Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

humor

  • 1 humor

    humor (umor), oris, m. [st2]1 [-] tout liquide: eau, lait, urine, larmes, pluie, rosée... [st2]2 [-] humeur (du corps), sérosité. [st2]3 [-] sève (des plantes). [st2]4 [-] humidité, moiteur. [st2]5 [-] vapeur.
    * * *
    humor (umor), oris, m. [st2]1 [-] tout liquide: eau, lait, urine, larmes, pluie, rosée... [st2]2 [-] humeur (du corps), sérosité. [st2]3 [-] sève (des plantes). [st2]4 [-] humidité, moiteur. [st2]5 [-] vapeur.
    * * *
        Humor, humoris, masc. gen. Cic. Humeur.
    \
        Candens lacteus humor. Lucret. Du laict blanc.
    \
        Bacchi humor. Virgil. Du vin.
    \
        Ruber humor. Lucret. Du sang.
    \
        Linguae defecerat humor. Ouid. La salive.
    \
        Liquitur humor. Virgil. Coule.

    Dictionarium latinogallicum > humor

  • 2 humor

    humor humor, oris m влага, жидкость

    Латинско-русский словарь > humor

  • 3 humor

    hūmor, ōris m. v. l. = umor

    Латинско-русский словарь > humor

  • 4 humor

    hūmor, hūmōrōsus, s. ūmor, ūmōrōsus.

    lateinisch-deutsches > humor

  • 5 humor

    hūmor, hūmōrōsus, s. umor, umorosus.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > humor

  • 6 (hūmor)

        (hūmor)    see umor.

    Latin-English dictionary > (hūmor)

  • 7 humor

    hūmor, v. umor.

    Lewis & Short latin dictionary > humor

  • 8 humor

    fluid, liquid, moisture, humor

    Latin-English dictionary > humor

  • 9 humor

    сырость (1. 19 D. 8. 2); моча (1. 14 § 4 D. 21, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > humor

  • 10 humor

    ,oris m
    влага, жидкость

    Latin-Russian dictionary > humor

  • 11 mos

    mos, mōris, m. [etym. dub.; perh. root ma-, measure; cf.: maturus, matutinus; prop., a measuring or guiding rule of life; hence], manner, custom, way, usage, practice, fashion, wont, as determined not by the laws, but by men's will and pleasure, humor, self-will, caprice (class.; cf.: consuetudo, usus).
    I.
    Lit.:

    opsequens oboediensque'st mori atque imperiis patris,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 54:

    huncine erat aequum ex illius more, an illum ex hujus vivere?

    Ter. Heaut. 1, 2, 24: alieno more vivendum est mihi, according to the will or humor of another, id. And. 1, 1, 125:

    nonne fuit levius dominae pervincere mores,

    Prop. 1, 17, 15: morem alicui gerere, to do the will of a person, to humor, gratify, obey him:

    sic decet morem geras,

    Plaut. Most. 3, 2, 35; Cic. Tusc. 1, 9, 17:

    animo morem gessero,

    Ter. And. 4, 1, 17:

    adulescenti morem gestum oportuit,

    id. Ad. 2, 2, 6; v. gero.—
    II.
    The will as a rule for action, custom, usage, practice, wont, habit:

    leges mori serviunt,

    usage, custom, Plaut. Trin. 4, 3, 36:

    legi morique parendum est,

    Cic. Univ. 11:

    ibam forte Viā Sacrā, sicut meus est mos,

    custom, wont, Hor. S. 1, 9, 1:

    contra morem consuetudinemque civilem,

    Cic. Off. 1, 41, 148:

    quae vero more agentur institutisque civilibus,

    according to usage, according to custom, id. ib.:

    mos est hominum, ut nolint eundem pluribus rebus excellere,

    id. Brut. 21, 84:

    ut mos est,

    Juv. 6, 392;

    moris erat quondam servare, etc.,

    id. 11, 83:

    more sinistro,

    by a perverted custom, id. 2, 87.— So with ut:

    morem traditum a patribus, ut, etc.,

    Liv. 27, 11, 10:

    hunc morem servare, ut, etc.,

    id. 32, 34, 5:

    virginibus Tyriis mos est gestare pharetram,

    it is the custom, they are accustomed, Verg. A. 1, 336:

    qui istic mos est?

