-
1 honestas
honestās, ātis f. [ honestus ]1) уважение, честь, почёт (laus et h. C)honestatis gratiā C (=honoris causā) — во внимание к заслугамhonestates C — почестиomnes honestates civitatis C — все почётные лица государства, нотабли2) честность, порядочность, добродетельность, высокая нравственность (h. vitae C)3) приличие, достоинство, благопристойность (h. in re aliquā C; h. oratoris Q)4) красота, изящество ( testudinis C) -
2 honestas
honestās, ātis, f. (honestus), I) die Ehre, das Ansehen bei der Welt, honestatem amittere, Cic.: studiosissimi appetentissimique honestatis, Cic.: honestatis gratiā, ehrenhalber, Cic. – Plur. honestates, »Auszeichnungen«, die einem zuteil werden, Cic. Mur. 87: u. meton., omnes honestates civitatis, alle ehrenwerten Bürger, Cic. Sest. 109. – II) die Ehrbarkeit, Ehrenhaftigkeit, Anständigkeit, der äußere Anstand, 1) im allg.: vitae, Cic.: ab omni honestate remota, dem Anstande ganz zuwider, Nep.: hinc (pugnat) honestas, illinc turpitudo, Cic. – übtr., v. Lebl., der Anstand, die Schönheit, in rebus, Cic.: testudinis, Cic. – 2) insbes., als philos. t. t., die wahre Ehrbarkeit = die moralische Würde, Tugend, Cic. de fin. 2, 48.
-
3 honestas
honestās, ātis, f. (honestus), I) die Ehre, das Ansehen bei der Welt, honestatem amittere, Cic.: studiosissimi appetentissimique honestatis, Cic.: honestatis gratiā, ehrenhalber, Cic. – Plur. honestates, »Auszeichnungen«, die einem zuteil werden, Cic. Mur. 87: u. meton., omnes honestates civitatis, alle ehrenwerten Bürger, Cic. Sest. 109. – II) die Ehrbarkeit, Ehrenhaftigkeit, Anständigkeit, der äußere Anstand, 1) im allg.: vitae, Cic.: ab omni honestate remota, dem Anstande ganz zuwider, Nep.: hinc (pugnat) honestas, illinc turpitudo, Cic. – übtr., v. Lebl., der Anstand, die Schönheit, in rebus, Cic.: testudinis, Cic. – 2) insbes., als philos. t. t., die wahre Ehrbarkeit = die moralische Würde, Tugend, Cic. de fin. 2, 48.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > honestas
-
4 honestas
honestās, ātis, f. [st2]1 [-] considération, honneur. [st2]2 [-] dignités, honneurs. [st2]3 [-] réputation. [st2]4 [-] l'honneur, l'honnêteté, la vertu; la probité. [st2]5 [-] bonté, humanité. [st2]6 [-] beauté, noblesse. - honestatem omnem amittere: perdre toute considération.* * *honestās, ātis, f. [st2]1 [-] considération, honneur. [st2]2 [-] dignités, honneurs. [st2]3 [-] réputation. [st2]4 [-] l'honneur, l'honnêteté, la vertu; la probité. [st2]5 [-] bonté, humanité. [st2]6 [-] beauté, noblesse. - honestatem omnem amittere: perdre toute considération.* * *Honestas, honestatis. Quintil. Honnesteté.\Honestate spoliatus. Cic. De tout honneur. -
5 honestas
hŏnestas, ātis, f. [honestus], honorableness.I.(Acc. to honestus, I.) Honorable consideration which a man enjoys, honor, reputation, character, respectability, credit, opp. to turpitudo (class.; cf.: existimatio, dignitas).A.Lit.: quid est honestas nisi honor perpetuus ad aliquem secundo populi rumore delatus. Lact. 3, 8, fin.:B.unde pudor, continentia, fuga turpitudinis, appetentia laudis et honestatis?
Cic. Rep. 1, 2; cf.:fugiendae turpitudinis adipiscendaeque honestatis causa,
id. Tusc. 2, 27, 66; Gell. 1, 3, 23 sq.:nihil esse in vita magnopere expetendum nisi laudem atque honestatem,
Cic. Arch. 6, 14; cf.:omnia, quae putant homines expetenda, honestas, gloria, tranquillitas animi atque jucunditas,
id. Lael. 22, 84; id. Phil. 7, 5, 14: cogita, ea nobis erepta esse, quae hominibus [p. 861] non minus quam liberi cara esse debent, honestatem, dignitatem, honores omnes, id. Fam. 4, 5, 2:quas familias honestatis amplitudinisque gratia nomino,
on account of their character, id. Rosc. Am. 6, 15:honestate spoliatus,
id. Rab. Post. 16, 44; cf.: omni jure atque honestate interdictus, Q. Metell. ap. Gell. 17, 2, 7:fautor infimi generis hominum, odio alienae honestatis,
Liv. 1, 47, 11:honestatem omnem amittere,
consideration, respect, Cic. Rosc. Am. 39, 114:in eoque (officio) et colendo sita vitae est honestas omnis et in negligendo turpitudo,
id. Off. 1, 2, 4; Gell. 1, 3, 24: honestati alicujus convenire (with subj. clause), Paul. Sent. 3, 5, 2.—In plur. (= honores):ceteris ante partis honestatibus atque omni dignitate fortunaque aliquem privare,
Cic. Mur. 40, 87.—Transf., concr.:II.causa, in qua omnes honestates civitatis, omnes aetates, omnes ordines una consentiunt,
honorable, reputable persons, Cic. Sest. 51, 109.—(Acc. to honestus, II.)A.Honorableness of character, honorable feeling, honor, honesty, probity, integrity, virtue (class.):B.ubi est autem dignitas, nisi ubi honestas?
Cic. Att. 7, 11, 1:nemo est inventus tam perditus, tam ab omni non modo honestate sed etiam simulatione honestatis relictus, qui, etc.,
id. Rab. Perd. 8, 23 and 24:(qui summum bonum) suis commodis, non honestate metitur... honestatem propter se expetere,
id. Off. 1, 2, 5 and 6; cf.:cum omnis honestas manet a partibus quatuor, quarum, etc.,
id. ib. 1, 43, 152; and:habes undique expletam et perfectam formam honestatis, quae tota his quatuor virtutibus continetur,
id. Fin. 2, 15, 48; Quint. 3, 8, 26:et in laude justitia utilitasque tractantur, et in consiliis honestas,
id. 3, 4, 16: sunt qui tradant tanta eum (Staberium Erotem) honestate praeditum, ut, etc., such an honorable, noble character; Fr. honnēteté, Suet. Gramm. 13:quod factum causā publicae honestatis vindictam exspectat,
Paul. Sent. 5, 4, 21.— -
6 honestās
honestās ātis, f [honos], honor received from others, repute, consideration, honor, reputation, character, respectability, credit: adipiscendaeque honestatis causā: honestate spoliatus: aliena, L.: honestatem omnem amittere, respect: honestatibus alqm privare (i. e. honoribus).— Plur, honorable men, men of standing: causa, in quā omnes honestates civitatis una consentiunt.—Of things, beauty, grace, merit: testudinis: in rebus.—Fig., uprightness, honor, honesty, probity, integrity, virtue, character: propter se expetenda.* * *honor, integrity, honesty; wealth (Plater)
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский