Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

firth

  • 101 Sálpti

    m. the name of a firth in Norway, Grett., Munch’s Norg. Beskr.; whence Sálpt-verjar, m. pl. the men from S., Fms. ix. 471.

    Íslensk-ensk orðabók > Sálpti

  • 102 stefna

    * * *
    I)
    (-da, -dr), v.
    1) to go in a certain direction, esp. of sailing (s. inn fjörðinn, út ór firðinum); þat (viz. dýrit) stefndi til Hrútsstaða, it made for H.;
    2) to aim at (höggit stefndi á fótlegginn); e-m verðr nær stefnt, one has a narrow escape; betr fór en til var stefnt, better than it was begun, of luck better than foresight; with dat., s. sér til ørkumla, to expose oneself to;
    3) to give notice to one, summon one; s. e-m um e-t, to summon one for a thing; ek skal þér Mörðr vera ok s. þér af konunni, and summon thee to give up thy wife;
    5) to call, summon (s. e-m til tals við sik, á sinn fund); s. at sér liði, to summon troops; s. e-m saman, to call together (s. saman öllum lýð);
    6) with acc. to call together, fix, appoint (þeir stefndu þar þing, en bœndr vildu eigi til koma).
    f.
    1) direction, course; halttu fram stefnunni, keep on in the same direction;
    2) appointed meeting (N. konungr kom fyrr miklu til stefnunnar ok beið þar lengi);
    3) the appointed time for meeting (er s. sú var liðin, er á kveðin var, þá etc.);
    4) summons; þriggja nátta s., a summons with three days’ notice; Otkell lætr þegar dynja stefnuna, O. immediately thundered out the summons.
    * * *
    1.
    and stemna, d, [stafn, stamn], to ‘point with the stem’ to stand in a certain direction, (esp. of sailing, from which the metaphor is taken); s. inn fjörðinn, Landn. 56, Eg. 128: s. út ór firði. to stand out of the firth, Ó. H. 37; s. út á haf, Fms. i. 26; þeir stefndu inn í Víkina, 60; s. á land upp, vii. 202; s. til bæjarins, Eg. 230; þat stefndi til Rúts-staða, Nj. 35:—to aim at, höggit stefndi á fótlegginn, the blow aimed at the leg, Fms. vii. 325; sendi ör af lásboga, þó óafvitandi á hvern hann stefndi, Stj. 604: phrases, e-m verðr nær stefnt, to escape narrowly, Fms. viii. 328; betr enn til var stefnt, better than it was begun, of luck better than foresight, ix. 414; stefna sér til örkumla, to court, expose oneself to, Bjarn. 56.
    II. a law term, to give notice to one, summon him, the person in dat., Grág., N. G. L., Nj.; s. manni í dóm, til alþingis, etc., passim; s. e-m um e-t, Grág. i. 107; s. um sök, 21: with a double dat., s. manni þeirri sök er tólftar-kviðr fylgir, to summon a person in such a case, 20; ek skal þér Mörðr vera ok stefna þér af konunni, Nj. 15.
    2. to cite, of a case; stefna sök, to call a case into court, Grág. i. 36; s. máli, Nj. 33; s. dómi til rofs, Grág. ii. 101; s. til alþingis, i. 106; s. í hvárt þing sem vill, 162: the word is used in countless instances in Grág., Nj., and the Sagas: to recite the summons, hann stefndi fyrir málinu, en hann mælti eptir ok stefndi rangt, Nj. 35.
    3. to call together, with acc., of a meeting; s. þing, to call a meeting, Fb. ii. 38, Ld. 2, Hkr. iii. 26, Fær. 119, Eg. 338:—s. saman, to call together; stefna saman þegn ok þræl, Stj. 611; s. saman öllum lýð, 541; s. at sér liði, to summon the troops, Eg. 270; s. til sín, 26, 32, 269; s. at sér mönnum, to gather men, Nj. 104; stemna stemnu, to summon formally, Grág. i. 108; s. veizlu, to bid people to a feast, Fms. xi. 45; þessi ætlan er nú er stefnd, Hkr. iii. 384.
    2.
    or stemna, u, f. a direction, Hkr. i. 158:—an appointed meeting.
    II. a law term, a summons, citation; eiga stefnu við e-n, Eg. 271; koma fyrr til stefnu, Fms. vii. 151.
    2. the term = stef; þriggja nátta stefna, Fms. viii. 200; mánaðar-s., at liðinni þeirri stefnu, Grág. i. 378; er at þeirri stefnu kom, Eg. 30; er sú s. var liðin, 277; tólt mánaða stemna, N. G. L. i. 43; selja jörð ór stemnu, to sell an estate held by lease, Gþl. 309: the saying, allr dagr til stefnu, all the day for a citation, a summons being lawful if served before nightfall, Jb.; hence metaph., það er allr dagr til stefnu, i. e. plenty of time or leisure, of a thing which is not pressing.
    COMPDS: stefnuboð, stefnudagr, stefnudægr, stefnufall, stefnufundr, stefnuför, stefnugörð, stefnujörð, stefnulag, stefnuleiðangr, stefnulið, stefnulýðr, stefnumaðr, stefnumorginn, stefnurof, stefnustaðr, stefnustofa, stefnusök, stefnutal, stefnutími, stefnuvargr, stefnuváttr, stefnuvitni.

    Íslensk-ensk orðabók > stefna

  • 103 STRAUMR

    (-s, -ar), m. stream, current (veðr var hvast ok straumar miklir); við strauminum, against the current (reið J. við strauminum, en B. forstreymis); reka fyrir strauminum, to drift with the tide; brjóta straum fyrir e-u, to break the stream for a thing, bear the brunt, prepare the way.
    * * *
    m. [a common Teut. word; A. S. streâm; Germ. strom; Dan. ström]:—a stream, current, race, of the sea, the tide, a river, Rb. 438; ullar-lagð rak fyrir strauminum. Edda 74; straumr var í sundinu, Fms. i. 93; sigla þeir inn at straumum (of the currents through the belt of islands which bar the mouth of Hvamm-firth in western Icel.) í þann straum er hét Kolkistu-straumr, sá er í mesta lagi þeirra strauma er á Breiðafirði eru, Ld. 56; misganga straumanna, Orkn. 266; fyrir veðri eðr fyrir straumi, Grág. ii. 384: in the phrase, brjóta straum fyrir e-u, to break the stream for one, bear the brunt, Karl. 136, Orkn. 344.
    2. of the tide; Gunnsteinn segir at þá skipti straumum ( change of tide) ok mál væri at sigla, Ó. H. 136; stór-straumr, a spring-tide; smá-straumr, a neap-tide.
    II. in local names, Straumr, Straum-fjörðr, Straum-nes, Landn. strauma-skipti, n. pl. the change of spring-tides, Fms. iv. 304.

    Íslensk-ensk orðabók > STRAUMR

  • 104 sunnan-fjarðar

    adv. south of the firth, Gþl. 9.

    Íslensk-ensk orðabók > sunnan-fjarðar

  • 105 svelgr

    m.
    1) swirl, whirlpool (var þar eptir s. í hafinu);
    2) swallower, spendthrift.
    * * *
    m. [Shetl. swelchie], a swirl, whirlpool, current, stream, = röst, q. v.; var þar eptir svelgr í hafinu, Edda; sem svelgr í hafi eða Sirtes aðr Scylla, Al. 50.
    2. esp. as a local name of the race in the Pentland Firth, Orkn. 276, Ó. H. 193, Fms. x. 145.
    II. metaph. a swallower, spendthrift; þú inn gráðugi svelgr, El. 95; hvel-svelgr himins, Edda (in a verse); vín-svelgr, a wine-swiller, drunkard: hræ-svelgr, carrion-devourer, Vþm.

    Íslensk-ensk orðabók > svelgr

  • 106 sverri-

    in poët. compds, sverri-flagð, the mighty ogress; sverri-fjörðr, the mighty firth; sverri-gjörð, the vast belt of the land, i. e. the main sea, Lex. Poët.: Sverrir, a pr. name (of king Sverri), the worthy (?).

    Íslensk-ensk orðabók > sverri-

  • 107 Sygnir

    m. pl. the men from Sogn (in western Norway).
    * * *
    m. pl. the men from Sogn, a county and firth in Norway, Orkn. 214, Fms.; Sygna-fylki, the county of Sogn, x. 168; Sygna-kappi -kjúka, -trausti, a nickname, Landn., Gísl., Fb. iii; Sygna-ræsir, the king of Sygnir, i. e. the Norse king, Hallfred: Sygnskr, adj. from Sogn, Fms.

    Íslensk-ensk orðabók > Sygnir

  • 108 útan

    adv.; see útan.
    * * *
    [Ulf. ûtana = ἔξωθεν], from without, from outside; gengu þeir útan brygginna, they went up by the pier (from the sea), Fms. ii. 281; ok er þeir sóttu út á fjörðinn, þá réru útan í móti þeim Rögnvaldr, then R. rowed towards them, coming from the outward, Eg. 386; skjóta útan báti, to put out a boat, Nj. 272; fyrir útan (with acc.), outside of a thing, opp. to fyrir innan, 271; útan at Hafslæk, Eg. 711; Strandmaðr útan, a man from the Out-Strand, Sturl. ii. 205; útan ór Þrándheimi, Fms. i. 36.
    2. útan denoted the coming from without, of a voyage from Iceland to Norway, for to the Norse traders Iceland was an outlying country; also of a journey from Greenland to Iceland, Grág. i. 211; but the Icelanders also soon came to use it of going out of their own land; ferja e-n útan, fara útan, to go abroad, i. e. from Iceland, passim; fara útan, to go abroad, Grág. i. 99, 181, Nj. 94, Eg. 196, Ld. 230; spurði Þórarinn Glúm hvárt hann ætlaði útan sem hann var vanr, Th. asked G. if he intended to go abroad as he was wont, Nj. 22; meðan hann væri útan, whilst he was abroad, 4; þá var Valgarðr útan, faðir hans, 72, Ld. 254, passim (cp. út): then of other far countries, koma útan af Jórsalaheimi, Fms. vii. 74; útan af Africa, Ver. 51.
    II. without motion, outside; útan á síðuna, Hkr. i. 239; útan ok sunnan undir eldhúsinu stóð dyngja, outside, towards the south, Gísl. 15; hón séri því um gammann bæði útan ok innan, both outside and inside, Fms. i. 9; jamt útan sem innan, Grág. i. 392, Greg. 19; þar útan um liggr inn djúpi sjár, Edda; lagðir í kring útan um, Eg. 486; jörðin er kringlótt útan, Edda; poki um útan, with a poke about it outside, wrapped in a poke, Ld. 188; skáli súðþaktr útan, Nj. 114.
    III. conj. except, besides (Dan. uden); verðr fátt um kveðjur, útan þeir leggja skip saman, except that they …, Fms. x. 205; eigi skal hann, útan ( but) keypti, Gþl. 538; útan heldr, but rather, Stj. 10; útan eigi, 15; engi, útan synir Tosta, Hkr. iii. 170; engi hlutr útan sá einn, Fms. ii. 38: of whole sentences, útan þat skildi, at …, with that exception that, i. 21; fríðr at yfirlitum, útan eygðr var hann mjök, fine-looking, but that he had goggle eyes, Fas. iii. 298; fjögur ásauðarkúgildi, útan hann leysti þá þegar eitt í kosti, Dipl. v. 7; unless, kveðsk eigi við þeim vanbúinn, útan þeir sviki hann, Korm. 202, Fms. vi. 70.
    2. without, with acc.; Scot. but, as in the motto of the Macphersons, ‘touch not the cat but the glove;’ útan alla prýði, Stj. 10; útan starf ok erviði, 38; útan frænda ráð, Hkr. i. 232; útan leyfi konungs, Gþl. 115; útan konungs rétt ok aðildar-manna, Orkn. 212; útan aðrar lögligar pínur, H. E. i. 478: gen., útan sætta, Nj. 250, 255; útan allrar saurganar, K. Á. 104; útan orlofs, Jb. 285.
    3. outside of; útan kirkjugarðs, N. G. L. i. 352; útan Paradísar, K. Á. 104; útan arkarinnar, Stj.; útan borðs, héraðs, brautar, see B.
    4. fyrir útan, outside, off, beyond, with acc.; fyrir útan boðan, Nj. 124; fyrir útan Mön, 271; fyrir útan Þjórsá, Landn. 299, Fms. x. 114; fyrir útan haf, Ver. 39; bar vápna-burð fyrir útan þat skip, Fms. vii. 232; fyrir útan rekkju hennar, Grág. i. 371; vera fyrir útan bardaga, Fms. vi. 137; fyrir útan silfr, gull, except, Grág. i. 397; Sks. 258, Fms. xi. 394, x. 403; fyrir útan leyfi, Sks. 548; fyrir útan allar flærðir, 358; fyrir smala-för útan, except, Grág. i. 147; fyrir þat útan, 139; þar fyrir útan (Dan. desforuden), Fms. iii. 44: as adverb, svá at af gengu nafarnar fyrir útan, Eb. 118; þá menn er land eigu fyrir útan, Grág. (Kb.) ii. 80.
    B. In COMPDS, prefixed to gen.: útan-borðs, [Dan. udenbords], overboard, Sturl. i. 118, Fms. vii. 202, v. l. útan-borgar, out of town, Mar., Blas. 50, Fms. xi. 160. útan-bókar, without book; kunna, læra ú., by rote. útan-brautar, out of the way, left in the cold, Bs. i. 728, MS. 625. 189. útan-bæjar, outside the town, Arons S. (Bs. i. 517). útan-fjarðar, outside the firth, Vm. 165, N. G. L. i. 174. útan-fjórðungs, outside the quarter, Grág. i. 165: útanfjórðungs-maðr, m. a person living outside the quarter, Grág. i. 96. útan-fótar (opp. to innan-fótar), on the outside of the foot (leg), Nj. 97, Fas. iii. 357. útan-garða, outside the yard (house), Grág. ii. 222, 233, Fsm. 1. útan-garðs, outside the fence, Grág. i. 82, 448, ii. 263, N. G. L. i. 42: outside the farm, Ám. 6, 26. útan-gátta, out-of-doors, Stj. 436. útan-hafnarfat, an outer cloth. útan.-hafs, beyond the sea, Stj. 93. útan-héraðs, outside the district, Js. 92: útanhéraðs-maðr (- strákr), m. a man not belonging to the county, Ld. 228, 272, Bs. i. 627. útan-hrepps, outside the Rape, Grág. i. 293, 447: útanhrepps-maðr, m. an outsitter, Grág. i. 448, K. Þ. K. útan-lands and útan-lendis, abroad, Eg. 185, 195, 691, Hkr. ii. 114, Fms. iii. 118, vi. 233, vii. 121: útanlands-maðr, m. a foreigner, Grág. i. 224, ii. 405: útanlands-siðir, m. pl. outlandish, foreign manners, Fms. vii. 171. útan-lærs, outside the thigh, Eg. 298. útan-sóknar, out of the parish, N. G. L.: útansóknar-maðr, m. a man not of the parish, H. E. i. 483. útan-stafs, outside the border; eignir þær er ú. eru kallaðar ok í almenningum eru, N. G. L. i. 125. útan-steins, outside the stone, Fas. i. 514. útan-sveitar, out of the sveit: útansveitar-maðr, m. an alien to the sveit, Fs. útan-þinga, outside the parish, Pm. 47. útan-þings, outside the þing (the place), N. G. L. i. 63: útanþings-maðr, m. a man of another district, Grág. i. 85.

    Íslensk-ensk orðabók > útan

  • 109 vestan-fjarðar

    west of the firth.

    Íslensk-ensk orðabók > vestan-fjarðar

  • 110 eyðifjörðr

    Íslensk-ensk orðabók > eyðifjörðr

  • 111 firði

    Íslensk-ensk orðabók > firði

  • 112 fjarðar

    Íslensk-ensk orðabók > fjarðar

  • 113 fjarðarbotn

    m. botton, or head of a firth.

    Íslensk-ensk orðabók > fjarðarbotn

  • 114 fjarðarhorn

    Íslensk-ensk orðabók > fjarðarhorn

  • 115 fjarðaríss

    m. ice in a firth, land-ice.

    Íslensk-ensk orðabók > fjarðaríss

  • 116 fjarðarkjaptr

    Íslensk-ensk orðabók > fjarðarkjaptr

  • 117 fjarðarmynni

    Íslensk-ensk orðabók > fjarðarmynni

  • 118 norðanfjarðar

    Íslensk-ensk orðabók > norðanfjarðar

  • 119 útanfjarðar

    Íslensk-ensk orðabók > útanfjarðar

  • 120 aestuārium

        aestuārium ī, n    [aestus], a tract overflowed at high tide, salt marsh: itinera concisa aestuariis, Cs.— An inlet of the sea, Cs.—A bay, firth, Ta.
    * * *
    tidal marsh/inlet/opening, marsh; (river) estuary; air shaft, vent

    Latin-English dictionary > aestuārium

См. также в других словарях:

  • Firth — is the Lowland Scots word used to denote various coastal waters in Scotland. It is usually a large sea bay, which may be part of an estuary, or just an inlet, or even a strait. It is cognate to fjord (both from Proto Germanic *ferþuz) which has a …   Wikipedia

  • Firth — ist der Nachname folgender Personen: Cecil Mallaby Firth (1878–1931), britischer Ägyptologe Charles Harding Firth (1857–1936), britischer Historiker Colin Firth (* 1960), britischer Schauspieler David Firth (* 1983), britischer Animations… …   Deutsch Wikipedia

  • Firth — 〈[fœ:ð] m.; , Fir|thes [fœ:ðiz]; in Schottland〉 (den norwegischen Fjorden ähnliche) weit ins Landesinnere hineinreichende, schmale Meeresbucht od. Flussmündung ● der Firth of Forth (bei Edinburgh) [engl., „Förde, Meeresarm“] * * * I Firth   [fəːθ …   Universal-Lexikon

  • Firth — Firth, NE U.S. village in Nebraska Population (2000): 564 Housing Units (2000): 200 Land area (2000): 0.304447 sq. miles (0.788515 sq. km) Water area (2000): 0.005747 sq. miles (0.014884 sq. km) Total area (2000): 0.310194 sq. miles (0.803399 sq …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Firth, ID — U.S. city in Idaho Population (2000): 408 Housing Units (2000): 148 Land area (2000): 0.190681 sq. miles (0.493861 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.190681 sq. miles (0.493861 sq. km) FIPS code:… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Firth, NE — U.S. village in Nebraska Population (2000): 564 Housing Units (2000): 200 Land area (2000): 0.304447 sq. miles (0.788515 sq. km) Water area (2000): 0.005747 sq. miles (0.014884 sq. km) Total area (2000): 0.310194 sq. miles (0.803399 sq. km) FIPS… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Firth — (f[ e]rth), n. [Scot. See {Frith}.] (Geog.) An arm of the sea; a frith. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • firth — ● firth nom masculin (écossais firth) Embouchure, estuaire communs de certains fleuves côtiers d Écosse …   Encyclopédie Universelle

  • Firth — 〈[fœ:θ] m.; Gen.: , Pl.: es [ θız]; in Schottland〉 (den norwegischen Fjorden ähnliche) weit ins Landesinnere hineinreichende, schmale Meeresbucht od. Flussmündung, z. B. der Firth of Forth (bei Edinburgh) [Etym.: engl., »Förde, Meeresarm«] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • firth — [fə:θ US fə:rθ] n a narrow area of sea between two areas of land, or the place where a river flows into the sea used especially in Scotland ▪ the Firth of Forth …   Dictionary of contemporary English

  • Firth — [fə:θ] der; , s <aus engl. firth »Meeresarm, (weite) Mündung, Förde«> in Schottland Bez. für tief ins Landesinnere hereinreichender, lang gestreckter Meeresarm …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»