    Ter. Heaut. 3, 3, 1:

    mos ita rogandi,

    Cic. Fam. 12, 17, 1:

    ut mos fuit Bithyniae regibus,

    id. Verr. 2, 5, 11, § 27: moris est, it is the custom:

    negavit, moris esse Graecorum, ut, etc.,

    id. ib. 2, 1, 26, § 66; Vell. 2, 37, 5:

    quae moris Graecorum non sint,

    Liv. 36, 28, 4; cf.:

    (aliquid) satis ex more Graecorum factum,

    id. 36, 28, 5:

    ut Domitiano moris erat,

    Tac. Agr. 39.— Plur.:

    id quoque morum Tiberii erat,

    Tac. A. 1, 80:

    praeter civium morem,

    contrary to custom, to usage, Ter. And. 5, 3, 9: sine more, unwonted, unparalleled:

    facinus sine more,

    Stat. Th. 1, 238; so,

    nullo more,

    id. ib. 7, 135:

    supra morem: terra supra morem densa,

    unusually, Verg. G. 2, 227 (cf.:

    supra modum): perducere aliquid in morem,

    to make into a custom, make customary, Cic. Inv. 2, 54, 162:

    quod jam in morem venerat, ut, etc.,

    had become customary, Liv. 42, 21, 7.—
    B.
    In partic., in a moral point of view, conduct, behavior; in plur., manners, morals, character; in a good or bad sense:

    est ita temperatis moderatisque moribus, ut summa severitas summā cum humanitate jungatur,

    manners, Cic. Fam. 12, 27, 1:

    suavissimi mores,

    id. Att. 16, 16, A, 6: boni, id. Fragm. ap. Non. 254, 8.—Prov.:

    corrumpunt mores bonos colloquia mala,

    Vulg. 1 Cor. 15, 33:

    justi,

    Cic. de Or. 2, 43, 184:

    severi et pudici,

    Plin. 28, 8, 27, § 106:

    sanctissimi,

    Plin. Ep. 10, 20, 3: feri immanisque natura, Cic. Rosc. [p. 1168] Am. 13, 38:

    totam vitam, naturam moresque alicujus cognoscere,

    character, id. ib. 38, 109:

    eos esse M'. Curii mores, eamque probitatem, ut, etc.,

    id. Fam. 13, 17, 3; id. de Or. 2, 43, 182:

    mores disciplinamque alicujus imitari,

    id. Deiot. 10, 28:

    perditi,

    id. Fam. 2, 5, 2:

    praefectura morum,

    the supervision of the public morals, Suet. Caes. 76:

    moribus et caelum patuit,

    to good morals, virtue, Prop. 4 (5), 11, 101:

    amator meretricis mores sibi emit auro et purpurā,

    polite behavior, complaisance, Plaut. Most. 1, 3, 128:

    propitiis, si per mores nostros liceret, diis,

    i. e. our evil way of life, Tac. H. 3, 72:

    morum quoque filius,

    like his father in character, Juv. 14, 52:

    ne te ignarum fuisse dicas meorum morum, leno ego sum,

    i. e. my trade, Ter. Ad. 2, 1, 6:

    in publicis moribus,

    Suet. Tib. 33; 42.—
    III.
    Transf.
    A.
    Quality, nature, manner; mode, fashion:

    haec meretrix fecit, ut mos est meretricius,

    Plaut. Men. 5, 4, 8:

    mores siderum,

    qualities, properties, Plin. 18, 24, 56, § 206:

    caeli,

    Verg. G. 1, 51:

    Carneadeo more et modo disputare,

    manner, Cic. Univ. 1:

    si humano modo, si usitato more peccāsset,

    in the usual manner, id. Verr. 2, 2, 3, § 9:

    Graeco more bibere,

    id. ib. 1, 26, 66:

    apis Matinae More modoque,

    after the manner of, like, Hor. C. 4, 2, 27:

    Dardanius torrentis aquae vel turbinis atri More furens,

    Verg. A. 10, 604:

    more novalium,

    Col. 3, 13, 4:

    caeli et anni mores,

    Col. 1, Praef. 23:

    omnium more,

    Cic. Fam. 12, 17, 3; so,

    ad morem actionum,

    Quint. 4, 1, 43:

    elabitur anguis in morem fluminis,

    like, Verg. G. 1, 245:

    in hunc operis morem,

    Hor. S. 2, 1, 63:

    pecudum in morem,

    Flor. 3, 8, 6:

    morem vestis tenere,

    mode, fashion, Just. 1, 2, 3.—
    B.
    A precept, law, rule ( poet. and postAug.):

    moresque viris et moenia ponet,

    precepts, laws, Verg. A. 1, 264; cf.:

    pacis inponere morem,

    id. ib. 6, 852:

    quod moribus eorum interdici non poterat,

    Nep. Ham. 3:

    quid ferri duritiā pugnacius? sed cedit, et patitur mores,

    submits to laws, obeys, is tamed, Plin. 36, 16, 25, § 127:

    ut leo mores Accepit,

    Stat. Ach. 2, 183:

    in morem tonsa coma, = ex more ludi,

    Verg. A. 5, 556.

    Lewis & Short latin dictionary > mos

  • 12 imitor

    ĭmĭtor, āri, ātus sum - tr. -    - inf. prés. imitarier, Plaut. Capt. 3, 1, 25; Lucr. 5, 1377 [st1]1 [-] imiter, reproduire par imitation; remplacer (par qqch de semblable).    - imitari chirographum, Cic. Nat. 3, 30, 74: imiter une signature. --- Cic. Fam. 9, 20, 2.    - tibi fortasse idoneus fuit nemo quam imitarere, Cic. Verr. 2, 3, 41: peut-être n'as-tu pas trouvé quelqu'un à imiter.    - imitari aliquem in aliqua re: imiter qqn en qqch.    - imitari aliquem in persona lenonis, Cic. Rosc. Com. 7, 20: imiter qqn en jouant le rôle de leno.    - antiquitatem imitari, Cic. Brut. 36, 137: imiter les façons de parler archaïques.    - alicujus vitia imitari, Cic. de Or. 2, 92: reproduire les défauts de qqn.    - poet. sudibus ferrum imitari, Virg. En. 11, 894: remplacer le fer par des pieux.    - imitantur pocula vitea fermento atque acidis sorbis, Virg. G. 3, 380: ils remplacent le jus de la vigne par du malt et des sorbes acides. [st1]2 [-] imiter, être semblable à.    - signa imitantur veritatem, Cic. Br. 70: des statues reproduisent la réalité.    - humor sudorem videtur imitari, Cic. Div. 2, 58: une humidité paraît semblable à de la sueur. [st1]3 [-] rendre, exprimer, représenter.    - imitari penicillo luctum, Cic.: reproduire la douleur avec le pinceau.    - molles imitari aere capillos, Hor. A. P. 33: rendre avec le bronze la souplesse des cheveux.    - putre solum (namque hoc imitamur arando), Virg. G. 2, 204: sol friable (car c'est ce que nous cherchons à reproduire par le labourage).    - vultu maestitiam imitari, Tac. An. 1, 24: simuler la tristesse sur son visage.
    * * *
    ĭmĭtor, āri, ātus sum - tr. -    - inf. prés. imitarier, Plaut. Capt. 3, 1, 25; Lucr. 5, 1377 [st1]1 [-] imiter, reproduire par imitation; remplacer (par qqch de semblable).    - imitari chirographum, Cic. Nat. 3, 30, 74: imiter une signature. --- Cic. Fam. 9, 20, 2.    - tibi fortasse idoneus fuit nemo quam imitarere, Cic. Verr. 2, 3, 41: peut-être n'as-tu pas trouvé quelqu'un à imiter.    - imitari aliquem in aliqua re: imiter qqn en qqch.    - imitari aliquem in persona lenonis, Cic. Rosc. Com. 7, 20: imiter qqn en jouant le rôle de leno.    - antiquitatem imitari, Cic. Brut. 36, 137: imiter les façons de parler archaïques.    - alicujus vitia imitari, Cic. de Or. 2, 92: reproduire les défauts de qqn.    - poet. sudibus ferrum imitari, Virg. En. 11, 894: remplacer le fer par des pieux.    - imitantur pocula vitea fermento atque acidis sorbis, Virg. G. 3, 380: ils remplacent le jus de la vigne par du malt et des sorbes acides. [st1]2 [-] imiter, être semblable à.    - signa imitantur veritatem, Cic. Br. 70: des statues reproduisent la réalité.    - humor sudorem videtur imitari, Cic. Div. 2, 58: une humidité paraît semblable à de la sueur. [st1]3 [-] rendre, exprimer, représenter.    - imitari penicillo luctum, Cic.: reproduire la douleur avec le pinceau.    - molles imitari aere capillos, Hor. A. P. 33: rendre avec le bronze la souplesse des cheveux.    - putre solum (namque hoc imitamur arando), Virg. G. 2, 204: sol friable (car c'est ce que nous cherchons à reproduire par le labourage).    - vultu maestitiam imitari, Tac. An. 1, 24: simuler la tristesse sur son visage.
    * * *
        Imitor, pen. corr. imitaris, imitari. Plin. iunior. Contrefaire, Ensuyvre, Imiter.
    \
        Prosequebatur atque imitabatur antiquitatem. Cic. Ensuyvoit et contrefaisoit.
    \
        Imitari alas auium. Plin. Estre semblable aux ailes des oiseaux.
    \
        Chirographum alterius. Sueton. Contrefaire, Falsifier.
    \
        Imitatur sermones hominis turdus. Plin. Contrefait.

    Dictionarium latinogallicum > imitor

  • 13 lacteus

    lactĕus, a, um [st2]1 [-] laiteux, de lait. [st2]2 [-] qui tette. [st2]3 [-] qui ressemble à du lait. [st2]4 [-] de la couleur du lait, blanc comme le lait. [st2]5 [-] Quint. agréable comme le lait.    - lacteus humor, Ov.: lait.    - lacteus porcus, Mart.: cochon de lait.    - lacteus orbis (circulus): la Voie lactée.    - lactea via, Ov.: la Voie lactée.    - cervix lactea, Virg.: nuque blanche comme le lait.    - au fig. - illa Livi lactea ubertas, Quint.: l'abondance agréable de Tite-Live.
    * * *
    lactĕus, a, um [st2]1 [-] laiteux, de lait. [st2]2 [-] qui tette. [st2]3 [-] qui ressemble à du lait. [st2]4 [-] de la couleur du lait, blanc comme le lait. [st2]5 [-] Quint. agréable comme le lait.    - lacteus humor, Ov.: lait.    - lacteus porcus, Mart.: cochon de lait.    - lacteus orbis (circulus): la Voie lactée.    - lactea via, Ov.: la Voie lactée.    - cervix lactea, Virg.: nuque blanche comme le lait.    - au fig. - illa Livi lactea ubertas, Quint.: l'abondance agréable de Tite-Live.
    * * *
        Lacteus, Adiectiuum. Qui est de laict.
    \
        Colla lactea. Virgil. Blans comme laict.
    \
        Lacteus porcus. Mart. Un cochon de laict.

    Dictionarium latinogallicum > lacteus

  • 14 rebello

    rĕbello, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] reprendre les hostilités, se révolter, se soulever, s'insurger. [st2]2 [-] au fig. se révolter, se soulever, résister, s'opposer. [st2]3 [-] Plin. récidiver, reparaître.    - rebellat humor, Plin.: le papyrus humide est rebelle à l'écriture.    - Plin. rebellant vitia, Plin.: le mal reparaît.
    * * *
    rĕbello, āre, āvi, ātum - tr. - [st2]1 [-] reprendre les hostilités, se révolter, se soulever, s'insurger. [st2]2 [-] au fig. se révolter, se soulever, résister, s'opposer. [st2]3 [-] Plin. récidiver, reparaître.    - rebellat humor, Plin.: le papyrus humide est rebelle à l'écriture.    - Plin. rebellant vitia, Plin.: le mal reparaît.
    * * *
        Rebello, rebellas, rebellare, Ex re et bello, bellas, compositum. Caesar. Se revolter, Rebeller, Soy revencher.
    \
        Rebellare, vulnera seu alia vitia dicuntur. Plinius. Quand quelque playe se renouvelle.

    Dictionarium latinogallicum > rebello

  • 15 roscidus

    roscidus, a, um [ros] [st2]1 [-] de rosée. [st2]2 [-] couvert de rosée. [st2]3 [-] poét. humide (de rosée), humecté, mouillé, baigné.    - roscidus humor, Plin.: la rosée.    - roscida mella, Virg.: miel humide.    - Iris roscida pennis, Virg.: Iris aux ailes baignées de rosée (arc-en-ciel).    - roscida dea, Ov.: l'Aurore.    - roscida luna, Virg.: la lune qui répand la rosée.    - roscida saxa rivis Hernica, Virg. En. 7: rochers herniques arrosés par des ruisseaux.    - plur. n. roscida caespitum, Apul.: gazon humide de rosée.
    * * *
    roscidus, a, um [ros] [st2]1 [-] de rosée. [st2]2 [-] couvert de rosée. [st2]3 [-] poét. humide (de rosée), humecté, mouillé, baigné.    - roscidus humor, Plin.: la rosée.    - roscida mella, Virg.: miel humide.    - Iris roscida pennis, Virg.: Iris aux ailes baignées de rosée (arc-en-ciel).    - roscida dea, Ov.: l'Aurore.    - roscida luna, Virg.: la lune qui répand la rosée.    - roscida saxa rivis Hernica, Virg. En. 7: rochers herniques arrosés par des ruisseaux.    - plur. n. roscida caespitum, Apul.: gazon humide de rosée.
    * * *
        Roscidus, pen. corr. Aliud adiectiuum: vt Nox roscida. Plin. Pleine de rosee, Rosineux.
    \
        Mala roscida. Virgil. Sur lesquelles y a de la rosee.

    Dictionarium latinogallicum > roscidus

  • 16 saccatus

    saccātus, a, um part. passé de sacco; filtré.    - saccatus humor, Lucr.: urine.
    * * *
    saccātus, a, um part. passé de sacco; filtré.    - saccatus humor, Lucr.: urine.
    * * *
        Saccatus, pen. prod. Adiectiuum. Plin. Coulé, ou Passé par un sac, ou par une chausse, comme les apothicaires passent leur hypocras.

    Dictionarium latinogallicum > saccatus

  • 17 fēstīvitās

        fēstīvitās ātis, f    [festivus], good-fellowship, generosity: patris, T.—Of speech, humor, pleasantry, jocoseness: oratio festivitate conditior: his festivitatibus abutitur, witticisms.
    * * *
    festivity, feast; conviviality, charm; heart's delight; humor (speaker), wit

    Latin-English dictionary > fēstīvitās

  • 18 lepōs

        lepōs ōris, m    [LAP-], pleasantness, agreeableness, charm, grace, politeness: adfluens omni lepore: specimen leporis.— Pleasantry, wit, humor: tantus in iocando: scurrilis: inusitatus nostris oratoribus: verborum, sententiarum lepores.
    * * *
    charm, grace; wit; humor

    Latin-English dictionary > lepōs

  • 19 mōrigeror

        mōrigeror ātus, ārī, dep.    [morigerus], to comply with, gratify, humor, yield: adulescenti, T.: voluptati aurium.
    * * *
    morigerari, morigeratus sum V DEP
    be compliant/indulgent to; gratify; humor

    Latin-English dictionary > mōrigeror

  • 20 mōs

        mōs mōris, m    [1 MA-], a will, way, habit, manner, fashion, caprice, humor: suos quoique mos, T.: mores mulierum, T.: alieno more vivendumst mihi, after another's humor, T.: suo more, Cs.: morem alcui gerere, to accommodate oneself.—A custom, usage, manner, practice, wont, habit, fashion: ut nunc sunt mores, T.: legi morique parendum est: uti mos gentis illius est, S.: sicut meus est mos, wont, H.: militari more, Cs.: mos partium popularium et factionum, bad custom, S.: mos obsidiandi vias, L.: more sinistro, by a perverted custom, Iu.: Pellibus in morem cincti, after their manner, V.: crinem de more solutae, V.: ut mos fuit Bithyniae regibus: quae moris Graecorum non sint, L.: apis Matinae More modoque, like, H.: ut Domitiano moris erat, Ta.: praeter civium morem, contrary to usage, T.: raptae sine more Sabinae, in defiance of usage, V.: quod in morem vetustas perduxit, made a custom: quibus omnia vendere mos est, S.: sciant, quibus moris est inlicita mirari, Ta.: Moris erat quondam servare, etc., Iu.: nondum consulem iudicem appellari mos fuerat, L.: mos est Syracusis, ut dicat sententiam qui velit: quod iam in morem venerat, ut, etc., had become customary, L.: barbariam ex Gaditanorum moribus delere.— Morality, conduct: qui istic mos est? T.: mos est hominum, ut nolint, etc., nature.—Plur., conduct, behavior, manners, morals, character: quantum mei mores poscebant, respondi, S.: eius suavissimi mores: iusti: naturam moresque hominis cognoscere, character: perditi: exemplar vitae morumque, H.: morum quoque filius, i. e. like his father in character, Iu.: ignarus meorum morum, i. e. my trade, T.—Of things, quality, nature, manner, mode, fashion: caeli, V.: elabitur anguis in morem fluminis, like, V.: in hunc operis morem, H.— Manner, measure, moderation: Tempestas sine more furit, with singular fierceness, V.: (terra) supra morem densa, uncommonly, V.— A precept, law, rule: Quīs neque mos neque cultus erat, V.: moresque viris et moenia ponet, laws, V.
    * * *
    custom, habit; mood, manner, fashion; character (pl.), behavior, morals

