-
21 honorabilis
hŏnōrābĭlis, e, adj. [honoro], that procures honor or esteem, honorable (very rare): haec ipsa sunt honorabilia quae videntur levia atque communia, salutari, appeti, decedi, assurgi, etc., * Cic. de Sen. 18, 62:personae,
Amm. 30, 4, 16:honorabilior omnium,
Vulg. Dan. 13, 4.— Adv.: hŏnōrābĭlĭter, honorably:colebatur,
Amm. 29, 2; so,sepelire,
Capitol. Macr. 5. -
22 honorabiliter
hŏnōrābĭlis, e, adj. [honoro], that procures honor or esteem, honorable (very rare): haec ipsa sunt honorabilia quae videntur levia atque communia, salutari, appeti, decedi, assurgi, etc., * Cic. de Sen. 18, 62:personae,
Amm. 30, 4, 16:honorabilior omnium,
Vulg. Dan. 13, 4.— Adv.: hŏnōrābĭlĭter, honorably:colebatur,
Amm. 29, 2; so,sepelire,
Capitol. Macr. 5. -
23 honoro
hŏnōro, āvi, ātum, 1, v. a. ( depon.:A.Dionysius Platonem in litore occurrens honoratus est,
Sol. 1, § 123; 2, § 26; Ampel. 2, 5) [honor], to clothe or adorn with honor; to honor, respect; to adorn, ornament, embellish, decorate (class.; cf.honeste): mortem ejus (Ser. Sulpicii) non monumento sed luctu publico esse honorandam putarem,
Cic. Phil. 9, 3, 5:ornandi honorandique potestas,
id. ib. 5, 17, 45 Orell. N. cr.:honorandus sum, quia tyrannum occidi (opp. puniendus),
Quint. 3, 6, 74; cf. id. 7, 4, 41:Amphiaraüm sic honoravit fama Graeciae,
Cic. Div. 1, 40, 88:virtutem,
id. Phil. 9, 2, 4:aliquos sellis curulibus, toga praetexta, corona triumphali laureaque honorare,
Liv. 10, 7, 9: populum congiariis, to honor, i. e. present, Vell. 2, 129, 3;cf: nisi in arena passi sunt se honorari,
Dig. 3, 1, 1; 48, 10, 15:honoratus equestri statua,
Vell. 2, 61, 3:Apollo lyram modo nato flore honorabat,
adorned, Petr. 83:lato clavo vel equo publico similive honore honorari,
Ulp. Fragm. 7, 1.—Hence, hŏnō-rātus, a, um, P. a., honored, respected; honorable, respectable, distinguished.In gen. [class.):B.qui honorem sententiis, qui suffragiis adeptus est, is mihi et honestus et honoratus videtur, etc.,
Cic. Brut. 81, 281:satis honestam honoratamque imaginem fore,
Liv. 36, 40, 9: beati, qui honorati sunt, videntur;miseri autem, qui sunt inglorii,
Cic. Leg. 1, 11, 32:clari et honorati viri,
id. de Sen. 7, 22:homo et princeps,
id. Off. 1, 39, 138:honoratus et nobilis Thucydides,
id. Or. 9, 32:Achilles,
Hor. A. P. 120:cani,
Ov. M. 8, 9:praefectura,
Cic. Planc. 8, 19:amici,
i. e. courtiers, Liv. 40, 54, 6:rus,
granted as a mark of honor, Ov. M. 15, 617; cf.sedes,
Tac. A. 2, 63.— Comp.:Dionysius apud me honoratior fuit, quam apud Scipionem Panaetius,
Cic. Att. 9, 12, 2:spes honoratioris militiae,
Liv. 32, 23, 9.— Sup.:genus pollens atque honoratissimum,
Plaut. Capt. 2, 2, 28:honoratissimo loco lectus,
Vell. 2, 76, 1:honoratissimae imaginis vir,
Liv. 3, 58, 2:genus assensus,
Tac. G. 11.—In partic., honored by a public office, filling a post of honor, honorable, respectable (perh. not anteAug.):2.praetor,
Ov. F. 1, 52:consul honoratus vir,
id. P. 4, 5, 1:honoratior,
Vell. 2, 54 fin.:familia honorata magis quam nobilis,
Eutr. 7, 18: si quis forte honoratorum, decurionum, possessorum, etc., Cod. Th. 9, 27, 6; Lampr. Alex. Sev. 40; Inscr. Orell. 3540; 3971 al.; cf.:HONORATVS AD CVRAM KALENDARII,
Inscr. Grut. 444, 5:honoratae comae,
i. e. of a high magistrate, Ov. P. 2, 2, 92.—Act., conferring honor, = honorificus (very rare):senatus quam poterat honoratissimo decreto adlocutus eos mandat consulibus,
Liv. 27, 10, 6.—Hence, adv.: hŏnōrātē, with honor, honorably:quam illum et honorate nec secure continet?
Vell. 2, 129, 4:quod filium honorate custodierant,
Tac. H. 4, 63.— Comp.:utrum contumeliosius expulerint, an revocaverint honoratius,
Just. 5, 4, 13; Val. Max. 5, 1, 11. — Sup.:aliquem honoratissime excipere,
Val. Max. 2, 10, 2. -
24 praeconialis
praecōnĭālis, e, adj. [praeconnius], to be praised or commended, that which ought to be honored:viri,
Cassiod. Var. 9, 25:pietati vestrae praeconiale est diligere,
id. ib. 8, 1.—Hence, adv.: praecōnĭālĭter, honorably, Cassiod. in Psa. 17. -
25 praeconialiter
praecōnĭālis, e, adj. [praeconnius], to be praised or commended, that which ought to be honored:viri,
Cassiod. Var. 9, 25:pietati vestrae praeconiale est diligere,
id. ib. 8, 1.—Hence, adv.: praecōnĭālĭter, honorably, Cassiod. in Psa. 17. -
26 rudis
1.rŭdis, e, adj. [cf. crudus], unwrought, untilled, unformed, unused, rough, raw, wild (cf. crudus): omnis fere materia non deformata, rudis appellatur, sicut vestimentum rude, non perpolitum: sic aes infectum rudusculum, Cincius ap. Fest. p. 265 Müll. (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:B.terra (opp. restibilis),
Varr. R. R. 1, 44, 2; so,terra,
id. ib. 1, 27, 2:ager,
Col. 3, 11, 1:campus,
Verg. G. 2, 211:humus,
Ov. M. 5, 646:rudis atque infecta materies,
Petr. 114, 13; cf.:rudis indigestaque moles (Chaos),
Ov. M. 1, 7:marmor,
Quint. 2, 19, 3:saxum,
id. 9, 4, 27; cf.:signa (de marmore coepto),
Ov. M. 1, 406:aes (opp. signatum),
Plin. 33, 3, 13:hasta,
rudely finished, ill-made, Verg. A. 9, 743; cf.:novacula (with retusa),
Petr. 94, 14:circumjectus parietum,
Plin. 11, 51, 112, § 270:caementum,
Tac. Or. 20 (with informes tegulae):lana,
Ov. M. 6, 19:textum,
rough, coarse, id. ib. 8, 640; so,vestis,
id. F. 4, 659:herba,
wild, Mart. 2, 90, 8: cf.uva,
unripe, green, hard, id. 13, 68.— Neutr. plur. as subst.: detrahit doctrina aliquid, ut lima rudibus et cotes hebetibus, Quint. 2, 12, 8. —Poet., transf., young, new (cf. integer):II.illa (carina, sc. Argo) rudem cursu prima imbuit Amphitriten,
untried, not yet sailed on, Cat. 64, 11;hence, also, Argo,
Luc. 3, 193:agna,
Mart. 9, 71, 6:filia,
id. 7, 95, 8:dextram cruore regio imbuit,
Sen. Troad. 217:pannas,
new, Vulg. Matt. 9, 16. —Trop., rude, unpolished, uncultivated, unskilled, awkward, clumsy, ignorant; hence (like ignarus), with gen., unacquainted with, inexperienced in, etc. (cf. imperitus).(α).Absol.:(β).consilium,
Plaut. Poen. 1, 1, 61; cf.:forma ingenii impolita et plane rudis,
Cic. Brut. 85, 294:incohata ac rudia,
id. de Or. 1, 2, 5:quae rudia atque imperfecta adhuc erant,
Quint. 3, 1, 7:rudia et incomposita,
id. 9, 4, 17:vox surda, rudis, immanis, dura, etc.,
id. 11, 3, 32:modulatio,
id. 1, 10, 16; cf.:modus (tibicinis),
Ov. A. A. 1, 111:rude et Graecis intactum carmen,
Hor. S. 1, 10, 66:stilus (with confusus),
Quint. 1, 1, 28; 12, 10, 3:animi,
