-
1 gevşek
(-ği)1) сла́бый, разбо́лтанный; рассла́бленныйgevşek disiplin — сла́бая дисципли́на
gevşek düğüm — сла́бый у́зел
gevşek gerilmiş tel — прови́сший (пло́хо натя́нутый) про́вод
gevşek ip — сла́бо натя́нутая верёвка
2) ры́хлый, дря́блый, обви́сший; обрю́зглыйgevşek gerdanlı — с отви́сшим подборо́дком
3) вя́лыйhavuçlar pek gevşek — морко́вь о́чень вя́лая
4) вя́лый, лишённый эне́ргии, апати́чный; безво́льныйgevşek adam — безво́льный челове́к; мя́мля, размазня́
gevşek bulunmak — быть мягкоте́лым; попусти́тельствовать
gevşek davranmak — быть нерасторо́пным; де́йствовать вя́ло (ме́дленно, неэнерги́чно, с прохла́дцей)
bir işi gevşek tutmak — бра́ться за како́е-либо де́ло не́хотя
◊
gevşek ağız(lı) — а) бо́лтун; трепа́ч, челове́к, не умею́щий храни́ть та́йну; б) болтли́вый, говорли́вый◊
gevşek ağız(lı) bir adam — болтли́вый челове́к◊
gevşek gevşek — а) вя́ло, не́хотя; небре́жно; б) развя́зно, вульга́рно◊
gevşek gevşek gülmek — насмеха́ться -
2 gevşek
озвонч. -ği1) сла́бый; рассла́бленныйgevşek disiplin — сла́бая дисципли́на
gevşek düğüm — сла́бый у́зел
gevşek ip — слабонатя́нутая верёвка
2) ры́хлый, дря́блыйbu çocuğun etleri niçin bu kadar gevşek? — почему́ э́тот ребёнок тако́й ры́хлый?
3) вя́лыйhavuçlar pek gevşek — морко́вь о́чень вя́лая
4) перен. вя́лый, лишённый эне́ргии, апати́чныйgevşek adam — бесхара́ктерный челове́к
-
3 gevşek
1) слабый, разболтанный; расслабленный2) рыхлый, дряблыйİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > gevşek
-
4 gevşek ağızlı
болту́н; не уме́ющий держа́ть язы́к за зуба́ми -
5 gevşek kaya
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > gevşek kaya
-
6 gevşek kum
насыпной песок, рыхлый песокİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > gevşek kum
-
7 gevşek toprak
несвязный грунт, слабый грунт, сыпучий грунтİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > gevşek toprak
-
8 gevşek zemin
İnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > gevşek zemin
-
9 ağzı gevşek
болтли́вый, не уме́ющий держа́ть язы́к за зуба́ми -
10 uçkuruna gevşek olmak
быть невозде́ржанным в отноше́ниях с же́нщинами -
11 inzibat
стро́гая дисципли́на; стро́гий поря́докinzibat kuvvetleri — коменда́нтский наря́д; си́лы охра́ны / обеспе́чения обще́ственного поря́дка
askerî inzibat — а) во́инский поря́док; б) коменда́нтский патру́ль; в) вое́нная поли́ция
atış inzibatı — воен. дисципли́на огня́
gevşek inzibat — сла́бая дисципли́на; дезорганизо́ванность
-
12 uçkur
-
13 kaya
скальный грунт, порода- gevşek kaya
- gözenekli kaya
- mesamatlı kaya
- sert kaya
- tortul kaya
- yumuşak kayaİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > kaya
-
14 kum
- akan kum- balast kumu
- cüruf kumu
- çakıllı kum
- doygun kum
- döküm kumu
- filtre kumu
- gevşek kum
- ince kum
- iri taneli kum
- kalkerli kum
- killi kum
- kireçli kum
- kuvars kumu
- ocak kumu
- orta taneli kum
- rüzgar kumu
- silis kumu
- standart kumİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > kum
-
15 toprak
грунт, земля, почва- toprak kulanımı
- ateş toprağı
- bakiye toprak
- dolgu toprak
- donmuş toprak
- ekilebilen toprak
- gevşek toprak
- ham toprak
- killi toprak
- kireçli toprak
- nehir birikintilerinden kul renkli toprak
- pekmez toprak
- puzzolan toprağı
- sert toprak
- seyyar toprak
- sıkıştırılmış toprakİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > toprak
-
16 zemin
земля, почва; грунт; основа, основание; фон- ağır zemin
- alüvyonlu zemin
- arka zemin
- bataklık zemin
- bitkisel zemin
- çamurlu zemin
- çökme zemin
- çürük zemin
- dolgu zemin
- donmuş zemin
- doygun zemin
- doymuş zemin
- gevşek zemin
- ince taneli zemin
- iri mesamatlı zemin
- katmanlanmış zemin
- katmanlı zemin
- kayalık zemin
- kohezyonsuz zemin
- organik zemin
- örselenmemiş zemin
- örselenmiş zemin
- rüzgar yığıntısı zemin
- sıkıştırılmış zemın
- su sızdırmaz zemin
- tabakalanmış zemin
- yoğrulmuş zemınİnşaat Mühendisliği ve Mimarlık Türkçe-Rusça Sözlük ve Rus-Türkçe Sözlük > zemin
См. также в других словарях:
gevşek — sf., ği 1) Sıkı veya gergin olmayan, gevşemiş olan Bizim dost, gevşek kravatıyla, çözük yakasını şöyle bir okşadı. Ç. Altan 2) mec. Cansız, hareketsiz, iradesiz 3) zf., mec. İlgisiz, kayıtsız bir biçimde Bu konuda gevşek davranırsanız periler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gevşek ağızlı — sf. Geveze, boşboğaz (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
gevşek vurgu — is., dbl. Üzerinde vurgu olan bir ünlüden sonra, ünsüzle başlayan bir hecenin gelişiyle zayıflayan vurgu … Çağatay Osmanlı Sözlük
ağzı gevşek — sf., ği Sır saklamaz, sır tutmaz (kimse) … Çağatay Osmanlı Sözlük
emanet eşeğin yuları gevşek olur — bir kimseye emanet edilen şeyin o kimse tarafından iyi korunmadığı her zaman görülen olaylardandır anlamında kullanılan bir söz … Çağatay Osmanlı Sözlük
uçkuruna gevşek olmak — iffetine bağlı olmamak … Çağatay Osmanlı Sözlük
gazak — gevşek … Beypazari ağzindan sözcükler
küwşek — gevşek, yumuşak, sölpük I, 479bkz: kewşek § küw;ek et; gevşek, sölpük et I, 479 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini
çüzük — gevşek, açık, küşade … Çağatay Osmanlı Sözlük
lökçe — gevşek, boş, bi perva adam … Çağatay Osmanlı Sözlük
çıgrumak — gevşek şey sertleşmek, III, 280 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini