Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

herba+sanguinalis

  • 1 herba

    herba, ae, f. jede halmartig emporsprossende Pflanze, Halm, Kraut, Gras (Sing. oft kollektiv), I) im allg., verb. stirpes et herbae, Pflanzen u. Kräuter, Cic.: herbae virgultaque, Lucr.: herbae frondesque, Ov.: omne herbarum radicumque genus, Liv. – m. Genet., h. graminis, Grashalm, Verg.: u. so graminis herba pura, Liv. – m. Adjj., herbae palustres, Sumpfpflanzen, Liv.: h. irrigua, Wiesengrün, Plaut.: herbae laetae, Verg.: h. multa, üppiger Graswuchs, Hor.: h. solstitialis, Plaut. u. Plin.: h. viridis, Verg. – m. Verben, umida (tellus) maiores herbas alit, Verg.: gignendae herbae non alius (amnis) est aptior, Curt.: herbis prata convestirier, Enn. u. Lucr.: internatae herbae feno reserventur, Col. – als Futter für Tiere, salsae herbae, Verg.: immemor herbae victor equus, Verg.: in eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem, ciconia lacertam, Sen.: desecare herbas, Caes. – als Nahrung der Menschen im Naturzustande oder aus Not, haec (quercus) erat et teneri caespitis herba cibus, Ov.: vivere herbis, Hor., herbarum radicibus, Sen.: victu pasci simplicis herbae, Verg.: volsis pascere alqm radicibus herbae, Verg.: herba, ubi necesse est, non pecori tantum sed homini nascitur, Sen. – als Grünware, Küchenkraut, eas herbas herbis aliis condiunt, Plaut.: fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius, Cic.: hoc ubi confusum sectis inferbuit herbis, Hor. – zur Bekränzung, corona ex asperis herbis, Cic.: cornu cingere recentibus herbis, Ov. – als botanische u. mediz. Pflanze, Kraut, Heilkraut, herba lapathi, Hor.: h. muralis, Cels.: h. parietaria u. parietina, Aur. Vict. u. Amm.: h. sanguinalis, Cels.: herbae fortes, Ov., salutares, Ov. u. Sen.: fallax herba veneni, Ov.: terra medicas fundit herbas, Plin.: herbis curare vulnus, Liv.: ipse lectas Pagasaeis collibus herbas temperat, Ov. – als Zauberkraut, herba nigri veneni, Verg.: herbae magicae, Plin.: herbae Hecateae, Ov.: potentes, Ov.: cantatae, Ov.: herbarum potentia, Ov.: Paeoniis revocatus herbis et amore Dianae, Verg.: excĭdere herbas atque incantata lacertis vincula, Hor. – Sing. kollektiv u. Plur. als Sitz od. Lager, Gras, Kasen, alta nativo creverat herba toro, Prop.: fusus (fusi) per herbam, Verg.: in herba se abicere, Cic.: in herba recumbere, Cic.: herbā requiescere, Ov.: iuvat prope rivum somnus in herba, Hor.: victor per herbas, ›aura veni‹, dixi, im Grase (hingestreckt), Ov. – Plur. als Weideplatz, Trift, Anger, herbae Albanae, Hor.: Aventinae, Ov.: communes, Hor.: mille greges illi totidemque armenta per herbas errabant, Ov. – als Tummelplatz, ludentes Panes in herba, Ps. Verg. cul. 114. – ein Grashalm als Zeichen der Unterwerfung überreicht (s. Paul. ex Fest. 99, 7); dah. sprichw. herbam dare od. porrigere, sich für besiegt erklären, Afran. com. 145 (vgl. R.2 not. crit.). Varro fr. bei Serv. Verg. Aen. 8, 128. Plin. 22, 8. Vgl. Wölfflins Archiv 6, 398. – II) insbes.: a) die Pflanze, der Halm des Getreides (vollst. frumenti herba, Verg. georg. 1, 134, od. seminis herba, Ov. fast. 1, 154), Sing. kollekt. u. Plur. auch das im Halm stehende Getreide, die Saat, h. recens, Ov.: h. sterilis, Ov.: herbae non fallaces, Cic.: iam altae in segetibus herbae, das auf den Saatfeldern schon hoch aufgeschossene Getreide, Liv.: frumenta, quae iam in herbis erant, im H. standen, Liv.: ex hordeo alterum caput grani (Keimspitze) in radicem exit, alterum in herbam, wird zum Halm, Plin.: illa herba (Pflanze), quae in segetem frugemque ventura est, Sen.: seges altera in herba est, ist im zweiten Halm, sprießt (schoßt) von neuem auf, Pers.: hoc (triticum) nondum est in herba lactente, Sen.: saepe Ceres primis dominum fallebat in herbis, Ov.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov. – Bildl., adhuc tua messis in herba est, noch steht dein Korn auf dem H. (= noch ist für dich die Zeit der Ernte nicht gekommen), Ov. her. 16 (17), 263: omnis illa laus velut in herba vel flore praecepta (gleichsam im grünen Halme oder in der Blüte schon geerntet) ad nullam certam et solidam pervenit fragem, Tac. dial. 9. – b) das Unkraut (vollst. mala herba, Cato r. r. 50, 1, od. sterilis herba, Curt. 4, 1 [4], 21), officiant laetis ne frugibus herbae, Verg. georg. 1, 69: bis segetem densis obducunt sentibus herbae, ibid. 2, 411.