id. 1, 10, 9 (with agrestes);1, 1, 36: adhuc ingenia,
id. 1, 2, 27; cf.ingenium,
Hor. A. P. 410:rudis fuit vita priscorum et sine litteris,
Plin. 18, 29, 69, § 284:saeculum,
Quint. 2, 5, 23; 12, 11, 23; Tac. H. 1, 86:anni,
i. e. young, early, Quint. 1, 1, 5; Tac. A. 13, 16 fin.; cf.:adhuc aetas,
id. ib. 4, 8:rudem me et integrum discipulum accipe et ea, quae requiro, doce,
Cic. N. D. 3, 3, 7; Quint. 2, 3, 3; 3, 6, 83:Aeschylus rudis in plerisque et incompositus,
id. 10, 1, 66:tam eram rudis? tam ignarus rerum? etc.,
Cic. Sest. 21, 47; so (with ignarus) Quint. 1, 8, 4:rudis ac stultus,
id. 11, 3, 76:illi rudes homines primique,
id. 8, 3, 36; 10, 2, 5:illi rudes ac bellicosi,
id. 1, 10, 20:nescit equo rudis Haerere ingenuus puer,
Hor. C. 3, 24, 54.—With in and abl.:(γ).cum superiores alii fuissent in disputationibus perpoliti, alii in disserendo rudes,
Cic. Rep. 1, 8, 13:(oratorem) nullā in re tironem ac rudem esse debere,
id. de Or. 1, 50, 218; (with hebes) id. ib. 1, 58, 248:rudis in re publicā,
id. Phil. 6, 6, 17:in causā,
id. Fam. 4, 1, 1:in jure civili,
id. de Or. 1, 10, 40:in minoribus navigiis,
id. ib. 1, 38, 174:omnino in nostris poëtis,
id. Fin. 1, 2, 5:sermo nullā in re,
id. de Or. 1, 8, 32.—With simple abl. (very rare):Ennius ingenio maximus, arte rudis,
Ov. Tr. 2, 424:arte,
Stat. Th. 6, 437:studiis,
Vell. 2, 73, 1.—With gen.:(δ).imperiti homines rerum omnium rudes ignarique,
Cic. Fl. 7, 16:dicat se non imperitum foederis, non rudem exemplorum, non ignarum belli fuisse,
id. Balb. 20, 47:provinciae rudis,
id. Verr. 2, 2, 6, § 17:Graecarum litterarum,
id. Off. 1, 1, 1; Nep. Pelop. 1, 1:rei militaris,
Cic. Ac. 2, 1, 2:harum rerum,
id. Verr. 2, 2, 35, § 87:artium,
Liv. 1, 7:bonarum artium,
Tac. A. 1, 3:facinorum,
id. ib. 12, 51:agminum,
Hor. C. 3, 2, 9:civilis belli,
id. Ep. 2, 2, 47; cf.:bellorum (elephanti),
Flor. 4, 2, 67:operum conjugiique,
Ov. F. 4, 336:somni,
i. e. sleepless, id. M. 7, 213:dicendi,
Tac. A. 1, 29.—With ad (very rare):(ε).rudem ad pedestria bella Numidarum gentem esse,
Liv. 24, 48, 5:ad quae (spectacula) rudes tum Romani erant,
id. 45, 32, 10; 10, 22, 6; 21, 25, 6:ad partus,
Ov. H. 11, 48:ad mala,
id. P. 3, 7, 18:rudes adhuc ad resistendum populos,
Just. 1, 1, 5:rudis natio ad voluptates,
Curt. 6, 21, 9; 8, 8, 24.—With dat. (very rare):(ζ).fontes rudes puellis,
i. e. strange, Mart. 6, 42, 4.—With inf.:2. I.nec ferre rudis medicamina,
Sil. 6, 90:Martem rudis versare,
id. 8, 262.— Comp., sup., and adv. do not occur.To stir with in cooking; a stirring-stick, spatula:II.versato crebro duabus rudibus,
Cato, R. R. 79; so,ferreae,
Plin. 34, 18, 50, § 170; cf. rudicula.—A staff used by soldiers and gladiators in their exercises (perh. a wooden sword), answering to a quarter-staff, a foil (freq. and class.):(milites) rudibus inter se in modum justae pugnae concurrerunt,
Liv. 26, 51; 40, 6 and 9 Drak. N. cr. (al. sudibus); Ov. Am. 2, 9, 22; id. A. A. 3, 515:rudibus batuere,
Suet. Calig. 32.—Hence, transf.: PRIMA or SVMMA RVDIS (also in one word, SVMMARVDIS), the first or head fencer, the fencing-master, Inscr. Orell. 2575; 2584: SECVNDA RVDIS, the second fencer, the fencing-master ' s assistant, ib. 2573 sq.—A gladiator received such a rudis when honorably discharged (whence he was called rudiarius):tam bonus gladiator rudem tam cito accepisti?
Cic. Phil. 2, 29, 74:acceptā rude,
Juv. 6, 113:essedario rudem indulgere,
Suet. Claud. 21.—And hence transf. to other persons who receive an honorable discharge:tardā vires minuente senectā, Me quoque donari jam rude tempus erat,
i. e. to dismiss, discharge, Ov. Tr. 4, 8, 24; id. Am. 2, 9, 22; cf.:spectatum satis et donatum jam rude,
Hor. Ep. 1, 1, 2 (v. Orell. ad h. l.):ergo sibi dabit ipse rudem,
Juv. 7, 171; Mart. 3, 36, 10. -
27 splendidus
splendĭdus, a, um, adj. [splendeo], bright, shining, glittering, brilliant, etc. (class.; syn.: nitidus, lucidus, coruscus).I.Lit.A.In gen.: o magna templa caelitum, commixta stellis splendidis, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 6 Müll. (Trag. v. 227 Vahl.); so,B.signa caeli,
Lucr. 4, 444:lumina solis,
id. 2, 108:caelum cum aequaliter totum erit splendidum,
Plin. 18, 35, 80, § 351; cf. comp.:quanto splendidior quam cetera sidera fulget Lucifer,
Ov. M. 2, 722:sol splendidior,
Tib. 4, 1, 123.— Sup.:splendidissimus candor,
Cic. Rep. 6, 16, 16:color (with flam neus),
Lucr. 6, 208:ostro crinis,
Ov. M. 8, 8: venabula. id. ib. 8, 419:fons splendidio vitro,
Hor. C. 3, 13, 1; cf.: Galatea Splendidior vitro, Ov. M. 13, 791:umor sudoris,
Lucr. 6, 1187: bilis, bright yellow, cholê xanthê, Hor. S. 2, 3, 141 (cf.:vitrea bilis,
Pers. 3, 8). —In partic., of style of living, dress, etc., brilliant, splendid, magnificent, sumptuous (syn. magnificus):II.quorum in villā ac domo nihil splendidum fuit praeter ipsos,
Cic. Par. 5, 2, 38:splendida domus gaudet regali gaza,
Cat. 64, 46; Verg. A. 1, 637:vestis,
Petr. 12; cf.:splendidus et virilis cultus,
Quint. 11, 3, 137:homo (opp. luxuriosus),
Vell. 2, 105, 2:secundas res splendidiores facit amicitia,
Cic. Lael. 6, 22.—Trop.A.In gen., brilliant, illustrious, distinguished, noble (cf.:B.egregius, amplus): C. Plotius, eques Romanus splendidus,
Cic. Fin. 2, 18, 58; cf.:vir splendidissimus atque ornatissimus civitatis suae,
id. Fl. 20, 48:homo propter virtutem splendidus,
id. Verr. 2, 4, 18, § 38; Plin. Ep. 4, 4, 2:splendidissima ingenia,
Cic. Off. 1, 8, 26; 1, 18, 61:causa splendidior,
id. Rosc. Am. 49, 142; cf.:splendida facta,
Hor. Ep. 2, 1, 237:ratio dicendi,
Cic. Brut. 75, 261; so,splendida et grandis oratio,
id. ib. 79, 273; cf.:splendidius et magnificentius (genus dicendi),
id. ib. 55, 201; cf.: figurarum commentis splendida loca attentare, brilliant passages of a speech, Amm. 29, 2, 8:splendidis nominibus illuminatus est versus,
Cic. Or. 49, 163:splendidioribus verbis uti,
id. Brut. 58:vox suavis et splendida,
clear, id. ib. 55, 203:cum de te splendida Minos Fecerit arbitria,
Hor. C. 4, 7, 21.—In partic. (with the accessory idea of mere appearance, opp. to what is real or actual), showy, fine, specious, = speciosus:C. 1.non tam solido quam splendido nomine,
Cic. Fin. 1, 18, 61:praetendens culpae splendida verba tuae,
Ov. R. Am. 240.—Lit.:2.ornare magnifice splendideque convivium,
Cic. Quint. 30, 93; cf.:apparatus splendidissime expositus,
Petr. 21.—Trop., brilliantly, splendidly, nobly:(β). (γ).acta aetas honeste ac splendide,
honorably, with distinction, Cic. Tusc. 3, 25, 61; cf. id. Sen. 18, 64:splendidius contra regem quam, etc., bellum gerere, Auct. B. Alex. 24, 2: ornate splendideque facere,
Cic. Off. 1, 1, 4:dicta,
id. Fin. 1, 2, 6:in parentem Splendide mendax,
Hor. C. 3, 11, 35:splendidissime natus,
of very high birth, Sen. Ep. 47, 8; cf. Plin. Ep. 6, 33, 2.—Ostentatiously:invitare,
Auct. Her. 4, 50, 63; cf.:parum se splendide gerere,
with too little show, meanly, Nep. Att. 14, 2.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Honorably — Hon or*a*bly, adv. 1. In an honorable manner; in a manner showing, or consistent with, honor. [1913 Webster] The reverend abbot . . . honorably received him. Shak. [1913 Webster] Why did I not more honorably starve? Dryden. [1913 Webster] 2.… … The Collaborative International Dictionary of English
honorably — index fairly (impartially), faithfully Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
honorably — (Amer.) adv. with honor, in an honorable manner (also honourably) … English contemporary dictionary
honorably — adverb 1. in an honorable manner (Freq. 2) he acted honorably • Syn: ↑uprightly • Ant: ↑dishonorably • Derived from adjective: ↑upright ( … Useful english dictionary
honorably — honorable (Brit. honourable) ► ADJECTIVE 1) bringing or worthy of honour. 2) (Honorable) a title given to certain high officials, members of the nobility, and MPs. DERIVATIVES honorably adverb … English terms dictionary
honorably — adverb see honorable … New Collegiate Dictionary
honorably — See honorableness. * * * … Universalium
honorably — Synonyms and related words: blamelessly, conscientiously, creditably, decently, erectly, estimably, fastidiously, high mindedly, honestly, immaculately, irreproachably, meticulously, morally, nobly, punctiliously, purely, reputably, respectably,… … Moby Thesaurus
honorably — (Roget s IV) modif. Syn. nobly, fairly, virtuously; see justly 1 … English dictionary for students
honorably — hon·or·ably … English syllables
Council of Twelve Apostles (Community of Christ) — Community of Christ v · d … Wikipedia