    Latin-English dictionary > mōs

См. также в других словарях:

  • Humor — ist: mit einer Träne im Auge lächelnd dem Leben beipflichten. «Friedl Beutelrock» * Humor ist, wenn man trotzdem lacht. «Otto Julius Bierbaum [1865 1910]; dt. Schriftsteller» Humor ist keine Gabe des Geistes, er ist eine Gabe des Herzens. «Ludwig …   Zitate - Herkunft und Themen

  • humor — (Del lat. humor, ōris). 1. m. Genio, índole, condición, especialmente cuando se manifiesta exteriormente. 2. Jovialidad, agudeza. Hombre de humor. 3. Disposición en que alguien se halla para hacer algo. 4. Buena disposición para hacer algo. ¡Qué… …   Diccionario de la lengua española

  • Humor — Hu mor, n. [OE. humour, OF. humor, umor, F. humeur, L. humor, umor, moisture, fluid, fr. humere, umere, to be moist. See {Humid}.] [Written also {humour}.] 1. Moisture, especially, the moisture or fluid of animal bodies, as the chyle, lymph,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • humor — sustantivo masculino 1. (no contable) Estado de ánimo: Veamos qué humor tiene hoy. buen humor. mal humor. 2. (no contable) Disposición para hacer o emprender una cosa: No está de humor para ir al cine. 3. (no contable) Capacidad para descubrir y… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • humor — (Brit. humour) ► NOUN 1) the quality of being amusing or comic. 2) a state of mind: her good humor vanished. 3) (also cardinal humor) historical each of four fluids of the body (blood, phlegm, yellow bile or choler, and black bile or melancholy) …   English terms dictionary

  • Humor — Sm std. (16. Jh., Bedeutung 18. Jh.) Entlehnung. Zunächst aus l. hūmor entlehnt, das eigentlich Feuchtigkeit bedeutet, aber in der mittelalterlichen Medizin auch die Körpersäfte umfaßt, deren Mischung die Temperamente (cholerisch, phlegmatisch,… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • humor — 1. buen humor. ‘Actitud alegre y complaciente’: «Al ver su buen humor, me atreví a hacerle preguntas sobre su trabajo» (VLlosa Tía [Perú 1977]); «Está de muy buen humor» (MtzPisón Ternura [Esp. 1985]). A diferencia de la locución antónima mal… …   Diccionario panhispánico de dudas

  • humor — |ô| s. m. 1. Qualquer fluido líquido contido nos corpos organizados. 2.  [Medicina] Humor viciado. 3. Pus, matéria. 4. Serosidade. 5. Licor. 6. Umidade. 7.  [Figurado] Disposição de ânimo. 8. Temperamento, índole. 9. Mordacidade chistosa; ironia… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • humor — m. fisiol. Cualquiera de los líquidos del interior de un cuerpo. Medical Dictionary. 2011. humor Término general para los líquidos o semil …   Diccionario médico

  • humor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. humororze, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dyspozycja psychiczna polegająca na umiejętności zauważania zabawnych stron życia i traktowania ich z pobłażliwością i… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Humor — Hu mor, v. t. [imp. & p. p. {Humored}; p. pr. & vb. n. {Humoring}.] 1. To comply with the humor of; to adjust matters so as suit the peculiarities, caprices, or exigencies of; to adapt one s self to; to indulge by skillful adaptation; as, to… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»