    lateinisch-deutsches > herba

  • 2 herba

    herba, ae, f. jede halmartig emporsprossende Pflanze, Halm, Kraut, Gras (Sing. oft kollektiv), I) im allg., verb. stirpes et herbae, Pflanzen u. Kräuter, Cic.: herbae virgultaque, Lucr.: herbae frondesque, Ov.: omne herbarum radicumque genus, Liv. – m. Genet., h. graminis, Grashalm, Verg.: u. so graminis herba pura, Liv. – m. Adjj., herbae palustres, Sumpfpflanzen, Liv.: h. irrigua, Wiesengrün, Plaut.: herbae laetae, Verg.: h. multa, üppiger Graswuchs, Hor.: h. solstitialis, Plaut. u. Plin.: h. viridis, Verg. – m. Verben, umida (tellus) maiores herbas alit, Verg.: gignendae herbae non alius (amnis) est aptior, Curt.: herbis prata convestirier, Enn. u. Lucr.: internatae herbae feno reserventur, Col. – als Futter für Tiere, salsae herbae, Verg.: immemor herbae victor equus, Verg.: in eodem prato bos herbam quaerit, canis leporem, ciconia lacertam, Sen.: desecare herbas, Caes. – als Nahrung der Menschen im Naturzustande oder aus Not, haec (quercus) erat et teneri caespitis herba cibus, Ov.: vivere herbis, Hor., herbarum radicibus, Sen.: victu pasci simplicis herbae, Verg.: volsis pascere alqm radicibus herbae, Verg.: herba, ubi necesse est, non pecori tantum sed homini nascitur, Sen. – als Grünware, Küchenkraut, eas herbas herbis aliis condiunt, Plaut.: fungos, helvellas, herbas omnes ita condiunt, ut nihil possit esse suavius, Cic.: hoc ubi
    ————
    confusum sectis inferbuit herbis, Hor. – zur Bekränzung, corona ex asperis herbis, Cic.: cornu cingere recentibus herbis, Ov. – als botanische u. mediz. Pflanze, Kraut, Heilkraut, herba lapathi, Hor.: h. muralis, Cels.: h. parietaria u. parietina, Aur. Vict. u. Amm.: h. sanguinalis, Cels.: herbae fortes, Ov., salutares, Ov. u. Sen.: fallax herba veneni, Ov.: terra medicas fundit herbas, Plin.: herbis curare vulnus, Liv.: ipse lectas Pagasaeis collibus herbas temperat, Ov. – als Zauberkraut, herba nigri veneni, Verg.: herbae magicae, Plin.: herbae Hecateae, Ov.: potentes, Ov.: cantatae, Ov.: herbarum potentia, Ov.: Paeoniis revocatus herbis et amore Dianae, Verg.: excĭdere herbas atque incantata lacertis vincula, Hor. – Sing. kollektiv u. Plur. als Sitz od. Lager, Gras, Kasen, alta nativo creverat herba toro, Prop.: fusus (fusi) per herbam, Verg.: in herba se abicere, Cic.: in herba recumbere, Cic.: herbā requiescere, Ov.: iuvat prope rivum somnus in herba, Hor.: victor per herbas, ›aura veni‹, dixi, im Grase (hingestreckt), Ov. – Plur. als Weideplatz, Trift, Anger, herbae Albanae, Hor.: Aventinae, Ov.: communes, Hor.: mille greges illi totidemque armenta per herbas errabant, Ov. – als Tummelplatz, ludentes Panes in herba, Ps. Verg. cul. 114. – ein Grashalm als Zeichen der Unterwerfung überreicht (s. Paul. ex Fest. 99, 7); dah. sprichw. herbam dare od. porrigere, sich für besiegt erklären, Afran. com. 145 (vgl. R.2
    ————
    not. crit.). Varro fr. bei Serv. Verg. Aen. 8, 128. Plin. 22, 8. Vgl. Wölfflins Archiv 6, 398. – II) insbes.: a) die Pflanze, der Halm des Getreides (vollst. frumenti herba, Verg. georg. 1, 134, od. seminis herba, Ov. fast. 1, 154), Sing. kollekt. u. Plur. auch das im Halm stehende Getreide, die Saat, h. recens, Ov.: h. sterilis, Ov.: herbae non fallaces, Cic.: iam altae in segetibus herbae, das auf den Saatfeldern schon hoch aufgeschossene Getreide, Liv.: frumenta, quae iam in herbis erant, im H. standen, Liv.: ex hordeo alterum caput grani (Keimspitze) in radicem exit, alterum in herbam, wird zum Halm, Plin.: illa herba (Pflanze), quae in segetem frugemque ventura est, Sen.: seges altera in herba est, ist im zweiten Halm, sprießt (schoßt) von neuem auf, Pers.: hoc (triticum) nondum est in herba lactente, Sen.: saepe Ceres primis dominum fallebat in herbis, Ov.: primis segetes moriuntur in herbis, Ov. – Bildl., adhuc tua messis in herba est, noch steht dein Korn auf dem H. (= noch ist für dich die Zeit der Ernte nicht gekommen), Ov. her. 16 (17), 263: omnis illa laus velut in herba vel flore praecepta (gleichsam im grünen Halme oder in der Blüte schon geerntet) ad nullam certam et solidam pervenit fragem, Tac. dial. 9. – b) das Unkraut (vollst. mala herba, Cato r. r. 50, 1, od. sterilis herba, Curt. 4, 1 [4], 21), officiant laetis ne frugibus herbae, Verg. georg. 1, 69: bis segetem densis obducunt sen-
    ————
    tibus herbae, ibid. 2, 411.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > herba

  • 3 sanguinalis

    sanguinālis, e [ sanguis ]
    herba s. Col предпол.птичья гречиха (травка-муравка) (Polygonum aviculare, L)

    Латинско-русский словарь > sanguinalis

  • 4 sanguinalis

    sanguinālis, e (sanguis), zum Blute gehörig, Blut-, herba, bei den Griechen, πολύγονον ἄῤῥεν, wahrsch. Polygonum aviculare, L., der gemeine Knöterich, Cels. u. Colum.

    lateinisch-deutsches > sanguinalis

  • 5 sanguinalis

    sanguinālis, e (sanguis), zum Blute gehörig, Blut-, herba, bei den Griechen, πολύγονον ἄῤῥεν, wahrsch. Polygonum aviculare, L., der gemeine Knöterich, Cels. u. Colum.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sanguinalis

  • 6 sanguinarius

    sanguinārius, a, um (sanguis), I) zum Blute gehörig, Blut-, herba s. = herba sanguinalis (s. sanguinālis), Colum. u. Plin. – II) bildl., blutgierig, blutdürstig, iuventus, Cic.: imperator, Eutr.: barbarae ac ferae et s. gentes, Hieron.: s. sententia, Plin. ep.: temeritas Diocletiani, Eutr.: Tarquinius Superbus nuntium illum saevum atque sanguinarium filio remisit ex horto, Plin. 19, 50.

    lateinisch-deutsches > sanguinarius

  • 7 sanguinarius

    sanguinārius, a, um (sanguis), I) zum Blute gehörig, Blut-, herba s. = herba sanguinalis (s. sanguinalis), Colum. u. Plin. – II) bildl., blutgierig, blutdürstig, iuventus, Cic.: imperator, Eutr.: barbarae ac ferae et s. gentes, Hieron.: s. sententia, Plin. ep.: temeritas Diocletiani, Eutr.: Tarquinius Superbus nuntium illum saevum atque sanguinarium filio remisit ex horto, Plin. 19, 50.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sanguinarius

  • 8 sanguinarius

    sanguinārius, a, um [ sanguis ]
    1) кровяной, кровавый
    2) кровожадный (saevus atque s. PM)

    Латинско-русский словарь > sanguinarius

  • 9 polygonon

    pŏlygŏnos or - us, i, f., or pŏly-gŏnon, i ( pŏlygŏnĭum, ĭi, Scrib. Comp. 193), n., = polugonos or -on, a plant (called in pure Lat. herba sanguinalis or sanguinaria), knotgrass, Plin. 27, 12, 91, § 113; 26, 15, 90, § 158.

