Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

gracĭles+ex+aere+catenas+o

  • 1 elimo

    I ē-līmo, āvī, ātum, āre
    1)
    а) опиливать, отшлифовывать
    2) разрабатывать, тщательно обрабатывать, отделывать ( Aeneĭda AG)
    e. aliquid ad tenue C — разработать что-л. до тонкостей (во всех частностях)
    3) опиливанием убавлять, перен. ослаблять ( vires CA)
    II ē-līmo, —, —, āre [ limus II ]

    Латинско-русский словарь > elimo

  • 2 elimo [1]

    1. ē-līmo, āvī, ātum, āre (ex u. lima), I) heraus-, abfeilen, elimata scobis, Feilstaub, Plin. 34, 170. – II) ausfeilen, A) übtr., a) übh.: rationes hae latiore specie, non ad tenue elimatae, nicht bis ins einzelne berechnete Grundsätze, Cic. Acad. 2, 66: quam (Aeneida) nondum satis elimaverat, v. Vergil, Gell. 17, 10, 7. – b) gehörig ausbilden, animum, Augustin. c. Ac. 2, 7: qui nullas hoc genus vigilias vigilarunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt, Gell. praef. § 19: elimatiores, Sever. in Augustin. epist. 109, 3. – B) prägn.: 1) mit der Feile kunstvoll-, fein ausarbeiten, a) eig.: graciles ex aere catenas retiaque et laqueos, Ov. met. 4, 176 sqq. – b) übtr. (wie καταῤῥινέω), ein Geisteswerk ausarbeiten, verfertigen, σχόλιον aliquod ad alqm, eine Note an jmd. ausstudieren, Attic. b. Cic. ad Att. 16, 7, 3: cum aliquid commodius elimaverint, Quint. 2, 7, 5: disputatio elimatissima, ganz fein ausgesponnene, Augustin. c. Iulian. 5, 17. – 2) feilend vermindern, übtr. = ausmergeln, schwächen, cum corpus elimatis viribus debilitet lavacri frequentia, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 217.

    lateinisch-deutsches > elimo [1]

  • 3 elimo

    1. ē-līmo, āvī, ātum, āre (ex u. lima), I) heraus-, abfeilen, elimata scobis, Feilstaub, Plin. 34, 170. – II) ausfeilen, A) übtr., a) übh.: rationes hae latiore specie, non ad tenue elimatae, nicht bis ins einzelne berechnete Grundsätze, Cic. Acad. 2, 66: quam (Aeneida) nondum satis elimaverat, v. Vergil, Gell. 17, 10, 7. – b) gehörig ausbilden, animum, Augustin. c. Ac. 2, 7: qui nullas hoc genus vigilias vigilarunt neque ullis inter eiusdem Musae aemulos certationibus disceptationibusque elimati sunt, Gell. praef. § 19: elimatiores, Sever. in Augustin. epist. 109, 3. – B) prägn.: 1) mit der Feile kunstvoll-, fein ausarbeiten, a) eig.: graciles ex aere catenas retiaque et laqueos, Ov. met. 4, 176 sqq. – b) übtr. (wie καταῤῥινέω), ein Geisteswerk ausarbeiten, verfertigen, σχόλιον aliquod ad alqm, eine Note an jmd. ausstudieren, Attic. b. Cic. ad Att. 16, 7, 3: cum aliquid commodius elimaverint, Quint. 2, 7, 5: disputatio elimatissima, ganz fein ausgesponnene, Augustin. c. Iulian. 5, 17. – 2) feilend vermindern, übtr. = ausmergeln, schwächen, cum corpus elimatis viribus debilitet lavacri frequentia, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 14, 217.
    ————————
    2. ē-līmo, (āvī), ātum, āre (ex u. limus), vom Schmutze reinigen, putzen, dentes, putzen, Tert. de paenit. 11. – übtr., ubi (anima) meruerit contagione vitiorum penitus elimata purgari, Macr. somn. Scip. 1, 12, 17.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > elimo

  • 4 catena

    cătēna, æ, f. [st2]1 [-] chaîne, entrave, liens, frein, barrière. [st2]2 [-] chaînette d'or ou d'argent. [st2]3 [-] série de choses liées entre elles, série, suite, enchaînement; gradation.    - in catenas conjicere: jeter dans les fers.    - alicui catenas injicere: enchaîner qqn.    - aliquem catenis vincire: enchaîner qqn.    - in catenis esse: être enchaîné.    - belua constricta legum catenis, Cic. Sest. 7.16: brute maintenue par la barrière des lois.
    * * *
    cătēna, æ, f. [st2]1 [-] chaîne, entrave, liens, frein, barrière. [st2]2 [-] chaînette d'or ou d'argent. [st2]3 [-] série de choses liées entre elles, série, suite, enchaînement; gradation.    - in catenas conjicere: jeter dans les fers.    - alicui catenas injicere: enchaîner qqn.    - aliquem catenis vincire: enchaîner qqn.    - in catenis esse: être enchaîné.    - belua constricta legum catenis, Cic. Sest. 7.16: brute maintenue par la barrière des lois.
    * * *
        Catena, catenae, pen. prod. Virgil. Une chaine.
    \
        Arcta seruari catena. Sil. Estre enchainé bien estroictement.
    \
        Graciles ex aere catenae. Ouid. Menues, Gresles.
    \
        Graues catenae. Ouid. Pesantes.
    \
        Multisonae catenae. Stat. Qui font grand bruit.
    \
        Compescere catena aliquem. Horat. L'enchainer.
    \
        Constrictus catenis. Cic. Enchainé.
    \
        Excussae catenae. Sen. Secouees.
    \
        Indere catenas captiuis. Plaut. Enchainer les prisonniers.
    \
        Iniicere catenas alicui. L'enchainer.
    \
        Insertare colla vel manus catenis. Stat. L'enchainer par le col, ou par les mains.
    \
        Inabrupta iungi catena. Statius. Estre uniz et conjoincts par amitié inseparable, S'entr'aimer indissolublement.
    \
        Laxare catenas. Lucan. Deschainer.
    \
        Soluere ex catenis. Author ad Herennium. Deschainer.
    \
        Vincire aliquem catenis. Ouid. Lier de chaines.

    Dictionarium latinogallicum > catena

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»