé par les préceptes des vieux philosophes.
    * * *
        Instituo, instituis, institui, institutum, pen. prod. instituere, Ex IN et STATVO compositum. Terent. Proposer et deliberer.
    \
        Instituere accusationem. Vlpian. Dresser et encommencer ou apprester son accusation, baillant son libelle accusatoire, et gardant les autres solennitez accoustumees.
    \
        Aueo scire quarum rerum actionem instituat. Cic. Que c'est qu'il pense de faire.
    \
        Instituere. Terent. Commencer.
    \
        Instituere animum ad cogitandum. Terent. Dresser et appliquer son esprit et se mettre à penser.
    \
        Argumenta in corde instituere. Plaut. Amasser force raisons en son coeur.
    \
        Astutiam. Plaut. Controuver et inventer une tromperie.
    \
        Sibi certamen cum aliquo instituere. Cic. Prendre debat avec aucun.
    \
        Collegium. Plin. iunior. Fonder un college, Instituer.
    \
        Consuetudinem. Cic. Prendre familiarité avec aucun.
    \
        Cursum. Terent. Commencer sa course.
    \
        Delectum militum. Caesar. Commencer à lever gents de guerre.
    \
        Exemplum. Plin. iunior. Faire le patron et exemple aux autres.
    \
        Haeredem. Cic. Faire, Instituer, Ordonner son heritier.
    \
        Instituere in animo. Terent. Proposer en soymesme, Deliberer.
    \
        Iter instituere. Cato. Ciceroni. Commencer.
    \
        Mercatum instituere. Cic. Lever un marché, ou le mettre sus.
    \
        Naues instituere. Caesar. Accoustrer, ou edifier.
    \
        Quinqueremem instituit Nesichthon Salaminius. Plin. Il fut le premier qui feit, ou inventa les galees à cinq rames pour banc.
    \
        Negotium. Plaut. Commencer.
    \
        Officinam alicubi instituere. Cic. Lever un ouvroir. Sic, Tabernam instituere. Lever boutique.
    \
        Sibi quaestum. Cic. Commencer, ou prendre une maniere et train de gaigner.
    \
        Instituere regnum. Plaut. Commencer.
    \
        Instituere sermonem. Caesar. Commencer et tenir propos avec aucun.
    \
        Textrinam alicubi instituere. Ci. Lever un ouvroir de tisserand.
    \
        Vestigia retro instituit. Lucret. Il recule.
    \
        Sapienter vitam instituere. Terent. Ordonner sagement sa maniere de vivre.
    \
        Vitem instituere. Sueton. Planter une vigne.
    \
        Instituere. Cic. Enseigner et apprendre, Instruire, Endoctriner.

    Dictionarium latinogallicum > instituo

См. также в других словарях:

  • COCTILICIA Taberna — apud Iul. Capitolin. in Pertinace, c. 3. Nam Pater eius tabernam Coctiliciam in Liguria exercuerat. Sed postquam in Liguriam venit, multis agris coemptis, tabernam paternam, manente famâ priore, infinitis aedificiis circumdedit, fuitque illic per …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TABERNA — I. TABERNA oppid. Germaniae secundae triplex, Unum in Alsatia inferiori Zabern, simpliciter, vel Elsaszabern incolis, amplum, alias munitum, cum arce valida, nunc disiecta. Baudrand. de novo instauratur, A. C. 1675. Ad amnem Sorr, 4. leucis ab… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Durrës — Dyrrhachium redirects here. For any of three battles which occurred here, see Battle of Dyrrhachium (disambiguation). Durrës   Municipality and City   …   Wikipedia

  • ACAPNA — ligna Graecis Latinisque, quae fumum non emittunt accensa, alias coctilia, Ulpiano l. 167. ff. de verbor. signific. ligna cocta ne fumum faciant: cuiusmodi tabernam pater Pertinacis Imperat. in Liguriâ exercuisse et coctilia parâsse ac vendidisse …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ARGENTARII — dicti sunt apud Romanos, cives Romani, qui tum Romae, tum in ptovinciis, rei nummariae negotiationem exercebant. Sic Cicero, Ep. ad August. Avum suum Argentarium fuisle, indigitat. Aliter Nummularii, Mensarii, Campsores, Trapezitae, Collybistae,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CALYBA — Graece καλύβη, in poemate de Copa incerti auctoris. Sunt topia et calybae, cyathi, rosa, tibia, chordae, Et trichila, umbrosis frigida arundinibus: Non est sonus vel crepitus aereorum vasorum, baculô ferreô pulsatorum, quem vulgo in Gallia… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CANIS — I. CANIS Arabiae Felicis fluv. Ptol. II. CANIS Ordo equestris a Buchardo IV. ex Montmorantia famil. primo Galliae Barone, institutus; qui pace cum Philippo I. vel Ludov. fil. eius potius, a quo arce quâdam exutus erat, quod Adrianum Abbatem S.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • COACTILIARIA Taberna — apud Iul. Capitolin. in Pertinace, c. 3. Nam Pater eius tabernam coactiiariam in Liguria exercuerat: Melius Coctilicia scribitur, Salmasiô iudice; de qua vice infra. Coactiliaria enim πιλοποιητικὴ est et Coactiliarius πιλοποιὸς, cuius mentio in… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CORVUS — I. CORVUS inter instrumenta bellica tuendis urbibus excogitata, memoratut Curtio, l. 4. c. 2. ubi de Tyri obsidione. Fuêra autem Corvorum diversa genera, diversae formae. Hunc Diades invenit, illum Tyrii, alium Cn. Ovellius. De primo Vitruvius… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • CROTALISTRIA — sic describitur Maroni sen potius interto Auctori in carm. cui titul. Copa, Copa Syrisca caput Graia redimita mitellâ Crispum sub crotalo docta movere latus Ebria formusâ saltat lasciva tabernâ, Ad cubitum raucos excutiens calamos. Ubi eadem illa …   Hofmann J. Lexicon universale

  • GANEO — qpud Eugraph. in Terent. Heautont. Act. v. sc. 4. v. XI. Helluo est invasor. et qui plurimum con sumit Ganeo tabernis operam dans et conviviis turpioribus. Vett. enim Lat. genea appellabant, quas recentiores tabernas dixêre. Donat. in Adelph. Act …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»