    Lewis & Short latin dictionary > polygonon

  • 10 polygonos

    pŏlygŏnos or - us, i, f., or pŏly-gŏnon, i ( pŏlygŏnĭum, ĭi, Scrib. Comp. 193), n., = polugonos or -on, a plant (called in pure Lat. herba sanguinalis or sanguinaria), knotgrass, Plin. 27, 12, 91, § 113; 26, 15, 90, § 158.

    Lewis & Short latin dictionary > polygonos

  • 11 polygonus

    pŏlygŏnos or - us, i, f., or pŏly-gŏnon, i ( pŏlygŏnĭum, ĭi, Scrib. Comp. 193), n., = polugonos or -on, a plant (called in pure Lat. herba sanguinalis or sanguinaria), knotgrass, Plin. 27, 12, 91, § 113; 26, 15, 90, § 158.

    Lewis & Short latin dictionary > polygonus

  • 12 sanguinaris

    sanguĭnārĭus, a, um (also late Lat. sanguĭnāris, e, Vulg. Ecclus. 42, 5), adj. [sanguis], of or belonging to blood, blood-,
    I.
    Lit.: herba, an herb that stanches blood, the Gr. polugonon, Col. 7, 5, 19;

    also called sanguinaria alone,

    Plin. 27, 12, 91, § 113, and sanguinalis herba, Col. 6, 12 fin.; Cels. 2, 33; 3, 22 fin.: latus sanguinare, covered with blood, Vulg. Ecclus. 42, 5.—
    II.
    Trop., blood-thirsty, bloody, sanguinary (rare but class.):

    juventus,

    Cic. Att. 2, 7, 3:

    Claudius (with saevus),

    Suet. Claud. 34:

    bella (with cruenta),

    Just. 29, 3, 3:

    sententiae,

    Plin. Ep. 4, 22, 6:

    illud responsum,

    Plin. 19, 8, 53, § 169.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguinaris

  • 13 sanguinarius

    sanguĭnārĭus, a, um (also late Lat. sanguĭnāris, e, Vulg. Ecclus. 42, 5), adj. [sanguis], of or belonging to blood, blood-,
    I.
    Lit.: herba, an herb that stanches blood, the Gr. polugonon, Col. 7, 5, 19;

    also called sanguinaria alone,

    Plin. 27, 12, 91, § 113, and sanguinalis herba, Col. 6, 12 fin.; Cels. 2, 33; 3, 22 fin.: latus sanguinare, covered with blood, Vulg. Ecclus. 42, 5.—
    II.
    Trop., blood-thirsty, bloody, sanguinary (rare but class.):

    juventus,

    Cic. Att. 2, 7, 3:

    Claudius (with saevus),

    Suet. Claud. 34:

    bella (with cruenta),

    Just. 29, 3, 3:

    sententiae,

    Plin. Ep. 4, 22, 6:

    illud responsum,

    Plin. 19, 8, 53, § 169.

    Lewis & Short latin dictionary > sanguinarius

  • 14 polygonus

    polygonus, ī, f. (πολύγονος), eine Pflanze, das Blutkraut (rein lat. herba sanguinaria od. sanguinalis gen., Polygonum, L.), Plin. 26, 158 u. 27, 113.

    lateinisch-deutsches > polygonus

  • 15 polygonus

    polygonus, ī, f. (πολύγονος), eine Pflanze, das Blutkraut (rein lat. herba sanguinaria od. sanguinalis gen., Polygonum, L.), Plin. 26, 158 u. 27, 113.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > polygonus

См. также в других словарях:

  • DIGITARIA SANGUINALIS(L.) SCOP. - РОСИЧКА КРОВЯНАЯ — см. 40. Однолетнее растение. D. sanguinalis(L.) Scop. Р. кровяная Fl. Cam. ed. 2, 1 (1772) 52. Соколов (1948) 35. Ларин 1 (1950) 208. Henrard (1950) 646. S у n. Panicum sanguinale L. Becker Dillingen I, 1927, 581; Paspalum sanguinale Lam.;… …   Справочник растений

  • herbe — Herbe, Herba. Toute sorte d herbe, Gramen. Toute sorte d herbe semée pour manger, comme celle des jardins, Olus. L herbe chandeliere, Coramble corambles, vel Corymbe corymbes. L herbe au chat, Calamintha, Nepeta. L herbe au charpentier, Bunium… …   Thresor de la langue françoyse

  • sanguinaria — san·gui·nà·ria s.f. 1. TS bot.com. erba annua (Digitaria sanguinalis) diffusa in varie parti del mondo, così chiamata per il caratteristico colore rosso violaceo Sinonimi: sanguinella. 2. TS bot.com. erba perenne del genere Geranio (Geranium… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»